Eurokinissi

Αυτό που ανέφερε λοιπόν η πρόεδρος της ΕΚΤ είναι ότι «απαιτείται συνετή πειθαρχία στα δημοσιονομικά» και «συνέχιση των μεταρρυθμίσεων», πράγμα που σημαίνει βέβαια ότι τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα θα συνεχιστούν και θα προστεθούν κι άλλα.

Αυτά άλλωστε ήταν και το «διαβατήριο» για την επενδυτική βαθμίδα από τον οίκο Standard and Poor's:

• Οι κυβερνητικές υποσχέσεις ότι ο «μεταρρυθμιστικός» αντιλαϊκός οίστρος θα προχωρήσει ακάθεκτος, προσθέτοντας κι άλλα αντιλαϊκά βάρη στους 400 αντεργατικούς νόμους στην προηγούμενη θητεία και άλλους 14 από τον περασμένο Ιούλη, μεταξύ αυτών και τον νόμο για το 13ωρο, την επέκταση της ευέλικτης εργασίας και άλλα.
• Οι δεσμεύσεις για παραπέρα απογείωση της φορο-αφαίμαξης των λαϊκών στρωμάτων και των ματωμένων πλεονασμάτων με 63 δισ. φόρους το 2024 και πάνω από 5 δισ. πρωτογενή πλεονάσματα! Φόροι πάνω στους φόρους, ενώ ήδη το πρώτο 9μηνο φέτος η φοροληστεία απογειώθηκε 3,16 δισ. ευρώ πάνω από τα προβλεπόμενα έσοδα του προϋπολογισμού, ανεβάζοντας στο 7,5% την «υπεραπόδοση» των φορολογικών εσόδων.
• Τα δεκάδες αντιλαϊκά προαπαιτούμενα για «την πλήρη αξιοποίηση των κεφαλαίων του Ταμείου Ανάκαμψης», που έρχονται να προστεθούν στα πάνω από 200 τέτοια που έχουν ήδη περάσει έως τον περασμένο Ιούλη, ανάμεσά τους και δεκάδες νέα προνόμια και απαλλαγές για το κεφάλαιο.

Αλλωστε, ο οίκος δίνει σήμα κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης, που περιλαμβάνει νέα φοροεπιδρομή σε επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, των πλειστηριασμών για τη «σταθερότητα» του τραπεζικού συστήματος, την επιτάχυνση της αστικής Δικαιοσύνης, όπως και την παραπέρα εμπορευματοποίηση του συστήματος Υγείας, λέγοντας μάλιστα ότι απ' αυτά θα εξαρτηθεί και μια νέα ενδεχόμενη «αναβάθμιση».

Οπως λέει, «το αποτέλεσμα των εκλογών φαίνεται σε γενικές γραμμές να είναι μία εντολή για συνέχεια στις πολιτικές και αναμένουμε ότι η κυβέρνηση θα προχωρήσει τη μεταρρυθμιστική ατζέντα της, που περιλαμβάνει την περαιτέρω αντιμετώπιση του ακόμη μεγάλου δημόσιου χρέους (π.χ. με το κλείσιμο περαιτέρω του κενού ΦΠΑ), την κατοχύρωση της σταθερότητας του τραπεζικού συστήματος και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στα συστήματα απονομής δικαιοσύνης και υγειονομικής περίθαλψης, μεταξύ άλλων προσπαθειών για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδας».

Αυτά, κι ενώ με μια απολύτως ωμή διατύπωση, η Λαγκάρντ ξεκαθάρισε ότι και τα επιτόκια θα παραμείνουν στα ύψη και η ακρίβεια θα παραμείνει, αφού «οι τιμές δεν πρόκειται να επανέλθουν στα επίπεδα της προ-COVID περιόδου» και τα όποια μέτρα - ψίχουλα πάρθηκαν για τη δήθεν ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος θα πρέπει να παρθούν πίσω.

