Τα ιδανικά της εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης, όμως, φαίνεται ότι ποτέ δε συγκίνησαν τον Κ. Λαλιώτη. Αντίθετα, επένδυσε στην όποια συμμετοχή του κάποτε στο νεολαιίστικο κίνημα, για να εξασφαλίσει θέση, αργότερα, στη νομή της εξουσίας. Και σήμερα να μπορεί, από το πόστο του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, να διαχειρίζεται τεράστια κονδύλια από το Πακέτο Ντελόρ 2, να κανονίζει για τα μεγάλα δημόσια έργα και τις κρατικές προμήθειες, εξυπηρετώντας τα συμφέροντα του πυρήνα του μεγάλου κεφαλαίου της χώρας μας, που κατέχει και τα ΜΜΕ, με τα οποία φροντίζει να προβάλει τον υπουργό του.

Ο άλλοτε, δήθεν αριστερός, ο ιδεολόγος Λαλιώτης, αφού υπηρέτησε δουλικά τον "Παπανδρεϊσμό", εξελίχθηκε σήμερα σε "απλό ιντριγκαδόρο και νονό του πολιτικού συστήματος" - γνωστή η στάση του στην πρόσφατη εκλογή νέου πρωθυπουργού του ΠΑΣΟΚ - και σε "πολιτικό σταρ" αμφίβολης ποιότητας εντύπων...

Είναι, λοιπόν, φυσικό ένας πολιτικός σαν τον Κ. Λαλιώτη να διαπνέεται και να φανερώνει τα αντικομμουνιστικά του αισθήματα, προκειμένου να δίνει επιτυχώς εξετάσεις στ' αφεντικά του που τον ανέδειξαν και τον διατηρούν σε πόστα εξουσίας, όπου, εκτός των άλλων, υπάρχει και "κονόμα". Μόνο που τέτοιοι πολιτικοί είναι "αναλώσιμοι", αφού τ' αφεντικά μπορούν να βρουν κι αρκετούς άλλους "Λαλιώτηδες", πρόθυμους να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους...