Με τη συμμετοχή 438 αντιπροσώπων - σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία - γίνεται το Σαββατοκύριακο στην Αθήνα το 31ο Οργανωτικό - Καταστατικό Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Σε μια κρίσιμη για την κατάσταση της εργατικής τάξης περίοδο, που τα βασικά δικαιώματα των εργαζομένων δέχονται την απροκάλυπτη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας, η πλειοψηφία και οι παρατάξεις που την απαρτίζουν - και μέσα στο συνέδριο - θα επιδιώξουν να «επαναβεβαιώσουν» τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας και της εργασιακής ειρήνης που ακολουθούν.

Μέσα από τη φιλολογία τους για «νέες δομές» και τις αλλαγές του καταστατικού επιχειρούν να «λαδώσουν» τους μηχανισμούς που τους επιτρέπουν να χειραγωγούν και να εκβιάζουν τη θέληση των εργαζομένων. Να κρατούν τελικά πολλά συνδικάτα και εργαζόμενους κάτω από τη φοβέρα για προσαρμογή στη «νέα πραγματικότητα», που ξεδιπλώνει η καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση!

Στην αντίπερα όχθη, οι συνδικαλιστές της ΔΑΣ, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, θα επιδιώξουν να φέρουν στο συνέδριο τα πραγματικά προβλήματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Την ανεργία, το εργατικό εισόδημα που μειώνεται, την κοινωνική ασφάλιση, τις ευελιξίες στην αγορά εργασίας που προωθεί κυβέρνηση και εργοδοσία. Και θα επιμείνουν ότι «με δεδομένο πως τα κρίσιμα και ζωτικά προβλήματα του συνδικαλιστικού κινήματος και σήμερα είναι πρωταρχικά προβλήματα προσανατολισμού και γραμμής», αυτός ο προσανατολισμός πρέπει να αλλάξει. Αυτή η γραμμή της πλειοψηφίας πρέπει να ηττηθεί στη συνείδηση των εργαζομένων και στην καθημερινή πρακτική των συνδικάτων. Θα επιμείνουν ότι το συνδικάτο πρέπει να παραμείνει οργάνωση της ταξικής πάλης και όχι της ταξικής υποταγής. Το στόχο αυτό εξυπηρετούν οι θέσεις της ΔΑΣ, τόσο για τις καταστατικές αλλαγές, όσο και για την οργανωτική δομή.

Κανέναν δεν ξεγελούν οι άναρθρες κραυγές της πλειοψηφίας, περί «ενότητας» και «κοινής δράσης», όταν την ίδια στιγμή έχουν εξαπολύσει συντονισμένη επίθεση ενάντια στα συνδικάτα που αντιστέκονται και διεκδικούν, που λένε «όχι» στα κελεύσματα του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Μέσα στο δήθεν «ευρωπαϊκό κεκτημένο», που διατυμπανίζουν, θέλουν να θάψουν όλες τις εργατικές διεκδικήσεις, να φιμώσουν κάθε φωνή που συγκρούεται και απορρίπτει τις απαιτήσεις του ΣΕΒ. Οι συντονισμένες και από πολλές πλευρές επιθέσεις ενάντια στο Συνδικάτο Οικοδόμων της Αθήνας, το τελευταίο διάστημα, αυτό το σκοπό εξυπηρετούν.

Στο μεταξύ έγινε χτες η κοινή συνεδρίαση των προεδρείων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, η οποία σύμφωνα με την ανακοίνωση ασχολήθηκε με την «εδώ εκφρασμένη βούληση των δύο τριτοβάθμιων οργανώσεων για ενοποίηση». Για την προώθηση αυτού του στόχου αποφασίστηκε η δημιουργία Εθνικού Συνδικαλιστικού Συμβουλίου που θα συνέρχεται δυο φορές το χρόνο και θα επιδιώκει τη διαμόρφωση στρατηγικής «ενιαίας δράσης» και την ανάπτυξη «κοινών δομών».

