Το τσιμέντο καλύφθηκε από τις αφίσες... Τα κάγκελα κοκκίνισαν από τις σημαίες... Το τοπίο φωτίστηκε από τα βεγγαλικά... Και η Γκράβα ήταν πιο όμορφη από ποτέ. Γιατί το Φεστιβάλ της ΚΝΕ επέστρεψε!

Το μεγαλύτερο σχολικό συγκρότημα της Αθήνας γέμισε το περασμένο Σάββατο με νιάτα στην εκδήλωση του 50ού Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», που πέρασε από εκεί στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που κάνει σε όλα τα μέρη της Αττικής όπου έχει πραγματοποιηθεί κεντρικό Φεστιβάλ στην 50χρονη ιστορία του.

Από νωρίς οι νέοι περιηγούνταν στην έκθεση, που ήταν αφιερωμένη κυρίως στους μαθητές, καλώντας τους η πρώτη τους ψήφος στις 9 Ιούνη να είναι κόκκινη, έδιναν τις μάχες τους στα τραπέζια του πινγκ πονγκ, περιηγούνταν στην έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής», συζητούσαν, αντάλλαζαν εμπειρίες και εκτιμήσεις από την πρόσφατη μάχη των φοιτητικών εκλογών, μέχρι που σήμανε η έναρξη για το πλούσιο πρόγραμμα που ξεδιπλώθηκε μέσα στο θεατράκι του σχολικού συγκροτήματος...

Και η γειτονιά αντήχησε τραγούδια και συνθήματα. Τραγούδια για την αλληλεγγύη. Συνθήματα για τον αγώνα.

Στην Γκράβα το απόγευμα του Σαββάτου η νεολαία πέρασε πύλες ξαναστολισμένες με το σήμα του Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Και τώρα έγραφε 50. Και τραγούδησε αυτά για τα οποία παλεύει και σήμερα και που ακόμα ονειρεύεται.

Εκεί ήταν και οι γενιές των κομμουνιστών των Πατησίων, της Κυψέλης και του Γαλατσίου, που τόσα χρόνια πέρασαν μέσα από την Γκράβα. Που στα σχολεία και στους αγώνες τους συναντήθηκαν ως ΚΝίτες μαθητές, ως κομμουνιστές εκπαιδευτικοί, ως γονείς. Και τραγούδησαν και αυτοί τους ίδιους αγώνες και τα ίδια όνειρα.

Κάποιοι από αυτούς ήταν εκεί και το 1990. Αλλοι ήρθαν αργότερα. Κάποιοι έχουν φύγει, δυστυχώς δεν πρόλαβαν αυτό το όμορφο Σάββατο. Ομως τη θέση τους πήραν νέα παιδιά. Περισσότερα παιδιά. Παιδιά αγκαλιασμένα.

Και οι κόκκινες σημαίες παρατάχτηκαν. Και η Γκράβα ήταν πιο όμορφη από ποτέ. Μέχρι την επόμενη φορά!