ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 19 Μάρτη 2010
Σελ. /40
Σ' άλλο δρόμο βαδίζουμε

Την ώρα που η κυβέρνηση κατέθετε στη Βουλή το νομοσχέδιο για την εφαρμογή της οδηγίας «Μπολκεστάιν», ένα νομοθέτημα βγαλμένο από τον πυρήνα της συνθήκης του Μάαστριχτ, με το οποίο θα επιχειρηθεί ένα πρόσθετο αποφασιστικό χτύπημα στις συλλογικές συμβάσεις, στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα, οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ έπαιρναν τα κλειδιά από τις σουίτες του ξενοδοχείου, όπου για ένα τριήμερο θα «φιλοσοφούν» για το φύλο των αγγέλων παρέα με την αγωνία τους μην και τυχόν κάτι πάει στραβά στο κοινό τους σπίτι, την ΕΕ των μονοπωλίων.

Στον αστικό Τύπο η οδηγία πέρασε σαν μια αυτονόητη είδηση και μάλιστα με όρους υπεράσπισης. Στη γνωστή «αντιεξουσιαστική» απλά δεν υπήρχε λέξη. Η εργατική τάξη μπορούσε να μάθει τι συμβαίνει μόνο από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, όπου η «Μπολκεστάιν» είναι και το πρώτο θέμα. Οσο σφίγγουν τα λουριά, τόσο ξεχωρίζει η ήρα απ' το στάρι.

Με το φορολογικό νομοσχέδιο να παίρνει σκυτάλη από το εργασιακό, δηλαδή ενώ κορυφώνεται και η νομοθετική επίθεση ενάντια στο λαϊκό εισόδημα, τα δύο έντυπα του γνωστού συγκροτήματος επέλεξαν να αφιερώσουν τα κεντρικά άρθρα τους... στη ΝΔ. Οχι μόνο από έγνοια για τον εταίρο του δικομματικού συστήματος, αλλά και γιατί έτσι μπορούν να στηρίξουν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τώρα που εμφανίζεται χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη και τον Μητσοτάκη.

Στον υπόλοιπο Τύπο ξεχωρίζει εκείνη που ρωτά σπαρακτικά «και συ Αγκέλα;», όπως και η άλλη που διαπιστώνει ότι «μας πούλησαν οι φίλοι»...

Στο μέσα μέρος άσχετες μεταξύ τους ειδήσεις συνθέτουν ένα πλέγμα: το FBI παρακολουθεί την κοινωνική δικτύωση, η Frontex μπουκάρει σε καφενεία και οι εφοριακοί κυνηγάνε πιτσιρίκια που ανταλλάσσουν μουσική. Ενα τα συνδέει: Από τίποτα να μη χάνει το ταμείο των καπιταλιστών, τίποτα να μην το απειλεί. Και για να σφραγιστεί αυτό πρέπει όλοι να είναι εκπαιδευμένοι στη νομιμότητα - ιερότητα του κέρδους. Η ιδεολογική πάλη αναδεικνύεται ξανά σε πρώτης γραμμής υπόθεση, όχι για τα ψιλά, αλλά σ' όλο το μέτωπο.

Στον αντίποδα της προπαγάνδας του κεφαλαίου, «με συγκεντρώσεις σε πόλεις και χωριά, με περιοδείες σε τόπους δουλειάς, μόρφωσης και εργατογειτονιές, οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ συζητούν πλατιά με τους εργαζόμενους και το λαό τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις, στο φόντο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που οξύνονται με την καπιταλιστική κρίση, τη στρατηγική που επιβάλλει τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, την πείρα από την οργάνωση των ταξικών αγώνων και την ανάγκη αυτοί να ενταθούν το επόμενο διάστημα, τη διέξοδο για το λαό». Εδώ είμαστε.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ


ΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ

ΠΑΡΑΜΥΘΙ: «Μόνο αν το οικονομικό επιτελείο καταφέρει επιτέλους να φορολογήσει το μαύρο χρήμα θα επιτύχει την πραγματική αύξηση των δημοσίων εσόδων και θα μείνει πιστό στους στόχους του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης» (το άρθρο στα ΝΕΑ).

Το άσπρο χρήμα είναι αυτό που δεν πληρώνει. Τα καπιταλιστικά κέρδη, δηλαδή. Και είναι αυτά που ενισχύονται και με το νέο φορολογικό. Δεμένο με τους καπιταλιστές είναι κι ένα τμήμα από το μαύρο χρήμα που ποτέ δεν το ακουμπά καμιά εφορία. Η πρέσα σφίγγει - εκτός από το μόνιμο στόχο, την εργατική τάξη - ειδικά τώρα γύρω από μικρομεσαίους που πρέπει να εξαφανιστούν από τη μέση για να ενισχυθούν τα μονοπώλια. Ισχύει το αυτό και με την εφαρμογή της οδηγίας Μπολκεστάιν. Οπου στο όνομα της ελευθερίας πρέπει να κλείσουν τα μικρομάγαζα για να μπορούν να έρθουν μονοπώλια παροχής υπηρεσιών. Οσο οι εξελίξεις δεν ελέγχονται ως προς το δίπολο κεφάλαιο - εργατική τάξη, τόσο θα βρίσκουν τόπο να στέκονται άρθρα που καλλιεργούν το «διαίρει και βασίλευε».

ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ: «Οι χαμηλών τόνων Ελληνες πολιτικοί που έχουν διασυνδέσεις στο εξωτερικό είναι περισσότερο χρήσιμοι από αυτούς που εγκλωβισμένοι στην άγνοια και τον αδιέξοδο ελληνοκεντρισμό προσφεύγουν στις εύκολες πατριωτικές κορώνες και προσάπτουν απλόχερα κατηγορίες περί μειοδοσίας. Οταν ο Γιώργος Παπανδρέου ως υπουργός Εξωτερικών μιλούσε στη "Μάντλιν" και στη συνέχεια στον "Κόλιν" ή όταν η Ντόρα Μπακογιάννη συζητούσε με την "Κόντι", πολλοί χλεύαζαν και άφηναν υπονοούμενα. Τώρα που καταρρέουν τα πάντα συνειδητοποιούμε πόσο χρήσιμο είναι να έχουμε στη διεθνή κοινότητα γνωστούς και, γιατί όχι, φίλους. Σε μια εβδομάδα η Ε.Ε. ίσως αποφασίσει να μη στηρίξει οικονομικά την Ελλάδα. Σε αυτήν την περίπτωση η κυβέρνηση ορθώς αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο προσφυγής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Το γεγονός πως ο Γιώργος Παπανδρέου γνωρίζει τον διευθυντή του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν, δεν είναι κακό. Καλό είναι» (o Αθανάσιος Ελλις στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Τόσο απλό είναι. Δεν υπάρχει ούτε ιμπεριαλισμός, ούτε καπιταλιστική κρίση, ούτε ανταγωνισμοί, ούτε μια διεθνής κούρσα να πάρουν από την εργατική τάξη ό,τι κατάκτησε σ' έναν αιώνα. Ολα είναι θέμα γνωριμιών. Υπάρχουν καλοί και κακοί, ξένοι και φίλοι. Που ήρθε η ώρα να φανούν χρήσιμοι. Δείχνεις το όνομα στην υπογραφή του άρθρου και γίνεται κατανοητό ποια πλευρά συμφερόντων μιλάει. Το δύσκολο είναι να πείσεις έναν προς έναν τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ότι πίσω από όλο αυτό το παραμύθι στο οποίο αφιερώνεται και μισή σελίδα εφημερίδας δεν υπάρχει τίποτα άλλο από μια μηχανή που υποδουλώνει εργάτες. Τα λεκτικά παιχνίδια κάποτε τελειώνουν. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, όλα πρέπει να περνάνε από το φίλτρο ποιος κερδίζει ποιος χάνει. Κι ο καθένας να παίρνει θέση με την τάξη του. Οι αστοί προωθούν ρυθμίσεις που θα χρειαστούν ξανά ποταμοί αίματος για να ανατραπούν. Πρέπει να μπει ένα φρένο, πρέπει να 'ρθει πιο κοντά η συνείδηση του κοινού λαϊκού μετώπου απέναντι στο κοινό μέτωπο των καπιταλιστών. Αλλιώς τα φιλαράκια θα συνεχίσουν να πίνουν εις υγείαν των κορόιδων.

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΕΡΓΑΤΟΚΤΟΝΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ για εφαρμογή της οδηγίας Μπολκεστάιν

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Πυρ σε Μέρκελ, πρέσα σε Γιώργο

Ο ΛΟΓΟΣ: ΑΝΟΙΧΤΑ όλα τα ενδεχόμενα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΧΑΡΑΤΣΙΑ - ΣΟΚ σε α' κατοικία και μικρομεσαίους

ΕΘΝΟΣ: ΕΞΤΡΑ ΦΟΡΟΙ για την πρώτη κατοικία

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Μεθοδευμένη και εξωφρενική η δαπάνη για τα φάρμακα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΟΛΗ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΕΠΤΑ ΜΥΘΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΧΑΟΣ στην αγορά εργασίας

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΜΑΣ ΠΟΥΛΗΣΑΝ ΟΙ ΦΙΛΟΙ και σύμμαχοί μας

ΤΟ ΒΗΜΑ: Μισό αφορολόγητο στην πρώτη κατοικία

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΚΙ ΕΣΥ, ΑΓΚΕΛΑ;

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Κομματικό κράτος στήνει το ΠΑΣΟΚ

Η ΑΥΓΗ: Η ΓΣΕΕ αντιμέτωπη με την κρίση

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Ελιγμός - σωσίβιο από ΕΕ για την Ελλάδα

ΤΑ ΝΕΑ: Φόρος και για πρώτη κατοικία

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ

«Οπως προκύπτει από καταγγελία της οργάνωσης Electronic Frontier Foundation (...) επικαλούμενη μυστική εγκύκλιο του αμερικανικού υπουργείου δικαιοσύνης με τίτλο "τμήμα συλλογής και χρήσης στοιχείων από ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης" οι μυστικοί πράκτορες μαθαίνουν να δημιουργούν πλαστά προφίλ και πώς να παρακολουθούν τα προφίλ άλλων χρηστών» (το θέμα στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ)

την ώρα που αναρωτιέσαι γιατί τόση διαφήμιση για τις περίφημες σελίδες "κοινωνικής δικτύωσης" αγνοείς πως τα νήματα τα κινεί αυτός που θέλει να ελέγχει την κοινωνική δικτύωση. Τώρα, όμως, ξέρεις πως αυτός που θα σε καλέσει να γίνεις φίλος του στο φέισμπουκ δεν είναι ο γείτονας. Ας πρόσεχαν όσοι ανοίχτηκαν, ας προσέχουν όσοι νομίζουν πως μπορούν να αντικαταστήσουν την πρόσωπο με πρόσωπο επαφή με εικονικές και δήθεν ανώδυνες δικτυώσεις.

«άγριο ξύλο χθες τα χαράματα σε κέντρο διασκέδασης στην προκυμαία της Μυτιλήνης ανάμεσα σε ντόπιους θαμώνες του μαγαζιού και μέλη της Ευρωπαϊκής Αστυνομίας γνωστής ως Frontex (...) οι Μαλτέζοι επιτέθηκαν με κλομπ και σπρέι πιπεριού σε προσωπικό και θαμώνες επειδή τόλμησαν να βγάλουν έξω δύο δικούς τους μεθυσμένους» (η είδηση στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

Καλά, αυτοί δείρανε, αλλά οι άλλοι γιατί δεν τους πέταξαν στη θάλασσα; Ρητορικό το ερώτημα. Η λύση κι εδώ είναι να σταματήσει το παραμύθιασμα για το "κοινό μας σπίτι" και να δούμε πως όσο συγκροτεί πιο ισχυρά το ιμπεριαλιστικό άρμα τη μηχανή του, τόσο τα όργανά του δε θα δέρνουν τυχαία βράδυ σ' ένα μπαρ, αλλά μέρα μεσημέρι παντού όπου πρέπει να αντιμετωπίσουν το λαϊκό κίνημα. Ποιος θυμάται ότι το σώμα με τους συνοριοφύλακες στήθηκε για τα σύνορα και περιπολεί στην Ομόνοια;

«Με μια ιστορική απόφαση για τις εξελίξεις στο διαδίκτυο, ισπανικό δικαστήριο έκρινε ότι είναι νόμιμη η λειτουργία των web site και δικτύων τα οποία διανέμουν ψηφιακά αρχεία είτε με τη μέθοδο των torrents είτε από χρήστη σε χρήστη (P2P)» (το θέμα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

Μην πανηγυρίζεις. Το επόμενο δικαστήριο θα δικαιώσει τις εταιρίες διαχείρισης πνευματικών δικαιωμάτων. Πραγματική νίκη θα 'χεις μόνο όταν οι ίδιοι οι δημιουργοί αποκτήσουν αδιαμεσολάβητη σχέση με τους αποδέκτες του καλλιτεχνικού έργου, αλλά αυτό ζητάει άλλο σύστημα που δεν θα αναγνωρίζει ατομική ιδιοκτησία ούτε στην παραγωγή για κέρδος της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Στον καπιταλισμό, η τέχνη δεν μπορεί παρά να είναι εμπόρευμα με τον καλλιτέχνη δεμένο στη μηχανή αυτουνού που διακινεί το εμπόρευμα. Η ελευθερία στην τέχνη πάει μαζί με την κοινωνική απελευθέρωση.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