ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ για τη Νεολαία

Για την κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος, για το περιεχόμενο της Παιδείας

Το εκπαιδευτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση γιατί:

α. Είναι ταξικό, αφού με την όλη λειτουργία του, τους θεσμούς, τα προγράμματα σπουδών, τα ιδιωτικά σχολεία και φροντιστήρια, τις εξετάσεις και τον κατανεμητικό του ρόλο, συμβάλλει στην αναπαραγωγή της ταξικής δομής της κοινωνίας, παρά την όποια κοινωνική - εκπαιδευτική κινητικότητα.

Τα παιδιά των εργατικών και λαϊκών οικογενειών στη μεγάλη τους πλειοψηφία εκπαιδεύονται για να γίνουν εργάτες και υπάλληλοι, να έχουν στο σύστημα της κοινωνικής παραγωγής εκτελεστικό ρόλο. Ενώ τα παιδιά της αστικής τάξης και άλλων εύπορων οικογενειών για να διευθύνουν.

Η επιταγή κι αυτού του αστικού συντάγματος για «ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση» κουρελιάζεται κυριολεκτικά στην πράξη.

β. Βρίσκεται σε κρίση επειδή συνδέεται και εξυπηρετεί όλο και πιο στενά τις ανάγκες των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, τις ανάγκες του καπιταλιστικού κοινωνικού καταμερισμού εργασίας.

Θα ρωτήσουν οι απολογητές: Η εκπαίδευση να μη συνδέεται με την «παραγωγή και την κοινωνία»; Πώς θα βρίσκουν δουλιά οι νέοι και πώς στελέχη και προσωπικό οι επιχειρήσεις, οι υπηρεσίες και το κράτος; Μόνο βέβαια που οι ανάγκες και τα συμφέροντα των καπιταλιστικών επιχειρήσεων και του αστικού κράτους είναι στενά. Η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι στενή και δε χωράει όλους τους νέους, που έχουν ήδη ανεργία 25%. Είναι επίσης και στρεβλή, αφού δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες του λαού, της νεολαίας και της κοινωνικής εξέλιξης. Πλεονάζουν για παράδειγμα τα πάσης φύσεως καταναλωτικά προϊόντα και πολιτιστικά υποπροϊόντα, ενώ μεγαλώνει η φτώχεια, ενώ υποβαθμίζεται όλο και περισσότερο η δημόσια Παιδεία και Υγεία, το περιβάλλον, η Κοινωνική Πρόνοια, η εκπαίδευση των ΑμΕΑ, ο πολιτισμός, ο λαϊκός αθλητισμός, η γνήσια τέχνη. Πλεονάζουν επίσης, στα πλαίσια του καπιταλιστικού κοινωνικού καταμερισμού εργασίας, τα ΝΑΤΟικά οπλικά συστήματα, οι χωροφύλακες, αγροφύλακες, συνοροφύλακες, μισθοφόροι, η δημοτική αστυνομία, η αντι«τρομοκρατική», οι Ζητάδες, οι σεκιουριτάδες, οι ιδιωτικοί αστυνομικοί, οι φουσκωτοί, οι καμεροχαφιέδες κλπ.

Και το κυριότερο πριν από τον κοινωνικό (επαγγελματικό) καταμερισμό εργασίας υπάρχει ο άνθρωπος, που έχει ανάγκη από ολόπλευρη και σφαιρική ανάπτυξη της προσωπικότητας και αφομοίωση κοινωνικών - ηθικών κριτηρίων, που χρειάζεται την επιστημονική γνώση για να κατανοεί τον κόσμο, να μπορεί να κάνει ελεύθερα επιλογές για να τον αλλάξει. Να μπορεί να προσανατολίζεται στη ζωή, για να γίνει μαζί με τους άλλους «υποκείμενο» της κοινωνικής εξέλιξης.

Γι' αυτά τα τελευταία δε δίνουν δεκάρα, φυσικά, οι δυνάμεις της αγοράς, η ΕΕ των μονοπωλίων, η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΝ κάνει πως δεν καταλαβαίνει και συντάσσεται... κριτικά με την κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική.

Παράλληλα, το εκπαιδευτικό σύστημα όλο και λιγότερο έχει την ικανότητα να αφομοιώνει τη νέα γνώση που φέρνει η ανάπτυξη της επιστήμης - τεχνολογίας.

