Σε απόγνωση βρίσκονται οι πατατοπαραγωγοί καθώς φέτος οι τιμές διαμορφώνονται σε ακόμα πιο χαμηλά επίπεδα. Από πέρσι η τιμή άρχισε την πτωτική της πορεία και μήνα με το μήνα πέφτει σε όλο και πιο εξευτελιστικά επίπεδα, ενώ η κατάσταση αναμένεται να γίνει χειρότερη, όταν θα αρχίσει να βγαίνει και η υπόλοιπη παραγωγή. Σε Αχαΐα, Ηλεία και Μεσσηνία η τιμή έχει διαμορφωθεί γύρω στα 15 λεπτά το κιλό. Πέρσι η τιμή ήταν γύρω στα 20 - 25 λεπτά και πρόπερσι γύρω στα 35 λεπτά. Το αποτέλεσμα είναι η τιμή της πατάτας για τον παραγωγό να είναι μικρότερη ακόμα και από εκείνη του 2002. Την ίδια στιγμή, βέβαια, στους καταναλωτές η πατάτα φτάνει σε τετραπλάσια και πενταπλάσια τιμή.

Το πρόβλημα δημιουργείται από το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος της πατάτας το διακινούν και το εμπορεύονται οι μεγαλέμποροι και οι μεγάλες αλυσίδες, που εξασφαλίζουν υπερκέρδη εκμεταλλευόμενοι και τους πατατο-παραγωγούς και τους εργαζόμενους - καταναλωτές. Εκβιάζουν τους παραγωγούς να πουλήσουν σε εξευτελιστικές τιμές, ακόμα χαμηλότερες από αυτές που εισάγονται από την Αίγυπτο.

Τους εμπορομεσάζοντες και τις αλυσίδες δεν τους ενδιαφέρει αν η πατάτα είναι ελληνική ή εισαγόμενη, τους ενδιαφέρει μόνο πώς θα κερδίσουν περισσότερα. Μπρος στην κατάσταση αυτή πολλοί πατατοπαραγωγοί εξαναγκάζονται να σταματήσουν την καλλιέργεια. Από την άλλη οι εισαγωγές όλο και αυξάνονται. Το 2011 οι εισαγωγές πατάτας αυξήθηκαν κατά 30% σε σύγκριση με το 2010, αφού εισήχθηκαν 174.353 τόνοι από 133.429 τόνους. Επίσης αξίζει να αναφερθεί ότι το 1980 τα καλλιεργούμενα στρέμματα με πατάτα στην Ελλάδα ήταν 553.400 και τριάντα χρόνια μετά το 2010, ήταν 305.300 στρέμματα, σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Μέσα από τις εξελίξεις γίνεται φανερό και αποδεικνύεται ότι το περιβόητο «κίνημα της πατάτας» που εμφανίστηκε πριν από μερικούς μήνες, δεν επρόκειτο, δεν ήθελε, αλλά και δεν μπορούσε να λύσει κανένα πρόβλημα, ούτε των πατατοπαραγωγών, ούτε των καταναλωτών. Απλά, σε κάποιες περιπτώσεις υπήρξε μια πρόσκαιρη ανακούφιση, αλλά το πρόβλημα παραμένει και στην ουσία του και στην έκτασή του. Οι διανομές φτηνής πατάτας συνεχίζονται, όπως άλλωστε ανέκαθεν γινόταν περιστασιακά, σε κάποιες περιοχές, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των παραγωγών και των καταναλωτών αγκομαχάει. Με τέτοιες πρωτοβουλίες δεν πρόκειται να φύγουν από τη μέση τα μονοπώλια, οι εμποροβιομήχανοι, οι μεσάζοντες. Δε θα λυθεί το πρόβλημα του αυξημένου κόστους παραγωγής για τους αγρότες και κτηνοτρόφους. Δε θα εμποδίζονται οι μαζικές εισαγωγές αγροτικών και ζωοκομικών προϊόντων. Δεν πρόκειται να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που δημιουργούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς», οι νόμοι του κέρδους, τα μονοπώλια και τα καρτέλ. Οσο υπάρχουν καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, η εκμετάλλευση θα υφίσταται σε όλα τα επίπεδα σε βάρος του λαού, είτε είναι εργαζόμενοι, είτε άνεργοι, είτε συνταξιούχοι, είτε παραγωγοί, είτε καταναλωτές.

Το γεγονός αυτό είχε επισημάνει το ΚΚΕ τον περασμένο Μάρτη όταν το κίνημα της πατάτας είχε λάβει μεγάλη επικοινωνιακή διάσταση. Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι τα μονοπώλια, οι βιομήχανοι, οι μεσάζοντες, πρέπει να φύγουν από τη μέση. Δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα απολύτως είτε στους παραγωγούς, είτε στα λαϊκά στρώματα - καταναλωτές. Τους εκμεταλλεύονται αισχρά σαν εργαζόμενους, σαν παραγωγούς, σαν καταναλωτές. Οι καταναλωτές - εργαζόμενοι μπορούν, πράγματι, να αγοράσουν φτηνά και υγιεινά τρόφιμα και οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι να μπορούν να παράγουν χωρίς τους εκβιασμούς και την κερδοσκοπία σε βάρος τους. Αλλά αυτό μπορεί να γίνει σε μια οργάνωση κοινωνίας που δε θα έχει ως στόχο το κέρδος και την εκμετάλλευση. Η αγροτική παραγωγή και η διανομή της, καθώς και ο καθορισμός των τιμών σε όφελος των παραγωγών και των καταναλωτών - λαϊκών στρωμάτων ταυτόχρονα, είναι ένα θέμα που θα λυθεί σε μια οργανωμένη κοινωνία, που θα έχει απαλλαγεί από την κυριαρχία των μονοπωλίων, των εμποροβιομηχάνων και των μεσαζόντων, θα έχει κοινωνικοποιήσει τα βασικά μέσα παραγωγής και θα αναπτύξει την παραγωγική δραστηριότητα στηριζόμενη στον κεντρικό σχεδιασμό. Ενα σχεδιασμό που θα προστατεύει και θα αναπτύσσει την εγχώρια παραγωγή, θα εξασφαλίζει φτηνό κόστος παραγωγής σε όφελος των παραγωγών και σε όφελος των λαϊκών στρωμάτων, μέσω της κρατικής βιομηχανίας παραγωγής καλλιεργητικών εφοδίων, μηχανών, λιπασμάτων, αρδευτικών και άλλων υποδομών που θα προμηθεύει τους αγρότες με λιπάσματα, σπόρους και άλλα εφόδια που τώρα κατά βάση εισάγονται και τα πληρώνουν πανάκριβα.

Από το βήμα της χτεσινής γενικής συνέλευσης των μετόχων, η απερχόμενη διοίκηση του Ομίλου της Εθνικής Τράπεζας εστίασε στα «επιτεύγματα» της σφοδρής αντιλαϊκής πολιτικής και κλιμάκωσης που εφάρμοσαν στο τελευταίο διάστημα.

Ο τραπεζίτης διευθύνων σύμβουλος Απ. Ταμβακάκης βλέπει τη διέξοδο στην παραπέρα κλιμάκωση με τη διαμόρφωση «ομοσπονδιακής δημοσιονομικής πολιτικής», δηλαδή στο δρόμο της στρατηγικής των κοιναγορίτικων μονοπωλίων για την ΕΕ 2020, στα λεγόμενα «αναπτυξιακά μέτρα», δηλαδή για τη διοχέτευση πακτωλού από διακρατικές ενισχύσεις σε όφελος και άλλων μερίδων της πλουτοκρατίας, όπως των βιομηχάνων.

Χαρακτηρίζοντας το μέγεθος της δημοσιονομικής προσαρμογής στην τελευταία διετία (2010-2011) ως την «καλύτερη επίδοση χώρας μέλους του ΟΟΣΑ των τελευταίων δεκαετιών» έκανε ειδική αναφορά στην «αναγκαία ασφαλιστική μεταρρύθμιση που καθυστερούσε», στις «μεταρρυθμίσεις στο σύστημα κοινωνικών παροχών», την «αποφασιστική προώθηση των «μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας με σκοπό την αύξηση της ευελιξίας», στο «σύστημα υγείας και τον εξορθολογισμό της φαρμακευτικής δαπάνης», επίσης στο «άνοιγμα σημαντικού αριθμού κλειστών επαγγελμάτων».

Ο τραπεζίτης δήλωσε ταγμένος στη υπόθεση συγχωνεύσεων τραπεζών, αξιώνοντας και την πλήρη εφαρμογή του νόμου για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Σε ό,τι αφορά τα επιχειρηματικά πλάνα της Εθνικής Τράπεζας αναφέρθηκε:

• Η πώληση μειοψηφικού πακέτου της θυγατρικής τους στην Τουρκίας Finansbank.
• Η διερεύνηση της δυνατότητας πώλησης μειοψηφικού πακέτου της υπό ίδρυση νέας θυγατρικής που θα ενσωματώνει τις μονάδες του Ομίλου στις βαλκανικές χώρες.
• Η πώληση «μη στρατηγικών στοιχείων του ενεργητικού» όπως το ξενοδοχειακό συγκρότημα του «Αστέρα».

Το ΔΣ της Εθνικής Τράπεζας, διόρισε στη θέση του Προέδρου τον απερχόμενο υπουργό Οικονομικών Γ. Ζανιά και διευθύνοντα σύμβουλο τον Α. Τουρκολιά που προηγουμένως είχε εκλεγεί μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας.

Με αύξηση των εξαγωγών, με «αναδιατάξεις» στην εσωτερική αγορά, όπου η ζήτηση διαρκώς μειώνεται, με παρεμβάσεις για ακόμα μεγαλύτερη μείωση του λειτουργικού κόστους, αλλά και με τα προσδοκώμενα οφέλη από την επαναλειτουργία της μονάδας της Ελευσίνας, τα ΕΛΠΕ σκοπεύουν όχι μόνο να επιβιώσουν από την κρίση, αλλά και να ενισχύσουν τη θέση τους στον κλάδο της διύλισης στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή. Τις προτεραιότητες του ομίλου για το 2012, τις έθεσε χτες ο διευθύνων σύμβουλος Γ. Κωστόπουλος, στη Γενική Συνέλευση: Λειτουργία της Ελευσίνας, συνακόλουθη αύξηση παραγωγής, αύξηση εξαγωγών, διασφάλιση ρευστότητας, αποτελεσματική διαχείριση πιστωτικών κινδύνων, παρεμβάσεις για την ανάκτηση της κερδοφορίας στην εσωτερική αγορά, εκλογίκευση κόστους λειτουργίας.

Οι παρεμβάσεις στο κόστος λειτουργίας φαίνεται να εξοικονόμησαν 165 εκατ. ευρώ, γεγονός που οδήγησε στη διατήρηση του επιπέδου των κερδών EBITDA το 2011, αντί να σημειωθεί μείωση σε ένα περιβάλλον αύξησης των τιμών του πετρελαίου με πτώση της ζήτησης.

Η περίπτωση των ΕΛΠΕ είναι ενδεικτική του γενικού τρόπου που λειτουργεί ο καπιταλισμός. Μια επιχείρηση που διαχειρίζεται - επεξεργάζεται - πουλάει βασικό αγαθό, το οποίο μπορεί να εξαγάγει, είναι σε θέση: να διατηρήσει σε περίοδο κρίσης την κερδοφορία της, να αντισταθμίσει ζημιές, να εκσυγχρονίσει δομές, να διαχειριστεί επιτυχώς «πιστωτικούς κινδύνους», να εκμεταλλευτεί τη μεταβλητότητα τιμών, να κάνει εξαγωγές, να βρει πιστώσεις και, τέλος, να ελπίζει σε μεγαλύτερη ισχυροποίηση, ακόμη και όταν οι πελάτες της πληρώνουν όλο και περισσότερα ποσά για όλο και λιγότερες ποσότητες.

Σε δέσμευση και καταστροφή 15.000 γυαλιών ηλίου με λογότυπα επωνύμων εταιρειών προχώρησε χτες η Υπηρεσία Εποπτείας της Αγοράς του υπουργείου Ανάπτυξης. Τα προϊόντα εντοπίστηκαν σε αποθηκευτικό χώρο ειδών ρουχισμού, στην περιοχή του Αγ. Ιωάννη Ρέντη. Ηταν συσκευασμένα σε 50 χαρτοκιβώτια και προορίζονταν για πώληση σε τουριστικούς προορισμούς. Οι ιδιοκτήτες της επιχείρησης δεν επέδειξαν κανένα στοιχείο από το οποίο να προκύπτει η γνησιότητα των συγκεκριμένων εμπορευμάτων. Οι ελεγκτές συνέταξαν σχετική έκθεση ελέγχου και προχώρησαν στη δέσμευσή τους. Στη συνέχεια και σε συνεργασία με την υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου Νίκαιας Αγ. Ι. Ρέντη, η οποία παρείχε απορριμματοφόρο, προχώρησαν στην καταστροφή των δεσμευθέντων.