Μάλιστα, την περασμένη Πέμπτη 26/10 επισημοποιήθηκε το γεγονός ότι τα επιτόκια θα παραμείνουν στα ύψη, αφού η ΕΚΤ αποφάσισε, μετά τις δέκα συνεχόμενες αυξήσεις από τον Ιούλιο του 2022, να τα κρατήσει πάνω από το 4%.

Ειδικότερα, η ΕΚΤ ανακοίνωσε ότι το επιτόκιο των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης καθώς και τα επιτόκια της διευκόλυνσης οριακής χρηματοδότησης και της διευκόλυνσης αποδοχής καταθέσεων θα παραμείνουν αμετάβλητα σε 4,50%, 4,75% και 4% αντιστοίχως.

Και αυτή η απόφαση της ΕΚΤ, να κρατήσει αμετάβλητη την πολιτική της, που μάλιστα εμφανίζεται από τα ΜΜΕ ως ...«παύση στη νομισματική σύσφιξη», έρχεται ενώ τα επιτόκια έχουν ήδη αυξηθεί κατά συνολικά 450 μονάδες βάσης, με το επιτόκιο στη διευκόλυνση αποδοχής καταθέσεων να έχει σκαρφαλώσει στο ιστορικό υψηλό του 4%, όταν το καλοκαίρι του 2022 ήταν σε αρνητικό έδαφος. Και ήδη τα χρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά συνεχίζουν να πληρώνουν έως και 3 δόσεις παραπάνω τον χρόνο για τα δάνειά τους...

Η απόφαση της ΕΚΤ ήρθε στον απόηχο των στοιχείων που δείχνουν επιβράδυνση στις καπιταλιστικές οικονομίες της Ευρωζώνης, όπως και ραγδαία επιβράδυνση του δανεισμού: Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα την Τετάρτη η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ο ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης των δανείων προς τα νοικοκυριά υποχώρησε στο -0,8% τον Σεπτέμβριο από 1% τον Αύγουστο, ενώ ο ετήσιος ρυθμός των δανείων προς επιχειρήσεις εκτός του χρηματοοικονομικού τομέα επιβράδυνε στο 0,2% από 0,7% τον Αύγουστο.

Την ίδια ώρα, η Standard and Poor's δίνει σήμα «εγρήγορσης» και απαρέγκλιτης εφαρμογής του αντεργατικού έργου, βλέποντας τους «κινδύνους» στην παγκόσμια οικονομία. Οπως χαρακτηριστικά λέει, «η Ελλάδα παραμένει εκτεθειμένη στις αλλαγές των ανέμων στην παγκόσμια οικονομία, περιλαμβανομένων των κινδύνων από μία πιθανή οικονομική επιβράδυνση που θα επηρέαζε τους σημαντικούς εξωστρεφείς τομείς του τουρισμού ή της ναυτιλίας, ή από μία νέα ξαφνική εκτίναξη των τιμών Ενέργειας. Οι εξελίξεις αυτές θα μπορούσαν να επιβραδύνουν τη βελτιωμένη δυναμική των πιστοληπτικών δεικτών της Ελλάδας. Οι αξιολογήσεις μας εξακολουθούν να περιορίζονται από το υψηλό δημόσιο χρέος και την αδύναμη εξωτερική θέση».

Τα όσα καταγράφει η έκθεση αποτυπώνονται και σε μια σειρά από εκτιμήσεις των αστικών επιτελείων, που ακονίζουν από τώρα μαχαίρια απέναντι στον λαό για να θωρακίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου.

Αλλωστε, παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης που υπερπροβάλλει τα περί «υψηλότερων ρυθμών ανάπτυξης από τον μέσο όρο της ΕΕ», τα δύσκολα είναι μπροστά και η αφετηρία είναι πολύ πίσω.

