Χωρίς στελέχη εξοπλισμένα με την πολιτική και τη θεωρία μας και μέλη που θα έχουν την ικανότητα να παρακολουθούν τις εξελίξεις, να προβάλλουν πλατιά την πολιτική και την ιδεολογία μας, χωρίς γερές ΚΟΒ δεν μπορούμε να βάλουμε πλατιές εργατικές μάζες στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, στην οικοδόμηση του Μετώπου.

Ενα ζήτημα που πρέπει να καταπιαστούν συγκεκριμένα τα καθοδηγητικά όργανα είναι το πώς θα φτάσουν να δουλεύουν όλες οι δυνάμεις μας για τον ίδιο στόχο, μέσα από την πολύμορφη δράση, να δυναμώνει και να προωθείται η οργάνωση, η ιδεολογικοπολιτική προετοιμασία της εργατικής τάξης (ε.τ.) για την υπεράσπιση των ταξικών της συμφερόντων.

Αν αυτό δεν ξεπερνιέται, δε θα ανεβαίνει η συνείδηση της ε.τ., δε θα κατακτά τον πρωτοπόρο ρόλο της, δε θα μπορεί να προχωρά σε συμμαχίες. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει τα όργανα να βοηθήσουν τις δυνάμεις μας, να αποκτήσουν την ικανότητα να προβάλλουν μέσα στην ε.τ., την ανάγκη για ριζικές πολιτικές αλλαγές προς όφελός της, με προοπτική τη λαϊκή εξουσία, μέσα από την οικοδόμηση του ΑΑΔΜ.

Αυτό δεν είναι εύκολο ζήτημα, δε φτάνει να προβάλλουμε γενικά συνθήματα για το Μέτωπο, για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία. Χρειάζεται επεξεργασμένη πολιτική όχι μόνο πανελλαδικά, αλλά και σε τοπικό, κλαδικό επίπεδο, γεγονός που σημαίνει ότι τα όργανα σε όλα τα επίπεδα το θέτουν στις προτεραιότητες.

Χρειάζεται σχέδιο δράσης συγκεκριμένο κάθε ΚΟΒ, ολοκληρωμένη πολιτική - ιδεολογική συζήτηση για την κατανόηση των καθηκόντων, της σχέσης τους με τους στρατηγικούς στόχους μας, καταμερισμός και ατομική χρέωση κάθε μέλους με κριτήριο τη δουλιά με τον κόσμο, στο χώρο εργασίας, στο σωματείο, στον τόπο κατοικίας.

Η ενίσχυση του ΠΑΜΕ, του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα, πρέπει να υπηρετεί το στόχο της συσπείρωσης και κινητοποίησης της ε.τ. Εδώ έχουμε αδυναμίες στον τρόπο που καθοδηγούμε και δουλεύουμε στο σ.κ.

Οι βελτιώσεις στο συσχετισμό στα όργανα του σ.κ. στην περιοχή της Θεσσαλίας ήταν σημαντικά. Κατακτήσαμε την απόλυτη πλειοψηφία στο ΕΚ Λάρισας, σε πολλά σωματεία, ιδιαίτερα τα κλαδικά της Λάρισας, είχαμε βελτίωση συσχετισμών στα ΕΚ Βόλου, Καρδίτσας και σε πρωτοβάθμια σωματεία κυρίως του ιδιωτικού τομέα. Αυτό διευκολύνει να δουλεύουμε από καλύτερες θέσεις, να παίρνουμε σημαντικές πρωτοβουλίες. Ομως αυτή η αλλαγή των συσχετισμών δε συνοδεύεται με μια επίμονη, σχεδιασμένη δουλιά για την ανάδειξη συνδικαλιστών μαζικά για τη διαπαιδαγώγησή τους στην ταξική πάλη, με μια προσπάθεια ζωντανέματος των σωματείων, με μια προσπάθεια κινητοποίησης της εργ. τάξης του κάθε κλάδου ή χώρου.

