Ωστόσο, δε λείπει και ο αντίποδας αυτών των ιστοριών. Μύθοι και παραμύθια δηλαδή, που ξεφεύγουν από τη συνηθισμένη εικόνα που εμείς οι άνθρωποι έχουμε γι' αυτό το ζωντανό.
Μας θυμίζει τη σχετική ιστορία που συνδέεται με το χτίσιμο της αρχαίας Ρώμης. Την περιπέτεια των μικρών διδύμων, του Ρωμύλου και του Ρέμου, που ο θείος τους τα 'ριξε στο Τίβερη ποταμό, αλλά εκείνα τελικά γλίτωσαν, πίνοντας το γάλα από μια λύκαινα και όταν τα παιδιά μεγάλωσαν, κατάφεραν να χτίσουν τη Ρώμη. `Η την ιστορία του μικρού Μόγλη που μια τίγρη τον άρπαξε και βρέθηκε στην ζούγκλα, όπου τον μεγάλωσε ένα ζευγάρι λύκων.
Ετσι, μικροί και μεγάλοι, γνωρίζουμε καλύτερα το λύκο, τη μακρόχρονη ιστορία του, τη χρησιμότητά του, αλλά και τις διώξεις του...
Τελικό συμπέρασμα; Ακόμα και τα θηρία έχουν δικαιώματα και είναι ανάγκη να τα προστατέψουμε. «Σαρκοφάγος, αιμοβόρος κι αχόρταγος, ε, λύκος είμαι δεν είμαι αρνάκι...», είναι ο τίτλος του (εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»). Η συνεργασία και σε τούτο το βιβλίο με την εικονογράφο Χριστίνα Χρονοπούλου απέδωσε αποτέλεσμα, που αγγίζει νου και καρδιά.