ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 26 Απρίλη 1998
Σελ. /48
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΙΟΥ
Ο πληθωρισμός αυξάνεται, τα επιτόκια μειώνονται!

Την ώρα που η υποτίμηση της δραχμής προκαλούσε αναζωπύρωση του πληθωρισμού ("σκαρφάλωσε" στο 4,6% το Μάρτη από το 4,3% Φλεβάρη), οι περισσότερες τράπεζες μείωσαν τα ονομαστικά επιτόκια καταθέσεων ταμιευτηρίου στο 8,75%, που σημαίνει καθαρή απόδοση μόλις 7,4%

Ακόμη ένα πλήγμα δέχονται οι κάθε είδους μικροαποταμιευτές που διατηρούσαν το όποιο ισχνό "κομπόδεμά" τους σε καταθέσεις ταμιευτηρίου, καθώς οι τράπεζες έσπευσαν να μειώσουν αισθητά τα επιτόκια αυτής της κατηγορίας, εκμεταλλευόμενες τη νέα συγκυρία που δημιουργήθηκε μετά την υποτίμηση. Λόγος γίνεται για το νέο κύκλο μείωσης που ξεκίνησε στα επιτόκια πριν από δύο βδομάδες περίπου και σχεδόν λίγες μέρες μετά την υποτίμηση. Η κερδοσκοπική και ληστρική σε βάρος των μικροκαταθετών πρόθεση, που συνοδεύει σχεδόν πάντα τέτοιες κινήσεις από την πλευρά των τραπεζών, αποδεικνύεται αυτή τη φορά από το γεγονός ότι οι τράπεζες - χωρίς να υπάρχει εύλογη αιτία - σε αρκετές περιπτώσεις αποφάσισαν μεγαλύτερη μείωση των επιτοκίων καταθέσεων από τα επιτόκια χορηγήσεων ή στην καλύτερη περίπτωση τα μείωσαν στο ίδιο περίπου επίπεδο. Με την εξέλιξη αυτή αφ' ενός μεν διευρύνεται ακόμη περισσότερο η "ψαλίδα" μεταξύ επιτοκίων καταθέσεων και χορηγήσεων, αφ' ετέρου δε οι αποδόσεις των τοποθετήσεων σε καταθέσεις ταμιευτηρίου συρρικνώνονται σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα.

Τα ονομαστικά επιτόκια καταθέσεων ταμιευτηρίου που προσφέρουν σήμερα οι τράπεζες μετά και τη νέα μείωση, στην οποία προχώρησαν από τις αρχές της βδομάδας που πέρασε, κυμαίνονται από 8,75% (στις περισσότερες τράπεζες) έως 11% (μόνο στην Τράπεζα Κύπρου). Ωστόσο, η καθαρή απόδοση για τους καταθέτες μειώνεται μόλις στο 7,4% έως 9,35% αντίστοιχα, αν αφαιρεθεί ο φόρος 15% επί των τόκων των καταθέσεων. Αν ληφθεί υπόψη μάλιστα και ο πληθωρισμός - ο οποίος εκτιμάται ότι έτρεχε με ρυθμό γύρω στο 4,6% τον περασμένο Μάρτη και θα παρουσιάσει έντονα αυξητική τάση τους επόμενους μήνες - τότε γίνεται εμφανές ότι η όποια ωφέλεια είχε κάποιος που τοποθετούσε το "κομπόδεμά" του σε λογαριασμό ταμιευτηρίου, ουσιαστικά σήμερα εξανεμίζεται, αφού περιορίζεται σε επίπεδα μικρότερα του 3%.

Ολα αυτά βέβαια αφορούν τους "μικρομεσαίους" αποταμιευτές. Γιατί, όπως είναι γνωστό, οι λεγόμενοι "καλοί" πελάτες των τραπεζών με διαθέσιμα άνω των 10 εκατ. δρχ., απολαμβάνουν προνομιακής μεταχείρισης από τις τράπεζες. Τα ονομαστικά επιτόκια που προσφέρουν σήμερα - μετά την αποκλιμάκωση - οι τράπεζες στους διάφορους προνομιακούς λογαριασμούς ξεκινούν από 10,25% και φτάνουν (για ποσά άνω των 50 εκατ. δραχμών) μέχρι και 13%.Η καθαρή απόδοση για τους καταθέτες αυτής της κατηγορίας κυμαίνεται (μετά την αφαίρεση του φόρου) από 8,71% έως 11,05% αντίστοιχα, που είναι σαφώς ελκυστικότερη στις παρούσες συνθήκες σε σχέση με την απόδοση από τις καταθέσεις ταμιευτηρίου.