γ. Η κρίση του εκπαιδευτικού συστήματος εκδηλώνεται με δραματικό τρόπο και στο ίδιο το περιεχόμενο της Παιδείας.

Η εκπαίδευση προσφέρει «ακριβοπληρωμένη αμάθεια»; Τότε πώς λειτουργεί η οικονομία και το κράτος στον καπιταλισμό, πώς αναπτύσσεται η επιστήμη, η διαστημική, η μικροηλεκτρονική, η βιοτεχνολογία; Πώς γίνονται τα μεγάλα έργα; Με αμαθείς; Το σωστό είναι να πούμε ότι το εκπαιδευτικό σύστημα του καπιταλισμού προσφέρει τόση και τέτοια μόρφωση που αντιστοιχεί στις ανάγκες του (ταξικού) κοινωνικού καταμερισμού εργασίας, για να λειτουργήσει και ν' αναπτυχθεί το «Σύστημα».

Η αστική τάξη, ιδιαίτερα κατά τον 20ό αι. και στις μέρες μας, έχει συμβιβαστεί με τη διεύρυνση της μόρφωσης των μαζών, γιατί αυτό απαιτεί η σύνθετη τεχνολογία της παραγωγής, η επιστημονική - τεχνική επανάσταση και οι νέες τεχνολογίες.

Η αστική τάξη προσφέρει στο λαό και στη νεολαία τόση και τέτοια μόρφωση που αντιστοιχεί, φυσικά, στα ταξικά της συμφέροντα και όχι τη μόρφωση που πραγματικά έχει ανάγκη ο λαός, η νεολαία και η κοινωνία για ν' αναπτυχθεί, σύμφωνα με τις δυνατότητες που προσφέρει σήμερα η επιστήμη - τεχνολογία. Και δω βρίσκεται το πρόβλημα «Η αστική τάξη μέσα από τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος προστατεύει από τη μια μεριά τα προνόμια τα δικά της και από την άλλη, ληστεύει την εργατική τάξη, όχι μόνο οικονομικά με την ιδιοποίηση της απλήρωτης εργασίας των εργατών, αλλά και πνευματικά περιορίζοντας και φτωχαίνοντας τις πνευματικές τους ανάγκες, εξαγοράζοντας και προσελκύοντας με το μέρος της ένα μέρος των πνευματικών δυνάμεων της εργατικής τάξης» (Λένιν).

Τον Οδυσσέα Τσενάι, τον προικισμένο Αλβανό μαθητή στη Θεσσαλονίκη, που δεν τον άφηναν να σηκώσει την ελληνική σημαία, τον πήρε με υποτροφία, πανεπιστήμιο της Αμερικής...

Στον τομέα των θετικών επιστημών το εκπαιδευτικό σύστημα (Πρωτοβάθμια - Δευτεροβάθμια - Τριτοβάθμια Εκπαίδευση) προσφέρει μια γνώση, αλλά με τέτοια διαίρεση, δομή και οργάνωση της διδακτέας ύλης σε κάθε μάθημα, ώστε ο μαθητής -φοιτητής να μαθαίνει ιδιότητες της ύλης και νόμους της φύσης, να μαθαίνει για το σύμπαν και τη βιολογική ύπαρξη του ανθρώπου, αλλά να μη συνειδητοποιεί φιλοσοφικά την υλικότητα του κόσμου και να υιοθετεί τον ιδεαλισμό και τη μεταφυσική αντίληψη.

Πρόκειται για μια διάσπαση (κατακερματισμός) του γνωστικού αντικειμένου με τέτοιον τρόπο, με τέτοια κενά και αποσιωπήσεις, ώστε να σχηματίζεται σ' ένα δεύτερο επίπεδο, φιλοσοφικό, μέσα από τη γνώση των θετικών επιστημών η κοσμοαντίληψη της αστικής τάξης, να αναπαράγεται δηλαδή η αστική ιδεολογία, για να εξασφαλίζεται μαζί με τη δύναμη του κράτους η πολιτική κυριαρχία της άρχουσας τάξης.

