Ο Λένιν στο «Τι να κάνουμε» χτυπούσε τους οικονομιστές λέγοντας ότι οι σοσιαλδημοκράτες στη δουλιά με τους εργάτες δεν μπορούν να περιορίζονται στον οικονομικό αγώνα, αλλά πρέπει να καταπιαστούν με την πολιτική διαπαιδαγώγηση της εργατικής τάξης.

Το ίδιο συμβαίνει και με τη Νεολαία: Μόνο το 9-12% της σημερινής νεολαίας της Ελλάδας είναι γόνοι της μεγαλοαστικής ή της μεσαίας αστικής τάξης. Πάνω από το 70-80% είναι παιδιά μικροαστικών και προλεταριακών οικογενειών.

Το ΚΚΕ πρέπει να απευθυνθεί στη Νεολαία ανοιχτά πολιτικά και να προσανατολίσει ένα μεγάλο μέρος της προς τη μόνη σωτήρια λύση για την Ελλάδα. Μια ανεξάρτητη λαϊκοδημοκρατική χώρα. Αλλωστε «οι καιροί ου μενετοί»...

α. Η εξαρτώμενη αστική Ελλάδα παρακμάζει

Η οικονομία της (ΕΟΚικής - ΝΑΤΟικής) Ελλάδας πάει όλο και χειρότερα: Στις 31/12/1995 τα χρέη των νοικοκυριών ήταν 4 δισ. ευρώ και στις 31.7.2005 έφτασαν τα 58 δισ. ευρώ. (Δηλαδή σε μια 10ετία ο πληθωρισμός αυξήθηκε 60% και τα χρέη των νοικοκυριών 1.450%!).

Είναι γνωστή η στασιμότητα της ελληνικής βιομηχανίας: Στα τελευταία 25 χρόνια (ΕΟΚ - ΕΕ) η Ελλάδα είχε αύξηση βιομηχανίας 35-40%. Την ίδια στιγμή η ΛΔ Κίνας είχε αύξηση βιομηχανικής παραγωγής πάνω από 1.000%!

Τέλος το δημόσιο χρέος της Ελλάδας αυξήθηκε 10 φορές σε πραγματικές τιμές τα χρόνια 1979-2005 και ξεπέρασε τα 200 δισ.

β. Προέλαση της ΛΔ Κίνας - παρακμή της Δύσης

Τα τελευταία 15 χρόνια έγιναν σοβαρές αλλαγές στη διεθνή κατάσταση: «Τετραπλασιάστηκε το ΑΕΠ της ΛΔ Κίνας (μέσος ετήσιος ρυθμός 9,5%) και εξαπλασιάστηκε η βιομηχανία της. Πρέπει να πούμε ότι η βαριά βιομηχανία της Κίνας παραμένει κρατική στην μεγάλη της πλειοψηφία, αλλά και το τραπεζικό σύστημα ελέγχεται κατά 80% από το κράτος της ΛΔ. Το δημόσιο χρέος της Κίνας φτάνει το 30% του ΑΕΠ μόνο, ενώ η ιμπεριαλιστική Ιαπωνία έχει χρέος 140% του ΑΕΠ. Υπάρχει οικονομική στασιμότητα σε Γερμανία και Ιταλία και πολύ χαμηλοί ρυθμοί σε Γαλλία και Ιαπωνία. Στην Αγγλία του Μπλερ τα χρέη των νοικοκυριών διογκώθηκαν πολύ.

Τέλος, να πούμε ότι η αστική Ρωσία (του Πούτιν) προσεγγίζει τη ΛΔ Κίνας με επιταχυνόμενους ρυθμούς (γοργή αύξηση ρωσοκινεζικού εμπορίου, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις κλπ.).

