Η Χριστιάνα, η Ζωή και ο Διονύσης είναι παιδιά με κινητικά προβλήματα, μαθητές του Ειδικού Γυμνασίου και Λυκείου Ηλιούπολης. Μια κουβέντα μαζί τους δείχνει ότι τα κινητικά προβλήματά τους δεν είναι από μόνα τους ικανά να τους εμποδίσουν να ενταχθούν κανονικά στην κοινωνία. Αυτό που τους εμποδίζει είναι η αδιαφορία του κράτους, που αρνείται να τους εξασφαλίσει μερικές στοιχειώδεις παροχές: Σωστή εκπαίδευση και υποδομή και ειδικευμένο προσωπικό για τα σχολειά τους.

Αυτά τα παιδιά, εδώ και δέκα μήνες, κάνουν μάθημα μέσα σε ένα "γιαπί". Στο κτίριο, όπου στεγάζεται το σχολείο, έχουν ξεκινήσει από τον περασμένο Απρίλη εργασίες, ώστε να μετατραπεί σε κτίριο κατάλληλο για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Χτες, οι μαθητές πραγματοποίησαν αποχή από τα μαθήματά τους, διαμαρτυρόμενοι για την καθυστέρηση των εργασιών και ζητώντας από τους αρμόδιους να δείξουν την υπευθυνότητα που αρμόζει στην περίπτωση αυτή. Παράλληλα, ζητούν να γίνονται οι οικοδομικές εργασίες σε ώρες και μέρες που δε λειτουργεί το σχολείο

Οπως δηλώνουν μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικό προσωπικό, τα μαθήματα γίνονται σε συνθήκες εργοταξίου, ανάμεσα σε θόρυβο, σκόνη, κοντά σε τοίχους που γκρεμίζονται, εγκυμονώντας πολλούς κινδύνους για τους μαθητές.

"Κάνουμε μάθημα και από τα κομπρεσέρ δεν ακούμε καλά καλά τους καθηγητές μας. Είναι επικίνδυνο και φοβόμαστε. Κάναμε τόσους μήνες υπομονή, όμως δε βλέπουμε να προχωράνε οι εργασίες", μας λέει η Χριστιάνα. Και δηλώνει ότι νιώθει την εγκατάλειψη από την πολιτεία: "Το κράτος δείχνει μια αδιαφορία για μας. Και είναι κρίμα να υπάρχει αυτή η αδιαφορία. Νιώθω μειωμένη ότι μας έχουν στο περιθώριο. Οι γονείς μας και οι καθηγητές μας ό,τι μπορούν να κάνουν το κάνουν, αλλά χρειάζεται κάτι περισσότερο".

Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί είναι σε συνεχή επιφυλακή, προκειμένου να προφυλάξουν τα παιδιά από κάποιο ατύχημα και οι εργαζόμενοι στο σχολείο κάνουν μεγαλύτερη εφημερία για να προσέχουν τα παιδιά.

Το πρόβλημα του Γυμνασίου και Λυκείου της Ηλιούπολης φέρνει για μια ακόμα φορά στην επιφάνεια τα τεράστια προβλήματα και ελλείψεις της ειδικής αγωγής, που πηγάζουν πρώτα και κύρια από την έλλειψη θεσμοθετημένου κανονισμού λειτουργίας των ειδικών σχολείων.

Οπως λέει στο "Ρ" ο διευθυντής του Ειδικού Γυμνασίου Ν. Βοριάς, το υπουργείο Παιδείας δεν έχει δει ακόμα με σοβαρότητα την ειδική εκπαίδευση που αντιμετωπίζει πολύπλευρα προβλήματα. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να δει πιο σοβαρά το θέμα της μεταφοράς των μαθητών με ειδικές ανάγκες.

Παράλληλα, επισημαίνει ο Ν. Βοριάς, υπάρχει και το "φάντασμα" του νομοσχεδίου για την ειδική αγωγή που εμφανίστηκε τον περασμένο Μάρτη και προβλέπει τη συρρίκνωση των δημόσιων σχολείων, στο όνομα της ιδιωτικής πια πρωτοβουλίας. Πέρυσι, με τις κινητοποιήσεις των φορέων της ειδικής αγωγής, το νομοσχέδιο είχε "μπλοκαριστεί". Ομως, όλα δείχνουν ότι επαναπροωθείται από το υπουργείο Παιδείας. Βασική κατεύθυνση του νομοσχεδίου αυτού είναι η κατάργηση του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της ειδικής εκπαίδευσης, ώστε να παραδοθεί ο χώρος στους ιδιώτες. Παράλληλα, υπάρχουν πληροφορίες για απολύσεις του ειδικού επιστημονικού προσωπικού, που στηρίζει τα παιδιά αυτά και τις οικογένειές τους.

Οι γονείς, από την πλευρά τους, δηλώνουν ότι νιώθουν αποκλεισμένοι από τις αποφάσεις που αφορούν τα παιδιά τους: "Μας ενδιαφέρει να έχουμε γνώμη. Μέχρι σήμερα αποφάσιζαν οι αναρμόδιοι για το θέμα της ειδικής εκπαίδευσης, φυσικά χωρίς κανένα θετικό αποτέλεσμα", λέει στο "Ρ" η Ε. Ταμπαξή από το Σύλλογο Γονέων του Γυμνασίου. "Η ειδική αγωγή βρίσκεται στο έλεος της αδιαφορίας και της ελεημοσύνης. Το κράτος δεν τηρεί την υποχρέωσή του να δώσει λύσεις στα προβλήματα αυτών των παιδιών για να προαχθούν και να ενταχθούν στην κοινωνία". Οι γονείς καλούν την πολιτεία να σταθεί μπροστά στις ευθύνες της απέναντι στα παιδιά αυτά υπεύθυνα, "χωρίς οίκτο και κλάματα".