Νέες αυξήσεις, που ξεπερνούν το 10%, αξιώνουν για τις τιμές όλων των κυκλοφορούντων στην ελληνική αγορά φαρμάκων οι φαρμακοβιομήχανοι και οι εισαγωγείς, με πρόσχημα το γεγονός ότι οι τιμές παραμένουν "παγωμένες" από τον Γενάρη του '94, καθώς και το ότι θα χρειαστεί μεγάλο χρονικό διάστημα για να ολοκληρωθεί η γενική ανακοστολόγηση, προς την οποία φαίνεται να καταλήγει η επιτροπή που έχει συσταθεί στο υπουργείο Εμπορίου.

Σχετικό υπόμνημα για τις αυξήσεις κατέθεσαν στον υπουργό Εμπορίου, Κ. Σημίτη, ο Σύνδεσμός Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων, ο Σύλλογος Αντιπροσώπων Φαρμακευτικών Ειδών και η Πανελλήνια Ενωση Φαρμακοβιομηχανίας.Το Γενάρη του 1994 είχαν εγκριθεί από το υπουργείο Εμπορίου αυξήσεις για το σύνολο των 6.500 περίπου κυκλοφορούντων στην ελληνική αγορά φαρμάκων, που ξεκινούσαν από 4% και έφθαναν μέχρι και 8%, ενώ σε μία περίπτωση άγγιξαν το 353%. Ηταν η ένατη από το 1990 αύξηση στις τιμές των φαρμάκων και ήρθε σαν συνέχεια της πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ. Το αποτέλεσμα αυτών των αυξήσεων ήταν, σύμφωνα με τους μετριότερους υπολογισμούς, ο υπετριπλασιασμός της τιμής των φαρμάκων στο διάστημα 1990 - '94 προς όφελος των κερδοσκοπικών συμφερόντων των φαρμακοβιομηχάνων.

Πάντως, απ' την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εμπορίου, Σ. Κοσμίδης,ο οποίος προεδρεύει της συγκεκριμένης επιτροπής, μέχρι στιγμής αποκλείει το ενδεχόμενο έγκρισης μιας "φλατ" αύξησης στα φάρμακα, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο γενικής ανακοστολόγησης.

Την ίδια στιγμή που οι φαρμακοβιομήχανοι προβάλλουν τις παραπάνω αξιώσεις, ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκου (ΕΟΦ) σε παλαιότερο έγγραφό του προς τα μέλη της σχετικής επιτροπής, το οποίο είχε αποκαλύψει ο "Ρ" τον περασμένο Νοέμβρη, ζητούσε τον άμεσο επανακαθορισμό της τιμής όλων των κυκλοφορούντων στην ελληνική αγορά φαρμάκων, με νέο ορθολογιστικό σύστημα κοστολόγησης, γιατί "τα μέσα επίπεδα των τιμών των φαρμάκων στη χώρα μας ξεπερνούν τα αντίστοιχα άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Γαλλία. Αν, δε, συσχετιστούν και με το κατά κεφαλήν εισόδημα, η χώρα μας κατέχει την πρώτη θέση"!

• Το Φλεβάρη του 1990 έγιναν ανατιμήσεις, που αφορούσαν 6.500 φάρμακα και οι αυξήσεις έφτασαν το 25%.
• Το Μάρτη του 1991 οι αυξήσεις άγγιξαν το 44%.
• Τον Ιούλη του 1992 οι αυξήσεις ανήλθαν στο 19%. Ενδιάμεσα, βέβαια, προέκυψαν ανατιμήσεις ("μερικές", όπως ονομάζονται), που παρέσυραν περαιτέρω τις τιμές σε αρκετές εκατοντάδες φάρμακα. Σ' αυτές θα πρέπει να προστεθούν οι ανατιμήσεις από 1 - 10%, που επιβλήθηκαν σε 790 φάρμακα το Μάη του 1993. Τότε είχαν κυκλοφορήσει, επίσης, 363 "νέα" φάρμακα, οι υπόγειες αυξήσεις των οποίων - όπως είχε αποκαλύψει ο "Ρ" - άγγιζαν το 1.079%!
• Ανάλογη έμμεση ανατίμηση, που αφορούσε την κυκλοφορία και παράλληλα την υπέρμετρη τιμολόγηση 75 "νέων" φαρμάκων, έγινε το φθινόπωρο του 1993.
• Τελευταία αύξηση στα 6.500 φάρμακα έγινε τον περσινό Γενάρη και κυμαινόταν από 4 - 8%, ενώ σε μία περίπτωση άγγιζε το 353%. Βέβαια, στο διάστημα του 1994 κυκλοφόρησαν επίσης κάποιες εκατοντάδες "νέων" φαρμάκων. Την ίδια χρονιά, το 1994, είχαμε και τη μείωση των τιμών μιας σειράς αντιγράφων φαρμάκων, που κυκλοφορούσαν από το καλοκαίρι του 1992 με "φουσκωμένες" τιμές, επειδή δεν εφαρμοζόταν σχετική αγορανομική διάταξη, που προβλέπει ότι οι τιμές των αντιγράφων φαρμάκων πρέπει να είναι κατά 14% φθηνότερες από τις αντίστοιχες των πρωτοτύπων. Η σημαντική αυτή καθυστέρηση, που σημειώθηκε στην εφαρμογή της διάταξης, είχε σαν αποτέλεσμα να επιβαρυνθούν τα ασφαλιστικά ταμεία με 18 δισ. δραχμές περίπου!

Β. ΜΠ.

Με ανησυχία παρακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση τη διατύπωση των θέσεων και των απόψεων της Ουάσιγκτον, γύρω από το καθεστώς που διέπει τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης.

