Στη συνάντηση της Επιτροπής Ελληνοπαλαιστινιακής Φιλίας, στην οποία παρέστη ο Πρέσβης της Παλαιστίνης Mαρουάν Τουμπάσι, ο βουλευτής του ΚΚΕ και πρόεδρος της ΕΕΔΥΕ και αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ελληνοπαλαιστινιακής Φιλίας, Σταύρος Τάσσος, έκανε την ακόλουθη παρέμβαση:

«Το ΚΚΕ καταδικάζει αποφασιστικά την ισραηλινή κατοχή και την επέκταση των εποικισμών στη Δ. Οχθη, που συνοδεύεται από ένταση της καταστολής, δολοφονίες, μαζικές φυλακίσεις, του Ισραήλ ενάντια στο λαό της Παλαιστίνης, με την ανοχή των ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.

Το τελευταίο διάστημα, οι ισραηλινές αρχές ανήγγειλαν την κατασκευή 5.909 κατοικιών στους ισραηλινούς εποικισμούς.

Να σημειωθεί ότι στις 6/2/2017 εγκρίθηκε (με 60 ψήφους υπέρ και 52 κατά) στην ισραηλινή Κνεσέτ (βουλή) ο νόμος της "διευθέτησης - Regularization Law".

Βασικός στόχος του νόμου είναι:

"Η διευθέτηση της εγκατάστασης των Ισραηλινών στην Ιουδαία και Σαμάρεια", δηλαδή πάνω σε εδάφη της κατεχόμενης Δυτικής Οχθης.

Συνολικά τα στοιχεία είναι δραματικά.

Κατά τη διάρκεια του 2016 οι ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν 134 Παλαιστίνιους, εκ των οποίων 34 παιδιά.

Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, ο συνολικός αριθμός των Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές είναι 6.500, εκ των οποίων 300 ανήλικοι - οι 11 κάτω των 16 ετών - και πολλές γυναίκες. Υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι, φυλακισμένοι, πάνω από 25 χρόνια. Στις φυλακές παραμένουν 4 Παλαιστίνιοι βουλευτές.

Η ελληνική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όχι μόνο διατηρεί, αλλά προκλητικά αναβαθμίζει τις οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές της σχέσεις με το εγκληματικό κράτος του Ισραήλ.

Τα ψέματα έχουν τελειώσει, οι ευθύνες είναι μεγάλες. ΟΧΙ άλλα λόγια. Η λογική των "ίσων αποστάσεων" είναι επικίνδυνη.

Από τη συνεδρίαση της Βουλής, το Δεκέμβρη του 2015, που τονίστηκε η αναγκαιότητα αναγνώρισης του κράτους της Παλαιστίνης, πέρασαν 15 μήνες και το λαϊκό αίτημα είναι να αναγνωρίσει άμεσα η ελληνική κυβέρνηση το Παλαιστινιακό κράτος.

Το ΚΚΕ καταδικάζει την ισραηλινή κατοχή και τα εγκλήματα κατά του Παλαιστινιακού λαού, εκφράζει την αμέριστη συμπαράσταση και αλληλεγγύη στο βασανισμένο αλλά περήφανο αυτό λαό και απαιτεί τα άμεσο σταμάτημα των εποικισμών και την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων. Απαιτεί τη δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο Ισραήλ».

Συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί από την αντιδραστική κυβέρνηση (στρατός και εθνικιστικά τάγματα) κατά και κατοικημένων περιοχών στους θύλακες των αυτοαποκαλούμενων Λαϊκών Δημοκρατιών στο Ντονμπάς (Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ) της Ανατολικής Ουκρανίας (ψευδεπίγραφα ονομάζονται Λαϊκές Δημοκρατίες, αφού είναι αστικά καθεστώτα που προσβλέπουν στη Ρωσία και φέρουν το όνομα Νοβορόσια - Νέα Ρωσία). Ωστόσο, το στοιχείο κλιμάκωσης που ξεχωρίζει είναι το μέτρο που πήραν οι ηγεσίες των δύο αυτών περιοχών, να προχωρήσουν στη λεγόμενη εθνικοποίηση όλων των επιχειρήσεων που δεν δέχτηκαν να καταγραφούν, όπως και να καταβάλουν φόρο στις ΛΔ αντί για το ουκρανικό κράτος. Είχε προηγηθεί τελεσίγραφο που έληξε την 1η Μάρτη στις 12 το βράδυ, που ζητούσε την επανεγγραφή των επιχειρήσεων. Ειδικά αφορούσε εταιρείες Ουκρανών επιχειρηματιών, με πιο χαρακτηριστική την περίπτωση του δισεκατομμυριούχου Ρινάτ Αχμέντοφ, ο οποίος αρνήθηκε να μπει στο νέο καθεστώς. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση του Κιέβου δηλώνει ότι θα συμπεριλάβει την κίνηση της εθνικοποίησης των επιχειρήσεων στη δικαστική δίωξη σε διεθνή φόρα κατά της Ρωσίας, που θεωρεί και υπεύθυνη.

Πάντως, σε ό,τι αφορά τις εθνικοποιημένες εταιρείες, γίνεται λόγος για πάνω από 40 επιχειρήσεις κυρίως βαριάς βιομηχανίας, όπως ορυχεία, μεταλλουργία, χημική βιομηχανία και επιχειρήσεις παραγωγής Ενέργειας, που εμφανίζονται να απαλλοτριώνονται «προς όφελος του λαού και της διατήρησης των θέσεων εργασίας». Τόσο ο Πρόεδρος της ΛΔ Ντονέτσκ, Αλεξάντερ Ζακχαρτσένκο, όσο και ο Πρόεδρος της ΛΔ Λουγκάνσκ, Ιγκόρ Πλοτίνσκι, μίλησαν για «αναπροσανατολισμό της οικονομίας», ώστε να πωλούνται τα παραγόμενα προϊόντα, κυρίως στη Ρωσία και άλλες χώρες. Αφορμή επίσης αποτελεί ο σιδηροδρομικός αποκλεισμός της περιοχής, που έχουν προχωρήσει εδώ και δύο βδομάδες οι εθνικιστικές δυνάμεις και τα φασιστικά τάγματα του «Δεξιού Τομέα», μια κίνηση που αποσκοπεί στο να δημιουργήσει προβλήματα στους δύο θύλακες, κίνηση πάντως που δημιουργεί και αντιπαραθέσεις στις αστικές δυνάμεις της Ουκρανίας. Και ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο (μεγαλοκαπιταλιστής ο ίδιος) δήλωσε ότι η τακτική δεν ωφελεί την Ουκρανία.

Επίσης, χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Αλ. Ζακχαρτσένκο, σε ρωσικό κανάλι, ότι «αν η Ουκρανία επιχειρήσει να κλιμακώσει περαιτέρω τις επιθέσεις με γενικευμένο πόλεμο, μέσα σε 60 μέρες θα πάψει να υπάρχει ως κράτος». Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ανακοινώθηκε χτες ότι επίσημο πλέον νόμισμα της λεγόμενης ΛΔ του Λουγκάνσκ θα είναι το ρωσικό ρούβλι. Πάντως, ενδεικτικό των αντιφατικών εξελίξεων στην Ουκρανία, που είναι αποτέλεσμα ενδοαστικών και ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων, είναι το γεγονός ότι ενώ παρατηρείται στρατιωτική κλιμάκωση, αλλά και σε επίπεδο δηλώσεων, την ίδια ώρα συνεχίζονται και οι διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο της Ομάδας Επαφής (αντιπρόσωποι των ΛΔ, Ουκρανίας, Ρωσίας και του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη - ΟΑΣΕ, που επιβλέπει την υποτιθέμενη συμφωνία εκεχειρίας του Μινσκ από το Φλεβάρη του 2015, που δεν εφαρμόστηκε ουσιαστικά ποτέ). Ετσι στη συνάντηση την 1η Μάρτη στο Μινσκ αυτό το σχήμα αποφάσισε να υπάρξει «απομάκρυνση ανδρών και μέσων» από τη Στανίτσα Λουγκάνσκαγια, που θα αρχίσει στις 7 Μάρτη, και να γίνει από κοινού έλεγχος στο σταθμό ύδρευσης του Ντονέτσκ, ώστε να μην υποστεί άλλες ζημιές.

Ηδη από τον περασμένο Δεκέμβρη, η λεγόμενη «υπηρεσία για την πρόληψη εκτάκτων αναγκών» της Σουηδίας είχε στείλει μια επιστολή προς τις Τοπικές Αρχές, όπου σημειωνόταν ότι πρέπει να επανέλθει η «Συνολική Στρατηγική Αμυνας», δηλαδή τα μέτρα που εφαρμόζονταν και στην περίοδο του λεγόμενου «Ψυχρού Πολέμου», της αντιπαράθεσης με τη Σοβιετική Ενωση και της δήθεν απειλής πολέμου. Τώρα αυτό δικαιολογείται με την «επιδείνωση της κατάστασης ασφαλείας». Εμμέσως πλην σαφώς τότε αφηνόταν να εννοηθεί ότι επίκειται πόλεμος με τη Ρωσία.

Χτες η σουηδική κυβέρνηση συγκεκριμενοποίησε τα επόμενα βήματα. Ανακοίνωσε ότι η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία, που είχε καταργηθεί το 2010, θα επανέλθει σε ισχύ από το καλοκαίρι. «Η κυβέρνηση θέλει έναν πιο σταθερό τρόπο στρατολόγησης και να αυξήσει τη στρατιωτική μας ικανότητα, επειδή η κατάσταση της ασφάλειας έχει αλλάξει», εξήγησε στο σουηδικό πρακτορείο ειδήσεων «TT» ο υπουργός Αμυνας, Πέτερ Χούλτκβιστ. Η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία προβλέπεται για όλους τους Σουηδούς που έχουν γεννηθεί μετά το 1999 και θα διαρκεί 11 μήνες. Τυπικά η νέα νομοθεσία απαιτεί την έγκριση του Κοινοβουλίου, κάτι που θα συμβεί με συναίνεση ανάμεσα στη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση και την κεντροδεξιά αντιπολίτευση.

Περίπου 13.000 νέοι Σουηδοί πρόκειται να στρατολογηθούν από την 1η Ιούλη 2017, αλλά μετά την 1η Ιανουαρίου 2018 θα επιλέγονται και θα καλούνται να υπηρετούν κάθε χρόνο μόνο 4.000, ανάλογα με τα κίνητρα και τις ικανότητές τους.

Η Σουηδία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά έχει υπογράψει τη «Σύμπραξη για την Ειρήνη», το ΝΑΤΟικό πρόγραμμα που υιοθετήθηκε το 1994, ενώ μαζί με την Φινλανδία βρίσκεται κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία, την οποία θεωρούν απειλή.

Τη στάση της Στρατιωτικής Αστυνομίας και κατ' επέκταση του αστικού κράτους καταγγέλλει το Βραζιλιάνικο ΚΚ (PCB), με αφορμή συγκεκριμένο περιστατικό και την προσπάθεια εκφοβισμoύ μέλους του. Συγκεκριμένα, στις 25 Φλεβάρη το βράδυ, η Τάλι Ναγιάντρα Φιγκουέιρα ντος Σάντος, που ήταν υποψήφια αντιδήμαρχος του Μανάους με το PCB, στην επαρχία Αμαζόνας συνελήφθη και οδηγήθηκε στη φυλακή όπου υπέστη σωματική και ψυχολογική βία. Ο λόγος της σύλληψης ήταν ξεκάθαρα η πολιτική της ταυτότητα και το πρόσχημα που βρέθηκε ήταν η ρίψη πυροβολισμών από αγνώστους. Η συγκεκριμένη 22χρονη βρέθηκε κοντά στο περιστατικό μαζί με την παρέα της, αλλά όταν επενέβη η Στρατιωτική Αστυνομία συνέλαβε στοχευμένα την ίδια και ένα ακόμα μέλος του PCB και τους οδήγησε στα κρατητήρια. Στην συνέχεια, έβρισαν την Τάλι ως κομμουνίστρια, φιμώνοντάς της το στόμα, ώσπου έχασε για λίγο τις αισθήσεις της, ενώ όταν συνήλθε τη μετέφεραν με αυτοκίνητο και την παράτησαν σε μια γειτονιά, απειλώντας την ότι αν τολμήσει να κοιτάξει, θα την πυροβολούσαν.

Το PCB απαιτεί την τιμωρία των υπευθύνων και δηλώνει ότι δεν πρόκειται να σταματήσει τον αγώνα ενάντια στην καταστολή, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και την πάλη για τη σοσιαλιστική επανάσταση.