Η συνεχιζόμενη μείωση των επιτοκίων καταθέσεων ταμιευτηρίου την τελευταία διετία και η συρρίκνωση - ως εκ τούτου - της απόδοσης που προσφέρουν αυτές οι τοποθετήσεις, αλλά και η εφαρμοζόμενη σκληρή λιτότητα που έχει συμπιέσει σε οριακά πλέον επίπεδα τα λαϊκά εισοδήματα, εύλογα αποτυπώνεται και στην εικόνα που δίνουν τα επίσημα στοιχεία για το ύψος στο οποίο ανέρχεται κάθε φορά το σύνολο των καταθέσεων ταμιευτηρίου. Τα σχετικά στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας δείχνουν μία σταθερή επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης του συνόλου των καταθέσεων ταμιευτηρίου, από τις αρχές του 1996 μέχρι σήμερα.

Συγκεκριμένα, τα υπόλοιπα καταθέσεων ταμιευτηρίου από 10.334,6 δισ. δρχ. που ήταν το Μάρτη του 1996, έφτασαν τα 12.181,1 δισ. δρχ. το Μάρτη του 1997 και τα 12.496,4 δισ. δρχ. το Μάρτη του 1998. Δηλαδή ενώ στο διάστημα Μάρτης '96 - Μάρτης '97 το συνολικό ποσό των καταθέσεων ταμιευτηρίου αυξήθηκε κατά 17,9%,στο επόμενο έτος (Μάρτης '97 - Μάρτης '98) αυξήθηκαν μόλις κατά 2,6%!

Πάντως, η συγκεκριμένη ληστρική στρατηγική των τραπεζών σε βάρος των μικροκαταθετών και η ανάγκη των τελευταίων να αποκομίζουν κάποιο όφελος από το όποιο "κομπόδεμα" διαθέτουν, δεν αποκλείεται να τους οδηγήσει στο να επιλέγουν τοποθετήσεις κερδοσκοπικές και με μεγαλύτερο ρίσκο - όπως είναι για παράδειγμα τα αμοιβαία κεφάλαια ή οι μετοχές και λοιποί τίτλοι που παίζονται στο Χρηματιστήριο - διατρέχοντας κίνδυνο να υποστούν ανυπολόγιστες ζημιές.

Βάσω ΜΠΑΡΜΠΑ

ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Ακόμη ένα βήμα συρρίκνωσης της δημόσιας διοίκησης

Στην τελική ευθεία βρίσκεται η προώθηση νομοθετικής ρύθμισης για τη δημιουργία του περίφημου Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΧ). Ενός οργανισμού που θα έχει μεν τη μορφή Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), αλλά θα αναλάβει ως αυτόνομος οργανισμός, τον οποίο θα διευθύνουν και στελέχη από την αγορά, αρμοδιότητες που μέχρι σήμερα ανήκαν στην αρμόδια υπηρεσία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και οι οποίες σχετίζονται με τη διαχείριση και εκτέλεση του προγράμματος δανεισμού του ελληνικού δημοσίου, με τη σύναψη δανείων, τη διεξαγωγή εκδόσεων και δημοπρασιών και γενικότερα τη χρηματοδότηση των αναγκών του δημοσίου. Είναι εμφανές ότι και η παραπάνω κίνηση δεν είναι καθόλου άσχετη με τις γενικότερες κυβερνητικές μεθοδεύσεις συρρίκνωσης της κεντρικής δημόσιας διοίκησης και εκχώρησης αρμοδιοτήτων της στον ιδιωτικό τομέα. Επιπλέον, ειδικά η σύσταση του Οργανισμού και η ίδρυση αυτόνομου φορέα για τη διαχείριση του Δημοσίου Χρέους, ανοίγει το δρόμο στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, να "μαγειρεύει" και να παρουσιάζει όπως τη συμφέρει τα στοιχεία του δημοσίου χρέους στα πλαίσια της θεωρίας της περί "δημιουργικής λογιστικής".

