Η Σάμος «γλείφει» τις πληγές της, προσπαθεί να τις επουλώσει. Τις πληγές που σωρεύει η αντιλαϊκή πολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων της πλουτοκρατίας. Σ' αυτές τις πληγές ήρθαν, πέρσι, να προστεθούν και οι καταστροφές από τις μεγάλες πυρκαγιές σε καλλιέργειες και περιουσίες που δε λένε να επουλωθούν. Γιατί η κυβέρνηση, παρά τις υποσχέσεις που έδινε «εν θερμώ» πάνω στα αποκαΐδια, μάλλον τις ξέχασε. 'Η, για την ακρίβεια, στην πράξη αποδείχνεται πως τις εννοούσε μόνο στα λόγια. Αλλιώς δεν εξηγείται πως ένα χρόνο ακριβώς μετά οι αγρότες μένουν ξεκρέμαστοι, περιμένοντας τις ανεπαρκέστατες ενισχύσεις για να επιβιώσουν και να ξαναναστήσουν τις καμένες καλλιέργειές τους, όσοι το μπορέσουν, τελικά, γιατί πολλοί, έτσι κι αλλιώς, μένουν «απ' έξω»". Ο τουρισμός, μια άλλη πηγή εισοδήματος που υπολογίζουν οι Σαμιώτες, συρρικνώνεται αφού οι υποδομές παραμένουν πολύ πίσω από τις ανάγκες. Οι υποδομές στο νησί που θα στήριζαν την ανάπτυξη του Τουρισμού. Σ' αυτή τη λειψή υποδομή, δεν μπορεί κάποιος παρά να επισημάνει και τις ελλείψεις στην υγειονομική περίθαλψη, την επίθεση στα εργασιακά και εργατικά δικαιώματα των εργαζομένων, κυρίως, στον επισιτισμό. Τα ειδικά αναπτυξιακά προγράμματα που διεκδικεί ο λαός της Σάμου τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς, παραμένουν αίτημα, καθώς η κυβέρνηση περιορίζεται στα μπαλώματα και τις υποσχέσεις κάποιων ελάχιστων κονδυλίων στα πλαίσια γενικότερων προγραμμάτων όπως των περιβόητων ΚΠΣ που «γιατρεύουν πάσα νόσον» κατά την κυβερνητική προπαγάνδα. Μόνο που «ταΐζουν», απλώς τη βουλιμία του μεγάλου κεφαλαίου, τις επενδύσεις του, για όλο και περισσότερα κέρδη σε βάρος των εργαζομένων της χώρας μας. Για όλα αυτά τα προβλήματα και ζητήματα, ο «Ρ» είχε την ευκαιρία να συζητήσει με κατοίκους αλλά και αρμόδιους φορείς του νησιού, παρακολουθώντας την επίσκεψη και περιοδεία του βουλευτή Λέσβου του ΚΚΕ Σταύρου Σκοπελίτη, στο νησί της Σάμου, το τριήμερο 21-23 του Ιούλη.

Τα προβλήματα είναι πολλά. Είναι, ασφαλώς, ο τρόπος που διακινούνται οι ξένοι τουρίστες που, μέσω των ταξιδιωτικών γραφείων οδηγούνται, σε χώρες που προσφέρουν, ευκαιριακά είτε μονιμότερα, «φθηνά πακέτα» διακοπών, όπως η Τουρκία που λόγω και της σημαντικής υποτίμησης του νομίσματός της έγινε πιο φτηνή για τους τουρίστες. Ετσι, προκύπτει η ανάγκη να μπορεί ο δικός μας τουρισμός να ανταγωνίζεται με τις δικές του δυνατότητες που είναι οι φυσικές ομορφιές, αλλά, κυρίως, με την ποιοτική προσφορά υπηρεσιών στους επισκέπτες. Δυστυχώς, όμως, η Σάμος όσον αφορά την υποδομή της δε βρίσκεται στο καλύτερο επίπεδο... Γιατί, π.χ., όλο το οδικό δίκτυο στο νησί ανταποκρίνεται, απλώς, σε άλλες εποχές και δυσκολεύει τις μετακινήσεις. Προβλήματα υπάρχουν και με τα δίκτυα ύδρευσης -αποχέτευσης που είναι παλιά ενώ πολλά παλιά ξενοδοχεία δεν επισκευάζονται, αφού δεν υπάρχει στήριξη από την πολιτεία.