Τα δικαστήρια όλης της χώρας έχουν υποχρέωση να συμμορφωθούν με την απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου (ΑΕΔ) για την αναδρομική χορήγηση του οικογενειακού επιδόματος και στους δύο συζύγους. Συνεπώς, τα δικαστήρια της χώρας θα πρέπει να εκδώσουν αποφάσεις που να δικαιώνουν τους εργαζόμενους, ακόμη και για τις εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις που αφορούν αναδρομική καταβολή του επιδόματος, δηλαδή πριν από την 1.7.2002, οπότε ρυθμίστηκε η καταβολή του επιδόματος με νομοθετική ρύθμιση.

Ειδικότερα, ο Αρειος Πάγος με την υπ' αριθμό 1554/2002 απόφασή του ανέτρεψε απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, το οποίο είχε αρνηθεί να επιδικάσει το οικογενειακό επίδομα, αν και υπήρχε ευνοϊκή για τους εργαζόμενους νομοθετική ρύθμιση. Το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο δικαίωσε εργαζόμενο επιδικάζοντάς του οικογενειακό επίδομα ύψους 560.490 δραχμές για τη χρονιά 1995 (μαζί με τους νόμιμους τόκους της επταετίας που μεσολάβησε), αναιρώντας την απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου που είχε δικάσει ως Εφετείο και είχε απορρίψει την αξίωση του εργαζόμενου.

Η απόφαση του Αρείου Πάγου δέχεται ότι από τη στιγμή που εκδόθηκε η υπ' αριθμόν 3/2001 απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, η οποία δέχτηκε οριστικά την καταβολή του οικογενειακού επιδόματος και στους δύο συζύγους, υποχρεούνται όλα τα δικαστήρια να συμμορφωθούν στην κρίση του, γιατί έχει ισχύ νόμου.

Ετσι, λοιπόν όλες οι εκκρεμείς δίκες (παλαιές και νέες αγωγές) εφόσον δεν έχουν κριθεί αμετάκλητα, είναι «μονόδρομος» υπέρ των εργαζομένων. Ετσι, ακόμη και οι αντίθετες εφετειακές αποφάσεις που απέρριψαν τέτοιες αξιώσεις πρέπει να ανατραπούν.

Στο μεταξύ, τα διοικητικά δικαστήρια δέχονται ομαδικές αγωγές που υπέβαλαν χιλιάδες εργαζόμενοι, κυρίως του δημόσιου τομέα, για τα αναδρομικά της τελευταίας διετίας, που αρνείται να καταβάλλει το δημόσιο.

Να σημειωθεί ότι οι εργαζόμενοι μπορούν να διεκδικήσουν καταβολή αναδρομικών μέχρι 34 μήνες (14 μήνες του 2000, 14 μήνες του 2001 μαζί με τα δώρα και 6 μήνες για το πρώτο εξάμηνο του 2002), καθώς η αγωγή ισχύει για δύο χρόνια πριν από την ημέρα που κατατεθεί η προσφυγή.

Ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Γ. Ανωμερίτης, αυτός που από την πρώτη μέρα της θητείας του μέχρι και σήμερα παραδίδει στους εφοπλιστές το ένα υπερπρονόμιο μετά το άλλο - μειώνοντας ακόμα και τη φορολογία των πλοίων τους, σε επίπεδα τέτοια που δεν ξαναείδαμε στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας - αυτός που στις 29 Μάη έδωσε την εντολή στους «ράμπο» του Λιμενικού Σώματος να ματοκυλήσουν, για λογαριασμό των εφοπλιστών, το λιμάνι του Πειραιά, στέλνοντας στο νοσοκομείο δεκάδες απεργούς εργάτες της στεριάς και της θάλασσας, αυτός που στις 21 Ιούνη έφτασε στο σημείο να θέσει σε ισχύ ακόμα και το φασιστικό, έσχατο μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης εναντίον των απεργών ναυτεργατών, ήρθε ανήμερα της 17ης Νοέμβρη να «πιάσει στο στόμα του» την ιστορική Πανελλήνια Ενωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΜΕΝ) και με απύθμενο θράσος να πει ότι τα όσα αναφέρει σε δελτίο Τύπου του «θυμίζουν χούντα»!