Τους παραπάνω φόβους, άλλωστε, εκφράζουν και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ). Ο Σύλλογος Υπαλλήλων του ΓΛΚ έχει διατυπώσει επίσημα την αντίθεσή του στην προτεινόμενη νομοθετική ρύθμιση και έχει υποβάλει στην καθ' ύλην αρμόδια πολιτική ηγεσία υπόμνημα με τις θέσεις του και τις εναλλακτικές του προτάσεις. Ο Σύλλογος στο υπόμνημά του αυτό διατυπώνει φόβους ότι η προτεινόμενη από την κυβέρνηση νομοθετική ρύθμιση και η σύσταση του συγκεκριμένου Οργανισμού αποδυναμώνει τις αρμόδιες υπηρεσίες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, αφαιρεί αρμοδιότητές του, παρακάμπτει τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό του και υποτιμά την εμπειρία και τις δυνατότητες των υπαλλήλων.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απ' την αρχή. Η δημιουργία Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΧ) προβλεπόταν από το νόμο για το δημόσιο λογιστικό, βάσει του οποίου προωθείται τώρα νομοθετική ρύθμιση (με τη μορφή τροπολογίας) για τη σύστασή του. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, οι διατάξεις της προωθούμενης νομοθετικής ρύθμισης προβλέπουν μεταξύ άλλων και τα εξής: Ο Οργανισμός θα έχει τη μορφή ΝΠΔΔ και ως σκοπός του αναφέρεται η χρηματοδότηση των αναγκών του δημοσίου, η βελτίωση του κόστους δανεισμού και επίτευξη της καλύτερης διάρθρωσης.

Για την πραγματοποίηση του παραπάνω σκοπού ο Οργανισμός:

  • Προβαίνει σε έρευνα των αγορών εσωτερικού και εξωτερικού, στην αξιολόγηση επενδυτικών προτάσεων, για τη διενέργεια του εσωτερικού και εξωτερικού δανεισμού.
  • Αναλαμβάνει ως εντολοδόχος για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου τη διαχείριση και εκτέλεση του προγράμματος δανεισμού του ελληνικού δημοσίου, με τη σύναψη δανείων, τη διεξαγωγή εκδόσεων και δημοπρασιών, την παρακολούθηση και στήριξη της αγοράς των ομολόγων και ό,τι άλλο απαιτείται.
  • Σύνταξη εκθέσεων για την εξέλιξη του Δημοσίου Χρέους και υποβολή προτάσεων προς τον υπουργό Οικονομικών.

Με απόφαση του υπουργού Οικονομικών ο Οργανισμός μπορεί να παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες για τη σύναψη δανείων από την εσωτερική ή εξωτερική αγορά των οργανισμών και φορέων του ευρύτερου δημοσίου τομέα.

Ο Οργανισμός θα διοικείται από 7μελές Διοικητικό Συμβούλιο, το οποίο συγκροτείται με απόφαση του υπουργού Οικονομικών και απαρτίζεται στελέχη του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, της Τράπεζας της Ελλάδας, του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, αλλά και από στελέχη της αγοράς. Συγκεκριμένα, ο γενικός διευθυντής και ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής του Οργανισμού, ορίζονται με απόφαση του υπουργού Οικονομικών, κατόπιν επιλογής μεταξύ στελεχών μεγάλης εμπειρίας σε θέματα χρηματαγορών, με αποδεδειγμένη προϋπηρεσία σε αντίστοιχες θέσεις στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Η θητεία τους ορίζεται τετραετής, που μπορεί να ανανεώνεται με όμοια απόφαση. Με την απόφαση διορισμού καθορίζεται και η αποζημίωσή τους.

