Από την Κάνιγγος ως το Σύνταγμα απλώθηκε η κεντρική διαδήλωση των ταξικών συνδικάτων
Ολοι αυτοί που χτες δεν πήγαν στο μεροκάματο. Αλλά ανταποκρίθηκαν μαζικά στο απεργιακό κάλεσμα του ΠΑΜΕ και των ταξικών Συνδικάτων τους και αφού είχαν ήδη δώσει τη μάχη για την περιφρούρηση της απεργίας, νωρίς το μεσημέρι πήραν το δρόμο για το κέντρο της Αθήνας. Οι γεμάτες παλμό προσυγκεντρώσεις, στην πλατεία Βάθης και στην Ομόνοια, δεν άφηναν καμιά αμφιβολία για το κλίμα και τη μαζικότητα της συγκέντρωσης που ακολούθησε. Αλλωστε, από το ξημέρωμα ακόμα, οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ είχαν φροντίσει να «ζεστάνουν» το κλίμα στην πλατεία Κάνιγγος, με την αιφνιδιαστική συμβολική κατάληψη του υπουργείου Εμπορίου.
Με φόντο το γιγαντοπανό του ΠΑΜΕ, που από την πρόσοψη του υπουργείου κατήγγειλε την απελευθέρωση του ωραρίου και την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, οι απεργοί της Αθήνας διαδήλωσαν την οργή τους. Μαζί και την αποφασιστικότητά τους να μην αφήσουν την κυβέρνηση σε χλωρό κλαρί. Να οξύνουν τους ταξικούς αγώνες τους ενάντια στην αντεργατική πολιτική που τους κλέβει το μεροκάματο και τη σύνταξη, τους κατατρώει το πενιχρό εισόδημα με την ακρίβεια που καλπάζει, τους ζητάει να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι για τα κέρδη των εργοδοτών, τους πετάει στην ανεργία, τους δολοφονεί στους χώρους δουλιάς. Αλλά και να οξύνουν την αντιπαράθεση με τα συνδικαλιστικά και πολιτικά δεκανίκια της αντιλαϊκής επέλασης, που τους καλούν σε νέες υποχωρήσεις «για το καλό της οικονομίας».
Ελληνες και αλλοδαποί οικοδόμοι, που στα πανό τους καλούσαν σε σύγκρουση με την πλουτοκρατία και την αντιλαϊκή πολιτική. Εργάτες κάθε ειδικότητας που δήλωναν «παρών» σε έναν ανυποχώρητο αγώνα για 1.200 ευρώ κατώτερο μισθό, 48 ευρώ μεροκάματο, 960 ευρώ σύνταξη. Οι εκπαιδευτικοί, με αίτημα το Δημόσιο και Δωρεάν Σχολειό. Οι ηλεκτροτεχνίτες και οι λιθογράφοι, απαιτώντας 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο και οι μεταλλεργάτες με αίτημα να σταματήσουν οι απολύσεις. Οι εργάτες της βιομηχανίας Τύπου και Χάρτου, με τους συναδέλφους τους από το Φάρμακο, τους κλωστοϋφαντουργούς και τους ξενοδοχοϋπαλλήλους, να ζητούν σταθερή δουλιά για όλους, σύνταξη στα 60 και στα 55. Οι ηθοποιοί και οι μουσικοί, με τα τύμπανα να δίνουν έναν ξεχωριστό τόνο, οι υγειονομικοί με το πανό που καλούσε σε ένταση της πάλης για αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν σύστημα Υγείας και Πρόνοιας. Οι φοιτητές και οι σπουδαστές, με αίτημα την απόρριψη των αντιεκπαιδευτικών αποφάσεων της Μπολόνια. Οι συνταξιούχοι, τα ΑμεΑ, οι επαγγελματοβιοτέχνες, όλοι στο δρόμο.
