Με την κλιμάκωση των απεργιακών τους κινητοποιήσεων απαντούν λιμενεργάτες του ΟΛΠ απέναντι στο «έγκλημα» που ετοιμάζεται να διαπράξει η κυβέρνηση της ΝΔ, με την παράδοση του πρώτου λιμανιού της χώρας στα ιδιωτικά χέρια, γεγονός που «συνοδεύεται» με το ξήλωμα κάθε εργασιακού δικαιώματος που έχει κατακτήσει ο κλάδος, ώστε οι ...«επενδυτές» να το παραλάβουν «καθαρό» από εργάτες με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα. Από την περασμένη βδομάδα απέχουν από την υπερωριακή απασχόληση και την εργασία του Σαββατοκύριακου ενώ σήμερα διανύουν τη δεύτερη μέρα της 48ωρης απεργίας τους. Η αποχή από υπερωρίες και τη δουλιά του Σαββατοκύριακου θα συνεχιστούν και τις επόμενες μέρες, ενώ 16 και 17 Ιούνη «κατεβαίνουν» σε νέα 48ωρη.

Χτες το απόγευμα έκαναν μαζική συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, όπου με πικέτες και συνθήματα και με κυρίαρχες τις φράσεις: «Λιμάνια στην υπηρεσία του λαού», «Οχι στο ξεπούλημα», «Οχι στην Κοινοτική οδηγία για την απελευθέρωση των λιμενικών υπηρεσιών», «Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού», έκαναν σαφές ποιο είναι το διεκδικητικό πλαίσιο που αυτοί προβάλλουν. Ωστόσο, παρά την εκφρασμένη θέληση του κλάδου να αγωνιστεί ενάντια στην επικίνδυνη για τα συμφέροντά τους, αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και να συντονιστεί με συναφείς με το λιμάνι κλάδους εργαζομένων όπως της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, των ναυτεργατών και άλλων, η Ενωση Λιμενεργατών με ευθύνη της πλειοψηφίας ΑΠ (ΣΥΝ), ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, προσπαθεί να περιορίσει τις διεκδικήσεις και τον αγώνα των λιμενεργατών σε «ανώδυνα» πλαίσια... Αυτό εκφράστηκε και από τις δηλώσεις τους μετά τη συνάντηση που είχαν με τον Μ. Κεφαλογιάννη στα πλαίσια της κινητοποίησης. Περιόρισαν το θέμα στη συγχρηματοδότηση της προβλήτας 1, και απέδωσαν τις ευθύνες προσωπικά και μόνο στον υπουργό...

Απέναντι σε αυτή την τακτική της πλειοψηφίας οι παρατάξεις της «Δημοκρατικής Ενότητας Λιμενεργατών» και η «Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα Υπαλλήλων ΟΛΠ» καλούν τους εργαζόμενους να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους.

Στα χνάρια της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ βαδίζει, όπως ήταν αναμενόμενο και η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ. Σε χτεσινή της συνέντευξη Τύπου ύψωσε και πάλι ανέξοδες και δημαγωγικές αγωνιστικές κορόνες ενάντια στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ που χτυπά τη μόνιμη και σταθερή εργασία, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, ιδιωτικοποιεί επιχειρήσεις, τομείς και υπηρεσίες του Δημοσίου, γενικεύει τις ευέλικτες μορφές εργασίας.

Ξέχασε όμως η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ να αναφέρει ότι - όπως και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ - είναι αυτές που στην πράξη στηρίζουν την αντεργατική πολιτική αποδεχόμενες την αρχή της ενίσχυσης του ανταγωνισμού ως «αντικειμενική αναγκαιότητα», δηλαδή την αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι αυτή που όλα τα προηγούμενα χρόνια στήριξε τις πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ (εισοδηματική πολιτική λιτότητας, συμβασιούχοι, ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων, εισαγωγή της μερικής απασχόλησης και στο δημόσιο) που στόχο έχουν ο Δημόσιος Τομέας να υπηρετεί αποτελεσματικότερα τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου. Και σήμερα συνεχίζει να σπεύδει σε κάθε τραπέζι «κοινωνικού διαλόγου» νομιμοποιώντας και στηρίζοντας τις αντεργατικές επιλογές της εκάστοτε κυβέρνησης. Μέχρι και για κινητοποιήσεις ψέλλισε - έστω και αν δεν έχει αποφασίσει καν τη μορφή τους - προκειμένου να κτίσει το «αγωνιστικό της προσωπείο» και να εξυπηρετήσει, κατά κύριο λόγο, σκοπούς στείρας αντιπολίτευσης.

