Η Χριστιάνα, η Ζωή και ο Διονύσης είναι παιδιά με κινητικά προβλήματα, μαθητές του Ειδικού Γυμνασίου και Λυκείου Ηλιούπολης. Μια κουβέντα μαζί τους δείχνει ότι τα κινητικά προβλήματά τους δεν είναι από μόνα τους ικανά να τους εμποδίσουν να ενταχθούν κανονικά στην κοινωνία. Αυτό που τους εμποδίζει είναι η αδιαφορία του κράτους, που αρνείται να τους εξασφαλίσει μερικές στοιχειώδεις παροχές: Σωστή εκπαίδευση και υποδομή και ειδικευμένο προσωπικό για τα σχολειά τους.

Αυτά τα παιδιά, εδώ και δέκα μήνες, κάνουν μάθημα μέσα σε ένα "γιαπί". Στο κτίριο, όπου στεγάζεται το σχολείο, έχουν ξεκινήσει από τον περασμένο Απρίλη εργασίες, ώστε να μετατραπεί σε κτίριο κατάλληλο για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Χτες, οι μαθητές πραγματοποίησαν αποχή από τα μαθήματά τους, διαμαρτυρόμενοι για την καθυστέρηση των εργασιών και ζητώντας από τους αρμόδιους να δείξουν την υπευθυνότητα που αρμόζει στην περίπτωση αυτή. Παράλληλα, ζητούν να γίνονται οι οικοδομικές εργασίες σε ώρες και μέρες που δε λειτουργεί το σχολείο

Οπως δηλώνουν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικό προσωπικό, τα μαθήματα γίνονται σε συνθήκες εργοταξίου, ανάμεσα σε θόρυβο, σκόνη, κοντά σε τοίχους που γκρεμίζονται, εγκυμονώντας πολλούς κινδύνους για τους μαθητές.

"Κάνουμε μάθημα και από τα κομπρεσέρ δεν ακούμε καλά καλά τους καθηγητές μας. Είναι επικίνδυνο και φοβόμαστε. Κάναμε τόσους μήνες υπομονή, όμως δε βλέπουμε να προχωράνε οι εργασίες", μας λέει η Χριστιάνα. Και δηλώνει ότι νιώθει την εγκατάλειψη από την πολιτεία: "Το κράτος δείχνει μια αδιαφορία για μας. Και είναι κρίμα να υπάρχει αυτή η αδιαφορία. Νιώθω μειωμένη ότι μας έχουν στο περιθώριο. Οι γονείς μας και οι καθηγητές μας ό,τι μπορούν να κάνουν το κάνουν, αλλά χρειάζεται κάτι περισσότερο".

Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί είναι σε συνεχή επιφυλακή, προκειμένου να προφυλάξουν τα παιδιά από κάποιο ατύχημα και οι εργαζόμενοι στο σχολείο κάνουν μεγαλύτερη εφημερία για να προσέχουν τα παιδιά.

Το πρόβλημα του Γυμνασίου και Λυκείου της Ηλιούπολης φέρνει για μια ακόμα φορά στην επιφάνεια τα τεράστια προβλήματα και ελλείψεις της ειδικής αγωγής, που πηγάζουν πρώτα και κύρια από την έλλειψη θεσμοθετημένου κανονισμού λειτουργίας των ειδικών σχολείων.

Οπως λέει στο "Ρ" ο διευθυντής του Ειδικού Γυμνασίου Ν. Βοριάς, το υπουργείο Παιδείας δεν έχει δει ακόμα με σοβαρότητα την ειδική εκπαίδευση που αντιμετωπίζει πολύπλευρα προβλήματα. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να δει πιο σοβαρά το θέμα της μεταφοράς των μαθητών με ειδικές ανάγκες.