γ. «Μυαλό, καρδιά, όπλα και τραγούδια»

Αυτό απάντησε ένας παλαιός επαναστάτης όταν τον ρώτησαν τι χρειάζεται για μια επανάσταση. Οπως είναι γνωστό, στη νεολαία μπορεί κανείς να βρει «πολλές φλογερές καρδιές». Το θάρρος ποτέ δεν έλειψε στην επαναστατική νεολαία. «Οπλα και τραγούδια» θα βρεθούν... σαν έρθει η ώρα. Αυτό όμως που χρειάζεται πάνω απ' όλα είναι το μυαλό (σκέψη, ιστορικές γνώσεις, ανάλυση, ικανότητα σύγκρισης με ανάλογες περιπτώσεις του παρελθόντος και ταυτόχρονα επαναστατική ψυχραιμία).

Ενα επαναστατικό κόμμα απευθυνόμενο στη νεολαία πρέπει να επιδιώκει να «βγάλει» από αυτήν χιλιάδες νεαρά στελέχη. Τα στελέχη αυτά πρέπει ταυτόχρονα να είναι πιστοί στην επαναστατική υπόθεση και να έχουν κριτική σκέψη. Πρέπει να ξέρουν να κάνουν «συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης». Η μπολσεβίκικη τέχνη καθοδήγησης «χρειάζεται το στέρεο μ-λ θεωρητικό βάθρο, το δημιουργικό και όχι δογματικό». (Ν. Ζαχαριάδης: «Προβλήματα καθοδήγησης στο ΚΚΕ» σελ. 23).

Αυτά τα στελέχη μπορούν να ανοιχτούν σε εκατοντάδες χιλιάδες νέους, λέγοντάς τους την αλήθεια: Οτι η εξαρτημένη καπιταλιστική Ελλάδα οδηγείται σε χρεοκοπία και βαθύτατες συμφορές για τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Επίσης ότι η υποταγή στους Αγγλοαμερικανούς ιμπεριαλιστές οδηγεί σε μεγάλες περιπέτειες την Ελλάδα.

δ. Ο αριστερός πατριωτισμός

Ιδιαίτερα πρέπει να εκλαϊκευτεί στη νεολαία ότι ο ραγιαδισμός, που καλλιεργεί η παρασιτική αστική τάξη με τη μορφή του αντιπατριωτισμού και του κοσμοπολιτισμού, δεν έχει καμιά σχέση με τις δημοκρατικές παραδόσεις του λαού μας. Είμαστε υπερήφανοι για τον ξεσηκωμό του 1821, για την Αλαμάνα και τον Θανάση Διάκο, για τα Δερβενάκια και τον Θ. Κολοκοτρώνη, για την Αράχοβα και τον Γιώργη Καραϊσκάκη. Είμαστε εξίσου περήφανοι για τον ξεσηκωμό της Εθνικής Αντίστασης που προσέφερε πολλά στον παγκόσμιο αντιφασιστικό αγώνα. Πρέπει επίσης να δούμε ότι η Κύπρος είναι ένα νησί με ξεκάθαρη πλειοψηφία ελληνική (78% του νόμιμου πληθυσμού). Το ΚΚΕ παλαιότερα διακήρυξε ανοιχτά: «Πολεμώντας σκληρά τον αμερικανοαγγλικό ιμπεριαλισμό το ΚΚΕ είναι ο πιο αδιάλλαχτος αγωνιστής της πάλης για την Ενωση (της Κύπρου με την Ελλάδα)» («ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» Αύγουστος 1950 σελ. 434-440).

Το ΚΚΕ δεν πρέπει να αφήσει τη νεολαία να πέσει στο «δεξιό κοσμοπολίτικο ιδεαλισμό» που καλλιεργούν οι ΝΑΤΟικοί ηγέτες στα Βαλκάνια. Ετσι υπάρχει ο μύθος «του κακού Ελληνα που καταδιώκει τον ταλαίπωρο Αλβανό και πρέπει (ο Ελληνας) να τιμωρηθεί!». Την ίδια στιγμή η τεράστια πλειοψηφία των Αλβανών τάσσονται υπέρ του ΝΑΤΟ (αλλά όχι βέβαια υπέρ της ΛΔ Κίνας!). Υπάρχουν πάρα πολλοί Αλβανοί εθνικιστές και μέσα στην Ελλάδα. Αυτοί σέβονται και υμνούν τις ΗΠΑ, αλλά περιφρονούν την Ελλάδα! Πρέπει να στηρίξουμε τον αλβανικό λαό να ανατρέψει τον καπιταλισμό της Αλβανίας; Ναι, πρέπει. Πρέπει να στηρίζουμε τους Αλβανούς εθνικιστές να... επεκτείνουν την καπιταλιστική Αλβανία προσαρτώντας ελληνικά εδάφη; Οχι βέβαια, αυτό είναι εγκληματική ηλιθιότητα που μόνο το ΝΑΤΟ βοηθά!

ε. Ορθοδοξία και πατριωτισμός

Τελευταία, υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα στους «εκσυγχρονιστές - καπιταλιστές» και τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Ο αρχιεπίσκοπος και το περιβάλλον του παίρνει θέσεις που εκνευρίζουν τους Αγγλοσάξονες ιμπεριαλιστές. Π.χ. «Οχι ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ». Οχι στο «σχέδιο Ανάν», «Οχι στον αλβανικό επεκτατισμό». Αυτό γίνεται γιατί η μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής αστικής τάξης υποτάσσεται πλήρως στους δόλιους αμερικανικούς σχεδιασμούς. Μια μικρή μειοψηφία (στην οποία ανήκει και ο Χριστόδουλος) αντιδρά για τους δικούς της λόγους. Οι Αγγλοαμερικανοί βιάζονται όμως (καθώς δυναμώνει γοργά η ΛΔ Κίνας και ανασυντάσσεται η Ρωσία) και θεωρούν τον Χριστόδουλο «βλαβερό εθνικιστικό εμπόδιο». Η ελληνική νεολαία, βλέποντας τη σαπίλα και τα υπαρκτά σκάνδαλα της Εκκλησίας, εύκολα μπορεί να παρασυρθεί από τους οπαδούς του αγγλοσαξονικού ιμπεριαλισμού (Ανδρουλάκης, Δαμανάκη, Κουναλάκης κλπ.) και να αντιδράσει μιλώντας υπέρ του ανθελληνικού «δυτικού διεθνισμού». Οι νεολαίοι όμως δεν πρέπει να ξεχνούν ότι η ορθόδοξη πολιτιστική παράδοση βοήθησε και αυτή σημαντικά στον ξεσηκωμό του 1821. Δεν υπήρχε μόνο ο Π. Π. Γερμανός, αλλά υπήρχε και ο Παπαφλέσας. Σκληρές αντιθέσεις υπήρξαν και μέσα στην Εκκλησία. «Ακόμα και μέσα στον κλήρο, όχι μόνον τον κατώτερο μα και τον ανώτερο και τον ανώτατο, υπάρχουν παράγοντες, που μέσα τους ζουν οι εθνικές παραδόσεις των αγωνιστών κληρικών ενάντια στην Τουρκοκρατία, για την εθνική υπόσταση και ανεξαρτησία της Ελλάδας. Το καλό ελληνικό φιλότιμο είναι τεράστια λαϊκή πατριωτική δύναμη που πρέπει να την επιστρατεύσουμε στον ενεργητικό εθνικό αντιαμερικανικό αγώνα» (Ν. Ζαχαριάδης: «Προβλήματα καθοδήγησης στο ΚΚΕ» σελ. 165).

Τελειώνοντας και αναφερόμενος στην καταθλιπτική πολιτικοστρατιωτική εξάρτηση της Ελλάδας από τις ΗΠΑ, Αγγλία, αλλά και στον τουρκικό και αλβανικό εθνικισμό, να προσθέσω ότι όπως έχει δείξει η ιστορία: Αρκετές φορές οι «ταγματασφαλίτες» είναι ακόμη πιο άγριοι και από τους ίδιους τους «Γερμανούς»!

Η λύση υπάρχει: «Μυαλό, καρδιά, όπλα και τραγούδια».

Γιάννης Εμμανουηλίδης

Αγιος Στέφανος