Στον οργανισμό λειτουργούν τρία τμήματα:

  • Τμήμα Εσωτερικού Δανεισμού, με αντικείμενο τις εκδόσεις τίτλων.
  • Τμήμα Εξωτερικού Δανεισμού με αντικείμενο τον προγραμματισμό και διενέργεια του εξωτερικού δανεισμού για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου.
  • Τμήμα Παρακολούθησης Αγορών με βασικό αντικείμενο την καταγραφή των υποχρεώσεων, την επεξεργασία των στοιχείων του χρέους και τη διαμόρφωση και αξιολόγηση προτάσεων για τη χρονική ανακατανομή του και την επιμήκυνση της μέσης διάρκειάς του.

Ο Σύλλογος Υπαλλήλων ΓΛΚ από την πλευρά του εμφανίζεται αντίθετος με την παραπάνω προτεινόμενη τροπολογία, κάνοντας λόγο για αποδυνάμωση των αρμοδίων υπηρεσιών του ΓΛΚ και αφαίρεση αρμοδιοτήτων του. Στα πλαίσια αυτά υπέβαλε στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών τις εξής προτάσεις:

  • Σύσταση οργανικής μονάδας ενταγμένης στη Γενική Διεύθυνση Θησαυροφυλακίου και Προϋπολογισμού, η οποία θα έχει όλες τις αρμοδιότητες, που σύμφωνα με το σχέδιο ανατίθενται στον υπό σύσταση οργανισμό.
  • Κατοχύρωση διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας, καθώς και ευελιξίας της παραπάνω μονάδας.
  • Στελέχωσή της με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό με εμπειρία στις χρηματαγορές που θα προσληφθεί με σύμβαση ορισμένου χρόνου.
  • Της μονάδας αυτής να προϊσταται στέλεχος προερχόμενο από το παραπάνω ειδικό επιστημονικό προσωπικό και οριζόμενο από τον υπουργό Οικονομικών.
  • Σύσταση συντονιστικού οργάνου για το συντονισμό και τη λήψη των σχετικών αποφάσεων και την εναρμόνισή τους με τη γενικότερη οικονομική και νομισματική πολιτική. Το όργανο αυτό να είναι 7μελές και η σύνθεσή του να περιλαμβάνει στελέχη του ΓΛΚ, της Τράπεζας της Ελλάδας, του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων.
  • Οι σχέσεις μεταξύ των εμπλεκόμενων διευθύνσεων του ΓΛΚ και της οργανικής μονάδας να καθορίζονται με απόφαση του υπουργού Οικονομικών και με κριτήριο την εξασφάλιση ομαλής συνεργασίας και αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών.

Β. Μ.

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ
Υπέρογκοι τόκοι για Τράπεζα της Ελλάδας και προϋπολογισμό

Τα πάντα υπέρ των κερδών των εμπορικών τραπεζών

Τόκους συνολικού ύψους περίπου 574 εκατ. δραχμών πλήρωσε η Τράπεζα της Ελλάδας στις 22 Απρίλη, για τα 100 δισεκατομμύρια δραχμές που είχε δανειστεί πριν 14 μέρες από τραπεζίτες και μεγαλοεισοδηματίες, προκειμένου να κρατήσει "στεγνή" την αγορά από χρήμα. Αυτό είναι και το κόστος της Τράπεζας της Ελλάδας, για να διατηρηθεί σε χαμηλά επίπεδα η ρευστότητα στην αγορά και άρα να περιοριστεί η ζήτηση. Κόστος που σε τελική ανάλυση το πληρώνει ο λαός, είτε με την αύξηση των φόρων, είτε με την περικοπή των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, είτε με το να διατηρούνται σε υψηλά επίπεδα τα επιτόκια των δανείων που χορηγούν οι τράπεζες.

