Αυτός ο κόσμος, όλοι οι παραπάνω, θεωρητικά βέβαια, κάτι έχουν ακούσει για την αριστερά. Κάποιοι απ' αυτούς, μάλιστα, πέρασαν και μέσα από τις γραμμές της. Λίγο - πολύ όλο και κάτι ξέρουν για την «υπόθεση του έργου». Και, βέβαια, οι ευθύνες τους για την παραχάραξη, ακριβώς γιατί ξέρουν, είναι μεγαλύτερες! Σε αυτό το σημείωμα, ωστόσο, θέλω να σας μιλήσω για τους «ελεύθερους σκοπευτές»! Για τους διάφορους αρθρογράφους, ακροδεξιούς, δεξιούς, συντηρητικούς κεντρώους, κάποιους τάχα μου αδέσποτους διανοούμενους, κάποιους «ουδέτερους», κάποιους δήθεν απολιτίκ κλπ., οι οποίοι εμφανίζονται βασιλικότεροι του βασιλέως! Πονάνε και αυτοί για την αριστερά και κόπτονται! Οπως πονάνε και αυτοί του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού!

«Ο κόσμος άλλαξε, τα προβλήματα άλλαξαν φύση και οι κεντρικές έννοιες της πολιτικής, Δεξιά - Αριστερά, συντήρηση - πρόοδος, χρειάζεται να επαναπροσδιοριστούν! Δείτε τι έχει συμβεί στην Ευρώπη το τελευταίο διάστημα: Στην Ιταλία ένας νέος ιστορικός συμβιβασμός κομμουνιστών - χριστιανοδημοκρατών, στη Γαλλία αφανισμός των πέραν του κέντρου δυνάμεων. Υπάρχει αριστερά στον 21^ο αιώνα;».

Πώς, δηλαδή, κυρία μου; Με τι τρόπο να παλέψει η αριστερά; Σηκώνοντας τα χέρια και τα πόδια; Μα τότε δε θα είναι αριστερά, θα είναι ...άλλο πράμα! «Το τείχος της παγκόσμιας οικονομίας που ορθώθηκε "ανεπαισθήτως γύρω μας" για άλλους είναι ευκαιρία και για τους πολλούς απειλή», γράφετε! Το «ανεπαισθήτως» δεν ισχύει για όλους. Εμείς φωνάζαμε! Εσείς παριστάνατε τους κωφούς όταν «χτίζανε τα τείχη»! Εμείς λέγαμε - και εξακολουθούμε να λέμε - «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και το εννοούσαμε! Εμείς ονομάζουμε τους «άλλους» και τους «πολλούς», εσείς δε μας τους αποκαλύπτετε μέσα στη γενικολογία σας! Ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν, κυρία μου; Υπάρχουν ονόματα! Τάξεις! Συνδικάτα! Ενώσεις!..

«Είναι πλέον φαινόμενο (η παγκοσμιοποίηση) που δεν μπορείς να αψηφήσεις στο όνομα της ιδεολογικής καθαρότητας. Και είναι πολύ σοβαρό φαινόμενο για να δαιμονοποιηθεί και να καθίσουμε ήσυχοι ότι κάναμε το καθήκον μας». Ποιος κάθεται ήσυχος, κυρία μου; Αυτός που καταγγέλλει και παλεύει το «δαίμονα»; Ησυχος κάθεται αυτός που θεωρεί το «δαίμονα» δεδομένο. Αυτός που μας καλεί να συνδιαλλαγούμε μαζί του. Αυτός που μας καλεί να αποδεχτούμε πως έχουν οριστικοποιηθεί, μια για πάντα, τα σύνορα!