ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΥΞΕΙΝΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Με στόχο την ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου

Στην προώθηση των συμφερόντων της ΕΕ με τη χρησιμοποίηση του πολιτισμού ως «δούρειο ίππο» προκειμένου το ευρωπαϊκό κεφάλαιο να ισχυροποιηθεί ακόμη περισσότερο στον ευρασιατικό χώρο, εντάσσεται η χτεσινή -πρώτη- συνάντηση στο Σούνιο των υπουργών Πολιτισμού του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου (ΟΣΕΠ). Ενός οργανισμού διείσδυσης του μεγάλου κεφαλαίου, για την παραπέρα εκμετάλλευση λαών και χωρών και τον έλεγχο γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών περιοχών. Η συνάντηση, όπου συμμετείχαν οι υπουργοί Πολιτισμού Ελλάδας, Αζερμπαϊτζάν, Αλβανίας, Αρμενίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας, Μολδαβίας, Ουκρανίας, Ρουμανίας, Ρωσίας, Σερβίας και Τουρκίας, έγινε στο πλαίσιο ανάληψης από την Ελλάδα του συντονισμού της νεοσυσταθείσας Ομάδας Εργασίας για τον Πολιτισμό του ΟΣΕΠ.

Χαρακτηριστική η αναφορά του Γ. Βουλγαράκη ότι «η συνάντηση συμπίπτει με ένα χρονικό ορόσημο για τις σχέσεις μεταξύ των χωρών ΟΣΕΠ, αλλά και τη σχέση του ΟΣΕΠ με την Ευρωπαϊκή Ενωση, αφού σηματοδοτεί μία νέα εποχή στην προσέγγιση των δύο οργανισμών με την απόφαση να καταστεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρατηρητής στον ΟΣΕΠ»! Επίσης, ότι «ο ΟΣΕΠ μπορεί να αποτελέσει ένα σχεδόν φυσικό χώρο σε περιφερειακό επίπεδο για την περαιτέρω διερεύνηση της σχέσης της οικονομίας με τον πολιτισμό».

Ξεκάθαρο των στόχων αυτής της «πολιτιστικής» συνεργασίας και το κοινό ανακοινωθέν. Μεταξύ άλλων τονίζεται η ιδιαίτερη σημασία «για ενισχυμένη συνεργασία μεταξύ του ΟΣΕΠ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και στη δημιουργία εργασιακών σχέσεων στο πλαίσιο αυτό» και η ανάγκη «να ανταποκριθούμε στην πρόκληση σύνδεσης του πολιτισμού και οικονομίας και να συνεργαστούμε με τις πολιτιστικές βιομηχανίες και την επιχειρηματική κοινότητα στην κατεύθυνση διασύνδεσης πολιτιστικών στόχων και οικονομικών ενδιαφερόντων». Επίσης, η «δημιουργία συνεργιών του πολιτιστικού τουρισμού και των σχετιζομένων με αυτόν πολιτιστικών βιομηχανιών». Η οριστικοποίηση του Προκαταρκτικού Σχεδίου Δράσης κρίθηκε απαραίτητη μέχρι τέλος Σεπτέμβρη 2007...

ΝΕΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ

Ενός κακού μύρια έπονται...

Αποκαθήλωση κηρυγμένων κτιρίων και αιωνόβιων πλατάνων

Η πολυκατοικία της Δ. Αρεοπαγίτου 17, που αποφασίστηκε να απαλλοτριωθεί και γκρεμιστεί

Ενός κακού μύρια έπονται. Ιδίως όταν συνένοχη και όργανο του κακού είναι η ολέθρια για πολλά χρόνια σ' αυτό τον τόπο πολιτική του γαλαζοπράσινου δικομματισμού. Το κακό στην προκειμένη περίπτωση είναι το 25χρονης, περίπου, διάρκειας πολύπλευρο έγκλημα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που πλασάρεται ως «εθνικό έργο» και ονομάζεται «Νέο Μουσείο Ακρόπολης». Η συντέλεση του εγκλήματος αυτού ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1980, με την απόφαση της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ να χωροθετήσει το νέο κτίριο στο στρατόπεδο του Μακρυγιάννη, προκειμένου να γλιτώσει τις απαλλοτριώσεις που απαιτούνταν για άλλες κατάλληλες περιοχές χωροθέτησης. Παρότι - αποδεδειγμένα - η χωροθέτηση αυτή σήμαινε καταστροφή εκτεταμένου και πολύ σημαντικού αρχαιολογικού χώρου, πρόκληση γεωλογικών και κυκλοφοριακών προβλημάτων στην ευρύτερη περιοχή Μακρυγιάννη, γεγονός που καταγγελλόταν από αρχαιολόγους, αρχιτέκτονες, πολεοδόμους, συγκοινωνιολόγους και πεισματικά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ προχώρησαν στην υλοποίηση της πολλαπλά εγκληματικής πολιτικο-οικονομικής επιλογής τους.

Στην προχτεσινή συνεδρίαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου συνεχίστηκε το κακό με μια ακόμη καταστροφική απόφαση, ενώ έπεται κι άλλη ανάλογη για να ολοκληρωθεί το δικομματικό έγκλημα. Το ΚΑΣ κλήθηκε να γνωμοδοτήσει επί της προαποφασισμένης από την κυβέρνηση απόφασης για απαλλοτρίωση και κατεδάφιση μιας από τις δύο κηρυγμένες ως διατηρητέων αρχιτεκτονικών μνημείων πολυκατοικίες της Διονυσίου Αρεοπαγίτου (αριθμοί 17 και 19), με «επιχείρημα» ότι θα εμποδίζει τη θέα της Ακρόπολης για τους επισκέπτες του μουσείου! Στη συνεδρίαση έγινε «μάχη» μεταξύ αρχιτεκτόνων και αρχαιολόγων. Οι αρχιτέκτονες διαφώνησαν με την καταστροφή νεότερων αρχιτεκτονικών μνημείων και καταψήφισαν (12 ψήφοι) την κατεδάφιση του κηρυγμένου από το ΥΠΠΟ κτιρίου με τον αριθμό 17 (είναι σημαντικό αρχιτεκτόνημα αρτ ντεκό, του Βασίλη Κουρεμένου, των αρχών της δεκαετίας του 1930). Οι αρχαιολόγοι (υπάλληλοι ...του ΥΠΠΟ) ψήφισαν για απαλλοτρίωση και κατεδάφιση (12 ψήφοι). Πλην, η εφαρμογή της κυβερνητικής απόφασης εξασφαλίστηκε με την ψήφο - βέτο του γενικού γραμματέα του ΥΠΠΟ και προέδρου του ΚΑΣ, Χρ. Ζαχόπουλου.

Η «πράξη» αυτή θα συνεχιστεί στο αντίστοιχο συμβούλιο του ΥΠΕΧΩΔΕ, με θέμα την κατεδάφιση ή μη του κτιρίου της Δ. Αρεοπαγίτου 19 (ανήκει στον συνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου). Το δικομματικό έγκλημα θα κλείσει με έναν προαποφασισμένο επίλογο: Την κοπή αιωνόβιων πλατάνων επί της Δ. Αρεοπαγίτου, επειδή τάχα θα «κρύβουν» τη θέα της Ακρόπολης στους επισκέπτες του νέου μουσείου, που χρυσοπλήρωσε ο ελληνικός λαός. Αραγε, θα μάθουμε ποτέ όλη την αλήθεια για το πόσα πλήρωσε ο λαός, από το 1982 μέχρι τα εγκαίνια αυτού του αρχιτεκτονικού εξαμβλώματος;

Αναδρομική Σ. Καραβούζη

«Σαράντης Καραβούζης: Ηχοι της σιωπής» τιτλοφορείται η αναδρομική παρουσίαση, που εγκαινιάζεται σήμερα στο Πολιτιστικό Κέντρο «Λεωνίδας Κανελλόπουλος» στην Ελευσίνα. Η έκθεση ξεκινά από το 1957, όταν ο καλλιτέχνης ζωγραφίζει σε καμβά μικρών διαστάσεων την «Αθήνα» με τον Παρθενώνα, δύο χρόνια πριν εισαχθεί στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών. Ο συγκεκριμένος πίνακας αποκαλύπτει τις πρώιμες ανησυχίες του καλλιτέχνη και υποδηλώνει τη μεταγενέστερη θεματική ενασχόλησή του με τον ελληνικό πολιτισμό. Καταληκτική ημερομηνία αποτελεί το 2005 με το έργο «Πόρτες και κουρτίνες», όπου εμπεριέχονται παλιότεροι προβληματισμοί, αλλά και διαφαίνονται οι νέοι.

Τρεις αντιπροσωπευτικές ενότητες που απασχολούν τον Σ. Καραβούζη αλληλοδιαπλέκονται μεταξύ τους και απαρτίζουν τον «κορμό» της έκθεσης. Η πρώτη ενότητα περιλαμβάνει πίνακες με έρημους αρχαιολογικούς χώρους γεμάτους θραύσματα ναών και γλυπτών. Η δεύτερη απέριττες νεκρές φύσεις και η τρίτη κενούς εσωτερικούς χώρους, με μυστηριώδεις μισάνοιχτες πόρτες. Και οι τρεις ενότητες εκπέμπουν μια αίσθηση αινιγματική και μετέωρη, που εκφράζει τις επιρροές του καλλιτέχνη από την αρχαιοελληνική Τέχνη και τα πολιτιστικά και βιωματικά σπαράγματα της μνήμης του.

Ο κατάλογος της έκθεσης του Σαράντη Καραβούζη περιλαμβάνει πενήντα φωτογραφίες έργων του, πρωτότυπα κείμενα των Μπίας Παπαδοπούλου και Νίκης Λοϊζίδη και αποσπάσματα δημοσιευμένων κειμένων των Μαρίνας Λαμπράκη - Πλάκα, Ολγας Μεντζαφού - Πολύζου, Στέλιου Λυδάκη, Τάκη Μαυρωτά, Χάρη Καμπουρίδη και Γάλλων τεχνοκριτικών για το έργο του. Την έκθεση (έως 31/8) διοργάνωσε o συλλέκτης Κώστας Ιωαννίδης και την επιμελήθηκε η ιστορικός Τέχνης Μπία Παπαδοπούλου.

Η Φαϊρούζ στο Ηρώδειο

Η φωνή του Λιβάνου, η Φαϊρούζ, θα δώσει συναυλία (7/7, 9μμ) στο Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. Από τη χορωδία του Ραδιοφωνικού Σταθμού Λιβάνου, που ξεκίνησε στα τέλη του 1940, ως την ενθουσιώδη υποδοχή της από κριτικούς και κοινό στη δεκαετία του 1950, μέχρι και σήμερα η Φαϊρούζ καθιερώθηκε ως πολιτιστικό σύμβολο ενός λαού που αναζητά ειρήνη και ανθρωπιστικά ιδανικά. Εχει τραγουδήσει σχεδόν σε όλες τις πρωτεύουσες του αραβικού κόσμου, αλλά και στους μεγαλύτερους συναυλιακούς χώρους σε Αμερική, Ευρώπη και Αυστραλία, με τεράστια επιτυχία. Για την προσφορά της τιμήθηκε με μεγάλες διακρίσεις και παράσημα.

Πάνω από είκοσι συναυλίες γνωστών γκρουπ και καλλιτεχνών περιλαμβάνει το Open Air Festival, που ξεκινά σήμερα (Γήπεδο του Baseball, Ελληνικό), με τους Iggy & The Stooges, Mudhoney, Soulsavers feat, Mark Lanegan. Αύριο εμφανίζονται οι Γιάννης Αγγελάκας - Επισκέπτες, The Last Drive, Διάφανα Κρίνα, Παύλος Παυλίδης και Β Movies, Ντίνος Σαδίκης, Lost Bodies. 8/7: Paradise Lost, Type O Negative, Rotting Christ, Opened Paradise, Son of Nothing. 9/7: Kaiser Chiefs, The Long Blondes, Good Shoes. 10/7: Calexico, Sophie Solomon, Beirut, A Hawk and a Hawksaw. 11/7: Joe Satriani κ.ά.

Με αφορμή τη συμμετοχή των Βαγγέλη Βλάχου και Ζάφου Ξαγοράρη στην 27η Μπιενάλε του Σάο Πάολο, εγκαινιάζεται σήμερα (8.30μ.μ.) στο Βυζαντινό - Χριστιανικό Μουσείο, έκθεση των έργων τους. Με τίτλο «Ασκήσεις ιδιορρυθμίας», περιλαμβάνει μέρος των έξι πρότζεκτς του Β. Βλάχου (παρουσιάστηκαν στη Βραζιλία) και προβολή - καταγραφή ηχητικής εγκατάστασης του Ζ. Ξαγοράρη (πραγματοποιήθηκε στο Σάο Πάολο). Για πρώτη φορά, η Μπιενάλε του Σάο Πάολο κατάργησε την πρακτική των εθνικών εκπροσωπήσεων. Οι καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως καταγωγής, επιλέχθηκαν απευθείας από τους επιμελητές της διοργάνωσης.