Η επιτυχής αυτή βραδιά ήρθε σε αντίθεση με την εξέλιξη του Συνεδρίου, όπου διαφάνηκε η όλη κατηφορική πορεία της Ομοσπονδίας τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα ο αριθμός των συμμετεχόντων κοινοτήτων να μειώνεται συνεχώς και να παραχαράσσεται ο χαρακτήρας της. Οπως διαφάνηκε από τις παρεμβάσεις συνέδρων, ευθύνη γι' αυτήν την πορεία έχουν οι δύο παρατάξεις της ΠΑΣΚΕΜ (πρόσκειται στο ΠΑΣΟΚ) και των Νέων Δυνάμεων (πρόσκειται στη ΝΔ), που είχαν την Προεδρία τα τελευταία 25 χρόνια. Πριν από τις εκλογές υπήρξε όργιο δήλωσης ανύπαρκτων και νόθων αντιπροσώπων, με αλληλοκατηγορίες των δύο αυτών παρατάξεων, ότι έχουν προβεί σε νοθείες σε μια σειρά από Κοινότητες. Μάλιστα, υπήρξε και ανακοίνωση της ΠΑΣΚΕΜ στο Διαδίκτυο, που έθετε ερώτημα νομιμότητας του Συνεδρίου. Στη Συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου στις 8 Ιούνη, συμφωνήθηκε με ψήφους της «Δημοκρατικής Ενότητας» και αυτών των παρατάξεων να προταθεί μια σειρά από αυτούς τους αντιπροσώπους να μην αναγνωριστούν. Την επόμενη μέρα, όμως, στην Επιτροπή Ενστάσεων οι αντιπρόσωποι αυτών των δύο παρατάξεων συμφώνησαν να περάσουν όλους αυτούς τους αντιπροσώπους «πακέτο» και με μόνη αρνητική ψήφο του αντιπροσώπου της «Δημοκρατικής Ενότητας». Αυτό δείχνει την πολιτική των δύο πλειοψηφούντων παρατάξεων για απομαζικοποίηση του μεταναστευτικού κινήματος και περιορισμού του σε δημόσιες σχέσεις με νοθευμένες διαδικασίες και απουσία οργάνωσης αγωνιστικού πλαισίου για προώθηση ζητημάτων, όπως πρότεινε μέσα από την παρέμβασή της η «Δημοκρατική Ενότητα».
Στις εκλογές που ακολούθησαν, η «Δημοκρατική Ενότητα» έλαβε 28 ψήφους και 3 έδρες στο ΔΣ, οι ΝΔ 53 ψήφους και 6 έδρες, η ΠΑΣΚΕΜ 40 ψήφους και 5 έδρες, η ΠΑΜΕΣ (διάσπαση της ΠΑΣΚΕΜ) 7 ψήφους και 1 έδρα και η ΜΑΣ (ΣΥΝ) 4 ψήφους και 0 έδρες.
Αυτός ο κόσμος, όλοι οι παραπάνω, θεωρητικά βέβαια, κάτι έχουν ακούσει για την αριστερά. Κάποιοι απ' αυτούς, μάλιστα, πέρασαν και μέσα από τις γραμμές της. Λίγο - πολύ όλο και κάτι ξέρουν για την «υπόθεση του έργου». Και, βέβαια, οι ευθύνες τους για την παραχάραξη, ακριβώς γιατί ξέρουν, είναι μεγαλύτερες! Σε αυτό το σημείωμα, ωστόσο, θέλω να σας μιλήσω για τους «ελεύθερους σκοπευτές»! Για τους διάφορους αρθρογράφους, ακροδεξιούς, δεξιούς, συντηρητικούς κεντρώους, κάποιους τάχα μου αδέσποτους διανοούμενους, κάποιους «ουδέτερους», κάποιους δήθεν απολιτίκ κλπ., οι οποίοι εμφανίζονται βασιλικότεροι του βασιλέως! Πονάνε και αυτοί για την αριστερά και κόπτονται! Οπως πονάνε και αυτοί του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού!
«Ο κόσμος άλλαξε, τα προβλήματα άλλαξαν φύση και οι κεντρικές έννοιες της πολιτικής, Δεξιά - Αριστερά, συντήρηση - πρόοδος, χρειάζεται να επαναπροσδιοριστούν! Δείτε τι έχει συμβεί στην Ευρώπη το τελευταίο διάστημα: Στην Ιταλία ένας νέος ιστορικός συμβιβασμός κομμουνιστών - χριστιανοδημοκρατών, στη Γαλλία αφανισμός των πέραν του κέντρου δυνάμεων. Υπάρχει αριστερά στον 21ο αιώνα;».
Πώς, δηλαδή, κυρία μου; Με τι τρόπο να παλέψει η αριστερά; Σηκώνοντας τα χέρια και τα πόδια; Μα τότε δε θα είναι αριστερά, θα είναι ...άλλο πράμα! «Το τείχος της παγκόσμιας οικονομίας που ορθώθηκε "ανεπαισθήτως γύρω μας" για άλλους είναι ευκαιρία και για τους πολλούς απειλή», γράφετε! Το «ανεπαισθήτως» δεν ισχύει για όλους. Εμείς φωνάζαμε! Εσείς παριστάνατε τους κωφούς όταν «χτίζανε τα τείχη»! Εμείς λέγαμε - και εξακολουθούμε να λέμε - «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και το εννοούσαμε! Εμείς ονομάζουμε τους «άλλους» και τους «πολλούς», εσείς δε μας τους αποκαλύπτετε μέσα στη γενικολογία σας! Ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν, κυρία μου; Υπάρχουν ονόματα! Τάξεις! Συνδικάτα! Ενώσεις!..
