ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 17 Φλεβάρη 2002
Σελ. /32
ΔΙΕΘΝΗ
ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
«Στην κλιμάκωση η μοναδική μας επιλογή είναι ο αγώνας»

Συνέντευξη του Μπάσαρ Σαχλί Ομάρ, μέλους του ΠΓ του Κόμματος του Παλαιστινιακού Λαού

Προσπαθώντας να αποφύγουν τα δακρυγόνα

Associated Press

Προσπαθώντας να αποφύγουν τα δακρυγόνα
Πρώτος στόχος της ισραηλινής επιθετικής πολιτικής είναι η, με κάθε τρόπο, υπόσκαψη του παλαιστινιακού αγώνα για ανεξαρτησία, για αξιοπρέπεια και ελευθερία, υποστηρίζει ο Μπάσαρ Σαχλί Ομάρ, μέλος του ΠΓ του Κόμματος του Παλαιστινιακού Λαού, που μίλησε στο «Ρ», κατά την παραμονή του στην Αθήνα, όπου συμμετείχε στη Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων των χωρών της Νότιας και Ανατολικής Μεσογείου, του Περσικού Κόλπου και της Ερυθράς Θάλασσας. Ο Μπάσαρ Σαχλί Ομάρ εκτίμησε ότι η κατάσταση θα κλιμακωθεί περαιτέρω με απρόβλεπτες συνέπειες, όσο η ισραηλινή τακτική παραμένει απαράλλακτη.

- Διογκώνεται μέρα με τη μέρα η βία στα αυτόνομα εδάφη, αλλά και μια φημολογία που πριμοδοτείται από την ισραηλινή ηγεσία ότι ο Παλαιστίνιος ηγέτης δεν ελέγχει πλήρως την κατάσταση στα παλαιστινιακά εδάφη. Ποιο είναι το σχόλιό σας;

- Καλό είναι ορισμένα πράγματα να λέγονται όπως είναι. Ο Γιάσερ Αραφάτ είναι υπεύθυνος της πολιτικής διοίκησης των παλαιστινιακών περιοχών. Η ισχύς του Γιάσερ Αραφάτ είναι πολιτική. Γι' αυτό και το μέτρο που λήφθηκε ήταν μια πολιτική συναίνεση όλων των παλαιστινιακών παρατάξεων και οργανώσεων να τηρηθεί εκεχειρία μετά από την έκκληση που απηύθυνε ο Γιάσερ Αραφάτ πριν από δύο μήνες, περίπου. Τη συμφωνία αυτή είχαν αποδεχτεί τόσο οι ισλαμιστικές όσο και όλες οι υπόλοιπες πολιτικές παρατάξεις των Παλαιστινίων και εφαρμοζόταν. Αρα έχει τον πολιτικό έλεγχο.

Οι εξελίξεις που ζούμε τις τελευταίες εβδομάδες, η επανάληψη των επιθέσεων και όλα αυτά, δεν είναι παρά αντίδραση στις επαναλαμβανόμενες προκλήσεις του ισραηλινού στρατού, ο οποίος, ενώ τηρούνταν η εκεχειρία, προχώρησε σε ανακαταλήψεις παλαιστινιακών εδαφών, σε εισβολές, σε δολοφονίες ακριβείας, σε συλλήψεις, σε κατεδαφίσεις παλαιστινιακών σπιτιών. Νομίζω ότι είναι κατανοητό για όλους πως οι αντιδράσεις αυτές δε σχετίζονται τόσο με τη δυνατότητα ή όχι του Γιάσερ Αραφάτ να ελέγξει την κατάσταση, όσο με την εντεινόμενη επιθετική πολιτική του Ισραήλ, που είναι σαφές, εκ των προτέρων, ότι θα προκαλέσει αντιδράσεις.

Το θέμα είναι ολοφάνερα πολιτικό. Γι' αυτό και αν επιτευχθεί μια πολιτική συναίνεση για την αποκλιμάκωση, μέσα από διεθνείς πιέσεις ή κάποια έξωθεν παρέμβαση, δε θα υπάρχει πλέον ζήτημα ελέγχου της κατάστασης εντός των αυτονόμων. Το Παλαιστινιακό δεν μπορεί να λυθεί, όπως έχει αποδειχθεί δεκαετίες τώρα, με στρατιωτικά μέσα και καταστολή, αλλά μόνο με πολιτικό τρόπο.

- Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι η ισραηλινή ηγεσία μεθοδικά προκαλεί την αντίδραση των εξτρεμιστικών παλαιστινιακών οργανώσεων, έτσι ώστε, σταδιακά, να υποσκαφθεί η εξουσία και η αξιοπιστία της Παλαιστινιακής Αρχής μέχρις ότου να καταρρεύσει και τα ηνία να αναλάβουν εξτρεμιστές. Ενα τέτοιο ενδεχόμενο, υποστηρίζουν, συμφέρει την ισραηλινή ηγεσία, διότι θεωρεί τους εξτρεμιστές ευκολότερους αντιπάλους, διπλωματικά και στρατιωτικά. Εκτιμάτε ότι, όντως, υπάρχει ένα τέτοιο σχέδιο; Και αν ναι, ποιο είναι το σχόλιο και η πρόβλεψή σας;

- Δεν μπορώ να πω αν όντως υπάρχει ένα σχέδιο έτσι όπως περιγράφεται από τους αναλυτές. Αυτό που εμείς εκτιμούμε είναι ότι η ισραηλινή ηγεσία ακολουθεί τη συγκεκριμένη επιθετική τακτική προσδοκώντας σε δύο πράγματα. Πρώτιστος σκοπός της είναι να υποχρεώσει τον Γιάσερ Αραφάτ, υπό το καθεστώς ασφυκτικών πιέσεων, να αποδεχτεί όσα το Ισραήλ εννοεί ως επίλυση του παλαιστινιακού προβλήματος, με την απομάκρυνση της προοπτικής ίδρυσης ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους και την υιοθέτηση απλώς μιας ανίσχυρης αυτονομίας που θα είναι μόνιμα υπό ισραηλινό έλεγχο και φυσικά ουδεμία σχέση δε θα έχει με τα πάγια παλαιστινιακά αιτήματα.

Σε περίπτωση, όμως, που κάτι τέτοιο δεν επιτευχθεί, τότε, ο δεύτερος, σε ιεραρχία, στόχος της είναι να καλλιεργηθεί στον παλαιστινιακό λαό, τεχνητά, μέσα από την ουσιαστική ομηρία της παλαιστινιακής ηγεσίας, η συμπάθεια για τους εξτρεμιστές ισλαμιστές ως μοναδική πηγή αντίδρασης, προκειμένου να δοθεί στην ισραηλινή ηγεσία το κατάλληλο πρόσχημα για να πλήξει αλύπητα και χωρίς όριο τους εξτρεμιστές. Μέχρι σήμερα, έχει αποδειχθεί ότι όταν ο ισραηλινός στρατός πλήττει, με κάποιο πρόσχημα, τους εξτρεμιστές, ουσιαστικά πλήττει το σύνολο του παλαιστινιακού λαού, εφαρμόζει συλλογική τιμωρία, πυροδοτώντας αυτόν τον φαύλο κύκλο της βίας.

«Μοναδική μας επιλογή η συνέχιση του αγώνα»

- Τις τελευταίες εβδομάδες, η ένταση έχει κλιμακωθεί, κατά κοινή ομολογία, σε πρωτοφανώς επικίνδυνα επίπεδα ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστινίους. Η Ουάσιγκτον, χωρίς κανένα πρόσχημα πλέον, υιοθετεί την ισραηλινή φρασεολογία και επιχειρηματολογία και επιρρίπτει το βάρος των ευθυνών στην παλαιστινιακή πλευρά, δίνοντας, ουσιαστικά, το ελεύθερο στην ισραηλινή ηγεσία να πράξει κατά βούληση. Πολλοί αναμένουν κλιμάκωση άνευ προηγουμένου στην περιοχή. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση για τις αμέσως επόμενες εξελίξεις;

