ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 19 Δεκέμβρη 2004
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Προσωρινή η εκτόνωση της κρίσης στο Κόντοβο...

Από «παρέλαση» Αλβανών αυτονομιστών, πριν τρία χρόνια, μετά το τέλος των συγκρούσεων του 2001 σε μεθοριακό χωριό. Σήμερα, κάνουν «παρέλαση» στο Κόντοβο της περιφέρειας των Σκοπίων...

Associated Press

Από «παρέλαση» Αλβανών αυτονομιστών, πριν τρία χρόνια, μετά το τέλος των συγκρούσεων του 2001 σε μεθοριακό χωριό. Σήμερα, κάνουν «παρέλαση» στο Κόντοβο της περιφέρειας των Σκοπίων...
Το Κόντοβο είναι ένα μικρό χωριό στην περιφέρεια των Σκοπίων. Ο προσωρινός δήμαρχός του, Ραΐμ Λίμανι, λείπει, εδώ και βδομάδες, «για δουλιές στην πόλη». Οι αστυνομικοί του εκεί τμήματος έχουν «εξαφανιστεί» και εκείνοι από την περιοχή. Οχι αναίτια...

Για ένα μήνα, έως και προχτές το απόγευμα, το Κόντοβο τελούσε υπό τον έλεγχο (ως επί το πλείστον) μερικών εκατοντάδων νεαρών «πρώην αυτονομιστών» του «Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού» («NLA», συγκρούστηκε το 2001 με το στρατό και την αστυνομία της ΠΓΔΜ) και του «ANA» («Αλβανικού Εθνικού Στρατού», κινείται με στόχο τη «Μεγάλη Αλβανία»).

Οι ένοπλοι Αλβανοί είχαν στήσει και φυλάκια ελέγχου στην περιφέρεια του χωριού, απ' όπου τους παρατηρούσε μικρή αστυνομική δύναμη... Διέθεταν (σύμφωνα με ΜΜΕ των Σκοπίων) εκτός από εκατοντάδες αυτόματα πυροβόλα, ολμοβόλα μεγάλου διαμετρήματος, εκτοξευτήρες ρουκετών και χειροβομβίδων. Το δε «οπλοστάσιό» τους εμπλουτιζόταν έως και λίγες μέρες πριν την είδηση της αποχώρησής τους, την περασμένη Παρασκευή, προς τον άξονα λαθρεμπορίου όπλων μεταξύ Κοσσυφοπεδίου-ΠΓΔΜ-Αλβανίας... Προ ημερών, δε, η αλβανική αστυνομία κατέσχεσε τρεις πυραύλους εδάφους-αέρος, τύπου «Στρέλα 2Μ», με κατεύθυνση (όχι τελική, όπως υποστηρίζουν τα Σκόπια) την ΠΓΔΜ...

Ζητώντας εγγυήσεις από τις ΗΠΑ...

Ο αρχηγός τους, Αγκίμ Κρασνίτσι, μιλώντας προ δεκαημέρου για τα «αιτήματα» της ομάδας του, είπε πως θέλουν να τους χορηγηθεί η αμνηστία που δόθηκε σε άλλους αυτονομιστές Αλβανούς μετά τον πόλεμο του 2001 (μολονότι δεν τη δικαιούνται επειδή κατηγορούνται για εγκλήματα). Επιπλέον, ζήτησε να απολαμβάνουν κάποιων προνομίων οι οικογένειες «ηρώων» αυτονομιστών «που έπεσαν ηρωικά στο πεδίο της μάχης»... Αλλιώς, απείλησε, οι άνδρες του θα ξεκινήσουν πόλεμο, αρχίζοντας με βομβαρδισμό «κτιρίων της κυβέρνησης και της Βουλής στα Σκόπια»...

«Καυτή» η πρόσκληση διακυβέρνησης που δίνει ο Πρόεδρος Τσερβένκοφσκι (αριστερά) στον εντολοδόχο πρωθυπουργό Βλάντο Μπόσκοφσκι (δεξιά)...

