ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 23 Νοέμβρη 2005
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
46ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Προβολές διαγωνιστικού και «Πανοράματος»

(Του απεσταλμένου μας ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ).--

Ουάνγκ Νινκγ - Τάι «Ερωτευμένοι» (Διεθνές διαγωνιστικό): Χιλιάδες ταινίες έγιναν με θέμα τον έρωτα. Και θα εξακολουθήσουν να γίνονται στο αιώνα τον άπαντα! Αυτό σημαίνει πως όλοι είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε μια κινηματογραφική ερωτική ιστορία. Επομένως, ο σκηνοθέτης μιας τέτοιας ταινίας, ξεκινάει με ένα μεγάλο συν!

Ο έρωτας μπορεί να είναι δημιουργικός, μπορεί, όμως, να είναι και καταστροφικός. Οποια περίπτωση να διαλέξει ο δημιουργός οφείλει να δικαιολογήσει το αποτέλεσμα. Στην περίπτωση του Ταϊβανέζου (;) Ουάνγκ Μινγκ - Τάι, δεν υπήρξε επαρκής δικαιολογία. Οι ήρωές τους πάσχουν, αλλά χωρίς να δικαιώνεται το πάθος τους δραματουργικά. Οι αντιδράσεις τους είναι σχηματικές. Ομως, με σχηματικές συμπεριφορές δεν προκύπτει δράμα. Προκύπτει σύγχυση, στα πρόσωπα και τις προθέσεις τους. Οταν οι ήρωες της ταινίας έφτασαν στο έγκλημα, ούτε λυπηθήκαμε ούτε χαρήκαμε, γιατί δεν ξέραμε με ποιους είχαμε να κάνουμε. Τη μια εμφανίζονταν σαν «φυσιολογικοί» άνθρωποι και την άλλη σαν λούμπεν! Αφήστε που η ταινία παραλίγο θα κυλούσε στο πορνό, καθώς επέτρεπε στο φακό της να στέκεται περισσότερο του επιτρεπτού στις ερωτικές πράξεις. Αυτό δεν είναι ρεαλισμός, είναι κλείσιμο του ματιού στο ...μάτι (εμπόριο). Εν κατακλείδι, τέτοιους «ερωτευμένους» ποτέ δε θα έβλεπε κανείς σε φεστιβάλ. Θα τους έβλεπε, ίσως, σε κάποια υποβαθμισμένη περιοχή κάποιας μεγαλούπολης. (Παίζουν: Λαν Τσαίιγκ - Λαν, Λι Καγκ - Γι, Βαν Φανγκ, Τζακ Κάο).

Κώστα Νάτση «Το όνειρο του Ικαρου» («Πανόραμα»): Ο «Ικαρος» του Κώστα Νάτση δοκίμασε τα φτερά του δυο τρεις φορές, αλλά, τελικά, δεν τόλμησε ή δεν μπόρεσε να πετάξει! Την ίδια πορεία ακολούθησε και η ταινία! Ξεκίνησε εντυπωσιακά, τοπίο και μουσική (Κλαρίνα των Χαλκαίων) και αμέσως ξεφούσκωσε! Οι καλές προθέσεις (ρίζες της πατρίδας, μουσική παράδοση, ξεριζωμός των ανθρώπων από τα χωριά της Ηπείρου), έμειναν στα χαρτιά!

Οταν προσπαθείς να μεταφέρεις την πραγματικότητα, κοιτάζοντάς την από απόσταση, θα τη μεταφέρεις όπως στα ταξιδιωτικά φυλλάδια! Φολκλορικά! Χωρίς πάθος και συγκίνηση! Είναι νομοτελειακό, πως όταν αντιμετωπίσεις τα πράγματα από ψηλά, Ευρωπαίος εσύ, χωριάτες οι χωριάτες, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να δέσει αυτή η σχέση. Ο ένας θα τραβάει για την ανατολή και ο άλλος για τη δύση. Ετσι το τοπίο και οι μουσικές, ακόμα και η λειτουργία, τράβαγαν προς την ανατολή και το σενάριο, η σκηνοθεσία, οι ερμηνείες, οι «καταστάσεις», προς τη δύση (πραγματικά και μεταφορικά). Αποτέλεσμα αυτού του διχασμού ήταν να χαθεί η ενδιαφέρουσα ιστορία. Ενα παπαδοπαίδι αναστατώνεται από τους τοπικούς ήχους, που «εκπηγάζουν» από την ιστορία και το τοπίο, τρελαίνεται να γίνει μουσικός. Η τρέλα του, όμως, δεν είναι τρέλα τρελού, αλλά τρέλα καθωσπρέπει.

Το ίδιο κάνει και η μηχανή του σκηνοθέτη. Μοιάζει να διηγείται την ιστορία μέσα από τα μάτια και το στόμα κάποιου «ξένου», που βρέθηκε στα χωριά της Ηπείρου, «τρελάθηκε» από την ομορφιά, αλλά αντέδρασε «ευρωπαϊκά», με ένα θαυμαστικό επιφώνημα, «Α»! (Παίζουν: Αγγελος Σοφιανός, Νίκος Αλιάγας, Αννα Μουγλάλις, Ρένος Χαραλαμπίδης, κ.ά).

Παιδικό θέατρο σε νοσοκομεία

Το «Θέατρο του Νέου Κόσμου» συνεχίζει για τέταρτη χρονιά τις παραστάσεις θεάτρου για παιδιά που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία και ιδρύματα. Είναι ένα πρόγραμμα που για πρώτη φορά πραγματοποιείται στην Ελλάδα από επαγγελματικό θίασο. Οι παραστάσεις δίνονται σε διαδρόμους ή και σε δωμάτια ασθενών παιδιών που δεν μπορούν να μετακινηθούν, ακόμα κι αν χρειάζεται να παίξουμε το έργο για ένα μόνο παιδί. H παράσταση προσφέρεται εντελώς δωρεάν σ' όποιο ίδρυμα ή νοσοκομείο παρουσιαστεί. H παράσταση έχει την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς μέσω του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Νεολαία.

Παρουσιάζεται το έργο του Σέργιου Γκάκα «Ακούς τη γιορτή;» το οποίο κυκλοφορεί και σε βιβλίο εικονογραφημένο από τον Θανάση Δήμου, που μοιράζεται ως αναμνηστικό δώρο στους μικρούς θεατές της παράστασης. Το «Ακούς τη γιορτή;» είναι οι περιπέτειες ενός κλόουν, που έχοντας χάσει το τσίρκο του ξεκινάει ένα ταξίδι για να ξαναβρεί τη γιορτή. Στην περιπλάνησή του συναντάει μια αρκούδα, ένα σπιτόγατο, ένα λύκο, έναν οδοκαθαριστή, μιλάει με τη βροχή, με μια βάρκα, μ' ένα νυσταγμένο παγκάκι. Στο, τέλος, μια όμορφη πεταλούδα θα του δείξει ότι η γιορτή μπορεί να γίνει παντού.

Σκηνοθεσία Βασίλης Μαυρογεωργίου, μουσική Κώστας Γάκης, σκηνικά - κοστούμια Μαργαρίτα Χατζηιωάννου, χορογραφίες Κωνσταντίνα Μικρούτσικου. Παίζουν: Ντίνη Ρέντη, Βασίλης Μαυρογεωργίου, Κώστας Γάκης.

Μουσική της «άλλης όχθης»

Το όνομά τους ...«Palioparea». Η παρέα των Ολλανδών μουσικών θα εμφανιστεί σήμερα και αύριο στην «Αλλη Οχθη» (Αρτέμωνος 9, Νέος Κόσμος, τηλ. 2109270628). Μια συντροφιά που τραγουδά ρεμπέτικα, Τσιτσάνη, Τούντα, Παπαϊωάννου, Χατζιδάκι κ.ά., μελοποιεί Καβάφη και έχει εκδώσει τρεις δίσκους στην Ολλανδία. Την Παρασκευή, στην «Αλλη Οχθη» φιλοξενείται ο κορυφαίος δεξιοτέχνης του κλαρίνου Πετρολούκας Χαλκιάς (φωτο), σε μια βραδιά γεμάτη μοιρολόγια, σκάρους, πωγωνίσιους σκοπούς και τραγούδια.

Ακολουθούν δυο εμφανίσεις του Ρος Ντέιλι (26, 27/11). Ο σπουδαίος μουσικός ταξιδεύει από το Χουδέτσι της Κρήτης για δυο βραδιές - ταξίδι ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Αυτό το διήμερο μόνο μπορούμε να τον χαρούμε ζωντανά το χειμώνα στην Αθήνα, καθώς ο Ντέιλι θα επιστρέψει στην Κρήτη.

«Οπερετική» φαιδρότητα

Την «Οπερέτα» (1966) του Βίτολντ Γκομπρόβιτς ανεβάζει (25/11), το ΚΘΒΕ. Μια γκροτέσκα αλληγορία του θεάτρου του «παραλόγου», από την οποία «περνάει» όλη η κοινωνικο-πολιτική ιστορία του 20ού αιώνα. Ο Πολωνός συγγραφέας σαρκάζει καταλυτικά. Η φόρμα του έργου παραπέμπει στη φαιδρότητα της οπερέτας, με τραγούδια, νούμερα, χορούς, που υπογραμμίζουν τις καταστάσεις. Το έργο (1966) υπήρξε προφητικό για το Μάη του '68 και τους χίπις, μέσα από τη γυμνότητα των νέων που έτσι αντιδρούν στην κοινωνική παρακμή.

Σκηνοθεσία: Βασίλης Νικολαΐδης, μετάφραση Κωστής Σκαλιόρας, σκηνικά - κοστούμια Αγνή Ντούτση, μουσική Γιώργος Κουρουπός, χορογραφία Αμαλία Μπενέτ. Παίζουν: Γιάννης Σαμσιάρης, Αγγελος Παπαδημητρίου, Βέρα Κρούσκα, Τάσος Γιαννόπουλος, Νίκος Καπέλιος, Ερατώ Πίσση, Στράτος Τρίπκος, Ρούλα Παντελίδου, Θωμάς Βούλγαρης, Γιάννης Λαζαρής, Δημήτρης Σταμούλης, Δήμος Κουτρούλης, Βασίλης Σπυρόπουλος, Κατερίνα Γιαμαλή, Κώστας Μπάσης κ.ά.

Διοικήσεις... ούνα ράτσα

Η Θεσσαλονίκη δεν είναι Κάννες, Βερολίνο, Βενετία. Δυστυχώς, ούτε το Σαν Σεμπαστιάν, η Βαλέντσια... και πάει λέγοντας! Τότε, τι είναι; Είναι ένα επαρχιακό διεθνές φεστιβάλ, που κολακεύει τον αρχοχωριατισμό μερικών, την επαγγελματική αποκατάσταση και απασχόληση άλλων, και εδώ τελειώνει το έργο του. Φυσικά προσκαλεί, και ανταποκρίνονται στο κάλεσμα, με το αζημίωτο βέβαια, κάποια «γνωστά ονόματα»! Πολλά από αυτά είτε αμείβονται είτε προωθούν δικές τους ταινίες ή φίλων τους! Μιλάμε, για το διαγωνιστικό τμήμα! Το οποίο, υποτίθεται, είναι η βιτρίνα που τραβά το ενδιαφέρον. Τα άλλα τμήματα, που κάνουν επιλογή «δοκιμασμένων» ταινιών, έχουν σημασία. Το διαγωνιστικό, όμως;

Το Διεθνές Διαγωνιστικό, λοιπόν, είναι ένα φεστιβάλ με ...ειδικές ανάγκες! Οι ταινίες που επιλέγει και προσκαλεί, δεν προκαλούν καμία ανησυχία στους θεατές, δεν ανοίγουν κάποια χρήσιμη κουβέντα. Δεν έχουν βάρος ή εάν έχουν δεν είναι αρκετό για να δικαιολογήσει τόσο κόπο και τόσο χρήμα. Ούτε ένα «πηγαδάκι» δε σχηματίστηκε για να κουβεντιάσει κάποια ταινία του Διαγωνιστικού.

Τα παραπάνω δεν αφορούν στη σημερινή διεύθυνση μόνο! Η οποία αρχινισμένο έργο συνεχίζει. Και το συνεχίζει με τέτοια συνέπεια, που κανένας δεν κατάλαβε την αλλαγή. Ούνα ράτσα ούνα φάτσα, παλιά και νέα διοίκηση! Οπως τα κόμματα που τις διορίζουν!

Την τομή, φυσικά, δε θα τη φέρουν οι διορισμένες διοικήσεις, αλλά οι άνθρωποι του κινηματογράφου, όταν μετατρέψουν την γκρίνια, τη διαμαρτυρία, την οργή τους, σε συλλογική δράση! Ας αναλάβουν και αυτοί τις ευθύνες τους!

Τρεις μαγευτικές φωνές, τρεις φωνές σε θέση μουσικών οργάνων, σε συνθέσεις που ξεχωρίζουν για την ομορφιά και τη μελωδικότητά τους. Το «Τρίφωνο» ορίζει την προσωπική του πορεία μέσα από την πρωτοτυπία των ενορχηστρώσεών του και την απογειωτική ερμηνευτική τριφωνία. Η Ερωφίλη, ο Νίκος Κουρουπάκης και ο Δημήτρης Υφαντής ξεδιπλώνουν μαγευτικές τριφωνίες, σήμερα και αύριο, στη Λάρισα, στο «Νεοκλασικό» (Βενιζέλου 107, τηλ.: 2410-53898).

Το 2ο Διεθνές Συμπόσιο για τα υφάσματα και τις βαφές στον αρχαίο χώρο της Μεσογείου, θα πραγματοποιηθεί (24-26/11) στο αμφιθέατρο «Ιωάννης Δρακόπουλος» στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στο συμπόσιο, που έχει ως κεντρικό θέμα, «Η πορφύρα», μεταξύ των επιστημόνων από 15 χώρες της Ευρώπης και της Ασίας, συμμετέχουν και 25 περίπου Ελληνες εισηγητές. Το συμπόσιο οργανώνει η Ελληνική Ομοσπονδία Σωματείων Φίλων των Μουσείων.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