Ενδεικτικά όσα έγραφε η «Handellsblat» μέσα στη βδομάδα, πως «παρά την ταχεία ανάπτυξη των τελευταίων ετών, η οικονομική ισχύς της Ελλάδας απέχει ακόμη πολύ από το επίπεδο που βρισκόταν πριν από την κρίση δημόσιου χρέους. Σύμφωνα και με μελέτη της Eurobank, εάν η χώρα διατηρήσει έναν μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 2,2%, θα χρειαστεί περίπου μια δεκαετία ακόμη για να φτάσει στα επίπεδα του 2007, κατ' αντιστοιχία και με τον πληθωρισμό (...) πάνω απ' όλα, όμως, η δυναμική επιβραδύνεται λόγω των υψηλών χρεών (...) ενώ τώρα οι πρόσθετες δαπάνες για τον πράσινο και ψηφιακό μετασχηματισμό, καθώς και οι εξοπλισμοί κατά της Ρωσίας προκαλούν νέα χρέη», έλεγε η εφημερίδα, δείχνοντας και προς τι η «πρεμούρα» της κυβέρνησης οι δαπάνες αυτές να «εξαιρεθούν» από τις δαπάνες που θα περιλαμβάνονται στον στενό κορσέ του νέου Συμφώνου Σταθερότητας με τον λογαριασμό έτσι κι αλλιώς να καταλήγει στον λαό.

Κι αυτά... στο «καλό» σενάριο, αφού στη σκιά και του νέου πολέμου στη Μ. Ανατολή αλλά και της νέας «μεταρρύθμισης» της ενεργειακής αγοράς της ΕΕ οι τιμές της Ενέργειας παίρνουν την ανηφόρα (+80% κατέγραψε την περασμένη Δευτέρα μέσα σε μια μέρα η χονδρική τιμή του ρεύματος), ενώ τα σενάρια στην περίπτωση κλιμάκωσης του πολέμου είναι εφιαλτικά, αφού η περιοχή είναι βασικός παραγωγός Ενέργειας και η κυριότερη θαλάσσια δίοδος για το παγκόσμιο εμπόριο (15% του παγκόσμιου εμπορίου περνάει απ' το Σουέζ). Ενδεικτικές και οι προειδοποιήσεις από την JP Morgan πως εάν η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή κλιμακωθεί, η Τεχεράνη θα κλείσει τα Στενά του Ορμούζ, απ' όπου περνάει ο βασικότερος όγκος πετρελαίου όπως και το 20% του LNG του Κατάρ, με το οποίο μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Ολλανδία) έσπευσαν τις προηγούμενες μέρες να κλείσουν μακροπρόθεσμα συμβόλαια προμήθειας LNG.

Χαρακτηριστικά και τα όσα έλεγε μέσα στη βδομάδα η διευθύντρια του ΔΝΤ Κρ. Γκεοργκίεβα, σε ομιλία της σε φόρουμ επενδυτών στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας. «Αυτό που συμβαίνει στη Μέση Ανατολή συμβαίνει σε μια περίοδο που η ανάπτυξη είναι βραδεία, τα επιτόκια είναι υψηλά και το κόστος της εξυπηρέτησης του χρέους έχει αυξηθεί εξαιτίας της Covid και του πολέμου», σημείωνε προσθέτοντας πως «αυτό που βλέπουμε είναι περισσότερη νευρικότητα σε έναν ήδη νευρικό κόσμο».

Σημείωνε δε πως οι επιπτώσεις είναι ήδη ορατές για Αίγυπτο, Λίβανο, Ιορδανία, ενώ «σταχυολογώντας» τους κινδύνους για τις χώρες της περιοχής, έλεγε πως «υπάρχουν χώρες που εξαρτώνται από τον τουρισμό και η αβεβαιότητα είναι αρνητική για τις τουριστικές ροές», όπως και ότι «οι επενδυτές θα διστάσουν να πάνε στις χώρες αυτές, το κόστος της ασφάλισης - αν θέλετε να μεταφέρετε εμπορεύματα - θα αυξηθεί και υπάρχει επίσης κίνδυνος να αυξηθεί ο αριθμός των προσφύγων σε χώρες οι οποίες έχουν ήδη υποδεχθεί πολλούς».