Associated Press

«Καυτή» η πρόσκληση διακυβέρνησης που δίνει ο Πρόεδρος Τσερβένκοφσκι (αριστερά) στον εντολοδόχο πρωθυπουργό Βλάντο Μπόσκοφσκι (δεξιά)...
Μεσοβδόμαδα, ο Κρασνίτσι «τροποποίησε» τα «αιτήματα». Οι άνδρες του, είπε στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό «Κανάλι Πέντε», είναι πρόθυμοι να παραδώσουν τα όπλα, εφόσον ...οι ΗΠΑ εγγυηθούν πως η νέα κυβέρνηση θα χορηγήσει αμνηστία στις δυνάμεις του και θα επιτρέψει την ασφαλή αποχώρησή τους απ' την περιοχή!

Ποιοι είναι από πίσω;

Ο Αγκίμ Κρασνίτσι μολονότι φέρεται ως αρχηγός δε θεωρείται ο κεντρικός εγκέφαλος των ενόπλων στο Κόντοβο. Αυτοί που κινούν τα νήματα πίσω απ' τον Κρασνίτσι βρίσκονται σε Τέτοβο, Σκόπια (ηγεσία κομμάτων και παραγόντων της αλβανικής μειονότητας), Κοσσυφοπέδιο και ακόμη πιο πέρα (ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ).

Μάλιστα, ορισμένοι συσχετίζουν την πρόσφατη κατάληψη του Κόντοβο από τους «νεαρούς ενόπλους» με την πρόσφατη άνοδο του Ράμους Χαραντινάι (επίσης ύποπτου για εγκλήματα πολέμου) στον «πρωθυπουργικό» θώκο του Κοσσυφοπεδίου. Ο Χαραντινάι (γνωστός για τις θέσεις του υπέρ της ανεξαρτητοποίησης του Κοσσυφοπεδίου με όποιο τρόπο) θα βολευόταν με μια νέα αποσταθεροποίηση στην ΠΓΔΜ, όταν στα μέσα του 2005 αρχίσουν τα παζάρια για τον καθορισμό του στάτους κβο του προτεκτοράτου.

Αλλοι θεωρούν πως πίσω από τον Κρασνίτσι είναι ο πρώην αρχηγός του ΟΥΤΣΕΚΑ στο Κοσσυφοπέδιο, Χασίμ Θάτσι, επειδή έμεινε εκτός νυμφώνος «εξουσίας», παρά το 29% που πήρε στις «εκλογές» του Οκτώβρη...

Η τρίτη «θεωρία» υποστηρίζει πως πίσω απ' τον Κρασνίτσι είναι δυνάμεις που ελέγχονται απ' το «Δημοκρατικό Κόμμα Αλβανών» του Αρμπέν Τζαφέρι και δευτερευόντως των «πρώην αυτονομιστών» του Αλί Αχμέτι.

Η τέταρτη θεωρία λέει πως πίσω απ' όλους αυτούς τους κύκλους «αυτονομιστών» είναι ξένοι παράγοντες, που προωθούν με τη διάσπαση και τους πολέμους το «βασίλευε» ξένων ιμπεριαλιστικών κέντρων... Οπως λένε, το Κόντοβο δεν είναι παρά η αντανάκλαση μίας χώρας σε κρίση που λειτουργεί σε επίπεδο «χωριού». Η αλήθεια φαίνεται να είναι ένας συνδυασμός της τρίτης και τέταρτης θεωρίας...

Και προχτές...«υποχώρηση»

Στις 17 του μήνα, λίγο μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης του πρωθυπουργού Βλάντο Μπόσκοφσκι, οι ηγέτες των δύο μεγαλύτερων αλβανικών κομμάτων, Αρμπέν Τζαφέρι («Δημοκρατικό Κόμμα Αλβανών») και Αλί Αχμέτι (πρώην ηγέτης αυτονομιστών και νυν ηγέτης του «Κόμματος Δημοκρατικής Ολοκλήρωσης»), αλλά και ο «πρωθυπουργός» του Κοσσυφοπεδίου, Ράμους Χαραντινάι, αναγκάστηκαν να τραβήξουν τα λουριά «συμμαζεύοντας» τους ενόπλους του Κρασνίτσι. Οχι επειδή συλλογίστηκαν τις τραγικές συνέπειες για τη σταθερότητα στην περιοχή, αλλά επειδή δέχτηκαν ισχυρές πιέσεις από ΕΕ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ να μην πυροδοτήσουν - επί του παρόντος... - νέα πολεμική κρίση στην περιοχή.

