Μήπως υπερβάλλουμε; Κι όμως. Οπως επιβεβαιώνουν τα πρακτικά της συζήτησης στη Βουλή, ο κ. Παπαδόπουλος, όχι μόνο είπε όσα - δικαίως - φάνηκαν απίστευτα σε εκείνους που τον παρακολουθούσαν (σ.σ.: δεν εννοούμε τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που τον χειροκροτούσαν αρειμανίως, εννοούμε τους ανθρώπους με στοιχειώδη δημοκρατική παιδεία και αντίληψη), αλλά εκστόμισε ακόμα περισσότερα. Τόσα, που με το πρώτο άκουσμα είναι δύσκολο να τα συγκρατήσει κανείς, αφού οι "ριπές" ήταν συνεχείς. Δεν απέχει από την πραγματικότητα η εκτίμηση ότι η ομιλία του κ. Παπαδόπουλου αποτέλεσε ένα "βομβαρδισμό" αντιδραστικών κηρυγμάτων, που, αν δε συνιστούν ήδη, λίγο απέχουν από το να ερμηνευτούν ως φασιστικό διακόνημα.

***

1ο."Βιώνουμε - όπως είπε - έναν ανεπίτρεπτο για τον ελληνικό πολιτισμό εκχυδαϊσμό του καθημερινού μας βίου"!

Ο κ. υπουργός ένιωσε "θιγμένος" για λογαριασμό του ελληνικού πολιτισμού, όχι λόγω της ανά τακτά χρονικά διαστήματα παρουσίας των ΜΑΤ στους δρόμους, αλλά λόγω της παρουσίας των μαθητών και του λαού στους δρόμους...

2ο."Τα τελευταία γεγονότα (σ.σ.: τις κινητοποιήσεις εννοεί εδώ ο υπουργός) είναι ...το σύμπτωμα της παρατεταμένης παθογένειας στο χώρο της εκπαίδευσης, που χαρακτηρίζεται από την αμάθεια, την αδιαφορία, την παρανομία, το εμπόριο, την έλλειψη αισθήματος αποστολής, την απουσία κάθε έννοιας κοσμιότητας, ευπρέπειας, αυτοπειθαρχίας, σεβασμού"!

Φοβερό. Ο υπουργός μιας κυβέρνησης, της οποίας ο υπουργός Παιδείας, σε μια στιγμή ειλικρίνειας, δήλωνε πριν ένα μήνα προς τους μαθητές ότι "σας λέγαμε ψέματα τόσα χρόνια" (!), αξιοποιεί το ψεύδος και τα αποτελέσματα του κυβερνητικού ψεύδους, για να τα στρέψει εναντίον των μαθητών. Εναντίον, δηλαδή, εκείνων που αρνούνται το ψεύδος του. Αντί να απολογείται, λανσάρεται ως κατήγορος (!), προχωρεί σε μαθήματα "κοσμιότητας"! Ποιος; Ο πρώτος τη τάξει υπουργός μιας "απρεπούς" κυβέρνησης, που "τόσα χρόνια έλεγε ψέματα", πουλώντας "αμάθεια" και "εμπόριο" φρούδων ελπίδων αντί για γνώση.

3ο."Η ελληνική κοινωνία - σύμφωνα με τον υπουργό - ταλανίζεται από εσωτερικό πρόβλημα κουλτούρας"!

Κι αυτό το συμπέρασμα προέκυψε στον κ. Παπαδόπουλο, καθώς παρατηρεί τους μαθητικούς αγώνες... Η "κουλτούρα" των αγώνων είναι, ακριβώς, που ενοχλεί τον κ. υπουργό. Θα ήθελε μια κοινωνία διαπαιδαγωγημένη με την "κουλτούρα" της υποταγής και του βούρδουλα. Αλλά δεν του "βγαίνει". Θα ήθελε έναν "πολιτισμό" των ραγιάδων, αλλά οι μαθητές τού ανατρέπουν αυτά τα φιλόδοξα "πολιτιστικά" προγράμματα. Η κυβέρνηση και ο κ. υπουργός νιώθουν αλλεργία σε μια κουλτούρα ζωής, που θέλει τους ανθρώπους αξιοπρεπείς, ευθυτενείς και όχι χειραγωγούμενους από τους πολιτικούς προϊστάμενους των ΜΑΤ και των εισαγγελέων. Αυτό είναι που "ταλανίζει" την κυβέρνηση. Που δεν μπορεί να εμφυσήσει στην ελληνική κοινωνία τα πρότυπα της "κουλτούρας" του συμβιβασμένου και του χειροκροτητή των ταγών, τύπου Σημίτη, Αρσένη και Παπαδόπουλου.

***

4ο. Τι είναι, όμως - κατά τον κύριο Παπαδόπουλου, πάντα - ο αγώνας των μαθητών και γενικότερα η σημερινή αντιπαράθεση στο χώρο της Παιδείας; Προσέξτε: Είναι "μάχη ...για τη χυδαιότητα", είναι "αγώνας για περισσότερη ή λιγότερη αμάθεια", είναι "μάχη για τη διαιώνιση των ατομικών ωφελημάτων, τη διατήρηση των αθέμιτων προνομίων του βολέματος, της παραπαιδείας και των ιδιαίτερων"!

Αφού ο κ. υπουργός γνωρίζει τόσα πολλά, θα έχει ακούσει και για εκείνον τον Βυζαντινό άρχοντα, που απαντούσε στους επικριτές του "οι ελαφροί ας με λέγουν ελαφρόν". Αν είχε ακούσει κάποιες συγκαιρινές μας δηλώσεις περί "χυδαιότητας", δεν αποκλείεται να προσέθετε: "Οι χυδαίοι, ας με λέγουν χυδαίο". Οσο για τον Οδυσσέα Ελύτη, είναι σαφής, κύριε Παπαδόπουλε: "Τίποτε δεν έμαθες από αυτά που γεννήθηκαν κι από αυτά που θα πεθάνουν κάτω από τους πόθους". Και ο "πόθος" των αγωνιζόμενων νέων ανθρώπων για μόρφωση, για φραγμό στην παραπαιδεία και για κατάργηση των "ιδιαίτερων προνομίων και ατομικών ωφελημάτων", που η δική σας ταξική πολιτική υπηρετεί, κ. υπουργέ, είναι τόσο μεγάλος αυτός ο "πόθος", κ. Παπαδόπουλε, που από την επαφή μαζί του μπορεί να μην μάθετε τίποτα ως κυβέρνηση (σ.σ.: είπατε κάτι για "αμάθεια";), αλλά θα υποστείτε πολλά...

5ο. Το καλύτερο: "Οι μαθητές δεν είναι απλώς τα θύματα μιας ανωμαλίας στο χώρο της εκπαίδευσης... είναι εκτός από θύματα και θύτες αύριο του εαυτού τους και της κοινωνίας τους"!

Να κατηγορείς 16χρονους ανθρώπους ως υπόλογους της κοινωνικής "ανωμαλίας", να τους καταδικάζεις ως "θύτες" (!) της κοινωνίας, είναι πραγματικά σύμπτωμα μιας ιδεολογικής "μαυρίλας", που μόνο κυβερνήσεις διαπνεόμενες από το πνεύμα του ...Ηρώδη μπορούν να επιδείξουν. Είμαστε σίγουροι ότι τη γνώμη του Σπινόζα, πως "είναι καλύτερο να διδάσκεις τις αρετές παρά να καταδικάζεις τις κακίες", δεν την ασπάζεται ο κ. υπουργός. Θα συνεχίσει να καταδικάζει τις αρετές του αγώνα των μαθητών. Θα συνεχίσει να διδάσκει τις "κακίες" μιας κατασταλτικής αντίληψης που ξεπερνά - το επαναλαμβάνουμε - τα κοινοβουλευτικά όρια.

***

Το γεγονός, δε, ότι ο κ. Παπαδόπουλος, ως επικεφαλής της ΕΥΠ, έχει θέσει την εν λόγω υπηρεσία σε διατεταγμένη υπηρεσία παρακολούθησης των μαθητών (σ.σ.: δεν είδαμε να διαψεύσει ο υπουργός το σχετικό δημοσίευμα στο "Βήμα" της 10/1/99), συνάδει και με τη γενικότερη κυβερνητική πρακτική. Το γεγονός ότι ο υπουργός Εσωτερικών ζήτησε, στο πλαίσιο της Διυπουργικής Επιτροπής Κρίσεων, το τσάκισμα των μαθητών, την επέμβαση των ΜΑΤ και την "πλήρη εφαρμογή του νόμου" κατά των 16άρηδων, είναι ενδεικτικό πού μπορεί να φτάσουν τα πράγματα για να επανέλθει η "κοσμιότητα" και η "ευπρέπεια", όπως τις αντιλαμβάνεται ο κ. Παπαδόπουλος.

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Δεν απέχει από την πραγματικότητα η εκτίμηση ότι η ομιλία του κ. Παπαδόπουλου, στη Βουλή, αποτέλεσε ένα "βομβαρδισμό" αντιδραστικών κηρυγμάτων, που, αν δε συνιστούν ήδη, λίγο απέχουν από τα να ερμηνευτούν ως φασιστικό διακόνημα

- Ο αγώνας των μαθητών έχει δεχτεί μια επίθεση με εισαγγελικές παρεμβάσεις, απειλές για αυτόφωρα κτλ. Τελικά κατά τη γνώμη σας όλη αυτή η τρομοκρατία τι αποτέλεσμα είχε;

- Είναι γεγονός ότι το μαθητικό κίνημα σ' αυτό το μεγαλειώδη αγώνα του έχει δεχτεί μια, χωρίς προηγούμενο, επίθεση κατατρομοκράτησης. Με την προκλητική παρουσία ΜΑΤ και αστυνομικών στις κινητοποιήσεις των μαθητών, με συλλογή στοιχείων από την Αστυνομία, για τη δράση πρωτοπόρων μαθητών στα μπλόκα και στις διαδηλώσεις, με εισαγγελικές παρεμβάσεις, αποφάσεις για αυτόφωρα κτλ.