Η προσπάθεια να επεξεργαστούμε στόχους πάλης που θα αναδείχνουν την ανάγκη ρήξης συνολικά με τις αιτίες και την πολιτική που δημιουργεί τα προβλήματα της ε.τ. παραμένει αδύνατη. Χρειάζεται να ασχοληθούμε πιο πολύ. Η πολιτική δουλιά στην ε.τ. και το σ.κ. δεν έχει μπει ακόμα σε προτεραιότητα, παρά τα βήματα που έγιναν.

Οι δεσμοί μας με την ε.τ. δεν είναι αυτοί που σήμερα χρειάζονται. Δεν επαρκεί η περιοδική επαφή ορισμένων συνδικαλιστών με εργάτες σε εργοστάσια κλπ. Η δημιουργία μιας ομάδας ανθρώπων πρωτοπόρων ή έστω δραστήριων σε βασικές βιομηχανίες - βιοτεχνίες, επιχειρήσεις και οργανισμούς είναι όρος για να έχει αποτελέσματα η δουλιά μας. Σε χώρους που θα αργήσουν να αλλάξουν οι συσχετισμοί, πρέπει να δούμε πιο αποφασιστικά πρωτοβουλίες και μορφές συσπείρωσης της ε.τ. που θα αναπτύσσουν τον αγώνα τους κόντρα στα εμπόδια των συμβιβασμένων ηγεσιών.

Για να πετύχουμε συσπειρώσεις, συνεργασίες «από τα κάτω», χρειάζεται πρώτα και κύρια να εμπνεύσουμε την προοπτική του Λαϊκού Μετώπου στις ΚΟΒ, στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, στις μαζικές οργανώσεις. Χρειάζεται να δώσουμε αέρα στα κομματικά μέλη, στους οπαδούς, στους φίλους, να δουλέψουν στον περίγυρό τους, να προβάλουν προβλήματα, να πάρουν πρωτοβουλίες, να αναδείξουν προβλήματα που αφορούν τους εργαζόμενους, τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους, της συνοικίας, να ασχοληθεί η ΚΟΒ με τα σχολεία, με τη νεολαία, με τον πολιτισμό, το περιβάλλον. Μιλάμε για κοινή δράση με στόχους αντιμονοπωλιακούς, αντιιμπεριαλιστικούς και να πάρουμε πρωτοβουλίες για κοινή δράση και με άλλες δυνάμεις στη βάση, με δυνάμεις που στις κορυφές δεν μπορούμε να πάμε μαζί.

Να δράσουμε συντονισμένα και να προωθήσουμε αποφασιστικά την τακτική για το σ.κ. που είναι η ένταση της αντιπαράθεσης με τις ηγεσίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, σε συνδυασμό με τη συσπείρωση των εργαζομένων στη βάση σε ταξική αγωνιστική κατεύθυνση. Πρέπει να συνδυάζουμε και τα δύο γιατί δε θα είμαστε αποτελεσματικοί. Σημαντική η πρωτοβουλία μας με το ΠΑΜΕ. Χρειάζεται όμως η διεύρυνσή του σε επίπεδο νομών, η λειτουργία των Συντονιστικών Επιτροπών των Σωματείων, οι Επιτροπές Αγώνα, η ένταση της δουλιάς μας στα πρωτοβάθμια.

Να καλύψουμε τους εργαζόμενους που δουλεύουν με ελαστικά ωράρια, με τις νέες εργασιακές σχέσεις. Εκεί υπάρχει και ο κίνδυνος της διάστασης. Να καλύψουμε τους αλλοδαπούς εργάτες, παράνομους και νόμιμους, τους ανέργους, τους υποαπασχολούμενους. Χωρίς αυτούς δεν μπορούμε να μιλάμε για συσπειρώσεις, για Λαϊκό Μέτωπο.

Δεν πρέπει να νομίζουμε ότι με κάποιες απεργίες τελείωσε το πρόβλημα. Χρειάζεται ιδεολογική παρέμβαση, ιδεολογική αντεπίθεση για να μη νομιμοποιηθούν αυτές οι αναδιαρθρώσεις στη συνείδηση της εργατικής τάξης, όπως κάναμε και στην περίπτωση του «κοινωνικού διαλόγου». Ετσι ώστε να μην περνάει η απογοήτευση και η λογική της αναποτελεσματικότητας των αγώνων.

Η δημιουργική συζήτηση και η υπερψήφιση των Θέσεων για το 16ο Συνέδριο της συνέλευσης της ΚΟΒ, η ομόφωνη έγκριση των Θέσεων από την ΚΟ Ναυτεργατών και από τη Συνδιάσκεψη της ΚΟ Πειραιά, σε συνδυασμό με τη νέα πείρα που αποκτήθηκε, είναι δύναμη για το κόμμα μας.

Προχωράμε μπροστά με τις αρχές και τους κανόνες λειτουργίας που θέτει το Καταστατικό του Κόμματος, το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, την ατομική και συλλογική ευθύνη, την κριτική και την αυτοκριτική, την κομμουνιστική επαγρύπνηση, την πάλη ενάντια στον οπορτουνισμό στο επίπεδο της ιδεολογίας, της πολιτικής, των οργανωτικών ζητημάτων.

Η ΚΟ Ναυτεργατών φέρνει στο 16ο Συνέδριο θετικό απολογισμό δράσης. Οι κομμουνιστές ναυτεργάτες συνέβαλαν καθοριστικά στην ανάπτυξη σημαντικών αγώνων των ναυτεργατών και, γενικότερα, στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, παρά τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης στην ΠΝΟ, που δεν εκφράζει τη θέληση των ναυτεργατών, αλλά είναι προϊόν κρατικών - κυβερνητικών - εφοπλιστικών παρεμβάσεων και νομοθετικών μεθοδεύσεων.

Οι ταξικές δυνάμεις επιδρούν σημαντικά στις εξελίξεις και στην ανάπτυξη μαζικών ταξικών αγώνων, που προωθούν κρίσιμα αιτήματα και συσπειρώνουν τους ναυτεργάτες και γενικότερα τους εργαζόμενους, αναδεικνύουν τις αιτίες των προβλημάτων, τις ευθύνες της αντιλαϊκής πολιτικής, συμβάλλουν στην πολιτικοποίηση του αγώνα.

Μετράμε πολύ σκληρές αναμετρήσεις, όπως αυτές των πολυήμερων απεργιακών κινητοποιήσεων 1996 - '97, αλλά και τις πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις με θετικά αποτελέσματα για τους ναυτεργάτες.

Σημαντικό ρόλο στον αγώνα μας παίζουν οι επεξεργασίες για τα προβλήματα των ναυτεργατών και την ανάπτυξη της ναυτιλίας, στην κατεύθυνση της ρήξης, της ανατροπής της κυριαρχίας των μονοπωλίων.

Η αποφασιστικότητα των κομμουνιστών και των ταξικών δυνάμεων επέτρεψε να αναδειχτούν στόχοι πάλης, που αφορούν τις αιτίες του ναυτικού εγκλήματος του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ» και τις ευθύνες, που βρίσκονται μέσα στα πλαίσια της πολιτικής που προωθεί τα κέρδη των εφοπλιστών, θυσιάζοντας ανθρώπινες ζωές στο βωμό της εφοπλιστικής ασυδοσίας. Η ΚΟ Ναυτεργατών, προβάλλοντας την πρόταση του ΚΚΕ για τη δημιουργία Εθνικού Οργανισμού Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, με εργατικό κοινωνικό έλεγχο, με πολλαπλάσιες εργατικές κοινωνικές δυνάμεις, δημιουργεί νέα δυναμική στην ανάπτυξη των αγώνων.