Τα παραπάνω προκύπτουν από επίσημη ανακοίνωση της Τράπεζας της Ελλάδας, στην οποία αναφέρεται ότι στη "δημοπρασία αποδοχής καταθέσεων διάρκειας 14 ημερών σταθερού επιτοκίου 15%, έγιναν δεκτές καταθέσεις συνολικού ύψους 100 δισ. δραχμών". Δηλαδή, η Τράπεζα της Ελλάδας κάλεσε τους τραπεζίτες, αντί να δανείζουν στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα τις δραχμές που έχουν στα ταμεία τους, να τις καταθέσουν στην κεντρική τράπεζα με ελκυστικό επιτόκιο (15%), που είναι - σε ορισμένες περιπτώσεις - καλύτερο και από το επιτόκιο των χορηγούμενων δανείων. Οι τραπεζίτες, βρήκαν τόσο ελκυστικό το επιτόκιο, που πρόσφεραν για κατάθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας, συνολικά 300 δισ. δραχμές. Ομως, η Τράπεζα της Ελλάδας, δέχτηκε να κρατήσει μόνο το 33,3% ήτοι τα 100 δισ. δραχμές. Γι' αυτά τα 100 δισ. δραχμές, που δανείστηκε για διάστημα 14 ημερών με επιτόκιο 15%, η Τράπεζα της Ελλάδας θα πληρώσει τόκους συνολικού ύψους 573,8 εκατ. δραχμών.

Μεγάλο είναι και το κόστος του κρατικού δανεισμού, με τις διαδοχικές δημοπρασίες εντόκων και ομολόγων του δημοσίου, που κάνει το υπουργείο Οικονομικών και αναγκάζεται να διατηρεί σε υψηλά επίπεδα τα επιτόκια, για να καλύψει τις "μαύρες τρύπες" των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στις 26 Μάρτη υπογράφτηκε απόφαση του γενικού γραμματέα του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, Ι. Κουσουλάκου, με την οποία ορίστηκε σε 12,80% το επιτόκιο της 30ής τοκοφόρου περιόδου του Α' δανείου οικονομικής εξυγίανσης. Με τα υψηλά επιτόκια στις εκδόσεις νέων κρατικών τίτλων, τις ανανεώσεις ή και τις αλλεπάλληλες δημοπρασίες εντόκων και ομολόγων του δημοσίου, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιβαρύνει τον προϋπολογισμό με υπέρογκους τόκους, οι οποίοι αξιοποιούνται από τους μεγαλοεισοδηματίες για προσωπικό πλουτισμό και θησαυρισμό. Στα πλαίσια αυτά, εντάσσεται και η νέα δημοπρασία κρατικών τίτλων που έχει προγραμματίσει για την ερχόμενη Δευτέρα το υπουργείο Οικονομικών, από την οποία προσδοκά να εισπράξει 160 δισ. δραχμές.

Ενδεικτικό στοιχείο της έλλειψης χρημάτων από την αγορά, αποτελεί και η καθιέρωση των "εορτοδανείων". Καταναλωτικών δανείων δηλαδή, που χορηγούν οι τράπεζες σε οικογένειες εργαζομένων ή ανέργων για να ζήσουν κάπως πιο γιορτινά - έστω και με δανεικά - τις ημέρες του Πάσχα και των Χριστουγέννων. "Εορτοδάνεια", για τις μέρες του φετινού Πάσχα, έδωσαν σε ενδιαφερόμενους οι τράπεζες Εθνική, Ιονική, Γενική, Αττικής κλπ. Δεν πρόκειται βέβαια για "φιλανθρωπική" ενέργεια των τραπεζών, αλλά για μια ακόμη κερδοφόρα δραστηριότητα που τους εξασφάλισε η πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας, καθώς τα επιτόκια αυτών των δανείων κυμαίνονται πάνω από 16% (μαζί με τις διάφορες επιβαρύνσεις φτάνουν ή και ξεπερνούν το 18%). Στον κατάλογο των τραπεζών, που χορηγούν "εορτοδάνεια", προστέθηκε φέτος και η Αγροτική Τράπεζα, η οποία μάλιστα έχει ανακοινώσει ότι θα τα χορηγεί μέχρι την ερχόμενη Πέμπτη 30 Απρίλη...