Είναι χαρακτηριστική η αυτόματη αντίδραση της Ουάσιγκτον, που εξέφρασε ικανοποίηση για την «αναίμακτη» λύση της κρίσης στο Κόντοβο, σημειώνοντας πως «θα παρακολουθεί» την «κατάσταση στενά»...

Η εξέλιξη ανακοινώθηκε ως ομιχλώδης συμφωνία των Τζαφέρι και Αχμέτι μολονότι δε διευκρινίστηκε, π.χ., εάν και πώς οι ένοπλοι στο Κόντοβο θα παρέδιδαν τα όπλα. Η προσωρινή απομάκρυνσή τους απ' την περιοχή μετά τη διαβεβαίωση των Τζαφέρι και Αχμέτι προς τον αρχηγό των ενόπλων («θα προωθήσουν τα αιτήματά τους στη νέα κυβέρνηση») δεν είναι παρά πυροσβεστικό μέσο...

Συμφωνία αποσταθεροποίησης...

Η συμφωνία της Οχρίδας, που σφράγισε (προσωρινά...) το τέλος των αιματηρών συγκρούσεων του 2001 (που ξεκίνησαν με παρόμοια κατάληψη του μεθοριακού χωριού Τανούσεφσκι), δημιούργησε ένα υβρίδιο «εθνικής» κυβέρνησης και «διεθνοτικών» κρατικών και άλλων θεσμών με στόχο τάχα την «ειρηνική συμπόρευση» Αλβανών και Σλαβομακεδόνων της ΠΓΔΜ...

Οι εμπνευστές (ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ) αυτής της συμφωνίας έπεισαν (είτε με καρότο, είτε με μαστίγιο) τους πρώην αυτονομιστές και τα κόμματα της σλαβομακεδονικής κοινότητας να συναινέσουν σε μία συμφωνία που οδηγεί στην πράξη στην αναμόχλευση διεθνοτικών παθών, στη δημιουργία «κρατήρων» διαρκούς αποσταθεροποίησης με απώτερο στόχο την (εν ευθέτω χρόνω...) αλλαγή των συνόρων στην ευρύτερη περιφέρεια των Βαλκανίων...

Η δε γενική (πλην ομιχλώδης) διαδικασία αμνήστευσης πρώην αυτονομιστών (αλλά και κοινών εγκληματιών που διείσδυσαν αργότερα στην κυβέρνηση) συνοδεύτηκε από μία έξωθεν πίεση προς την ηγεσία της σλαβομακεδονικής κοινότητας για την επίδειξη «ανοχής-λάστιχο» απέναντι σε οιεσδήποτε προκλήσεις (π.χ. δημιουργία θεσμών, «κράτος εν κράτει», στις περιοχές των Αλβανών ώστε οι κεντρικές αρχές να μην έχουν κανένα λόγο και ρόλο, αλλαγή του εθνοτικού χάρτη με «διευρύνσεις» ή συγχωνεύσεις δήμων, κλπ.). Τάχα για το καλό της «ειρήνης»...

Ομως, στην πραγματικότητα τα πράγματα κινούνται στην τροχιά αποσταθεροποίησης. Οπως, ενδεχομένως, εκφράστηκε και με την επιδεικτική παραίτηση του πρώην πρωθυπουργού (πρώην μεγάλο στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας) Χάρι Κόστοφ, που επικαλέστηκε αδυναμία διακυβέρνησης λόγω διαφθοράς, ανομίας και του μικροκομματισμού των πρώην αυτονομιστών... `Η με το ακυρωθέν δημοψήφισμα της 7ης του Νοέμβρη για το νόμο αποκέντρωσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οπότε άρχισε η συγκέντρωση ενόπλων στο Κόντοβο, ενώ παράλληλα έγινε η - διόλου άσχετη με απώτερα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια - αιφνιδιαστική αναγνώριση της συνταγματικής ονομασίας της ΠΓΔΜ απ' τις ΗΠΑ...

Ενόψει επόμενων κρίσεων...