Κι εδώ, σ' αυτή την κατάσταση, με τη μείωση της τουριστικής κίνησης, τη συρρίκνωση της τουριστικής περιόδου, κυρίως για ένα - δύο μήνες, Ιούλη - Αύγουστο, έρχονται να προστεθούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στα τουριστικά -επισιτιστικά επαγγέλματα.

«Μπορεί να μην πέρασαν ακόμα οι ευέλικτες μορφές εργασίας, ενώ πιέζουν οι ξενοδόχοι, ωστόσο οι ξενοδοχοϋπάλληλοι στη Σάμο αντιμετωπίζουν το πρόβλημα μη εφαρμογής των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας που παραβιάζονται», θα μας πει ο πρόεδρος του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων και μέλος του ΕΚ Σάμου, Δάνος Μιλτιάδης, που συμπληρώνει: «Τα ωράρια δεν εφαρμόζονται και δικαιώματα κατοχυρωμένα καταπατούνται. Η εργοδοτική αυθαιρεσία οργιάζει. Η εντατικοποίηση και η εκμετάλλευση αυξάνουν στο έπακρο. Η ανασφάλεια κυριαρχεί, αφού οι εργαζόμενοι δυσκολεύονται να συμπληρώσουν και το κατώτατο όριο ημερών απασχόλησης (100 μεροκάματα) για να έχουν ασφάλιση και ταμείο ανεργίας.

Πολλοί κινδυνεύουν να μην πάρουν σύνταξη γιατί, από το 1974, για 8 χρόνια δεν αναγνωρίζονταν στο ΙΚΑ τα ένσημά τους, ενώ στις μικρές οικογενειακές τουριστικές εκμεταλλεύσεις βάζουν μόνον τον ελάχιστο αριθμό ενσήμων. Ελεγχοι γίνονται ελάχιστοι, καθώς, δεν υπάρχει Επιθεώρηση Εργασίας, αλλά ούτε κι από το ΙΚΑ γίνονται. Ομως, οι ξενοδοχοϋπάλληλοι αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα και με τη μη επέκταση του ΤΑΞΥ. Ασφαλίζονται στο ΙΚΑ και δεν έχουν ούτε την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που παρέχει το ταμείο, αλλά και άλλα δικαιώματα που αναγνωρίζονται στο Ταμείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων, όπως για παράδειγμα το εφάπαξ 20ετίας κλπ.».

«Από την πλευρά τους οι έμποροι του νησιού», όπως μας επισημαίνει ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου, Γιώργος Χουλής, που συναντήσαμε στο κατάστημά του, «αντιμετωπίζουν τα τελευταία χρόνια συνεχή μείωση του τζίρου τους. Αλλωστε, πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά αφού τα εισοδήματα των εργαζομένων μειώνονται και το τουριστικό εισόδημα επίσης. Οσον αφορά τους πυρόπληκτους, ο ίδιος εκφράζει το φόβο ότι από φέτος θα φανεί η χειροτέρευση της οικονομικής κατάστασης. Αλλά οι έμποροι αντιμετωπίζουν και το παραεμπόριο των ευκαιριακών επισκεπτών στο νησί, τονίζοντας πως οι υπηρεσίες δε λειτουργούν ώστε να μπει φραγμός. Ετσι, για δυο μήνες που έχει κίνηση το νησί, μεγάλη πελατεία χάνεται με το παραεμπόριο, εκτός που δυσφημίζεται και η αγορά λόγω των φτηνιάρικων προϊόντων».