Στις κάλπες προσέρχονται την ερχόμενη Κυριακή τα μέλη του Πανελλήνιου Συλλόγου Αερολιμενικών ΥΠΑ, προκειμένου να αναδείξουν νέα διοίκηση στο Σύλλογο και εκπροσώπους στην Ομοσπονδία (ΟΣΥΠΑ).

Οι εκλογές διεξάγονται σε κρίσιμη περίοδο για το μέλλον της ΥΠΑ, αλλά και των ίδιων των εργαζομένων, καθώς οι εξελίξεις στον τομέα των αερομεταφορών είναι ραγδαίες και η προωθούμενη πολιτική των Βρυξελλών (ιδιωτικοποιήσεις, «Ενιαίος Ευρωπαϊκός Ουρανός», κλπ.) δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο αισιοδοξίας.

Στις εκλογές, που διενεργούνται το διήμερο 12- 13 του Ιούνη, η Ενωτική Συνδικαλιστική Κίνηση (ΕΣΚ) διεκδικεί την ψήφο των αερολιμενικών, προβάλλοντας συγκεκριμένο αγωνιστικό διεκδικητικό πλαίσιο δράσης για την επόμενη διετία:

• ΟΧΙ στο διαχωρισμό της ΥΠΑ. ΥΠΑ ενιαία και δημόσια, αρμόδια για την ίδρυση, λειτουργία, οργάνωση και εκμετάλλευση όλων των πολιτικών αεροδρομίων της χώρας, συμπεριλαμβανομένου και του αεροδρομίου Σπάτων
• ΟΧΙ στην ίδρυση ιδιωτικού αεροδρομίου στο Ηράκλειο Κρήτης
• Ο ελληνικός εναέριος χώρος να παραμείνει υπό κρατική ευθύνη, δηλαδή στην ΥΠΑ, για διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας και όχι να ενταχθεί στον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Ουρανό
• Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση για όλους. Κύρια σύνταξη το 80% του τελευταίου μισθού
• Αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Υγεία, Παιδεία και Πρόνοια
• Σύνταξη στα 60 για τους άντρες και στα 55 για τις γυναίκες. Πλήρης συνταξιοδότηση στα 30 χρόνια εργασίας, ανεξάρτητα από το όριο ηλικίας
• Κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών νόμων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ
• Κατάργηση του αντιδημοσιοϋπαλληλικού σχεδίου «Πολιτεία»
• ΟΧΙ στην κατάργηση της μονιμότητας που μεθοδεύεται μέσα από τον υπό προετοιμασία νέο Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα
• ΟΧΙ στη σύνδεση μισθού - βαθμού - παραγωγικότητας
• ΟΧΙ στην αλλαγή εργασιακών σχέσεων
• ΝΑΙ σε μισθούς που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες και δεν υποδουλώνουν τους εργαζόμενους.

Στην Εκλογική Διακήρυξη της ΕΣΚ, μεταξύ άλλων, υπογραμμίζεται ότι η πορεία που ακολούθησε η πλειοψηφία του Συλλόγου (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) στο διάστημα που πέρασε από τις προηγούμενες εκλογές, ήταν μακριά από τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων. Για την αντιστροφή αυτής της πορείας - τονίζει η ΕΣΚ - είναι απαραίτητο να αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων στο συνδικαλιστικό επίπεδο, ώστε να δοθεί αγωνιστική διεκδικητική κατεύθυνση. Αυτή ακριβώς την προοπτική εγγυάται η ΕΣΚ, ζητώντας από τους αερολιμενικούς να ενισχύσουν την παράταξη, ώστε να είναι αγωνιστική η παρουσία των εργαζομένων στο ΔΣ του Συλλόγου και στην ΟΣΥΠΑ, με σκοπό:

• Την αποτροπή του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας
• Την αποτροπή εφαρμογής του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Ουρανού και του διαχωρισμού της ΥΠΑ.

