Το τσιμέντο καλύφθηκε από τις αφίσες... Τα κάγκελα κοκκίνισαν από τις σημαίες... Το τοπίο φωτίστηκε από τα βεγγαλικά... Και η Γκράβα ήταν πιο όμορφη από ποτέ. Γιατί το Φεστιβάλ της ΚΝΕ επέστρεψε!

Το μεγαλύτερο σχολικό συγκρότημα της Αθήνας γέμισε το περασμένο Σάββατο με νιάτα στην εκδήλωση του 50ού Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», που πέρασε από εκεί στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που κάνει σε όλα τα μέρη της Αττικής όπου έχει πραγματοποιηθεί κεντρικό Φεστιβάλ στην 50χρονη ιστορία του.

Από νωρίς οι νέοι περιηγούνταν στην έκθεση, που ήταν αφιερωμένη κυρίως στους μαθητές, καλώντας τους η πρώτη τους ψήφος στις 9 Ιούνη να είναι κόκκινη, έδιναν τις μάχες τους στα τραπέζια του πινγκ πονγκ, περιηγούνταν στην έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής», συζητούσαν, αντάλλαζαν εμπειρίες και εκτιμήσεις από την πρόσφατη μάχη των φοιτητικών εκλογών, μέχρι που σήμανε η έναρξη για το πλούσιο πρόγραμμα που ξεδιπλώθηκε μέσα στο θεατράκι του σχολικού συγκροτήματος...

Και η γειτονιά αντήχησε τραγούδια και συνθήματα. Τραγούδια για την αλληλεγγύη. Συνθήματα για τον αγώνα.

Στην Γκράβα το απόγευμα του Σαββάτου η νεολαία πέρασε πύλες ξαναστολισμένες με το σήμα του Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Και τώρα έγραφε 50. Και τραγούδησε αυτά για τα οποία παλεύει και σήμερα και που ακόμα ονειρεύεται.

Εκεί ήταν και οι γενιές των κομμουνιστών των Πατησίων, της Κυψέλης και του Γαλατσίου, που τόσα χρόνια πέρασαν μέσα από την Γκράβα. Που στα σχολεία και στους αγώνες τους συναντήθηκαν ως ΚΝίτες μαθητές, ως κομμουνιστές εκπαιδευτικοί, ως γονείς. Και τραγούδησαν και αυτοί τους ίδιους αγώνες και τα ίδια όνειρα.

Κάποιοι από αυτούς ήταν εκεί και το 1990. Αλλοι ήρθαν αργότερα. Κάποιοι έχουν φύγει, δυστυχώς δεν πρόλαβαν αυτό το όμορφο Σάββατο. Ομως τη θέση τους πήραν νέα παιδιά. Περισσότερα παιδιά. Παιδιά αγκαλιασμένα.

Και οι κόκκινες σημαίες παρατάχτηκαν. Και η Γκράβα ήταν πιο όμορφη από ποτέ. Μέχρι την επόμενη φορά!

«Από την Γκράβα, όπου κάνει τη δεύτερη στάση του το μεγάλο ταξίδι του 50ού Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή", στέλνουμε μήνυμα μαχητικής αισιοδοξίας. Οτι οι μαθητές και οι μαθήτριες, η νεολαία της Αθήνας, θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε στους δρόμους του αγώνα! Θα συνεχίσουμε να πολεμάμε το άδικο και να χτίζουμε το αύριο! Με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ θα αλλάξουμε τα δεδομένα. Γιατί μαζί μάθαμε να παλεύουμε και μαζί ξέρουμε να νικάμε!», είπε ξεκινώντας τον χαιρετισμό της στο Φεστιβάλ η Κλειώ Χριστοπούλου, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ και υποψήφια ευρωβουλευτής του ΚΚΕ.