«Είναι πλέον φαινόμενο (η παγκοσμιοποίηση) που δεν μπορείς να αψηφήσεις στο όνομα της ιδεολογικής καθαρότητας. Και είναι πολύ σοβαρό φαινόμενο για να δαιμονοποιηθεί και να καθίσουμε ήσυχοι ότι κάναμε το καθήκον μας». Ποιος κάθεται ήσυχος, κυρία μου; Αυτός που καταγγέλλει και παλεύει το «δαίμονα»; Ησυχος κάθεται αυτός που θεωρεί το «δαίμονα» δεδομένο. Αυτός που μας καλεί να συνδιαλλαγούμε μαζί του. Αυτός που μας καλεί να αποδεχτούμε πως έχουν οριστικοποιηθεί, μια για πάντα, τα σύνορα!
Απεργούν την Τρίτη, 19 Ιούνη, και διαδηλώνουν στο υπουργείο Απασχόλησης
Με απεργιακή κινητοποίηση την προσεχή Τρίτη, που διοργανώνει το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, και συγκέντρωση στις 9.30 π.μ. στο υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, οι εργαζόμενοι μηχανικοί και τεχνικοί απαντούν μαχητικά στην επίθεση που δέχονται τα εργασιακά τους δικαιώματα, από την εργοδοσία, αλλά και από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Είναι γνωστή η κατάσταση που επικρατεί σε πολλούς εργασιακούς χώρους, όπου οι εργαζόμενοι μηχανικοί και τεχνικοί βαφτίζονται «συνεργάτες», αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών (ΔΠΥ) και αντιμετωπίζονται ως «ελεύθεροι επαγγελματίες», ενώ στην πραγματικότητα παρέχουν εξαρτημένη εργασία χωρίς ούτε τα στοιχειώδη κατοχυρωμένα δικαιώματα για τους τυπικά μισθωτούς (κάλυψη από συλλογική σύμβαση εργασίας, ωράρια, μισθοί, επιδόματα, άδειες, αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης, ταμείο ανεργίας κλπ.).
Στις αρχές Μάρτη, το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών είχε στον τομέα αυτό μια σημαντική επιτυχία. Συγκεκριμένα, ολοκληρώθηκε η διαδικασία της έκδοσης της Διαιτητικής Απόφασης του ΟΜΕΔ, με την οποία διαμορφώθηκε η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στον κλάδο «μελέτη - κατασκευή» στην περιοχή Αττικής, μεταξύ του Σωματείου και των εργοδοτικών οργανώσεων (ΣΤΕΑΤ, ΣΑΤΕ, ΣΕΓΜ, ΠΕΔΜΕΔΕ, ΠΕΔΜΗΕΔΕ, ΠΕΣΕΔΕ).
Ετσι, για πρώτη φορά, περιέχεται σε συλλογική σύμβαση ρητή αναφορά στους εργαζόμενους που αμείβονται με ΔΠΥ, τους οποίους συμπεριλαμβάνει στις διατάξεις της. Παρόλο που σε θεσμικό και οικονομικό επίπεδο η συλλογική αυτή σύμβαση απέχει αρκετά από τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, η ύπαρξή της βοηθά, ώστε από καλύτερες θέσεις να δώσουν τη μάχη για τη νέα σύμβαση του 2007.
Στη συνέχεια, όμως, η εργοδοσία και συγκεκριμένα ο Σύνδεσμος Τεχνικών Εταιρειών Ανώτερης Τάξης (ΣΤΕΑΤ), στα πλαίσια της κοινής τακτικής με τον εργοδοτικό Σύλλογο Τεχνικών Υπαλλήλων Ελλάδας (ΣΤΥΕ), απάντησε με ασφαλιστικά μέτρα (εκδικάζονται την Τρίτη, ανήμερα της απεργιακής κινητοποίησης) και αγωγή κατά του Σωματείου για να μην ισχύσει η σύμβαση, καθιστώντας σαφές ότι θα αντιδράσει σε κάθε χτύπημα του καθεστώτος της ελαστικής εργασίας.
Στην ίδια ρότα κινήθηκε ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ με τη συνενοχή της «Αυτόνομης Παρέμβασης») στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας (ΕΚΑ), αποκλείοντας (μειοψήφησαν, φυσικά, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ) αντιπροσώπους του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών από το Συνέδριο του ΕΚΑ, με το επιχείρημα που και η εργοδοσία χρησιμοποιεί, δηλαδή ότι αντιστοιχούσαν σε ψηφίσαντες εργαζόμενους με ΔΠΥ!
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που πρωταγωνιστούν στη δράση του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, αναδεικνύοντας την ανάγκη να εκφραστούν τα πραγματικά συμφέροντα των συναδέλφων τους, με βάση τα ταξική τους θέση και όχι μέσα από φορείς όπου συνυπάρχουν εργοδότες και εργαζόμενοι, καλεί όλους τους μισθωτούς τεχνικούς να πάρουν μαζικά μέρος στην απεργία και στη συγκέντρωση.