Τεράστιες επιπτώσεις στα όποια ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων έχουν απομείνει, θα έχει η σχεδιαζόμενη νέα επίθεση της κυβέρνησης, όπως προκύπτει από την τοποθέτηση του υφυπουργού Εργασίας, Ρ. Σπυρόπουλου, το περασμένο Σάββατο σε ημερίδα που πραγματοποίησαν οι Ομοσπονδίες Εργαζόμενων στα ΕΛΤΑ, τον ΟΣΕ και τον ΟΤΕ.

Τα μοντέλα που επεξεργάζεται η κυβέρνηση και ανεξάρτητα από τις προπαγανδιστικές ετικέτες που τους κολλάει (π.χ. Σουηδικού) θα οδηγήσουν στην παραπέρα αύξηση των ορίων της ηλικίας συνταξιοδότησης, την εισαγωγή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στις κύριες συντάξεις (η σύνταξη θα εξαρτάται από την επένδυση των εισφορών), την πλήρη κατάργηση του όποιου αναδιανεμητικού χαρακτήρα είχε το σημερινό σύστημα, την παραπέρα αύξηση των εισφορών και τη μείωση των συντάξεων.

Ουσιαστικά, πρόκειται για ένταση της επίθεσης που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στα κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων - παρόλο που για προεκλογικούς λόγους στελέχη της έχουν επανειλημμένως δηλώσει ότι μετά τον αντιασφαλιστικό νόμο 3029/2002, «το ασφαλιστικό έχει κλείσει».

Συγκεκριμένα, ο Ρ. Σπυρόπουλος στην ημερίδα είπε ότι η κυβέρνηση εξετάζει τη συνταξιοδότηση με βάση την ασφάλιση των αποδοχών αντί των ημερών εργασίας... με στόχο την πάταξη της εισφοροδιαφυγής. Κατ' αρχήν χτυπάει ανοιχτές πόρτες και προσπαθεί να κρύψει τις αιτίες και τους υπεύθυνους της εισφοροδιαφυγής. Καλύπτει, δηλαδή, τις ευθύνες της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (όπως και της κυβέρνησης της ΝΔ), που συνειδητά, συστηματικά επέτρεψαν και επιτρέπουν στην εργοδοσία να εισφοροδιαφύγει και να εισφοροκλέβει το ΙΚΑ και τα άλλα ασφαλιστικά ταμεία. Για την εισφοροδιαφυγή φορτώνει τις ευθύνες στους εργαζόμενους. Με τα μέτρα που εξετάζει η κυβέρνηση, η εισφοροδιαφυγή της εργοδοσίας μένει στο απυρόβλητο.

Δεύτερο, τι σημαίνει συνταξιοδότηση με βάση την ασφάλιση των αποδοχών για όλο τον εργάσιμο βίο; Η απάντηση δίνεται αν εξεταστεί το σουηδικό ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο αναφέρεται ως παράδειγμα. «Η κύρια σύνταξη συγκροτείται από δύο τμήματα. Το πρώτο τμήμα ονομάζεται "βασικό συνταξιοδοτικό σχήμα" και το δεύτερο "σχήμα κεφαλαιοποίησης των εισφορών"».

Τι μας λέει αυτό; Οτι η κυβέρνηση ερωτοτροπεί με την εφαρμογή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στις κύριες συντάξεις. Για να υπηρετηθεί αυτό το σύστημα, σύμφωνα με το παράδειγμα του «σουηδικού μοντέλου», λειτουργούν ατομικοί λογαριασμοί των ασφαλισμένων, στους οποίους κατατίθεται ένα μέρος των εισφορών (που αφορούν το σχήμα κεφαλαιοποίησης) και οι αποδόσεις τους.

Για τα ελληνικά δεδομένα, αυτό σημαίνει μείωση των συντάξεων. Γιατί όχι μόνο δε θα ισχύει ο υπολογισμός της σύνταξης με βάση τον τελευταίο μισθό, αλλά δε θα ισχύει ούτε καν ο υπολογισμός της σύνταξης με βάση την τελευταία πενταετία. Ετσι το ύψος της σύνταξης που θα πάρει ο ασφαλισμένος θα εξαρτάται κατά ένα μέρος από την απόδοση της επένδυσης των εισφορών!! Η συνολική σύνταξη θα είναι αποτέλεσμα του συνυπολογισμού των εισοδημάτων, άρα και των εισφορών που καταβάλλει ο ασφαλισμένος καθ' όλη τη διάρκεια του εργασιακού του βίου!!

Τι γίνεται με το ύψος των εισφορών και πώς αυτές κατανέμονται στο σουηδικό μοντέλο; Οι ασφαλιστικές εισφορές ανέρχονται στο 18,5% του εισοδήματος του εργαζόμενου και κατανέμονται: 9,25% για τον εργοδότη και 9,25% για τον εργαζόμενο. Με την έννοια αυτή φαίνεται ότι και σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα, η κυβέρνηση ερωτοτροπεί με την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων.

Επίσης, το σουηδικό μοντέλο ευνοεί τη λεγόμενη επέκταση του εργάσιμου βίου, που αποτελεί βασικό στόχο των αντιδραστικών αλλαγών που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση. Επέκταση του εργάσιμου βίου, επί της ουσίας σημαίνει αύξηση του ορίου ηλικίας. Γιατί ο εργαζόμενος κάτω από την απειλή της μειωμένης σύνταξης, στην περίπτωση που θα συνταξιοδοτείται στο 65ο έτος της ηλικίας του, θα αναγκάζεται να παρατείνει τον εργασιακό του βίο μέχρι τα 70 χρόνια ή ακόμα και περισσότερο, αφού δεν προβλέπεται ανώτατο όριο συνταξιοδοτικής ηλικίας.

Το ΚΚΕ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα έχουν σημειώσει πολλές φορές ότι οι αλλαγές στην κοινωνική ασφάλιση στοχεύουν στον περιορισμό των υποχρεώσεων της εργοδοσίας και του κράτους και στην επιβάρυνση των εργαζομένων, στην κατάργηση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων.

Εχουν σημειώσει, επίσης, ότι οι πολιτικές που υπηρετούν τα συμφέροντα και την αύξηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου δεν έδωσαν, δεν μπορούν να δώσουν λύσεις προς όφελος των εργαζομένων. Γι' αυτό το ένα αντιδραστικό πακέτο μέτρων διαδέχεται το άλλο.

Στην ίδια αυτή γραμμή εκτός από το ΠΑΣΟΚ κινείται και η ΝΔ. Η οποία, ως κυβέρνηση στο παρελθόν, ψήφισε νόμους που αύξησαν τα όρια ηλικίας και τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων. Μείωσαν τις συντάξεις και χειροτέρεψαν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης.