Την αξίωση του μεγάλου κεφαλαίου να στέλνονται τα παιδιά των εργατικών - λαϊκών οικογενειών από τα 15 τους χρόνια στην κατάρτιση, στη μαθητεία και την εκμετάλλευση προτίθεται να κάνει πράξη το υπουργείο Παιδείας μέσα από τις νομοθετικές ρυθμίσεις για το Λύκειο και την Τεχνικοεπαγγελματική Εκπαίδευση, που όπως δηλώνει θα προωθήσει σύντομα.

Μιλώντας, χτες, στο ραδιοφωνικό σταθμό «Real fm», ο υπουργός Παιδείας, Κ. Αρβανιτόπουλος, δήλωσε ότι οι παραπάνω ρυθμίσεις θα δίνουν έμφαση στην Τεχνική Εκπαίδευση. Οπως είπε χαρακτηριστικά, η Τεχνική Εκπαίδευση «τόσα χρόνια ήταν το "αποπαίδι" της ελληνικής Εκπαίδευσης (...) Εμείς, λοιπόν, δίνουμε ξανά στην Τεχνική Εκπαίδευση την έμφαση που της αναλογεί, με τον θεσμό της "μαθητείας" σε όλους τους μαθητές, έτσι ώστε να υπάρξει μια ουσιαστική σύνδεση των αποφοίτων με την αγορά εργασίας». Τα παραπάνω μεταφράζονται σε μία προσπάθεια για μαζική στροφή των παιδιών της εργατικής τάξης από νωρίς εκτός σχολείου, σε ένα εκπαιδευτήριο που στο όνομα της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης θα τους βγάζει στην παραγωγή από τα δεκαπέντε τους χρόνια! Κι αυτό θα γίνεται με τα γνωστά «επιχειρήματα», ότι «δεν παίρνουν τα γράμματα» και ότι «υπάρχουν ανάγκες» στην αγορά. Για να έχει να αντλεί το μεγάλο κεφάλαιο εργατικό δυναμικό, ευάλωτο στην εκμετάλλευση, με δεξιότητες προς κατανάλωση για τις πρόσκαιρες ανάγκες του.

Περιγράφεται ένα σχολείο ακόμα πιο υποβαθμισμένο από το γενικό, που θα δίνει εξ ορισμού έμφαση στις δεξιότητες αντί για μόρφωση, γιατί αυτός είναι ο προσανατολισμός της Τεχνικής Εκπαίδευσης. Μάλιστα, ο υπουργός εξαγγέλλει και επέκταση της μαθητείας στο όνομα της σύνδεσης με την αγορά εργασίας και αυτό είναι ενδεικτικό του πόσο «νέο» και «αναβαθμισμένο» θα είναι αυτό το Τεχνολογικό Λύκειο. Με πρακτική άσκηση που θα γίνεται με τους όρους των εργοδοτών αντί να είναι ενταγμένη στο πρόγραμμα μίας τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης που θα προσφέρει πραγματικά εφόδια στους αποφοίτους της, για να εργαστούν με δικαιώματα. Που θα τους επέτρεπε να κάνουν μία επιλογή ζωής, όπως αυτή του επαγγέλματος, στα 18 τους, αφού θα έχουν ολοκληρώσει ένα σχολείο που θα τους έχει προσφέρει πραγματική μόρφωση.

Στην ίδια συνέντευξη, ο υπουργός Παιδείας αναφέρθηκε και σε 2.000 εκπαιδευτικούς «που περισσεύουν», δηλώνοντας ότι «μπορούν να βγουν στην κινητικότητα και να απορροφηθούν είτε σε διοικητικές υπηρεσίες του ίδιου του υπουργείου, είτε σε άλλα υπουργεία». Αναφέρθηκε επίσης σε ειδικότητες με υπεράριθμους υποστηρίζοντας ότι τα νούμερα προέκυψαν μέσα από «διαδικασία αξιολόγησης», η οποία βέβαια δεν έγινε με βάση τις ανάγκες της Εκπαίδευσης - των μαθητών που και πέρσι όταν υπηρετούσαν οι «υπεράριθμοι» είχαν μείνει χωρίς εκπαιδευτικούς ή στριμώχτηκαν σε υπεράριθμα τμήματα.

Την ενίσχυση της ανταποδοτικής λειτουργίας του πανεπιστημίου στη φοιτητική μέριμνα, το χαράτσωμα στην παροχή στοιχειωδών λειτουργικών αναγκών ακόμη και στην κύρωση διοικητικών πράξεων προς φοιτητές και απόφοιτους σχεδιάζει το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Σύμφωνα με σχέδιο που συνέταξε η εταιρεία του ιδρύματος, σχετική με τη διαχείριση και αξιοποίηση της πανεπιστημιακής περιουσίας, προτείνεται ένα πακέτο μέτρων και προτάσεων για την αύξηση των εσόδων του ιδρύματος ώστε να αντισταθμιστούν οι ζημιές ύψους 228.612,97 ευρώ από την περσινή περίοδο. Σύμφωνα με το σχέδιο αυτό που θα έρθει προς συζήτηση στη Σύγκλητο προτείνεται μεταξύ άλλων:

• Αύξηση του ενοικίου διαμονής των φοιτητών στις εστίες κατά 15 ευρώ το μήνα (οι φοιτητές σήμερα πληρώνουν 45 ευρώ το μήνα).
• 5 ευρώ για την εγγραφή κάθε φοιτητή σε κάθε εξάμηνο.
• 20 ευρώ υποχρεωτικά για τη λήψη πτυχίου ή διδακτορικού διπλώματος σε μεμβράνη.
• 20 ευρώ για βεβαιώσεις, αντίγραφα πτυχίου, πιστοποιητικά αναλυτικής βαθμολογίας.
• Συμμετοχή στη σίτιση 0,20 ευρώ το γεύμα.
• 20 ευρώ για αντίγραφα διδακτορικών διπλωμάτων.

Οι προκλητικοί αυτοί σχεδιασμοί αποτελούν πτυχές του στρατηγικού σχεδίου κυβέρνησης και κεφαλαίου για το πανεπιστήμιο της αγοράς. Αξιοποιείται ο οικονομικός στραγγαλισμός των ιδρυμάτων, η μείωση των δαπανών για να αναζητηθούν νέες πηγές χρηματοδότησης, να φορτωθούν νέα βάρη στις πλάτες των φοιτητών και των οικογενειών τους. Τα πανεπιστήμια με οδηγό το νόμο πλαίσιο καλούνται να λειτουργήσουν ως επιχειρήσεις που θα «μαζεύουν» χρηματοδότηση από διάφορες πηγές, θα τη διαχειρίζονται με μάνατζερ και γενικότερα θα προσαρμόζονται συνεχώς στις απαιτήσεις της αγοράς.