Ειδικότερα, ο υπουργός ήρθε να ζητήσει και τα ρέστα, επειδή η ΠΕΜΕΝ, με δελτίο Τύπου στις 14 Νοέμβρη, κατήγγειλε: «Πληροφορηθήκαμε ότι ο διοικητής στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού Μακεδονίας με αυταρχικό και αυθαίρετο τρόπο απαγόρευσε στους σπουδαστές της Σχολής να τιμήσουν με εκδήλωση για το Πολυτεχνείο τους αγώνες της νεολαίας και του ελληνικού λαού για Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία». Ο Γ. Ανωμερίτης, με προχτεσινές του δηλώσεις, έσπευσε - με τρόπο που ακριβώς θυμίζει αυτές τις μαύρες εποχές που έχουν καταδικαστεί στη συνείδηση του ελληνικού λαού - να συγκαλύψει το στρατιωτικό χαρακτήρα που επικρατεί στις ναυτικές δημόσιες σχολές, κατ' επιταγή των εφοπλιστών και, για την ακρίβεια, σύμφωνα με εντολή που είχε δώσει στα μέσα στις 10ετίας του 1980 ο τότε πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Στάθης Γουρδομιχάλης, «για να παραχθούν πειθήνιοι ναυτικοί»!

Είπε συγκεκριμένα ο υπουργός - όπως αναφέρεται και σε σχετική ανακοίνωση Τύπου του ΥΕΝ - ότι: «Η διοίκηση της ΠΕΜΕΝ με το γνωστό ανεύθυνο τρόπο της προσβάλλει και πάλι με ψευδείς καταγγελίες πρόσωπα και θεσμούς με προφανείς στόχους, όπως διαφαίνεται από τις επόμενες παραγράφους της ανακοίνωσής της. Η αλήθεια είναι ότι η διοίκηση της ΑΕΝ Μακεδονίας είχε προγραμματίσει έγκαιρα εκδήλωση των σπουδαστών για το Πολυτεχνείο, η οποία και πραγματοποιήθηκε»! «Τέλος - συνεχίζει - τα "εκ πληροφοριών μας" και μάλιστα χωρίς παράθεση συγκεκριμένων στοιχείων, θυμίζουν χούντα. Τουλάχιστον για όσους τη ζήσαμε και ενεργά την πολεμήσαμε»!

Αυτό ακριβώς έγινε, η στρατιωτική διοίκηση της σχολής διοργάνωσε την εκδήλωση δίνοντας το περιεχόμενο που αυτή ήθελε και όχι οι σπουδαστές.

Ο β' γραμματέας της ΠΕΜΕΝ, Ν. Πέτρου, επισημαίνει ότι τα ίδια τα γεγονότα αναδεικνύουν τον υπουργό ως «κοινό ψεύτη και συκοφάντη» και υπογραμμίζει: «Καταλαβαίνουμε ότι ο υπουργός και η κυβέρνησή του βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση και ταραχή, καθώς βλέπουν ότι οι αγώνες του ταξικού ναυτεργατικού κινήματος αναπτύσσονται. Εμείς κάνουμε καθαρό ότι η ΠΕΜΕΝ, ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, μαζί με τους σπουδαστές των ΑΕΝ, όλους τους ναυτεργάτες και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα θα συνεχίσουμε τους αγώνες για τα ιδανικά του Πολυτεχνείου, για την υπεράσπιση και διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, την αποστρατικοποίηση των ναυτικών σχολών, τον εκδημοκρατισμό της ναυτικής νομοθεσίας. Θα αγωνιζόμαστε ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια και τους πολιτικούς υπηρέτες τους».