Για παράδειγμα: ο Β. Χάιζενμπεργκ, που είχε ασχοληθεί με τη μηχανική του κβάντα, την ατομική φυσική και τη θεωρία των «στοιχειακών σωματιδίων» («πεδίο», «αυτενέργεια»), στο επίπεδο της φυσικής πειραματικής επιστήμης, στις ειδικές έρευνες, δικαιώνει στην ουσία την υλιστική άποψη για τη φύση. Στις διαλέξεις του όμως σε φιλοσοφικά ζητήματα της θεωρητικής φυσικής δεν παραδεχόταν την ανεξάρτητη από την ανθρώπινη συνείδηση φυσική πραγματικότητα με την παρατήρηση και έκλινε προς τον απροσδιοριστικισμό των μικροπροτσές.

Στη συνέχεια οι εκπρόσωποι της κυρίαρχης αστικής ιδεολογίας και οι κάθε είδους φιλοσοφούντες ερμήνευσαν τις ανακαλύψεις του στη φυσική με τέτοιον τρόπο, ώστε να αμφισβητήσουν την αιτιοκρατία στη φύση και το μαρξισμό.

Στο εκπαιδευτικό σύστημα: Οι μαθητές μαθαίνουν για τις ιδιότητες της ύλης όσο μαθαίνουν - και την αφθαρσία της ύλης (η ύλη ούτε γεννιέται ούτε χάνεται), μαθαίνουν επίσης την αρχή των προσωποκρατικών - όταν τη μαθαίνουν - «εκ του μηδενός μηδέν γεννάται», δεν κατανοούν όμως ότι σε φιλοσοφικό επίπεδο αυτά σημαίνουν πως δεν υπάρχει δημιουργός της ύλης, δηλαδή θεός.

Φυσικά, δεν είναι τυχαίο ότι η θεωρία του Δαρβίνου δε διδάσκεται στην Α΄βάθμια και Β΄βάθμια εκπαίδευση, ενώ έχει υποβαθμιστεί το μάθημα της Χημείας και Βιολογίας - στα οποία δε χωράει εύκολα η μεταφυσική - και έχει καταργηθεί η Γεωλογία με την οποία ερμηνεύεται υλιστικά η δημιουργία του σύμπαντος.

Στις θετικές επιστήμες οι μαθητές του Λυκείου και οι φοιτητές μαθαίνουν για νόμους της φύσης, όμως για τους επιμέρους ή ιδιαίτερους νόμους ή για τους κοινούς, για μεγάλες ομάδες φαινομένων. Δε μαθαίνουν για τους γενικούς, καθολικούς νόμους, τις βασικές διαλεκτικές νομοτέλειες του κόσμου, που εκφράζουν τη σχέση ανάμεσα στις καθολικές ιδιότητες που υπάρχουν παντού και τις τάσεις ανάπτυξης της ύλης. Για τους νόμους που δρουν ως καθολικές αρχές κάθε ύπαρξης που είναι κάτι γενικό και εμφανίζεται σε πολλαπλούς νόμους και δεν εκφράζεται με μαθηματικές σχέσεις. Δε μαθαίνουν δηλαδή φιλοσοφία. Ετσι δεν μπορούν να κατανοήσουν τη συνολική εικόνα της φύσης και την εξέλιξή της.

Βέβαια, στα τμήματα και ινστιτούτα που γίνεται η έρευνα και η εφαρμογή στη βιοχημεία, βιοτεχνολογία, στη μικροηλεκτρονική, στα όπλα του βιολογικού πολέμου ή στην παραγωγή αυτοματοποιημένων συστημάτων παραγωγής οι επιστήμονες σκέφτονται, ερευνούν και παράγουν με αυστηρά επιστημονικά - υλιστικά κριτήρια. Εδώ θριαμβεύει η υλιστική αντίληψη και δε χωράει καθόλου μεταφυσική.

Στα επιτελεία της πολιτικής κρατικής εξουσίας οι εκπρόσωποι της αστικής τάξης γνωρίζουν πολύ καλά την ταξική πάλη και τις κοινωνικές νομοτέλειες, αλλά από την ανάποδη, για την εξυπηρέτηση της πολιτικής και των συμφερόντων της αστικής τάξης ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

Βασίλης Θεοδωρακόπουλος

Φιλόλογος, ΚΟΒ Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης

«Μυαλό, καρδιά, όπλα και τραγούδια»

Ο Λένιν στο «Τι να κάνουμε» χτυπούσε τους οικονομιστές λέγοντας ότι οι σοσιαλδημοκράτες στη δουλιά με τους εργάτες δεν μπορούν να περιορίζονται στον οικονομικό αγώνα, αλλά πρέπει να καταπιαστούν με την πολιτική διαπαιδαγώγηση της εργατικής τάξης.