Απλήρωτοι εδώ και δώδεκα μήνες και με το φόβο της απόλυσης ζουν οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες κοινωνικής μέριμνας του Δήμου Καλλιθέας. Το παραπάνω διαπίστωσε αντιπροσωπεία της δημοτικής Παράταξης «Δημοκρατική Δημοτική Ενότητα», με επικεφαλής τον δημοτικό σύμβουλο Βασίλη Δημόπουλο, που συναντήθηκε με τους εργαζόμενους που απασχολούνται στα προγράμματα «Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης» και «Βοήθεια στο Σπίτι», και που πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του Σωματείου Εργαζομένων του δήμου. Στη συνάντηση συμμετείχε και αντιπροσωπεία του Συλλόγου Υπαλλήλων Δήμου Καλλιθέας, με επικεφαλής τον πρόεδρο Π. Τραντέλα.

Συγκεκριμένα, όπως εξήγησαν στην αντιπροσωπεία, οι - 22 συνολικά - εργαζόμενοι στα δύο προγράμματα του δήμου, είναι απλήρωτοι εδώ και δώδεκα μήνες εργασίας. Μαζί με τα δώρα και τα επιδόματα που δικαιούνται, οι εργαζόμενοι δεν έχουν πληρωθεί 14 μισθούς! Παράλληλα, άλλοι δώδεκα εργαζόμενοι, που συμμετέχουν στα ίδια προγράμματα έχουν τέσσερις με έξι μήνες να πληρωθούν.

Οι εργαζόμενοι δουλεύουν με 12μηνες συμβάσεις εργασίας, οι οποίες λήγουν τον προσεχή μήνα, με αποτέλεσμα να βρίσκονται και κάτω από το φόβο της οριστικής απόλυσης. Αν και εργάζονται από το 1999 στα προγράμματα του δήμου κινδυνεύουν να πεταχτούν στο δρόμο, αφού τα προγράμματα θα επιδοτούνται για ακόμη ένα χρόνο.

Ο Β. Δημόπουλος στήριξε τα αιτήματα των εργαζομένων για άμεση καταβολή των δεδουλευμένων και σημείωσε πως η παράταξη «Δημοκρατική Δημοτική Ενότητα» θα ζητήσει να συζητηθεί το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Τόνισε πως οι κοινωνικές υπηρεσίες θα πρέπει να παρέχονται δωρεάν από το κράτος και επισήμανε, απευθυνόμενος, στους εργαζόμενους, ότι θα πρέπει να συντονίσουν τον αγώνα τους με τους συναδέλφους τους στους άλλους δήμους της χώρας, που βρίσκονται σε αντίστοιχη κατάσταση. «Είναι αναγκαίο», σημείωσε ο Β. Δημόπουλος, μιλώντας στο «Ρ», «οι εργαζόμενοι να συσπειρωθούν στη βάση του αγώνα και της πάλης».

Χαρακτηριστικό της κατάστασης που βρίσκονται οι εργαζόμενοι είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς έχουν υπερχρεωθεί με καταναλωτικά δάνεια από τις Τράπεζες, για να μπορέσουν να ζήσουν. Ετσι, όπως εξηγούσαν, ακόμη και αν πληρωθούν όλα τα χρήματα και πάλι θα χρωστάνε, αφού αυτά που χρωστάνε είναι - μαζί με τους τόκους - κατά πολύ περισσότερα από αυτά που παίρνουνε.

Από την πλευρά του ο Π. Τραντέλας, σημείωσε ότι τα προβλήματα δε λύνονται με ατομικό τρόπο. «Είναι ανάγκη - δήλωσε στο «Ρ» - οι εργαζόμενοι να συσπειρωθούν στο Σύλλογο εργαζομένων και στις ταξικές δυνάμεις».