Σε πορεία απόκλισης αντί σύγκλισης κινείται η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών. Αυτό τονίζει το Ινστιτούτο Καταναλωτών (ΙΝΚΑ), σύμφωνα με το οποίο, προκειμένου η κυβέρνηση και οι θιασώτες του ευρώ να υποστηρίξουν το ενιαίο νόμισμα και να το «απαλλάξουν» από κάθε κατηγορία των αναπόφευκτων δυσλειτουργιών και ανατιμητικών τάσεων που δημιούργησε στην αγορά, πραγματοποιήθηκαν ανεξέλεγκτες αυξήσεις. Οπως προκύπτει από την ανακοίνωση του Ινστιτούτου, οι «συμφωνίες κυρίων» που έκανε το υπουργείο Ανάπτυξης το προηγούμενο διάστημα με μια σειρά από κλάδους για συγκράτηση των τιμών έμειναν στα χαρτιά. Οι επιχειρήσεις όχι μόνο δεν ανέστειλαν τις αυξήσεις, αλλά αντίθετα τις επέβαλαν λίγο πριν από τον καινούριο χρόνο αντί για τις αρχές του χρόνου όπως συνηθίζεται.

Σύμφωνα με το ΙΝΚΑ στο 57% των προϊόντων παρατηρήθηκαν αυξήσεις, πολύ συχνά δε, σε ποσοστό μεγαλύτερο του πληθωρισμού. Ειδικότερα, τους τελευταίους μήνες του προηγούμενου χρόνου παρατηρήθηκαν αυξήσεις τιμών από 1,7% μέχρι 11%, ενώ εμφανίζονται και πολύ μεγάλες διαφορές τιμών στο ίδιο προϊόν που φτάνουν μέχρι το 55% από κατάστημα σε κατάστημα και το 87% από πόλη σε πόλη. Το ΙΝΚΑ εκτιμά ότι το ευρώ εντείνει αυτές τις μεγάλες διαφορές, ενώ σημειώνει ότι και οι μεταβολές τιμών ανά κατηγορία προϊόντων και υπηρεσιών αλλά και ανά προϊόν της ίδιας κατηγορίας παρουσιάζουν μεταξύ τους διαφορές της τάξης του 29% το τελευταίο δωδεκάμηνο.

Παράλληλα, το ΙΝΚΑ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για ό,τι πρόκειται να γίνει στην αγορά στο επίπεδο των τιμών από το Μάρτη και μετά. Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «ο σκληρός Γενάρης του 2002 υπάρχει κίνδυνος να ακολουθηθεί από ένα σκληρότερο Μάρτη 2002», όταν θα λήξει έστω και η τυπική ισχύς των όποιων «συμφωνιών» μεταξύ κυβέρνησης και επιχειρηματιών, λήξουν οι εκπτώσεις, αποσυρθεί οριστικά η δραχμή και απαξιωθούν περαιτέρω τα νομίσματα του ενός και δύο λεπτών.

Τέλος, το Ινστιτούτο Καταναλωτών τονίζει ότι όλο και περισσότερα νοικοκυριά οδηγούνται στην κάλυψη των αναγκών τους με πιστωτικές κάρτες και δάνεια, όπως φαίνεται από το συνολικό χρέος των νοικοκυριών που ξεπερνάει ήδη τα 7,5 τρισ. δρχ.

ΧΑΛΚΙΔΑ (του ανταποκριτή μας).-

Στην υλοποίηση προγράμματος αποσύνδεσης από τον κορμό και πώλησης των θυγατρικών, προχωράει η γαλλική πολυεθνική και μέλος του καρτέλ του τσιμέντου «LAGARGE», που ελέω κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, κατέχει σήμερα τον όμιλο εταιριών «ΑΓΕΤ Ηρακλής».

Αυτή τη φορά «θύμα» των «αναδιαρθρώσεων» είναι η θυγατρική «ΑΙΓΙΣ ΑΕ» βιομηχανία ειδών συσκευασίας (κατασκευάζει και τις χαρτοσακούλες τσιμέντου), που απασχολεί 68 εργαζόμενους στο εργοστάσιό της στο Βασιλικό Εύβοιας και 10 εργαζόμενους περίπου στα γραφεία της στην Αθήνα.

Να επισημάνουμε δε, το γεγονός ότι όλες οι πολυεθνικές που πέρασαν διαδοχικά σαν ιδιοκτήτες του ομίλου της ΑΓΕΤ («Καλτσεστρούτζι», «Μπλου Σερκλ» και «Λαφάρτζ») τα πρώτα που προγραμμάτισαν και άρχισαν άμεσα την υλοποίησή τους, ήταν η συρρίκνωση του ομίλου με το ξεπούλημα των θυγατρικών εταιριών.

Ετσι μέχρι σήμερα γνωρίζουμε ότι ανήκουν στο παρελθόν της «ΑΓΕΤ» οι πρώην θυγατρικές της εταιρίες «Ηρακλής Συσκευασία ΑΕ» (Βιομηχανία Ειδών Συσκευασίας Αγροτικών και Πτηνοτροφικών Προϊόντων) στα Γιαννιτσά και «Σκυρόδεμα ΕΒΑΕ» (Εταιρία Ετοιμου Σκυροδέματος) στην Ξάνθη. Τώρα προωθείται η πώληση της «ΑΙΓΙΣ ΑΕ» και σειρά το επόμενο διάστημα πιθανολογείται ότι έχει η «Αμπέρ Υπηρεσίες Ηλεκτρονικών Υπολογιστών ΑΕ» με γραφεία στην Αθήνα και έπεται συνέχεια.

Για την επικείμενη πώληση της «ΑΙΓΙΣ ΑΕ» στη γαλλική εταιρία συσκευασίας «Παπισερί Γκασκόνι», διαδικασία που θα ολοκληρωθεί την αυριανή μέρα, να σημειώσουμε τη «μηδενική» αντίδραση τόσο του σωματείου εργαζομένων (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) όσο και ιδιαίτερα, του Συντονιστικού οργάνου που έχουν συστήσει και συμμετέχουν όλα τα σωματεία (μητρικών και θυγατρικών) του ομίλου, όπου το «πάνω χέρι» έχουν ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ. «Σιγήν ιχθύος» από πλευράς τους και αν είναι σωστές οι πληροφορίες μας (που είναι) ελάχιστοι από τους εκπροσώπους των σωματείων ήταν που διαφώνησαν με την επιλογή αυτή της πολυεθνικής.

Οι υπόλοιποι σιγοντάρισαν τις επιλογές της, όπως έκαναν εξάλλου με το «ουί» που είπαν στη συνεχή συρρίκνωση προσωπικού, μέχρι να έρθει στα μέτρα που ήθελαν οι Αγγλοι ιδιοκτήτες πριν και οι Γάλλοι τώρα.

Το συντονιστικό σωματείων όπως και το σωματείο, για να ελαφρύνουν τη θέση τους και να εξαντλήσουν την «αντίστασή τους», έθεσαν σαν «προϋποθέσεις για να πουν το "ναι"», να γίνουν επενδύσεις, να μη θιχτούν οι εργαζόμενοι και οι κατακτήσεις τους από το νέο εργοδότη.