Μίλησε για την πρωτιά της «Πανσπουδαστικής» για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι «αυτό το μήνυμα μπορεί να δυναμώσει ακόμα περισσότερο, το χαστούκι στην κυβέρνηση να πονέσει διπλά, με ψήφο στο ΚΚΕ στις ευρωεκλογές της 9ης Ιούνη!

Γιατί αυτό που απέδειξαν και οι φοιτητικές εκλογές είναι ότι υπάρχει αντίπαλο δέος στην εγκληματική πολιτική της ΕΕ, που υλοποιεί η κυβέρνηση και στην οποία έχει συνένοχους τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Αριστερά, την Ελληνική Λύση και όλα τα άλλα αστικά κόμματα, που συμφωνούν σε όλα τα μεγάλα και κρίσιμα.

Αυτός που πραγματικά μπορεί να τα βάλει με την κυβέρνηση του Μητσοτάκη είναι το ΚΚΕ, που πρωτοστατεί στην οργάνωση της πάλης του λαού και της νεολαίας.

Γιατί αυτό που κουρέλιασε το 41% της Νέας Δημοκρατίας τον τελευταίο χρόνο:

Είναι ο μεγαλειώδης αγώνας φοιτητών και μαθητών, που με τα τεράστια συλλαλητήρια και τις καταλήψεις για 2 μήνες καθυστέρησε τον νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τότε που η κυβέρνηση του κυρίου Μητσοτάκη προσπαθούσε να μας πείσει ότι είναι δίκαιο να μπαίνεις στην Ιατρική όχι με 19.000 μόρια, αλλά με 9.000 αν πληρώσεις 19.000 ευρώ...

Είναι η συγκλονιστική απεργία της 28ης Φλεβάρη, στον έναν χρόνο από το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη, όπου οι μαθητές και οι μαθήτριες έδωσαν μαζικό "παρών", για να εξασφαλίσουν ότι το έγκλημα δεν θα ξεχαστεί, δεν θα συγκαλυφθεί, για να τιμωρηθούν οι ένοχοι. Για να μην ξαναθρηνήσουμε συμμαθητές και συμφοιτητές μας που πήραν το τρένο και "δεν έφτασαν ποτέ", επειδή αυτό είναι ιδιωτικοποιημένο - "απελευθερωμένο" στη γλώσσα της ΕΕ - και λειτουργεί με κριτήριο το κέρδος, σε βάρος της ασφάλειας της ανθρώπινης ζωής.

Είναι οι δυναμικές κινητοποιήσεις ενάντια στη σφαγή στην Παλαιστίνη, που έκαναν τη νεολαία της Ελλάδας κρίκο στην αλυσίδα αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό, η οποία αγκαλιάζει όλο τον κόσμο.

Είναι οι μεγάλοι αγώνες των βιοπαλαιστών αγροτών στα μπλόκα, οι αγώνες των εργαζομένων μαζί με τα σωματεία τους για ΣΣΕ και πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, ο αγώνας για να σωθεί κάθε λαϊκό σπίτι από τα "κοράκια" των τραπεζών και των funds.

Εδώ βρίσκεται η ελπίδα. Στον αγώνα κόντρα στην πολιτική της ΕΕ των λόμπι, της εκμετάλλευσης, των πολέμων. Και όχι στις ξαναζεσταμένες αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, των άλλων κομμάτων που μαζί με τη ΝΔ συνδιαμορφώνουν αυτήν την πολιτική στο Ευρωκοινοβούλιο».

Επεσήμανε ακόμα ότι «το ΚΚΕ είναι το μοναδικό κόμμα που δεν έχει δεσμεύσεις στην ΕΕ και σε επιχειρηματικά συμφέροντα, και γι' αυτό μπορεί να αποκαλύπτει, να προειδοποιεί τον λαό για τις αντιδραστικές της αποφάσεις, να τον ενημερώνει και κυρίως να μπαίνει μπροστά, να οργανώνει τον αγώνα για να τις αντιπαλέψει μέσα σε κάθε σχολείο, σε κάθε πανεπιστήμιο, σε κάθε χώρο δουλειάς, στις γειτονιές.