Η συγκέντρωση ενόπλων στο Κόντοβο μπορεί, λοιπόν, προσωρινώς να εκτονώθηκε. Ομως, τίποτε δεν έχει αλλάξει επί της ουσίας ώστε να αποτραπεί ο κίνδυνος ανάλογων κρίσεων στο μέλλον. Ισως όχι την ερχόμενη βδομάδα, οπότε αναλαμβάνει πρακτικά καθήκοντα η νέα κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μπόσκοφσκι. Ισως την ερχόμενη άνοιξη, ώστε να «προλειανθεί» (ενόψει της έναρξης συνομιλιών στα μέσα του 2005 για τον καθορισμό του στάτους κβο του Κοσσυφοπεδίου) το έδαφος για την προώθηση ευρύτερων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων με βάση «εκκρεμότητες και τελεσμένα» στην ευρύτερη περιοχή...

Παρά μάλιστα τις δαιδαλώδεις διαδρομές ή έστω και τις καλές προθέσεις κάποιων εκ των κυβερνώντων της ΠΓΔΜ, ο λαός δεν έχει γνωρίσει παρά συσσωρευμένα προβλήματα. Πριν και μετά τον πόλεμο του 2001, συνεχίζει να ζει υπό τη σκιά της (μεγάλης) ανεργίας, της φτώχειας, της δραματικής επιδείνωσης του βιοτικού του επιπέδου, είτε ανήκει στη σλαβομακεδονική είτε στην αλβανική «πλευρά»... Γι' αυτό και σήμερα, αλλά και για όσο η εξουσία του κυβερνά με άξονα τα συμφέροντα της ντόπιας ελίτ και των ξένων συμφερόντων, ο λαός θα βρεθεί ξανά αντιμέτωπος με το φάσμα της επόμενης νέας, και ίσως πιο επικίνδυνης, κρίσης...


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ


ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ
«Η επανάσταση των νέων»

Τη μορφή ανοιχτής σύγκρουσης δύο κύριων και ισοβαρών τάσεων στην Ενωμένη Αριστερά (ΕΑ) πήρε η αντιπαράθεση δύο πολιτικών, στο έκτακτο 8ο Συνέδριο της Ενωμένης Αριστεράς που πραγματοποιήθηκε από τις 10 έως τις 12 Δεκέμβη στην Ισπανία. Από τη μία πλευρά η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισπανίας (ΚΚΙ) και άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις που υποστήριζαν τον αριστερό χαρακτήρα της ΕΑ και τάσσονταν υπέρ της κοινωνικής αλλαγής και του αντικαπιταλιστικού αγώνα και από την άλλη η σημερινή ηγεσία της ΕΑ που υποστήριζε μία κεντροαριστερή και αντιδεξιά αντίληψη.

Το 8οέκτακτο Συνέδριο της ΕΑ, στο οποίο παρευρέθηκε αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, συγκλήθηκε μετά τα απογοητευτικά αποτελέσματα της ΕΑ στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, σε ένα κλίμα βαθιάς κρίσης. Το Συνέδριο αυτό καθρεφτίζει επίσης τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ίδιο το ΚΚΙ, η σημαντικότερη συνιστώσα της ΕΑ, τόσο στις σχέσεις του με την ΕΑ όσο και τις εσωτερικές συγκρούσεις που γίνονται προφανείς από το γεγονός ότι όλοι οι υποψήφιοι για την ηγεσία της ΕΑ προέρχονται από τις γραμμές του και είναι μέλη του.

Καταλυτικό ρόλο σε αυτή τη σύγκρουση έπαιξε η στάση των νεότερων σε ηλικία στελεχών της ΕΑ που διαμόρφωσαν ψηφοδέλτιο, με επικεφαλής τον Ενρίκε Σαντιάγκο, τέως ΓΓ των νέων κομμουνιστών, με τη στήριξη και τη συμμετοχή της ηγεσίας του ΚΚΙ, που υπερψήφισε το 38,2% των συνέδρων και εξέλεξε 42 μέλη στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο (καθοδηγητικό όργανο της ΕΑ) με σαφή αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, αντιπολιτευτική στάση απέναντι στη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση και έμφαση στη συλλογική δουλιά, στον πρωταγωνιστικό ρόλο των οργανώσεων της ΕΑ και στη σύνδεση με το λαϊκό κίνημα.

Το ψηφοδέλτιο του γαλαξία άλλων ριζοσπαστικών αντικαπιταλιστικών - αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που υπερψηφίστηκε από το 12,3% των συνέδρων και εξέλεξε 14 μέλη στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο, ήταν συμμαχικά προσκείμενο προς αυτό της ηγεσίας του ΚΚΙ και των νέων, τόσο ως προς την πολιτική κατεύθυνση, τον αριστερό χαρακτήρα και τον αντιπολιτευτικό ρόλο της ΕΑ απέναντι στη Δεξιά και τη Σοσιαλδημοκρατία όσο και για την απομάκρυνση της σημερινής ηγεσίας και την απόρριψη της πολιτικής της και την αντικατάσταση του Γκασπάρ Γιαμαθάρες από τον Ενρίκε Σαντιάγκο.

Η ηγεσία της ΕΑ, με επικεφαλής τον Γκασπάρ Γιαμαθάρες, Γενικό Συντονιστή της ΕΑ, που υποστήριζε την εποικοδομητική κριτική απέναντι στους σοσιαλιστές, σε μία συμμαχία που θα απέκλειε την επάνοδο της Δεξιάς και που κατηγορείται ότι θέλει να αλλοιώσει το χαρακτήρα της ΕΑ και να τον μετατρέψει σε «πράσινο», δεν κατάφερε να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία του Συνεδρίου, υπερψηφίστηκε από το 49,5% των συνέδρων και εξέλεξε 54 μέλη στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο, αλλά κατάφερε να ανατρέψει τις ισορροπίες με ένα συνδικαλιστικό τρικ που έδινε δυνατότητα στους γραμματείς περιοχών να ψηφίσουν για τον νέο Γενικό Συντονιστή. Το γεγονός αυτό προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στο Σώμα του Συνεδρίου και συνθήματα για «απάτη», «σικέ», «παραίτηση» του επανεκλεγμένου Γενικού Συντονιστή Γκασπάρ Γιαμαθάρες και άλλα που κατευνάστηκαν όμως με το σύνθημα «ενότητα, ενότητα».

Οι διαδικασίες του Συνεδρίου χαρακτηρίστηκαν από έντονες συζητήσεις και διαπραγματεύσεις, που πραγματοποιήθηκαν όμως στο περιθώριο του Συνεδρίου. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν έγινε καν απολογισμός δράσης της απερχόμενης ηγεσίας και οικονομικός απολογισμός. Οι υποψηφιότητες για ψηφοδέλτια και οι προτάσεις για προτεινόμενους Γενικούς Συντονιστές άλλαζαν συνεχώς και ανάμεσα στα άλλα χάθηκε και η από καιρό επίσημη υποψηφιότητα του ΚΚΙ για τον Φελίπε Αλκαράθ για την ηγεσία της ΕΑ. Η συζήτηση στο πλαίσιο του Συνεδρίου προσπαθούσε να διατηρήσει τα προσχήματα, να δώσει μία ενωτική εικόνα και απέκρυπτε ή κάλυπτε σε μεγάλο βαθμό τα πραγματικά πολιτικά προβλήματα και αντιθέσεις.

Αντικαπιταλιστικό - Αντιιμπεριαλιστικό ή Αντιδεξιό κίνημα; Συλλογική ή αρχηγική δομή και αποφάσεις; Κινηματική ή «τηλεοπτική» αντίληψη και σχέση με το λαϊκό κίνημα και τους μαζικούς φορείς; Σύγκρουση ή εποικοδομητική στάση απέναντι στην κυβέρνηση των Σοσιαλιστών; Ποιος ο ρόλος του ΚΚΙ στα πλαίσια της ΕΑ;

Τα ερωτήματα αυτά όχι μόνο δε βρήκαν οριστική απάντηση στο Συνέδριο, που επιβεβαίωσε τη σημερινή ηγεσία και τις απόψεις της, με οριακή όμως πλειοψηφία και καταστατικά τεχνάσματα, αλλά παρουσιάζονται με ακόμα πιο οξυμένο τρόπο τόσο λόγω της εντεινόμενης αντιπαράθεσης των δύο κυρίαρχων τάσεων όσο και της ίδιας της πραγματικότητας στην Ισπανία, όπου όπως όλοι υποστήριξαν στο Συνέδριο, τα προβλήματα των εργαζομένων οξύνονται όλο και περισσότερο.

Η ΕΑ παραμένει κομμένη στα δύο, παρουσιάζοντας μία συγκεχυμένη πολιτική πρόταση και οι κίνδυνοι για το μέλλον της παραμένουν ανοιχτοί, όπως δηλώνουν πολλά σημαντικά στελέχη της. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του ΓΓ του ΚΚΙ Πάκο Φρούτος «βγαίνουμε από το Συνέδριο σε χειρότερη κατάσταση από ό,τι μπήκαμε», αλλά και του Γενικού Συντονιστή της ΕΕ Γκασπάρ Γιαμαθάρες «η ηγεσία της ΕΑ θα καθοριστεί τελικά στο πρώτο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο με πλήρη σύνθεση» (το Γενάρη του 2005).

Ελπιδοφόρο μήνυμα παραμένει η άμεση εμπλοκή των νέων που εμφανίζονται ενεργοί, ριζοσπαστικοί και αποφασισμένοι να ξεπεράσουν προσωπικές διαμάχες και παιχνίδια εσωτερικής εξουσίας και μαζί με την ηγεσία του ΚΚΙ υποστηρίζουν την προοπτική της κοινωνικής αλλαγής και του Σοσιαλισμού, επαναπροσδιορίζοντας το χαρακτήρα της ΕΑ και το ρόλο της στην κοινωνία. Οι εξελίξεις όμως στην ΕΑ παραμένουν αβέβαιες.


Κράτης ΚΥΡΙΑΖΗΣ


Η ΑΛΛΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
Κλινική περίπτωση συμβιβασμένου!

Είχα το θέμα έτοιμο. Θα έγραφα για την περίπτωση του λεωφορείου και τον τρόπο που τα ΜΜΕ αντιμετώπισαν το ζήτημα. Στήθηκα, λοιπόν, μπροστά στο κομπιούτερ. Κοίταξα την οθόνη. Μετά το πληκτρολόγιο (κινήσεις που ο καθένας κάνει πριν αρχίσει να γράφει). Εκεί πάνω χτυπάει το τηλέφωνο. Με το «εμπρός», αρχίζει να μου μιλάει. Για την ακρίβεια, δε μου μιλάει, με κατακλύζει. Μου αναφέρει για το κράτος, για το σωματείο, για την ακρίβεια, για τις «λαδιές» μικρών και μεγάλων, για χίλια δυο πράγματα. Και μου μιλάει με οργή και πάθος. Το μόνο που προλαβαίνω να λέω κάθε τόσο είναι: σε παρακαλώ, δε θέλω άλλες διαπιστώσεις. Συμφωνούμε στις περιγραφές, πάμε παρακάτω!

Καθώς αντιλαμβάνεστε, πάει, το λεωφορείο, ο Κακαουνάκης, ο Ευαγγελάτος, ο «σοβαρός» Χατζηνικολάου, ο «χαριτωμένος» Αυτιάς και ο κοσμικός Κουίκ. Και καλώς, πάνε! Γιατί, τελικά, η κρίση γι' αυτούς τους ανθρώπους, και άλλους σχετικούς, έχει διατυπωθεί. Δεν έχει νόημα η επανάληψη. Ο καθένας, πια, ξέρει πως ετούτοι οι άνθρωποι όταν μυρίσουν αίμα ζουμάρουν με μανία και σαδιστική ευχαρίστηση στις πληγές. Ο φακός τους χώνεται βίαια στις ανοιγμένες φλέβες και η οθόνη τους γίνεται κατακόκκινη. Ομως δε σταματάνε! Λαίμαργοι και ανικανοποίητα διψασμένοι προχωράνε ακόμα περισσότερο. Ανοίγουν, όπως ο μετροπόντικας, διαδρόμους και στοές στις πληγωμένες φλέβες των θυμάτων και προχωράνε κατευθείαν στην καρδιά. Εκεί, πια, καρφώνουν περήφανα τη σημαία τους, μιμούμενοι τον Αμερικανό φαντάρο, που κάρφωσε την αμερικανική σημαία στο ιρακινό Προεδρικό Μέγαρο! Κατέκτησαν τον απόλυτο πόνο!

Αυτή είναι η πραγματικότητα και είναι - πολυποίκιλα - διαπιστωμένη! Τι νόημα έχει η επανάληψη της διαπίστωσης; Εκείνο που έχει αξία είναι να βρεθεί ο τρόπος να γκρεμιστεί αυτό το αιμοδιψές και αιμοσταγές οικοδόμημα. Τι νόημα έχει να μιλάς για την ακρίβεια, να διαπιστώσεις τις απάτες και τις λοβιτούρες; Το ζητούμενο είναι το πέρασμα από τη διαπίστωση και την καταγγελία στη δράση. Γνωστό είναι πως διάφοροι «αριστεροί» έπαψαν να είναι αριστεροί. Γνωστό, επίσης, είναι πως διάφοροι συνδικαλιστές την «έκαναν» για απέναντι! Γνωστό, ακόμα, είναι πως αρκετοί, καθαροί κατά τα άλλα, στην πορεία λιποψυχούν. Αλλοι αλλάζουν συνειδητά και άλλοι ασυνείδητα στρατόπεδο. Αλλοι συμβιβάζονται από φόβο. Και άλλοι από συμφέρον.

Ολα αυτά είναι γνωστά και διαπιστωμένα. Ομως η ζωή απαιτεί, παρ' όλα αυτά, να πάμε παρακάτω! Να περάσουμε από τις διαπιστώσεις στην ανατροπή αυτής της πολλαπλώς διαπιστωμένης θλιβερής και άθλιας πραγματικότητας. Και αυτό δε θα συμβεί όταν επαναλαμβάνουμε - και κολλάμε - στις διαπιστώσεις. Αλλο πράγμα να μελετάμε, να εμβαθύνουμε στα πράγματα και στις πολιτικές και άλλο να βουλιάζουμε στην περιπτωσιολογία! «Τελικά», κατόρθωσα να πω στο συνομιλητή μου «πρέπει αυτό το υλικό της γνώσης, που αποκτήσαμε μελετώντας, κάποια στιγμή να το "δοκιμάσουμε" στην εφαρμογή. Διαφορετικά θα γίνουμε "λέσχη" συζητήσεων».

Πού να ακούσει! Η ανατροπή απαιτεί πιο σύνθετη σκέψη. Οι προτάσεις για μια άλλη πραγματικότητα απαιτούν κόπο, επιμονή, υπομονή, αποφασιστικότητα και πειθαρχία. Απαιτούν ολοκληρωτικό δόσιμο στην υπόθεση. Το «πάμε παρακάτω» σε φέρνει αντιμέτωπο με νέες υποχρεώσεις. Σου ζητάει να βρεις καινούριες λύσεις για να ξεπεράσεις τα νέα προβλήματα που δημιουργούνται. Η «παραμονή» στο στάδιο και στο χώρο των διαπιστώσεων βολεύει. Γιατί δεν κάνεις βήματα που κουράζουν. Σημειωτόν κάνεις, που διευκολύνει.

«Σε παρακαλώ, δε θέλω άλλες διαπιστώσεις», του ξανάπα για εκατοστή, τουλάχιστον, φορά. «Μιλήσαμε και θα συνεχίσουμε να μιλάμε για τα στραβά και τα ανάποδα. Ομως καιρός, πια, είναι να ξεφύγουμε από τις διαπιστώσεις και να κάνουμε κάτι για τον κόσμο. Να τον αλλάξουμε, επιτέλους, τον κόσμο». «Αυτό θέλω και εγώ και το ξέρεις! Ομως...». Και αρχίζει πάλι να μου αναφέρει τα ίδια γνωστά γεγονότα. «Αριστερούς» που έπαψαν να είναι αριστεροί, «δικοί μας» που έπαψαν να είναι δικοί μας. Σωματεία που έπαψαν να είναι ταξικά σωματεία. Ανθρώπους που άλλα λένε και άλλα κάνουν. Μπλοκαρισμένος - και βολεμένος; - στα αδιέξοδά του δεν άκουγε τα δικά μου παραδείγματα, που ήταν βέβαια αντίθετα από τα δικά του. Πρόκειται για μια ειδική «κλινική» περίπτωση συμβιβασμένου!


Του
Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