Μαζί με όλα αυτά, στην προσπάθεια της τρομοκράτησης έχουν επιστρατευτεί και οι γνωστές πλέον συμμορίες των κουκουλοφόρων που δρουν στη διάρκεια των μαθητικών διαδηλώσεων. Τελικά, οι μαθητές μέσα από τις γενικές συνελεύσεις, τα Μαθητικά Συμβούλια, τα Τοπικά Συντονιστικά και το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας απάντησαν ώριμα - ψύχραιμα - αποφασιστικά και με μεγάλη μαχητικότητα και υψηλό ηθικό. Κάθε προσπάθεια δυσφήμισης, τρομοκράτησης έπεσε στο κενό. Οι μαθητές, με τα έργα και όχι μόνο με τα λόγια τους, απέδειξαν ότι η τρομοκρατία δεν περνά στα σχολεία!

- Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έχει κάνει υποχωρήσεις και ταυτόχρονα κυκλοφορούν διάφορα σενάρια περί ορισμένων "ρυθμίσεων" κτλ. Ποια είναι η γνώμη σας;

- Οι μέχρι σήμερα μαθητικές κινητοποιήσεις, η συνέχεια, η αντοχή και κλιμάκωσή τους σ' όλη την Ελλάδα δείχνουν ότι η δυναμική του μαθητικού κινήματος όχι μόνο εκτονώνεται αλλά ενισχύεται. Το μαθητικό κίνημα 98' - 99' δε ζητά απλά κάποιες ανούσιες ρυθμίσεις σε δευτερεύοντα ή τριτεύοντα ζητήματα. Διεκδικεί να αφήσει τους νόμους Αρσένη - Σημίτη στα χαρτιά, το έχει πετύχει σε μεγάλο βαθμό εδώ και 3 - 4 μήνες. Μπορεί και πρέπει να συνεχίσει, μπορεί και πρέπει να κατακτήσει μια περήφανη νίκη.

Χαρακτηριστικό των διαθέσεων και του ηθικού των μαθητών είναι ότι αντιμετώπισαν με παγερή αδιαφορία τις προηγούμενες υποτιθέμενες ρυθμίσεις του υπουργού Παιδείας. Επίσης, με ακόμα μεγαλύτερο συντονισμό, ενότητα και ένταση του αγώνα αντιμετώπισαν τις προσπάθειες διάσπασης, δυσφήμισης και τρομοκράτησης.

Εμείς είμαστε αισιόδοξοι για ένα λόγο ακόμα. Απ' το γεγονός ότι μέρα με τη μέρα μαζί με το μαθητικό κίνημα όλο και περισσότερο προωθούν τη δράση τους οι καθηγητές, γονείς, εργατικά σωματεία. Η συμπαράσταση, η αλληλεγγύη και η κοινή δράση διαμορφώνουν όρους, ώστε οι οποιεσδήποτε μελλοντικές "ρυθμίσεις" του υπουργείου να πέσουν ξανά στο κενό.

- Εσείς πώς βλέπετε τη συνέχεια των κινητοποιήσεων;

- Η ΚΝΕ σταθερά και αταλάντευτα στηρίζει το δίκαιο αγώνα των μαθητών. Τα χιλιάδες μέλη και φίλοι της, απ' την πρώτη στιγμή μέχρι σήμερα, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Θεωρούμε τα ψηφίσματα - καλέσματα της Πανελλαδικής Συνάντησης των Συντονιστικών Αγώνα που έγινε στις 20/12/98, αλλά και το πρόσφατο ψήφισμα - κάλεσμα του Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας που έγινε στις 17 Γενάρηπως δίνουν την απάντηση στο ερώτημά σας.

Οι μαθητές συνεχίζουν το μεγαλειώδη και όμορφο αγώνα τους. Οι Γενικές Συνελεύσεις, τα Μαθητικά Συμβούλια, τα τοπικά συντονιστικά μαζικά υιοθετούν το κάλεσμα της συνέχειας. Μόνο τις τελευταίες 3 μέρες έγιναν πάνω από 60 μπλόκα σε Αθήνα - Πειραιά με μαζική συμμετοχή των μαθητών. Ταυτόχρονα, σήμερα οι μαθητές κατά χιλιάδες ξανακατεβαίνουν στην Αθήνα, ενώ οι καταλήψεις φτάνουν σε 1.000 σχολεία σε όλη την Ελλάδα.

Μ. Κ.