Ισως κάποιος να νομίζει πως με την αποχή του εκφράζει την αγανάκτησή του για όσα ζει. Πως είναι μια πράξη σύγκρουσης και αμφισβήτησης της πολιτικής που δεν τον εκφράζει. Τον καλούμε να προβληματιστεί. Την επόμενη μέρα, τα κόμματα και τα επιτελεία του συστήματος θα ερμηνεύσουν την αποχή όπως τους βολεύει.

Αντίθετα, η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη που δεν νοθεύεται, δεν παρερμηνεύεται, δεν παραποιείται! Είναι η ψήφος που μπορεί να εκφράσει καλύτερα την καταδίκη των νέων στη βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ».

«Στις 9 Ιούνη, λοιπόν, κάνουμε τον φόβο τους πραγματικότητα! Πάμε στην κάλπη με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στο χέρι!», κάλεσε. Γιατί - συνέχισε - «η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος αμφισβήτησης του σάπιου εκμεταλλευτικού κόσμου τους, είναι ψήφος ενίσχυσης των αγώνων για να ζήσουμε καλύτερα, να κατακτάμε τα δικαιώματά μας, είναι ψήφος αντιπολεμική σε μια ΕΕ που συμμετέχει αλλά και δημιουργεί εστίες πολέμου, είναι ψήφος αυθεντική, γιατί διαλέγουμε να ψηφίσουμε ανθρώπους σαν κι εμάς, είναι ψήφος - μαχαιριά στην καρδιά της ακροδεξιάς και του φασισμού, είναι ψήφος ελπίδας ότι οι λαοί σε όλη την Ευρώπη έχουν δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα».

Και κατέληξε: «Ψηφίζουμε όπως αγωνιζόμαστε! Διεκδικητικά! Ανυπότακτα! Με πολλά κόκκινα ψηφοδέλτια στις κάλπες στις 9 Ιούνη!

Πάμε λοιπόν το ΚΚΕ όσο πιο ψηλά γίνεται, την ΚΝΕ κάθε μέρα όλο και πιο δυνατή! Θα νικήσουμε, τα δεδομένα θα αλλάξουν, θα τα αλλάξουμε εμείς!».

Με διαδραστικό τρόπο, και συμμετοχή του κοινού μέσα από μια σχεδιασμένη εφαρμογή, στην οποία είχε πρόσβαση μέσω κινητού τηλεφώνου, ξεδιπλώθηκε η συζήτηση με θέμα «Μαγκιά δεν είναι να στοχοποιείς τον "αδύναμο", αλλά να αγωνίζεσαι κόντρα στο σύστημα της αδικίας», που άνοιξε το πρόγραμμα των εκδηλώσεων του Σαββάτου.

Ο Κυριάκος Ιωαννίδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ, άνοιξε αυτήν τη συζήτηση οδηγώντας τους νέους να σκεφτούν και να απαντήσουν «γιατί δεν κουμπώνουν οι νέοι στο παρόν;» και μέσω της εφαρμογής συνέχιζαν να τίθενται ερωτήματα και να απαντιούνται από τους μαθητές.

Στο ερώτημα «Ποιο είναι το πιο κοινό συναίσθημα των μαθητών για το σχολείο;» η πιο κοινή απάντηση των μαθητών από το κοινό ήταν το «βαριέμαι τις περισσότερες ώρες μέσα στο μάθημα», μια απάντηση που δεν δικαιολογείται για τους 15χρονους που «βράζει το αίμα τους», αλλά δείχνει το υπόβαθρο που δημιουργεί τα φαινόμενα της βίας, του μπούλινγκ κ.λπ.