Παράλληλα, επισημαίνει ο Ν. Βοριάς, υπάρχει και το "φάντασμα" του νομοσχεδίου για την ειδική αγωγή που εμφανίστηκε τον περασμένο Μάρτη και προβλέπει τη συρρίκνωση των δημόσιων σχολείων, στο όνομα της ιδιωτικής πια πρωτοβουλίας. Πέρυσι, με τις κινητοποιήσεις των φορέων της ειδικής αγωγής, το νομοσχέδιο είχε "μπλοκαριστεί". Ομως, όλα δείχνουν ότι επαναπροωθείται από το υπουργείο Παιδείας. Βασική κατεύθυνση του νομοσχεδίου αυτού είναι η κατάργηση του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της ειδικής εκπαίδευσης, ώστε να παραδοθεί ο χώρος στους ιδιώτες. Παράλληλα, υπάρχουν πληροφορίες για απολύσεις του ειδικού επιστημονικού προσωπικού, που στηρίζει τα παιδιά αυτά και τις οικογένειές τους.

Οι γονείς, από την πλευρά τους, δηλώνουν ότι νιώθουν αποκλεισμένοι από τις αποφάσεις που αφορούν τα παιδιά τους: "Μας ενδιαφέρει να έχουμε γνώμη. Μέχρι σήμερα αποφάσιζαν οι αναρμόδιοι για το θέμα της ειδικής εκπαίδευσης, φυσικά χωρίς κανένα θετικό αποτέλεσμα", λέει στο "Ρ" η Ε. Ταμπαξή από το Σύλλογο Γονέων του Γυμνασίου. "Η ειδική αγωγή βρίσκεται στο έλεος της αδιαφορίας και της ελεημοσύνης. Το κράτος δεν τηρεί την υποχρέωσή του να δώσει λύσεις στα προβλήματα αυτών των παιδιών για να προαχθούν και να ενταχθούν στην κοινωνία". Οι γονείς καλούν την πολιτεία να σταθεί μπροστά στις ευθύνες της απέναντι στα παιδιά αυτά υπεύθυνα, "χωρίς οίκτο και κλάματα".

Χτίστηκε το 1967, μετά από έναν καταστροφικό για την περιοχή σεισμό, με σκοπό να εξυπηρετηθούν προσωρινά οι ανάγκες των μαθητών της Μεγαλόπολης. Εχουν περάσει από τότε 29 ολόκληρα χρόνια και σήμερα 180 παιδιά συνεχίζουν να στεγάζονται στο 1ο Δημοτικό Σχολείο - κατασκευασμένο από αμίαντο - κάτω από απαράδεκτες συνθήκες!

Τραγική η εικόνα που συνάντησε ο βουλευτής του ΚΚΕ, Δήμος Κουμπούρης, την προηγούμενη Παρασκευή, επισκεπτόμενος το χώρο του σχολείου. Η τοιχοποιία του αποτελείται από δύο επίπεδες πλάκες υπερσυμπιεσμένου αμιαντοτσιμέντου - είναι γνωστό σε όλους ότι πρόκειται για καρκινογόνο υλικό - οι οποίες μάλιστα σε πολλά σημεία έχουν σπάσει. Η στέγη είναι τρύπια και όταν βρέχει πολλές αίθουσες γεμίζουν νερά. Τα παράθυρα βρίσκονται σε κακή κατάσταση, αφού είναι χαρακτηριστικό ότι δεν ανοίγουν με τίποτα και οι αίθουσες αερίζονται μόνο από τις πόρτες. Θέρμανση δεν υπάρχει, υπάρχουν όμως θερμάστρες πετρελαίου, οι οποίες όχι μόνο δημιουργούν πρόβλημα χρόνου, καθαριότητας και οικονομίας, αλλά δεν μπορούν να αποδώσουν και τα αναμενόμενα. Οσο για την ηλεκτρική εγκατάσταση του σχολείου αρκεί μια ματιά στις πρίζες και στους διακόπτες των αιθουσών, για να διαπιστώσει κανείς ότι αποτελούν πηγή κινδύνου για τους μικρούς μαθητές αλλά και για το προσωπικό του σχολείου.

