Νέες αυξήσεις, που ξεπερνούν το 10%, αξιώνουν για τις τιμές όλων των κυκλοφορούντων στην ελληνική αγορά φαρμάκων οι φαρμακοβιομήχανοι και οι εισαγωγείς, με πρόσχημα το γεγονός ότι οι τιμές παραμένουν "παγωμένες" από τον Γενάρη του '94, καθώς και το ότι θα χρειαστεί μεγάλο χρονικό διάστημα για να ολοκληρωθεί η γενική ανακοστολόγηση, προς την οποία φαίνεται να καταλήγει η επιτροπή που έχει συσταθεί στο υπουργείο Εμπορίου.

Σχετικό υπόμνημα για τις αυξήσεις κατέθεσαν στον υπουργό Εμπορίου, Κ. Σημίτη, ο Σύνδεσμός Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων, ο Σύλλογος Αντιπροσώπων Φαρμακευτικών Ειδών και η Πανελλήνια Ενωση Φαρμακοβιομηχανίας.Το Γενάρη του 1994 είχαν εγκριθεί από το υπουργείο Εμπορίου αυξήσεις για το σύνολο των 6.500 περίπου κυκλοφορούντων στην ελληνική αγορά φαρμάκων, που ξεκινούσαν από 4% και έφθαναν μέχρι και 8%, ενώ σε μία περίπτωση άγγιξαν το 353%. Ηταν η ένατη από το 1990 αύξηση στις τιμές των φαρμάκων και ήρθε σαν συνέχεια της πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ. Το αποτέλεσμα αυτών των αυξήσεων ήταν, σύμφωνα με τους μετριότερους υπολογισμούς, ο υπετριπλασιασμός της τιμής των φαρμάκων στο διάστημα 1990 - '94 προς όφελος των κερδοσκοπικών συμφερόντων των φαρμακοβιομηχάνων.

Πάντως, απ' την πλευρά του, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εμπορίου, Σ. Κοσμίδης,ο οποίος προεδρεύει της συγκεκριμένης επιτροπής, μέχρι στιγμής αποκλείει το ενδεχόμενο έγκρισης μιας "φλατ" αύξησης στα φάρμακα, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο γενικής ανακοστολόγησης.

Την ίδια στιγμή που οι φαρμακοβιομήχανοι προβάλλουν τις παραπάνω αξιώσεις, ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκου (ΕΟΦ) σε παλαιότερο έγγραφό του προς τα μέλη της σχετικής επιτροπής, το οποίο είχε αποκαλύψει ο "Ρ" τον περασμένο Νοέμβρη, ζητούσε τον άμεσο επανακαθορισμό της τιμής όλων των κυκλοφορούντων στην ελληνική αγορά φαρμάκων, με νέο ορθολογιστικό σύστημα κοστολόγησης, γιατί "τα μέσα επίπεδα των τιμών των φαρμάκων στη χώρα μας ξεπερνούν τα αντίστοιχα άλλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Γαλλία. Αν, δε, συσχετιστούν και με το κατά κεφαλήν εισόδημα, η χώρα μας κατέχει την πρώτη θέση"!

• Το Φλεβάρη του 1990 έγιναν ανατιμήσεις, που αφορούσαν 6.500 φάρμακα και οι αυξήσεις έφτασαν το 25%.
• Το Μάρτη του 1991 οι αυξήσεις άγγιξαν το 44%.
• Τον Ιούλη του 1992 οι αυξήσεις ανήλθαν στο 19%. Ενδιάμεσα, βέβαια, προέκυψαν ανατιμήσεις ("μερικές", όπως ονομάζονται), που παρέσυραν περαιτέρω τις τιμές σε αρκετές εκατοντάδες φάρμακα. Σ' αυτές θα πρέπει να προστεθούν οι ανατιμήσεις από 1 - 10%, που επιβλήθηκαν σε 790 φάρμακα το Μάη του 1993. Τότε είχαν κυκλοφορήσει, επίσης, 363 "νέα" φάρμακα, οι υπόγειες αυξήσεις των οποίων - όπως είχε αποκαλύψει ο "Ρ" - άγγιζαν το 1.079%!
• Ανάλογη έμμεση ανατίμηση, που αφορούσε την κυκλοφορία και παράλληλα την υπέρμετρη τιμολόγηση 75 "νέων" φαρμάκων, έγινε το φθινόπωρο του 1993.
• Τελευταία αύξηση στα 6.500 φάρμακα έγινε τον περσινό Γενάρη και κυμαινόταν από 4 - 8%, ενώ σε μία περίπτωση άγγιζε το 353%. Βέβαια, στο διάστημα του 1994 κυκλοφόρησαν επίσης κάποιες εκατοντάδες "νέων" φαρμάκων. Την ίδια χρονιά, το 1994, είχαμε και τη μείωση των τιμών μιας σειράς αντιγράφων φαρμάκων, που κυκλοφορούσαν από το καλοκαίρι του 1992 με "φουσκωμένες" τιμές, επειδή δεν εφαρμοζόταν σχετική αγορανομική διάταξη, που προβλέπει ότι οι τιμές των αντιγράφων φαρμάκων πρέπει να είναι κατά 14% φθηνότερες από τις αντίστοιχες των πρωτοτύπων. Η σημαντική αυτή καθυστέρηση, που σημειώθηκε στην εφαρμογή της διάταξης, είχε σαν αποτέλεσμα να επιβαρυνθούν τα ασφαλιστικά ταμεία με 18 δισ. δραχμές περίπου!

Β. ΜΠ.