Στο επόμενο ερώτημα για το τι χρειάζεται για να εξαλειφθεί το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού, η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών απάντησε το «να μπουν οι ανάγκες των μαθητών στο επίκεντρο του σχολείου σε μια κοινωνία που θα έχει εξαλειφθεί το κυνήγι του κέρδους». Ομως εκεί ο Κ. Ιωαννίδης ανέδειξε ότι στα σχολεία σήμερα υπάρχουν μόνο 2.181 ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί για 3.500 σχολικές μονάδες, ότι 20 εκατ. παιδιά στην ΕΕ βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού κ.λπ.

Η Μυρτώ Καλτικοπούλου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, αναφέρθηκε σε θεωρίες που με βιολογικούς όρους προσπαθούν να εξηγήσουν τη βίαιη και επιθετική συμπεριφορά έως και τις γυναικοκτονίες, ενώ οι μαθητές από την πλευρά τους με τη συμμετοχή τους από την εφαρμογή απάντησαν στην πλειοψηφία τους ότι ένας έφηβος γίνεται επιθετικός αντιδρώντας στις δυσκολίες που βιώνει και την πίεση που του ασκείται. Εδωσαν έτσι τη σκυτάλη στην Μ. Καλτικοπούλου να αναφερθεί στους νόμους και τις εγκυκλίους του υπουργείου που ονομάζουν βία τις μαθητικές κινητοποιήσεις και να τονίσει, στον αντίποδα, ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ «παλεύουμε ώστε η αντιμετώπιση των φαινομένων επιθετικής συμπεριφοράς των μαθητών να είναι πρώτα και κύρια υπόθεση των συλλόγων γονέων, των σωματείων, των εκπαιδευτικών και φυσικά των ίδιων των μαθητών μέσα από τα μαθητικά τους συμβούλια. Στη θέση της καλλιέργειας κλίματος γενικής απειλής να μπαίνει το σύνθημα "ένας για όλους και όλοι για έναν" κι έτσι το σχολείο με μπροστάρηδες τα μέλη της ΚΝΕ και την πάλη τους να γίνεται ασπίδα προστασίας για τον καθένα που έχει ανάγκη».

Στο θέμα των εξαρτήσεων στάθηκε ο Παναγιώτης Κατηφές, υπεύθυνος του Τμήματος Κατά των Ναρκωτικών της ΚΕ του ΚΚΕ, παραθέτοντας στοιχεία για τη διακίνηση ουσιών, τις συμμορίες ανηλίκων και τις αιτίες που οδηγούν τους νέους σε αυτά.

Ενώ κατέληξε ότι δεν είναι ελευθερία η χρήση και η τοξικομανία, γιατί εξάρτηση σημαίνει φραγμός στην κοινωνική δράση. Πρόοδος είναι να κρατάς τη ζωή στα χέρια σου κι όχι να τους την παραδίνεις. Να έχεις το κεφάλι ψηλά, να καθορίζεις εσύ τη ζωή σου, να μπορείς να σχεδιάζεις και να ονειρεύεσαι το μέλλον.

Ο Παναγιώτης Βαλάκος, φιλόλογος στο 52ο Γυμνάσιο - 52ο ΓΕΛ Αθηνών και μέλος της Τομεακής Επιτροπής Εκπαιδευτικών της ΚΟ Αττικής, μίλησε για την καθημερινότητα του σημερινού σχολείου και τη βία του, για τους μαθητές που δεν μπορούν να συμμετάσχουν στις εκδρομές, για τους μαθητές που πάνε στο σχολείο χωρίς κολατσιό, για τους καθηγητές που κάθε χρόνο αλλάζουν και δεν μπορεί να διαμορφωθεί μια σταθερή σχέση με τα παιδιά, για τους μαθητές που έχουν να αντιμετωπίσουν φασιστικές ομάδες όπως η «ΠΡΟΠΑΤΡΙΑ» κ.λπ. Αλλά φέρνοντας και παραδείγματα για το πώς ένας εκπαιδευτικός μπορεί να σταθεί απέναντι σε όλα αυτά σπέρνοντας τον σπόρο της αλληλεγγύης και του αγώνα για την υπεράσπιση των ξεριζωμένων, των κάθε είδους αδυνάτων, για να έρθουν οι μέρες του φωτός, για να φτιάξουμε μια άλλη κοινωνία.