Ο πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, Αθ. Μαμαρέλης, επισήμανε ότι για το θέμα αυτό επανειλημμένα έχουν σταλεί υπομνήματα στο υπουργείο Παιδείας και στη νομαρχία Αρκαδίας τόσο από το σύλλογο όσο και από τη Δημοτική Αρχή Μεγαλόπολης. Μάλιστα τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην πόλη έχουν γίνει κινητοποιήσεις από κατοίκους και φορείς, ζητώντας την κατεδάφιση του υπάρχοντος κτιρίου και την ανέγερση νέου που να εξυπηρετεί τις ανάγκες της σχολικής περιφέρειας. "Είναι κρίμα μια πόλη με τόσα προβλήματα, να 'χει και τέτοια σχολεία", είπε ο διευθυντής του 1ου Δημοτικού, Β. Μπερζιώτης, στον βουλευτή του ΚΚΕ. "Είναι απαράδεκτο δάσκαλοι και μαθητές να κινούνται καθημερινά μέσα σε καρκινογόνα υλικά αμιάντου, σε μια μάλιστα από τις πιο μολυσμένες περιοχές της χώρας", τόνισε μια μέρα νωρίτερα στον βουλευτή ο δήμαρχος Μεγαλόπολης, Σπ. Τσιριγώτης.

"Εχει εγκριθεί από το δήμο το ποσό των 250 εκατομμυρίων για την κατασκευή νέου σχολικού κτιρίου. Ωστόσο, το θέμα κολλά, χρόνια τώρα, από τη νομαρχία Αρκαδίας αφού δε θεωρείται ως έργο άμεσης προτεραιότητας", υπογράμμισε ο Αθ. Μαμαρέλης. Και κατέληξε: "Ελπίζουμε, τουλάχιστον έτσι μας υποσχέθηκαν, ότι φέτος θα εγκριθεί το έργο και σε σύντομο χρονικό διάστημα τα παιδιά μας θα μπορούν να διδάσκονται με... αξιοπρέπεια".

Στη Μεγαλόπολη, σε μια κατεξοχήν εργατική πόλη, υπάρχει μόνο ένας κρατικός παιδικός σταθμός. Κι ενώ μετά δυσκολίας προσπαθεί να καλύψει τις οξυμένες ανάγκες της περιοχής, η έλλειψη προσωπικού δημιουργεί ένα ακόμα σημαντικό πρόβλημα. Από το 1991 ο παιδικός σταθμός λειτουργεί μόνο με τρεις νηπιαγωγούς, και χωρίς καθόλου βοηθητικό προσωπικό! Ωστόσο, οι νηπιαγωγοί λένε "δόξα σοι ο Θεός", μιας και η ΔΕΗ φρόντισε να καλύψει το κενό του κράτους... Ενας μάγειρας και μια καθαρίστρια έχουν αναλάβει, με απόσπαση από τη ΔΕΗ, εδώ και τέσσερα χρόνια να καθαρίζουν και να μαγειρεύουν για τα παιδιά του σταθμού και οι νηπιαγωγοί μπορούν να εκτελούν κανονικά τα καθήκοντά τους. "Δε φτάνει, όμως, που υπάρχουν κενές τρεις οργανικές θέσεις, τα τελευταία χρόνια οι δαπάνες για τα έξοδα του σταθμού έχουν μειωθεί αρκετά. Εχουμε φτάσει στο σημείο να σκεφτόμαστε να αγοράσουμε τα αναγκαία. Πολλές φορές αναγκαζόμαστε να "τσοντάρουμε" και μεις", είπε στο "Ρ" μια από τις τρεις νηπιαγωγούς.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ υποσχέθηκε τόσο στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Δημοτικού, όσο και στους εργαζόμενους του κρατικού παιδικού σταθμού να φέρει αυτά τα θέματα στη Βουλή, "γιατί είναι απαράδεκτο μια περιοχή με τόσες άλλες δυσκολίες να αντιμετωπίζει και προβλήματα τέτοιας μορφής".

Η ερήμωση της πόλης, η ανεργία, η ρύπανση και μόλυνση του περιβάλλοντος, η εγκατάλειψη της πολιτιστικής κληρονομιάς και γενικότερα η αδιαφορία του επίσημου κράτους σε όλα τα επίπεδα, είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εργατούπολη της Αρκαδίας, η Μεγαλόπολη.