Τα παραπάνω δείχνουν και «τα καλά» της λεγόμενης «εξωστρέφειας», ενός ακόμα στόχου του κεφαλαίου που υιοθετούν από κοινού η κυβέρνηση της ΝΔ και όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, και στέλνει ακόμη πιο βαρύ τον λογαριασμό των «αναταράξεων» της καπιταλιστικής οικονομίας στον λαό.

Την ίδια ώρα αποτυπώνουν και ότι κάθε άλλο παρά απλά «εξωγενείς» είναι οι κρίσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία: Αντίθετα είναι η πολιτική που στηρίζει τα κέρδη του κεφαλαίου - από την «πράσινη μετάβαση» έως την εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο - αυτή που τροφοδοτεί παραπέρα τα αδιέξοδα που βρίσκονται στο DNA του σάπιου συστήματος.

Τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους σχεδιασμούς του ευρωατλαντικού άξονα από την Ανατ. Μεσόγειο μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, όπως και στα παζάρια που δίνουν και παίρνουν στο εσωτερικό της ΕΕ, προδιέγραψε ο Κυρ. Μητσοτάκης μιλώντας την Πέμπτη στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις Βρυξέλλες.

Στη ατζέντα του ΕΣ ήταν η συζήτηση για την αναθεώρηση του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου (2021 - 2027), η συνεχιζόμενη στήριξη της ΕΕ στην Ουκρανία, οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και το Μεταναστευτικό, ενώ συζήτηση έγινε και για τις εξελίξεις στο Σαχέλ και τον Νότιο Καύκασο, όπως και τις σχέσεις Πρίστινας - Βελιγραδίου, όλες ζώνες όπου η ΕΕ αντιπαρατίθενται με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο πρωθυπουργός επανέλαβε τις χυδαιότητες ότι «το Ισραήλ έχει το δικαίωμα στη νόμιμη αυτοάμυνα, πάντα σύμφωνα με το Διεθνές και το Ανθρωπιστικό Δίκαιο», καλύπτοντας τις σφαγές στις οποίες προχωρούν συστηματικά οι ισραηλινές Ενοπλες Δυνάμεις, ενώ, με την υποκρισία να ξεχειλίζει, την ώρα που η Ελλάδα παίζει βασικό ρόλο υποστήριξης στην όλη ευρωατλαντικής κοπής επιχείρηση, ζήτησε «να ανοίξουν ανθρωπιστικοί διάδρομοι και, εφόσον αυτό είναι απαραίτητο, να υπάρξει και μία ανθρωπιστική παύση». Αργότερα, το απόγευμα της Πέμπτης, είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Παλαιστίνιο Πρόεδρο Μ. Αμπάς, στον οποίο είπε ότι «ο μόνος νόμιμος εκπρόσωπος του παλαιστινιακού λαού είναι η παλαιστινιακή αρχή» και, ξανά ξεχειλίζοντας υποκρισία, μετέφερε τη «διαχρονική στήριξη της Ελλάδας στη λύση δύο κρατών».

Σε ό,τι αφορά τη λεγόμενη αναθεώρηση του προϋπολογισμού της ΕΕ, του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου, στα διαβούλιά τους η ελληνική κυβέρνηση εμφανίστηκε να συμφωνεί με την πρόταση της Κομισιόν να εκταμιευθούν επιπλέον 50 δισ. ευρώ για την παραπέρα «στήριξη» της Ουκρανίας, με τον λαό να ματώνει παραπέρα και για την εμπλοκή, ενώ στη «στρατηγική συζήτηση για τη μετανάστευση» η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε να αυξηθούν οι πόροι για την καταστολή, την αποθήκευση ψυχών σε «κλειστές δομές» και του ανοιγοκλεισίματος της κάνουλας ανάλογα με τις ανάγκες των ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων. Επίσης, ζήτησε να αυξηθούν οι πόροι για το «Ταμείο Αλληλεγγύης» της ΕΕ, προκειμένου «να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης».