Associated Press

Από «παρέλαση» Αλβανών αυτονομιστών, πριν τρία χρόνια, μετά το τέλος των συγκρούσεων του 2001 σε μεθοριακό χωριό. Σήμερα, κάνουν «παρέλαση» στο Κόντοβο της περιφέρειας των Σκοπίων...

Για ένα μήνα, έως και προχτές το απόγευμα, το Κόντοβο τελούσε υπό τον έλεγχο (ως επί το πλείστον) μερικών εκατοντάδων νεαρών «πρώην αυτονομιστών» του «Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού» («NLA», συγκρούστηκε το 2001 με το στρατό και την αστυνομία της ΠΓΔΜ) και του «ANA» («Αλβανικού Εθνικού Στρατού», κινείται με στόχο τη «Μεγάλη Αλβανία»).

Οι ένοπλοι Αλβανοί είχαν στήσει και φυλάκια ελέγχου στην περιφέρεια του χωριού, απ' όπου τους παρατηρούσε μικρή αστυνομική δύναμη... Διέθεταν (σύμφωνα με ΜΜΕ των Σκοπίων) εκτός από εκατοντάδες αυτόματα πυροβόλα, ολμοβόλα μεγάλου διαμετρήματος, εκτοξευτήρες ρουκετών και χειροβομβίδων. Το δε «οπλοστάσιό» τους εμπλουτιζόταν έως και λίγες μέρες πριν την είδηση της αποχώρησής τους, την περασμένη Παρασκευή, προς τον άξονα λαθρεμπορίου όπλων μεταξύ Κοσσυφοπεδίου-ΠΓΔΜ-Αλβανίας... Προ ημερών, δε, η αλβανική αστυνομία κατέσχεσε τρεις πυραύλους εδάφους-αέρος, τύπου «Στρέλα 2Μ», με κατεύθυνση (όχι τελική, όπως υποστηρίζουν τα Σκόπια) την ΠΓΔΜ...

Ο αρχηγός τους, Αγκίμ Κρασνίτσι, μιλώντας προ δεκαημέρου για τα «αιτήματα» της ομάδας του, είπε πως θέλουν να τους χορηγηθεί η αμνηστία που δόθηκε σε άλλους αυτονομιστές Αλβανούς μετά τον πόλεμο του 2001 (μολονότι δεν τη δικαιούνται επειδή κατηγορούνται για εγκλήματα). Επιπλέον, ζήτησε να απολαμβάνουν κάποιων προνομίων οι οικογένειες «ηρώων» αυτονομιστών «που έπεσαν ηρωικά στο πεδίο της μάχης»... Αλλιώς, απείλησε, οι άνδρες του θα ξεκινήσουν πόλεμο, αρχίζοντας με βομβαρδισμό «κτιρίων της κυβέρνησης και της Βουλής στα Σκόπια»...

Associated Press

«Καυτή» η πρόσκληση διακυβέρνησης που δίνει ο Πρόεδρος Τσερβένκοφσκι (αριστερά) στον εντολοδόχο πρωθυπουργό Βλάντο Μπόσκοφσκι (δεξιά)...

Ο Αγκίμ Κρασνίτσι μολονότι φέρεται ως αρχηγός δε θεωρείται ο κεντρικός εγκέφαλος των ενόπλων στο Κόντοβο. Αυτοί που κινούν τα νήματα πίσω απ' τον Κρασνίτσι βρίσκονται σε Τέτοβο, Σκόπια (ηγεσία κομμάτων και παραγόντων της αλβανικής μειονότητας), Κοσσυφοπέδιο και ακόμη πιο πέρα (ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ).

Μάλιστα, ορισμένοι συσχετίζουν την πρόσφατη κατάληψη του Κόντοβο από τους «νεαρούς ενόπλους» με την πρόσφατη άνοδο του Ράμους Χαραντινάι (επίσης ύποπτου για εγκλήματα πολέμου) στον «πρωθυπουργικό» θώκο του Κοσσυφοπεδίου. Ο Χαραντινάι (γνωστός για τις θέσεις του υπέρ της ανεξαρτητοποίησης του Κοσσυφοπεδίου με όποιο τρόπο) θα βολευόταν με μια νέα αποσταθεροποίηση στην ΠΓΔΜ, όταν στα μέσα του 2005 αρχίσουν τα παζάρια για τον καθορισμό του στάτους κβο του προτεκτοράτου.

Αλλοι θεωρούν πως πίσω από τον Κρασνίτσι είναι ο πρώην αρχηγός του ΟΥΤΣΕΚΑ στο Κοσσυφοπέδιο, Χασίμ Θάτσι, επειδή έμεινε εκτός νυμφώνος «εξουσίας», παρά το 29% που πήρε στις «εκλογές» του Οκτώβρη...

Η τρίτη «θεωρία» υποστηρίζει πως πίσω απ' τον Κρασνίτσι είναι δυνάμεις που ελέγχονται απ' το «Δημοκρατικό Κόμμα Αλβανών» του Αρμπέν Τζαφέρι και δευτερευόντως των «πρώην αυτονομιστών» του Αλί Αχμέτι.

Η τέταρτη θεωρία λέει πως πίσω απ' όλους αυτούς τους κύκλους «αυτονομιστών» είναι ξένοι παράγοντες, που προωθούν με τη διάσπαση και τους πολέμους το «βασίλευε» ξένων ιμπεριαλιστικών κέντρων... Οπως λένε, το Κόντοβο δεν είναι παρά η αντανάκλαση μίας χώρας σε κρίση που λειτουργεί σε επίπεδο «χωριού». Η αλήθεια φαίνεται να είναι ένας συνδυασμός της τρίτης και τέταρτης θεωρίας...

Στις 17 του μήνα, λίγο μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης του πρωθυπουργού Βλάντο Μπόσκοφσκι, οι ηγέτες των δύο μεγαλύτερων αλβανικών κομμάτων, Αρμπέν Τζαφέρι («Δημοκρατικό Κόμμα Αλβανών») και Αλί Αχμέτι (πρώην ηγέτης αυτονομιστών και νυν ηγέτης του «Κόμματος Δημοκρατικής Ολοκλήρωσης»), αλλά και ο «πρωθυπουργός» του Κοσσυφοπεδίου, Ράμους Χαραντινάι, αναγκάστηκαν να τραβήξουν τα λουριά «συμμαζεύοντας» τους ενόπλους του Κρασνίτσι. Οχι επειδή συλλογίστηκαν τις τραγικές συνέπειες για τη σταθερότητα στην περιοχή, αλλά επειδή δέχτηκαν ισχυρές πιέσεις από ΕΕ, ΗΠΑ και ΝΑΤΟ να μην πυροδοτήσουν - επί του παρόντος... - νέα πολεμική κρίση στην περιοχή.

Είναι χαρακτηριστική η αυτόματη αντίδραση της Ουάσιγκτον, που εξέφρασε ικανοποίηση για την «αναίμακτη» λύση της κρίσης στο Κόντοβο, σημειώνοντας πως «θα παρακολουθεί» την «κατάσταση στενά»...

Η εξέλιξη ανακοινώθηκε ως ομιχλώδης συμφωνία των Τζαφέρι και Αχμέτι μολονότι δε διευκρινίστηκε, π.χ., εάν και πώς οι ένοπλοι στο Κόντοβο θα παρέδιδαν τα όπλα. Η προσωρινή απομάκρυνσή τους απ' την περιοχή μετά τη διαβεβαίωση των Τζαφέρι και Αχμέτι προς τον αρχηγό των ενόπλων («θα προωθήσουν τα αιτήματά τους στη νέα κυβέρνηση») δεν είναι παρά πυροσβεστικό μέσο...

Η συμφωνία της Οχρίδας, που σφράγισε (προσωρινά...) το τέλος των αιματηρών συγκρούσεων του 2001 (που ξεκίνησαν με παρόμοια κατάληψη του μεθοριακού χωριού Τανούσεφσκι), δημιούργησε ένα υβρίδιο «εθνικής» κυβέρνησης και «διεθνοτικών» κρατικών και άλλων θεσμών με στόχο τάχα την «ειρηνική συμπόρευση» Αλβανών και Σλαβομακεδόνων της ΠΓΔΜ...

Οι εμπνευστές (ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ) αυτής της συμφωνίας έπεισαν (είτε με καρότο, είτε με μαστίγιο) τους πρώην αυτονομιστές και τα κόμματα της σλαβομακεδονικής κοινότητας να συναινέσουν σε μία συμφωνία που οδηγεί στην πράξη στην αναμόχλευση διεθνοτικών παθών, στη δημιουργία «κρατήρων» διαρκούς αποσταθεροποίησης με απώτερο στόχο την (εν ευθέτω χρόνω...) αλλαγή των συνόρων στην ευρύτερη περιφέρεια των Βαλκανίων...

Η δε γενική (πλην ομιχλώδης) διαδικασία αμνήστευσης πρώην αυτονομιστών (αλλά και κοινών εγκληματιών που διείσδυσαν αργότερα στην κυβέρνηση) συνοδεύτηκε από μία έξωθεν πίεση προς την ηγεσία της σλαβομακεδονικής κοινότητας για την επίδειξη «ανοχής-λάστιχο» απέναντι σε οιεσδήποτε προκλήσεις (π.χ. δημιουργία θεσμών, «κράτος εν κράτει», στις περιοχές των Αλβανών ώστε οι κεντρικές αρχές να μην έχουν κανένα λόγο και ρόλο, αλλαγή του εθνοτικού χάρτη με «διευρύνσεις» ή συγχωνεύσεις δήμων, κλπ.). Τάχα για το καλό της «ειρήνης»...

Ομως, στην πραγματικότητα τα πράγματα κινούνται στην τροχιά αποσταθεροποίησης. Οπως, ενδεχομένως, εκφράστηκε και με την επιδεικτική παραίτηση του πρώην πρωθυπουργού (πρώην μεγάλο στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας) Χάρι Κόστοφ, που επικαλέστηκε αδυναμία διακυβέρνησης λόγω διαφθοράς, ανομίας και του μικροκομματισμού των πρώην αυτονομιστών... `Η με το ακυρωθέν δημοψήφισμα της 7ης του Νοέμβρη για το νόμο αποκέντρωσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οπότε άρχισε η συγκέντρωση ενόπλων στο Κόντοβο, ενώ παράλληλα έγινε η - διόλου άσχετη με απώτερα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια - αιφνιδιαστική αναγνώριση της συνταγματικής ονομασίας της ΠΓΔΜ απ' τις ΗΠΑ...

Η συγκέντρωση ενόπλων στο Κόντοβο μπορεί, λοιπόν, προσωρινώς να εκτονώθηκε. Ομως, τίποτε δεν έχει αλλάξει επί της ουσίας ώστε να αποτραπεί ο κίνδυνος ανάλογων κρίσεων στο μέλλον. Ισως όχι την ερχόμενη βδομάδα, οπότε αναλαμβάνει πρακτικά καθήκοντα η νέα κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μπόσκοφσκι. Ισως την ερχόμενη άνοιξη, ώστε να «προλειανθεί» (ενόψει της έναρξης συνομιλιών στα μέσα του 2005 για τον καθορισμό του στάτους κβο του Κοσσυφοπεδίου) το έδαφος για την προώθηση ευρύτερων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων με βάση «εκκρεμότητες και τελεσμένα» στην ευρύτερη περιοχή...

Παρά μάλιστα τις δαιδαλώδεις διαδρομές ή έστω και τις καλές προθέσεις κάποιων εκ των κυβερνώντων της ΠΓΔΜ, ο λαός δεν έχει γνωρίσει παρά συσσωρευμένα προβλήματα. Πριν και μετά τον πόλεμο του 2001, συνεχίζει να ζει υπό τη σκιά της (μεγάλης) ανεργίας, της φτώχειας, της δραματικής επιδείνωσης του βιοτικού του επιπέδου, είτε ανήκει στη σλαβομακεδονική είτε στην αλβανική «πλευρά»... Γι' αυτό και σήμερα, αλλά και για όσο η εξουσία του κυβερνά με άξονα τα συμφέροντα της ντόπιας ελίτ και των ξένων συμφερόντων, ο λαός θα βρεθεί ξανά αντιμέτωπος με το φάσμα της επόμενης νέας, και ίσως πιο επικίνδυνης, κρίσης...