Λ. Τ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Πολιτική "απελευθέρωσης" της επιχειρηματικής ασυδοσίας

Το ΤΕΕ διοργάνωσε πρόσφατα στη Θεσσαλονίκη διήμερο με θέμα "το νέο θεσμικό πλαίσιο των συστημάτων ηλεκτρικής ενέργειας" ενόψει της εφαρμογής (από το 2001 και για την Ελλάδα) της οδηγίας 92\96 της ΕΕ. Τελικά η όλη συζήτηση αφορούσε το πώς θα εφαρμοστεί η οδηγία. Εδώ οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι το ΤΕΕ όφειλε να διοργανώσει μια συζήτηση με θέμα το αν θα πρέπει να εφαρμοστεί η οδηγία της ΕΕ. Είναι απαράδεκτο, στο όνομα πολιτικών αποφάσεων, ένα όργανο όπως το ΤΕΕ να εξοβελίζει τέτοια ερωτήματα και προβληματισμούς, όταν μάλιστα γίνεται όλο και περισσότερο φανερό ότι παρόμοιες οδηγίες συνθλίβουν σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας.

Οπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο προβληματισμός που αναπτύχθηκε αφορούσε τον τρόπο εφαρμογής της οδηγίας 92\96, της λεγόμενης απελευθέρωσης της παραγωγής - μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας. Εδώ πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ επέβαλε την "απελευθέρωση" των δικτύων, υποχρέωσε δηλαδή τη ΔΕΗ να επιτρέπει την πρόσβαση και τη χρησιμοποίηση των δικτύων από τρίτους. Επίσης με το νόμο 2244\94 που αφορούσε την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ιδιώτες με τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, αλλά και συμβατικών καυσίμων, υποχρεωνόταν η ΔΕΗ να αγοράζει την παραγόμενη ενέργεια και μάλιστα σε τιμές απαράδεκτα ψηλές. Οφείλουμε λοιπόν να βάλουμε τα εξής ερωτήματα, μια και όλα αυτά γίνονται στο όνομα του "ελεύθερου" ανταγωνισμού:

α. Τι είδους ελεύθερος ανταγωνισμός είναι αυτός που υποχρεώνει τη ΔΕΗ να παραδίδει τα δίκτυά της στους ανταγωνιστές;

β. Τι είδους ελεύθερος ανταγωνισμός είναι αυτός που υποχρεώνει τη ΔΕΗ να αγοράζει το προϊόν των ανταγωνιστών της;

γ. Τι είδους ελεύθερος ανταγωνισμός είναι αυτός που υποχρεώνει τη ΔΕΗ να αγοράζει σε τιμές που καθορίζει η κυβέρνηση και όχι οι κατά τα άλλα ιεροί νόμοι της "ελεύθερης" αγοράς;

Φυσικά γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ελεύθερος ανταγωνισμός ούτε υπήρξε, ούτε υπάρχει, ούτε είναι δυνατόν να υπάρξει. Γίνεται για μια ακόμη φορά καθαρό ότι ο "ελεύθερος" ανταγωνισμός τους δεν είναι τίποτε άλλο παρά η επιβολή των όρων του κεφαλαίου σε βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας.

Η οδηγία της ΕΕ προβλέπει τη δυνατότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ιδιώτες, καθώς και τη δυνατότητα των μεγάλων καταναλωτών (βιομηχανίες κλπ) να αγοράζουν ενέργεια από οποιονδήποτε παραγωγό στα πλαίσια της ΕΕ. (Είναι οι λεγόμενοι "επιλέγοντες" καταναλωτές). Είναι σίγουρο ότι το αποτέλεσμα θα είναι η δραστική συρρίκνωση της ΔΕΗ, όχι γιατί η ΔΕΗ δε θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στον ανταγωνισμό, αλλά γιατί, όπως τονίσαμε, ο "ανταγωνισμός" τους είναι παιχνίδι με σημαδεμένα χαρτιά. Οι "εκκλήσεις" του προέδρου της ΓΕΝΟΠ στη διάρκεια της ομιλίας του (με την ευκαιρία να αναφέρουμε ότι η παρουσία των εκπροσώπων της πλειοψηφίας της ΓΕΝΟΠ μάλλον θλίψη προκαλούσε μιας και αποδέχονταν την εφαρμογή της οδηγίας και εκλιπαρούσαν επιμέρους βελτιωτικές κινήσεις και... υγιή ανταγωνισμό), να μην υπάρξει συνένωση πολλών μικρών καταναλωτών, ώστε να προκύπτει ένας μεγάλος και άρα "επιλέγων" καταναλωτής, σημαίνει πολύ απλά ότι έχει ήδη συζητηθεί και είναι πιθανή η απόσπαση και παράδοση σε ιδιώτες μεγάλων και κερδοφόρων τμημάτων της διανομής (θα μπορούν έτσι να εκμεταλλεύονται τα πλεονεκτήματα των "επιλεγόντων"). Είναι φανερό ότι οι λεγόμενοι "επιλέγοντες" καταναλωτές με όπλο τις μεγάλες καταναλώσεις θα διαπραγματεύονται και θα πετυχαίνουν χαμηλότερες τιμές και φυσικά οι εταιρίες παραγωγής θα πρέπει να μετακυλίσουν τις απώλειες σε κάποιους άλλους, που δε θα είναι παρά οι μικροί καταναλωτές. Μπορεί λοιπόν εύκολα να καταλάβει κανείς ποιοι θα είναι οι κερδισμένοι και ποιοι οι χαμένοι του "ελεύθερου" ανταγωνισμού.