Στη συνάντηση που είχε την προηγούμενη Πέμπτη ο βουλευτής του ΚΚΕ, Δήμος Κουμπούρης, με τον δήμαρχο της πόλης Σπύρο Τσιριγώτη και το Δημοτικό Συμβούλιο Μεγαλόπολης, ειπώθηκαν πολλά, διασταυρώθηκαν απόψεις, προτάθηκαν λύσεις. Κοινό σημείο όλων, η διαπίστωση ότι η τύχη αυτής της πόλης έχει αφεθεί στο ...φιλότιμο των κατοίκων και των φορέων της. "Δυστυχώς, η μέχρι σήμερα πολιτική όλων των κυβερνήσεων λειτούργησε, έτσι ώστε η τελευταία απογραφή του 1991 να παρουσιάζει το μόνιμο πληθυσμό της πόλης σε 4.666 κατοίκους. Η Μεγαλόπολη ερήμωσε", τόνισε ο δήμαρχος. Αποτέλεσμα όλων αυτών, η αύξηση της ανεργίας, το "πάγωμα" της αγοράς και κυρίως η φυγή των νέων από την πόλη τους.

Κι είναι να απορεί κανείς πώς μια πόλη, που έχει ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια της χώρας μας, αυτό της ΔΕΗ, ερημώνει σιγά σιγά. "Στα εργοστάσια της ΔΕΗ εργάζονται 3.000 άτομα, εκ των οποίων όμως τα 2.000 μεταφέρονται στην Τρίπολη ή στην Καλαμάτα", εξηγεί ο Σπ. Τσιριγώτης. "Ταυτόχρονα, η ρύπανση και μόλυνση του περιβάλλοντος είναι ένας ακόμα παράγοντας που συμβάλλει σ' αυτό. Στο κλειστό λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης, εκπέμπονται καθημερινά τόνοι τέφρας, ρυπογόνων ουσιών και διοξειδίου του θείου", συμπλήρωσε.

Ο Δ. Κουμπούρης συμφώνησε πως πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στις περιοχές βιομηχανικής ανάπτυξης, οι οποίες δυστυχώς αντιμετωπίζουν και τα σοβαρότερα προβλήματα. Αναφέρθηκε και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, αφού, όπως χαρακτηριστικά είπε, ΤΑ με την έννοια της αυτοδιοίκησης στη χώρα μας δεν είχαμε ποτέ. "Τις αρμοδιότητες αυτές πρέπει οι δήμαρχοι να τις πάρουν με το σπαθί τους. Με αγώνες και διεκδίκηση. Πρέπει κάποτε να λειτουργήσει διαφορετικά η ΤΑ", τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ.

Ενα ακόμα σοβαρό θέμα που συζητήθηκε κατά τη διάρκεια της συνάντησης είναι η εγκατάλειψη του μεγαλύτερου αρχαίου θεάτρου της χώρας μας, χωρητικότητας 20.000 θέσεων. Βρίσκεται μόλις ένα χιλιόμετρο μακριά από το κέντρο της Μεγαλόπολης και σε ελάχιστη απόσταση από τις εγκαταστάσεις του Ατμοηλεκτρικού Σταθμού. "Η κατάστασή του είναι τέτοια που σαν Ελληνες ντρεπόμαστε. Ζητάμε άμεσα την αναστήλωσή του", είπε ο δήμαρχος. Ταυτόχρονα, επισήμανε ότι στην περιοχή ανακαλύφθηκαν πρόσφατα ευρήματα της παλαιολιθικής εποχής, που αυτή τη στιγμή φυλάσσονται στην Πάτρα. "Γιατί να μην δημιουργηθεί ένα μουσείο στην περιοχή μας;", διερωτήθηκε.

Ο Δ. Κουμπούρης δεσμεύτηκε ότι το ΚΚΕ θα παρέμβει στη Βουλή για όλα τα προβλήματα της Μεγαλόπολης, ωστόσο, διευκρίνισε για μια ακόμα φορά ότι "αυτό δε φτάνει, χρειάζονται αγώνες και προσπάθειες από όλους".