Χτες, έγινε ένα αποφασιστικό βήμα μπροστά. Από σήμερα, η καθημερινή μάχη για την ολόπλευρη ισχυροποίηση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και του ΠΑΜΕ «πατάει» σε μια ακόμα επιτυχημένη απεργιακή κινητοποίηση, που ο απόηχός της μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί στο έπακρο μέσα στους χώρους δουλιάς, εργάτη τον εργάτη.
Την αντιλαϊκή πολιτική και τους υπηρέτες της
Σχολιάζοντας τον ένα χρόνο διακυβέρνησης από τη ΝΔ ο ομιλητής σημείωσε: «Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι διαπιστώνουν πλέον από την ίδια την πείρα τους ότι η κυβέρνηση βαδίζει στον ίδιο δρόμο που ακολούθησαν τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Καμιά αυταπάτη. Καμιά ανοχή. Αυτή είναι η πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Χειροτερεύει και θα χειροτερεύει ακόμα περισσότερο την κατάσταση των εργαζομένων και των ανέργων. Αυξάνει και θα αυξάνει συνεχώς τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου.
Φτώχεια και πλούτος - συνέχισε ο ομιλητής - πάνε μαζί. Φτώχεια για τους πολλούς, πλούτη αμύθητα για μια χούφτα καπιταλιστές. Αυτή είναι η ανάπτυξη που διατυμπανίζουν. Αυτά είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής που προβάλλει την ανταγωνιστικότητα ως μονόδρομο. Αυτή η επιλογή όμως είναι μονόδρομος μόνο για το κεφάλαιο και όσους το υπηρετούν. Δεν έχει σχέση με τα συμφέροντα των εργατών και των εργατριών, της νεολαίας. Με τα συμφέροντα των μικρομεσαίων στην πόλη και στο χωριό.
Η σημερινή απεργιακή κινητοποίηση των ταξικών συνδικάτων - υπογράμμισε ο Κ.Μυτιληνιού - είναι ένας σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα των αγώνων. Σε αντίθεση με την τουφεκιά του εργατοπατερισμού, που επιχειρεί να εκτονώσει τη δυσαρέσκεια του κόσμου και να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους. Ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός, ούτε μπορεί ούτε και θέλει να αλλάξει τη στρατηγική του, που στηρίζει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις.
Οι διεκδικήσεις του ΠΑΜΕ, τα αιτήματα που προβάλλουμε είναι υλοποιήσιμα. Είναι ρεαλιστικά. Γι' αυτό θα εντείνουμε την πάλη μας. Για να βγει η εργατική τάξη πιο αποφασιστικά στο προσκήνιο. Για να βάλει τη δική της σφραγίδα στις εξελίξεις».
«Το ΠΑΜΕ αποτελεί την ελπίδα του εργαζόμενου για μια πιο αποτελεσματική αντίσταση στις αντεργατικές πολιτικές της ΕΕ και στα ιμπεριαλιστικά σχέδια για τη χώρα μας και τα Βαλκάνια», σημείωσε στο χαιρετισμό του ο Αντρέας Αβραμίδης συνδικαλιστής του ΠΑΜΕ που προέρχεται από την ΑΣΣΕ. Το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να μετατραπεί σε μαχητικό όργανο πάλης για την υπεράσπιση των αιτημάτων της τάξης μας, μακριά από τις λογικές που το θέλουν φτωχό συγγενή σε ένα διεφθαρμένο σύστημα «κοινωνικών εταίρων».
«Αντισταθείτε»! Σε αυτή τη λέξη - κάλεσμα ο Πέτρος Κονταρίνης, στέλεχος της ΔΗΣΕΚ και του ΠΑΜΕ, συμπύκνωσε την ανάγκη οι εργαζόμενοι της χώρας μας να δώσουν απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική. Και με το ΠΑΜΕ το «γνήσιο εκφραστή» του ταξικού συνδικαλισμού να προβάλουν τις διεκδικήσεις τους.