Ενα άλλο σημαντικό ζήτημα που θίχτηκε ήταν αυτό του ενεργειακού σχεδιασμού. Μπήκε επιτακτικά το ερώτημα αν μπορούσε να υπάρξει ένας στοιχειώδης έστω προγραμματισμός όταν θα ισχύουν οι νόμοι της αγοράς, δηλ. της αναπόφευκτης αναρχίας. Οι απαντήσεις ήταν ασαφείς εκτός μιας, που προερχόταν από στέλεχος της ΔΕΗ και δήλωσε απερίφραστα ότι "σε συνθήκες οικονομίας της αγοράς δεν μπορεί να γίνεται λόγος για προγραμματισμό". Και αν βέβαια οι συνέπειες της αναρχίας αυτής λύνονται σε χώρες όπως η Μ. Βρετανία ή οι ΗΠΑ, όπως ανέφεραν κάποιοι ομιλητές, με... ασφαλιστήρια συμβόλαια ανάμεσα σε παραγωγούς και καταναλωτές, οι συνέπειες για μια χώρα σαν την Ελλάδα με τα γνωστά προβλήματα (γεωγραφικές ιδιομορφίες, κίνδυνοι για την εδαφική ακεραιότητα κλπ) είναι προφανές ότι μπορεί να αποδειχθούν μοιραίες.

Πολλά ειπώθηκαν επίσης από την αμερικανική και βρετανική εμπειρία όσον αφορά τη λεγόμενη απελευθέρωση. Δεκάδες χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων, αλλαγές εργασιακών σχέσεων, προς το χειρότερο φυσικά, αυξήσεις τιμολογίων, αλλά και αυξήσεις μέχρι και 300% των αποδοχών κάποιων στελεχών. Οι πρόσφατες άλλωστε εξελίξεις στην "Ολυμπιακή" δείχνουν καθαρά και το τι ετοιμάζει η κυβέρνηση και για τους εργαζόμενους της ΔΕΗ, αλλά και των άλλων ΔΕΚΟ.

Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε πολλά ακόμη. Ωστόσο, επειδή ο χώρος της εφημερίδας είναι περιορισμένος και πολύτιμος, τελειώνοντας πρέπει να τονίσουμε ότι ο τομέας της ηλεκτρικής ενέργειας είναι ένα ακόμη παράδειγμα των συνεπειών της καπιταλιστικής ενοποίησης. Οι "ελευθερίες" που επιβάλει μέσω του Μάαστριχτ το ευρωπαϊκό κεφάλαιο θα πληρωθούν με βαρύ τίμημα από τους εργαζόμενους, αν δεν αντισταθούν. Αν δεν απομακρύνουν από τα συνδικάτα τις σημερινές συμβιβασμένες πλειοψηφίες. Αν δεν οικοδομηθεί ένα πλατύ μέτωπο εργαζομένων και καταναλωτών, οι συνέπειες θα είναι ολέθριες και μακροχρόνιες.

Παύλος ΤΑΜΟΥΡΙΔΗΣ

Μηχανικός της ΔΕΗ, σύνεδρος της ΓΕΝΟΠ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