Το ίδιο συμβαίνει και με τη Νεολαία: Μόνο το 9-12% της σημερινής νεολαίας της Ελλάδας είναι γόνοι της μεγαλοαστικής ή της μεσαίας αστικής τάξης. Πάνω από το 70-80% είναι παιδιά μικροαστικών και προλεταριακών οικογενειών.

Το ΚΚΕ πρέπει να απευθυνθεί στη Νεολαία ανοιχτά πολιτικά και να προσανατολίσει ένα μεγάλο μέρος της προς τη μόνη σωτήρια λύση για την Ελλάδα. Μια ανεξάρτητη λαϊκοδημοκρατική χώρα. Αλλωστε «οι καιροί ου μενετοί»...

α. Η εξαρτώμενη αστική Ελλάδα παρακμάζει

Η οικονομία της (ΕΟΚικής - ΝΑΤΟικής) Ελλάδας πάει όλο και χειρότερα: Στις 31/12/1995 τα χρέη των νοικοκυριών ήταν 4 δισ. ευρώ και στις 31.7.2005 έφτασαν τα 58 δισ. ευρώ. (Δηλαδή σε μια 10ετία ο πληθωρισμός αυξήθηκε 60% και τα χρέη των νοικοκυριών 1.450%!).

Είναι γνωστή η στασιμότητα της ελληνικής βιομηχανίας: Στα τελευταία 25 χρόνια (ΕΟΚ - ΕΕ) η Ελλάδα είχε αύξηση βιομηχανίας 35-40%. Την ίδια στιγμή η ΛΔ Κίνας είχε αύξηση βιομηχανικής παραγωγής πάνω από 1.000%!

Τέλος το δημόσιο χρέος της Ελλάδας αυξήθηκε 10 φορές σε πραγματικές τιμές τα χρόνια 1979-2005 και ξεπέρασε τα 200 δισ.

β. Προέλαση της ΛΔ Κίνας - παρακμή της Δύσης

Τα τελευταία 15 χρόνια έγιναν σοβαρές αλλαγές στη διεθνή κατάσταση: «Τετραπλασιάστηκε το ΑΕΠ της ΛΔ Κίνας (μέσος ετήσιος ρυθμός 9,5%) και εξαπλασιάστηκε η βιομηχανία της. Πρέπει να πούμε ότι η βαριά βιομηχανία της Κίνας παραμένει κρατική στην μεγάλη της πλειοψηφία, αλλά και το τραπεζικό σύστημα ελέγχεται κατά 80% από το κράτος της ΛΔ. Το δημόσιο χρέος της Κίνας φτάνει το 30% του ΑΕΠ μόνο, ενώ η ιμπεριαλιστική Ιαπωνία έχει χρέος 140% του ΑΕΠ. Υπάρχει οικονομική στασιμότητα σε Γερμανία και Ιταλία και πολύ χαμηλοί ρυθμοί σε Γαλλία και Ιαπωνία. Στην Αγγλία του Μπλερ τα χρέη των νοικοκυριών διογκώθηκαν πολύ.

Τέλος, να πούμε ότι η αστική Ρωσία (του Πούτιν) προσεγγίζει τη ΛΔ Κίνας με επιταχυνόμενους ρυθμούς (γοργή αύξηση ρωσοκινεζικού εμπορίου, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις κλπ.).

γ. «Μυαλό, καρδιά, όπλα και τραγούδια»

Αυτό απάντησε ένας παλαιός επαναστάτης όταν τον ρώτησαν τι χρειάζεται για μια επανάσταση. Οπως είναι γνωστό, στη νεολαία μπορεί κανείς να βρει «πολλές φλογερές καρδιές». Το θάρρος ποτέ δεν έλειψε στην επαναστατική νεολαία. «Οπλα και τραγούδια» θα βρεθούν... σαν έρθει η ώρα. Αυτό όμως που χρειάζεται πάνω απ' όλα είναι το μυαλό (σκέψη, ιστορικές γνώσεις, ανάλυση, ικανότητα σύγκρισης με ανάλογες περιπτώσεις του παρελθόντος και ταυτόχρονα επαναστατική ψυχραιμία).

Ενα επαναστατικό κόμμα απευθυνόμενο στη νεολαία πρέπει να επιδιώκει να «βγάλει» από αυτήν χιλιάδες νεαρά στελέχη. Τα στελέχη αυτά πρέπει ταυτόχρονα να είναι πιστοί στην επαναστατική υπόθεση και να έχουν κριτική σκέψη. Πρέπει να ξέρουν να κάνουν «συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης». Η μπολσεβίκικη τέχνη καθοδήγησης «χρειάζεται το στέρεο μ-λ θεωρητικό βάθρο, το δημιουργικό και όχι δογματικό». (Ν. Ζαχαριάδης: «Προβλήματα καθοδήγησης στο ΚΚΕ» σελ. 23).

Αυτά τα στελέχη μπορούν να ανοιχτούν σε εκατοντάδες χιλιάδες νέους, λέγοντάς τους την αλήθεια: Οτι η εξαρτημένη καπιταλιστική Ελλάδα οδηγείται σε χρεοκοπία και βαθύτατες συμφορές για τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Επίσης ότι η υποταγή στους Αγγλοαμερικανούς ιμπεριαλιστές οδηγεί σε μεγάλες περιπέτειες την Ελλάδα.

δ. Ο αριστερός πατριωτισμός

Ιδιαίτερα πρέπει να εκλαϊκευτεί στη νεολαία ότι ο ραγιαδισμός, που καλλιεργεί η παρασιτική αστική τάξη με τη μορφή του αντιπατριωτισμού και του κοσμοπολιτισμού, δεν έχει καμιά σχέση με τις δημοκρατικές παραδόσεις του λαού μας. Είμαστε υπερήφανοι για τον ξεσηκωμό του 1821, για την Αλαμάνα και τον Θανάση Διάκο, για τα Δερβενάκια και τον Θ. Κολοκοτρώνη, για την Αράχοβα και τον Γιώργη Καραϊσκάκη. Είμαστε εξίσου περήφανοι για τον ξεσηκωμό της Εθνικής Αντίστασης που προσέφερε πολλά στον παγκόσμιο αντιφασιστικό αγώνα. Πρέπει επίσης να δούμε ότι η Κύπρος είναι ένα νησί με ξεκάθαρη πλειοψηφία ελληνική (78% του νόμιμου πληθυσμού). Το ΚΚΕ παλαιότερα διακήρυξε ανοιχτά: «Πολεμώντας σκληρά τον αμερικανοαγγλικό ιμπεριαλισμό το ΚΚΕ είναι ο πιο αδιάλλαχτος αγωνιστής της πάλης για την Ενωση (της Κύπρου με την Ελλάδα)» («ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» Αύγουστος 1950 σελ. 434-440).

Το ΚΚΕ δεν πρέπει να αφήσει τη νεολαία να πέσει στο «δεξιό κοσμοπολίτικο ιδεαλισμό» που καλλιεργούν οι ΝΑΤΟικοί ηγέτες στα Βαλκάνια. Ετσι υπάρχει ο μύθος «του κακού Ελληνα που καταδιώκει τον ταλαίπωρο Αλβανό και πρέπει (ο Ελληνας) να τιμωρηθεί!». Την ίδια στιγμή η τεράστια πλειοψηφία των Αλβανών τάσσονται υπέρ του ΝΑΤΟ (αλλά όχι βέβαια υπέρ της ΛΔ Κίνας!). Υπάρχουν πάρα πολλοί Αλβανοί εθνικιστές και μέσα στην Ελλάδα. Αυτοί σέβονται και υμνούν τις ΗΠΑ, αλλά περιφρονούν την Ελλάδα! Πρέπει να στηρίξουμε τον αλβανικό λαό να ανατρέψει τον καπιταλισμό της Αλβανίας; Ναι, πρέπει. Πρέπει να στηρίζουμε τους Αλβανούς εθνικιστές να... επεκτείνουν την καπιταλιστική Αλβανία προσαρτώντας ελληνικά εδάφη; Οχι βέβαια, αυτό είναι εγκληματική ηλιθιότητα που μόνο το ΝΑΤΟ βοηθά!

ε. Ορθοδοξία και πατριωτισμός

Τελευταία, υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα στους «εκσυγχρονιστές - καπιταλιστές» και τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Ο αρχιεπίσκοπος και το περιβάλλον του παίρνει θέσεις που εκνευρίζουν τους Αγγλοσάξονες ιμπεριαλιστές. Π.χ. «Οχι ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ». Οχι στο «σχέδιο Ανάν», «Οχι στον αλβανικό επεκτατισμό». Αυτό γίνεται γιατί η μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής αστικής τάξης υποτάσσεται πλήρως στους δόλιους αμερικανικούς σχεδιασμούς. Μια μικρή μειοψηφία (στην οποία ανήκει και ο Χριστόδουλος) αντιδρά για τους δικούς της λόγους. Οι Αγγλοαμερικανοί βιάζονται όμως (καθώς δυναμώνει γοργά η ΛΔ Κίνας και ανασυντάσσεται η Ρωσία) και θεωρούν τον Χριστόδουλο «βλαβερό εθνικιστικό εμπόδιο». Η ελληνική νεολαία, βλέποντας τη σαπίλα και τα υπαρκτά σκάνδαλα της Εκκλησίας, εύκολα μπορεί να παρασυρθεί από τους οπαδούς του αγγλοσαξονικού ιμπεριαλισμού (Ανδρουλάκης, Δαμανάκη, Κουναλάκης κλπ.) και να αντιδράσει μιλώντας υπέρ του ανθελληνικού «δυτικού διεθνισμού». Οι νεολαίοι όμως δεν πρέπει να ξεχνούν ότι η ορθόδοξη πολιτιστική παράδοση βοήθησε και αυτή σημαντικά στον ξεσηκωμό του 1821. Δεν υπήρχε μόνο ο Π. Π. Γερμανός, αλλά υπήρχε και ο Παπαφλέσας. Σκληρές αντιθέσεις υπήρξαν και μέσα στην Εκκλησία. «Ακόμα και μέσα στον κλήρο, όχι μόνον τον κατώτερο μα και τον ανώτερο και τον ανώτατο, υπάρχουν παράγοντες, που μέσα τους ζουν οι εθνικές παραδόσεις των αγωνιστών κληρικών ενάντια στην Τουρκοκρατία, για την εθνική υπόσταση και ανεξαρτησία της Ελλάδας. Το καλό ελληνικό φιλότιμο είναι τεράστια λαϊκή πατριωτική δύναμη που πρέπει να την επιστρατεύσουμε στον ενεργητικό εθνικό αντιαμερικανικό αγώνα» (Ν. Ζαχαριάδης: «Προβλήματα καθοδήγησης στο ΚΚΕ» σελ. 165).

Τελειώνοντας και αναφερόμενος στην καταθλιπτική πολιτικοστρατιωτική εξάρτηση της Ελλάδας από τις ΗΠΑ, Αγγλία, αλλά και στον τουρκικό και αλβανικό εθνικισμό, να προσθέσω ότι όπως έχει δείξει η ιστορία: Αρκετές φορές οι «ταγματασφαλίτες» είναι ακόμη πιο άγριοι και από τους ίδιους τους «Γερμανούς»!

Η λύση υπάρχει: «Μυαλό, καρδιά, όπλα και τραγούδια».

Γιάννης Εμμανουηλίδης

Αγιος Στέφανος

Μεγάλη προσοχή στους εργαζόμενους νέους

Οι Θέσεις του Κόμματος για τη Νεολαία είναι πολύ καλές. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη πρέπει να ασχοληθεί με όλες τις ηλικίες των νέων. Σωστά αναφέρεται για τους μαθητές, από την προεφηβική ηλικία, τους σπουδαστές, φοιτητές, τους νέους που αναζητούν επαγγελματικό προσανατολισμό.

Μεγάλη προσοχή να δώσουμε στους εργαζόμενους νέους, στους εργαζόμενους μαθητές - σπουδαστές και τους ανέργους.

Ιδιαίτερα οι νέοι αυτοί είναι που ενηλικιώνονται πιο γρήγορα, σε αυτούς τους νέους να δώσουμε μεγάλη προσοχή.

Για τη διαμόρφωση της κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης της νεολαίας, στη βάρβαρη καπιταλιστική - ιμπεριαλιστική πραγματικότητα, προτεραιότητα έχει η ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ των νέων. Μεγάλο ρόλο θα παίξει η εργατική συνείδηση και η συνδικαλιστική μόρφωση των νέων.

Μέσα στα συνδικάτα, στα πρωτοβάθμια κυρίως σωματεία, με τη συμμετοχή τους στους ενωμένους εργατικούς ταξικούς αγώνες, θα μάθουν τα δικαιώματά τους, πώς πρέπει να τα διεκδικούν, να τα διευρύνουν, να τα υπερασπίζονται.

Επίσης μεγάλη προσοχή στην ιδεολογική, πολιτική και κομματική μόρφωση των νέων της ΚΝΕ.

Απαραίτητα τα ιδεολογικά μαθήματα, αλλά και μαθήματα της ιστορίας του Κόμματος, που σε λίγα χρόνια θα γίνουν μέλη του.

Η μεταφορά σε κλαδικές ΟΒ των εργαζομένων μελών της ΚΝΕ να γίνει χωρίς να διαλυθούν οι επιτροπές νέων των συνδικάτων.

Στα πρωτοβάθμια σωματεία να δυναμώσουν οι επιτροπές νέων ανέργων, και όπου δεν έχουν γίνει να συγκροτηθούν.

Βέβαια, μπαίνουν πολλές υποχρεώσεις, πολλή δουλιά στους νέους της ΚΝΕ. Δε γίνεται όμως διαφορετικά. Η νεολαία του Κόμματος θα κουραστεί πολύ, για να έχει θετικά αποτελέσματα. Βέβαια, θα βοηθήσουν τα κομματικά μέλη των οργανώσεων βάσης.

Με σωστή κατανομή του χρόνου τους, οι νέοι, ανάμεσα στις σπουδές, στην εργασία και τη δράση, θα πετύχουν.

Οπως λέει ο ποιητής, για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλιά πολλή. Εμείς οι κομμουνιστές, από μικρή ηλικία, μαθαίνουμε να αγωνιζόμαστε, κόντρα στις δυσκολίες που ο ταξικός αντίπαλος βάζει, δενόμαστε με την εργατική τάξη, ατσαλώνουμε το χαρακτήρα μας και δεν υποχωρούμε, αν δε νικήσουμε, αν δε δικαιωθούμε. Δεν υποχωρούμε, αν δεν ανατρέψουμε το σάπιο και βάρβαρο καθεστώς του καπιταλισμού.

Δύο προτάσεις:

Για την ΚΕ και το Πολιτικό Γραφείο: 1. Ο ΟΔΗΓΗΤΗΣ να γίνει δεκαπενθήμερος και να πωλείται 0,40 ευρώ. 2. Επειδή η Ιστορία στα σχολεία είναι «μπασταρδεμένη», να μελετήσουμε μια πρόταση που είχα κάνει πριν από χρόνια. Την έκδοση από τη «Σύγχρονη Εποχή» πρώτα της Ιστορίας της Ελλάδας, από την προετοιμασία του απελευθερωτικού αγώνα του 1821, μέχρι τις μέρες μας, που ανατράπηκαν τα σοσιαλιστικά καθεστώτα, με τις γνωστές επιπτώσεις και στον ελληνικό λαό. Η έκδοση αυτή να γίνει σε εβδομαδιαία περιοδικά εικονογραφημένα. Οπως παλαιά τα Κλασικά Εικονογραφημένα. Τα εικονογραφημένα περιοδικά διαβάζονται από μικρής ηλικίας παιδιά μέχρι και 30-35 ετών νέους. Αφού ολοκληρώσουμε αυτόν τον κύκλο έκδοσης, να συνεχίσουμε με τις μεγάλες επαναστάσεις στον κόσμο, που σηματοδότησαν την ιστορική πορεία της Ανθρωπότητας.

Γιάννης Ιωαννίδης

ΚΟΒ Ν. Φιλαδέλφειας