Με ρυθμούς hip hop πλαισιώθηκε η εκδήλωση του 50ού Φεστιβάλ στην Γκράβα, με τους νέους να κατεβαίνουν από τις εξέδρες και να γεμίζουν τον χώρο μπροστά από τη σκηνή.

Αρχικά, τη σκυτάλη πήραν διαδοχικά ο Κίσσα γκρι, ο Drugitiz, ο Dason και ο Retro, που ξεσήκωσε κανονικά το κοινό με τη «Φωτιά στα προάστια» κι ακολούθησε από το κοινό το σύνθημα «ο Παύλος ζει τσακίστε τους ναζί», για να πάρει τη σκυτάλη ο Frank the Zapper και να συνεχίσει με τους ρυθμούς του, κλείνοντας με ένα συγκινητικό κομμάτι για τους πρόσφυγες και της Γης τους κατατρεγμένους.

Επειτα ήρθε η σειρά του Κώστα Μαλιάτση - Σάλα, που σε μια ξεκαρδιστική παράσταση stand up comedy κατάφερε να κάνει τον κόσμο να γελάσει με τα πάντα: Τον COVID, τις παραλίες της... ταλαιπωρίας, τα fancy ξενοδοχεία που για να βγάλει νερό το ντους πρέπει να λύσεις μια εξίσωση... Αλλά και τις ατάκες και τις συνήθειες των ηλικιωμένων, τη μόδα στα 90's, την κακή τηλεόραση, τους γιατρούς του ΙΚΑ, τα παλιά παγωτά και παιχνίδια κ.ά. Κι έκλεισε καλώντας για ένα χειροκρότημα στο Φεστιβάλ «που οργάνωσε όλη αυτή τη φασάρα»!

Το μικρόφωνο πέρασε μετά στον McYinka, που πυροδότησε το κλίμα με τους υπέροχους στίχους του και την ερμηνεία του, τραγουδώντας όλο νόημα «χαιρετώ με σεβασμό τον δικό σου αγώνα, παίρνω φως και τραγουδώ τη δικιά σου εικόνα».

Ακολούθησαν Ζωγράφος και Ghetto Rock δηλώνοντας ότι δεν φοβούνται τη βροχή, καθώς ψιχάλες είχαν αρχίσει να πέφτουν...

Κι όμως κανένας δεν κουνήθηκε απ' τη θέση του!

Και τη σκυτάλη πήρε ο Raibo, που... δικαιολογήθηκε αν κάνει κοκοράκι η φωνή του, καθώς την Τετάρτη είχε φωνάξει πολύ γιατί... τους τα πήραμε όλα! Με ένα κοινό που είχε ήδη ζεσταθεί για τα καλά, δεν ήταν δύσκολο το hip hop να κάνει... χαμό! Ο οποίος συνεχίστηκε κι όταν στη σκηνή ανέβηκε Το Σφάλμα με full band και το κοινό χτυπιόταν στους ρυθμούς του και ενάλλασσε τα συνθήματα με τους στίχους του, όπως το «οι φίλοι μου λιοντάρια παντός καιρού, ποδοπατάν το τέρας του φασισμού», που ακολουθήθηκε από το σύνθημα «είστε η σαπίλα όλου του ντουνιά - τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά».

Το κλείσιμο της βραδιάς όμως επεφύλασσε κάτι διαφορετικό. Ο «λόγος» δόθηκε στα μπουζούκια και την κιθάρα των «Ρεμπετωραίων», που έκαναν την εισαγωγή τους με τους «Χαρταετούς» του Μίκη Θεοδωράκη κι έπειτα άρχισαν τα ζεϊμπέκικα και οι καρσιλαμάδες, με αγαπημένα ρεμπέτικα και άλλα λαϊκά τραγούδια, που παρέσυραν τους χορούς στην πίστα.