Σοβαρότατα προβλήματα λειτουργίας αντιμετωπίζει και η υγειονομική περίθαλψη στο νησί, κι αυτό παρ' όλο που διαθέτει σύγχρονο με καλή υλικοτεχνική υποδομή νοσοκομείο. Το κύριο πρόβλημα είναι ότι δε διαθέτει το αναγκαίο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Χαρακτηριστικό είναι ότι η Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας είναι έτοιμη εδώ και ένα χρόνο αλλά δε λειτουργεί ελλείψει προσωπικού. Το τμήμα αιμοδοσίας δεν μπορεί να καλύψει νυχτερινές βάρδιες εδώ και δύο χρόνια. Το φαρμακείο λειτουργεί εδώ και 3 χρόνια με μια φαρμακοποιό που εφημερεύει καθημερινά, ενώ τώρα, έχει υποβάλει την παραίτησή της... Και να σκεφθεί κάποιος ότι το νοσοκομείο εξυπηρετεί και τα γύρω νησιά, όπως Ικαρία, Φούρνους Ικαρίας, την Πάτμο και άλλα.

Πολλές ειδικότητες λειτουργούν με ένα γιατρό, όπως το Μικροβιολογικό, Αιμοδοσία, Οφθαλμίατρος, ΩΡΛ, ουρολόγος, ενώ δεν υπάρχει πνευμονολόγος. Το νοσοκομείο επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο, αφού η πρωτοβάθμια Υγεία στο νησί είναι ανύπαρκτη, σχεδόν (το ΚΥ Καρλοβασίου υπολειτουργεί), ενώ για σχολίατρους, επιτροπές υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας ούτε λόγος να γίνεται. Το ΙΚΑ, επίσης, δεν έχει δικά του εργαστήρια.

Οι ελλείψεις αφορούν τόσο σε νοσηλευτικό όσο και διοικητικό προσωπικό. Στο διοικητικό έχουν να γίνουν προσλήψεις εδώ και 16 χρόνια, διάστημα στο οποίο αρκετοί και από τους εργαζόμενους έχουν βγει στη σύνταξη... Το πρόβλημα γίνεται αξεπέραστο τους καλοκαιρινούς μήνες οπότε ο πληθυσμός λόγω τουρισμού διπλασιάζεται και οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν τις άδειές τους. Για την άμβλυνση του προβλήματος, αντί μονίμου προσωπικού, προσλαμβάνονται εργαζόμενοι με 4μηνες συμβάσεις και μέσω εκπαιδευτικών προγραμμάτων (ουσιαστικά ανεκπαίδευτοι), με μισθούς πείνας και χωρίς δικαιώματα.

Σοβαρότατο πρόβλημα αντιμετωπίζει το νοσοκομείο από την έλλειψη προσωπικού για την ασφαλή λειτουργία του Κέντρου Αμεσης Βοήθειας. Τα ασθενοφόρα κινούνται χωρίς τραυματιοφορείς και πολλές φορές χωρίς γιατρούς. Μερικές φορές, αποσπάται νοσηλευτικό προσωπικό από τη λειτουργία του νοσοκομείου, με όλους τους κινδύνους που αυτό συνεπάγεται.

Για όλα αυτά μιλήσαμε με τον πρόεδρο του Σωματείου των εργαζομένων, Σταμάτη Φιλιπή, που θα μας πει: «Οι εργαζόμενοι, διεκδικούν, επιτέλους, να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα και να προσληφθεί το αναγκαίο προσωπικό, να καλυφθούν όλα τα κενά, με βάση τη σημερινή δυναμικότητα του νοσοκομείου, αφού αλλάξει ο Οργανισμός Λειτουργίας που είναι από το 1986. Είναι αναγκαίο για να αναβαθμιστεί το νοσοκομείο, να ιδρυθεί Κέντρο Υγείας Αστικού Τύπου και να στελεχωθεί όπως και το ΚΥ Καρλοβασίου με το αναγκαίο νοσηλευτικό κλπ. προσωπικό». Ο πρόεδρος εκφράζει επίσης την αντίθεση όλων των εργαζομένων στα ΠΕΣΥ και σε κάθε μορφής ιδιωτικοποίηση και εκχώρηση αρμοδιοτήτων σε ιδιώτες. Επίσης, καταγγέλλεται η επιδοματική πολιτική του υπουργείου που οδηγεί τους εργαζόμενους σε ατέρμονες δικαστικές διαδικασίες για να τα πάρουν, αντί να δίνονται μισθοί ικανοποιητικοί σε όλους.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