Η ανησυχία της Αθήνας ξεκινά από την πάγια θέση που έχει υιοθετήσει η αμερικανική εξωτερική πολιτική, σύμφωνα με την οποία οι μειονοτικοί πληθυσμοί έχουν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Την άποψη αυτή το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών βρήκε την ευκαιρία να επαναλάβει, εμμέσως πλην σαφώς, με γραπτή απάντηση της εκπροσώπου του σε ερώτημα Τούρκου δημοσιογράφου, με αφορμή την καταδίκη του ψευτομουφτή της Ξάνθης Μεχμέτ Εμίν Αγκά.

"Το ζήτημα της μεταχείρισης των εθνικών μειονοτήτων - δήλωσε η εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου - σε αυτήν την περιοχή του κόσμου είναι εξαιρετικά ευαίσθητο και καλούμε όλες τις κυβερνήσεις στην περιοχή και σε αυτήν την περίπτωση την κυβέρνηση της Ελλάδας να ακολουθήσει τους διεθνώς αποδεκτούς κανόνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα στα θέματα της μειονότητας".

Η ελληνική κυβέρνηση παρακολουθεί με ανησυχία τη δημοσιοποίηση αυτών των θέσεων της Ουάσιγκτον, οι οποίες θα αποτυπωθούν άλλωστε και στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η οποία αναμένεται να δοθεί σήμερα στη δημοσιότητα.

Σχολιάζοντας τη δήλωση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, ο υπουργός Τύπου Ε. Βενιζέλος επιχείρησε να υποβαθμίσει το θέμα, λέγοντας ότι η αμερικανική "πρόσκληση στις κυβερνήσεις της περιοχής και ιδιαίτερα στην κυβέρνηση της Ελλάδας για τη συγκεκριμένη περίπτωση είναι μία πρόσκληση, η οποία είναι συνηθισμένο φαινόμενο".

Παρ' όλα αυτά, το υπουργείο Εξωτερικών μελετά τον τρόπο "αντίδρασης" στην ευθεία ανάμειξη των ΗΠΑ στα εσωτερικά θέματα της χώρας, η οποία, ασφαλώς, "επιβάλλεται" να είναι "ήπιων τόνων" και "κομψά διατυπωμένη", καθώς η ελληνική κυβέρνηση δεν επιθυμεί επ' ουδενί λόγω να διαταράξει τις σχέσεις της με την Ουάσιγκτον. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, πιθανότατα αύριο ο πρεσβευτής της χώρας μας στην Ουάσιγκτον θα προβεί στο ήπιων τόνων διάβημα της Ελλάδας προς το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών, στο οποίο θα επαναλαμβάνονται οι γνωστές ελληνικές θέσεις, οι οποίες στηρίζονται στη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία καθορίζει ότι η μειονότητα της Θράκης είναι θρησκευτική.

Η ΓΣΕΕ εκφράζει την πλήρη αντίθεσή της στην πρόσφατη κυβερνητική απόφαση να κλείσει η μοναδική ελληνική φαρμακοβιομηχανία ΕΛΒΙΠΥ (ΧΡΩΠΕΙ) και ζητά την επανεξέταση της παραπάνω απόφασης.

Η απόφαση αυτή, τονίζει σε χτεσινή ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ, δεν εντάσσεται σε κανένα σχεδιασμό για τη διασφάλιση της παρέμβασης του κράτους στο φάρμακο, έναν τομέα ιδιαίτερα κρίσιμο για την υγεία, την οικονομία και την ανεξαρτησία της χώρας. Η έλλειψη ενός τέτοιου σχεδιασμού, επισημαίνει η ΓΣΕΕ, στερεί τη δυνατότητα στο κράτος να παρεμβαίνει, μέσα από μια δημόσια ελληνική εταιρία στον κλάδο του φαρμάκου, για να διαμορφώνει τις τιμές και να μην είναι ανεξέλεγκτη η αγορά. Στερεί τη δυνατότητα περιορισμού της εισαγωγής φαρμάκων, που επιβαρύνει οικονομικά τον καταναλωτή, τα ασφαλιστικά ταμεία και τον κρατικό προϋπολογισμό. Επίσης, συνεχίζει η ανακοίνωση της ΓΣΕΕ, το κλείσιμο της ΧΡΩΠΕΙ κάνει ακόμα πιο αδύναμο το κράτος στους κάθε λογής εκβιασμούς με τις τεχνητές ελλείψεις φαρμάκων και άλλες μεθοδεύσεις από τις πολυεθνικές και τους φαρμακοβιομηχάνους.

Οι εργαζόμενοι, υπογραμμίζει η ΓΣΕΕ, αναρωτιούνται αν μπορεί να υλοποιηθεί η δέσμευση της σημερινής κυβέρνησης για παρέμβαση του κράτους στον ευαίσθητο τομέα του φαρμάκου, αφού οποιαδήποτε παρέμβαση θα εξαντλείται πλέον στην εμπορία.

Η ΧΡΩΠΕΙ, επισημαίνει η ΓΣΕΕ, οδηγήθηκε στη χρεοκοπία απ' την προηγούμενη κυβέρνηση, ενώ θα μπορούσε να μπει δυναμικά στην αγορά, να καλύψει όλες τις ανάγκες, να ζήσει και να αναπτυχθεί. Η ΓΣΕΕ απαιτεί μια εθνική πολιτική για το φάρμακο, που θα διασφαλίζει το σχεδιασμό και την παρέμβαση του κράτους στην παραγωγή και τη διακίνηση, με εργαλείο μια υγιή, σύγχρονη, και δυναμική ελληνική επιχείρηση στον τομέα της φαρμακοβιομηχανίας.