- Το κόμμα μας δεν έπαψε ποτέ να επιδιώκει την επίλυση όλων των εθνικών προβλημάτων του παλαιστινιακού λαού μέσα από την οδό της πολιτικής και μάλιστα εξασφαλίζοντας τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση στους κόλπους της παλαιστινιακής πολιτικής σκηνής. Και νομίζουμε ότι είναι μεγάλη επιτυχία το γεγονός ότι, παρά την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση και την ένταση που επικρατεί, αποφεύχθηκε ο κίνδυνος, που εμφανίστηκε κάποια στιγμή αρκετά έντονα, για τη δημιουργία κάποιας εσωτερικής παλαιστινιακής διαμάχης. Αυτή τη στιγμή η Παλαιστινιακή Αρχή και ο παλαιστινιακός λαός υπόκεινται στην ίδια μοίρα, βιώνουν την ίδια κατάσταση, βρίσκονται υπό τον ίδιο ζυγό του κατακτητή. Γι' αυτό νομίζω ότι είναι απίθανο να υπάρξει η οποιαδήποτε διάσπαση σε αυτό το ενιαίο μέτωπο.

Είναι αλήθεια ότι οι ισραηλινές και οι αμερικανικές πιέσεις προς την Παλαιστινιακή Αρχή γίνονται μέρα με την ημέρα ολοένα και εντονότερες με στόχο να ληφθούν ακόμη σκληρότερα μέτρα σε βάρος ορισμένων εξτρεμιστικών παρατάξεων έτσι ώστε να προκληθεί, τελικά, εσωτερική διαμάχη. Γι' αυτό στόχος του κόμματός μας είναι να επιμείνουμε στον ενωτικό αγώνα απέναντι στο Ισραήλ και, πάνω από όλα, να αποφύγουμε πάση θυσία κάθε πρόκληση εσωτερικής διαμάχης. Ουσιαστικά, οι αμερικανικές και ισραηλινές θέσεις δε βάλλουν τόσο αποφασιστικά κατά των εξτρεμιστών όσο κατά των εθνικών στόχων του παλαιστινιακού λαού. Απλώς αξιοποιούν για το σκοπό τους τις εξτρεμιστικές οργανώσεις.

Δυστυχώς, οι εκτιμήσεις μου δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξες για το άμεσο μέλλον. Νομίζω ότι ο ισραηλινός στρατός, με τη μία ή την άλλη αφορμή, θα προχωρήσει σε διαρκώς περισσότερες εισβολές που σταδιακά θα λάβουν τη μορφή επανακατάληψης εδαφών. Ταυτόχρονα, όμως, θα αφήσουν την πολιτική διοίκηση των αυτονόμων, που θα έχουν απομείνει στην Παλαιστινιακή Αρχή, ενώ θα έχουν διαρκή στρατιωτική παρουσία σε αυτά τα εδάφη. Εμείς δεν έχουμε πολλές επιλογές, όπως είναι φανερό. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, ενωμένοι, στη βάση των αρχών μας, με στόχο πάντα την ίδρυση ανεξάρτητου βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους, την επιστροφή των προσφύγων, τον τερματισμό της κατοχής, ακόμη και αν αυτός ο αγώνας μάς στοιχίσει έστω και αυτά τα λίγα αυτόνομα εδάφη που σήμερα έχουμε.


Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ

«Θα καταφέρουμε να αντέξουμε τα πάντα»

Οι πέντε πατριώτες Κουβανοί, που άδικα έχουν καταδικαστεί σε φυλάκιση στις ΗΠΑ, έχουν μεταφερθεί σε ξεχωριστές φυλακές ύψιστης ασφαλείας

Μέσα σε δύσκολες και ταπεινωτικές συνθήκες, δεμένοι χειροπόδαρα, απροστάτευτοι από το κρύο και χωρίς φαγητό και νερό για πάνω από 12 ώρες, οι πέντε φυλακισμένοι Κουβανοί στις ΗΠΑ μεταφέρθηκαν σε φυλακές ύψιστης ασφαλείας σε διάφορες περιοχές της χώρας.

Υστερα από μια στημένη δίκη, όπου κρίθηκαν ένοχοι για κατασκοπία και άλλες ψευδείς κατηγορίες, ο Χεράρδο Ερνάντες Νορδέλο καταδικάστηκε δις σε ισόβια κάθειρξη, ο Ραμόν Λαμπαπίνο Σαλαζάρ και ο Αντόνιο Γκέρερο Ροντρίγκες σε ισόβια κάθειρξη, ο Ρενέ Γκονζάλες σε 15 χρόνια φυλάκισης και ο Φερνάντο Γκονζάλες σε 19 χρόνια. Αυτό που πραγματικά έπραξαν ήταν να συλλέξουν πληροφορίες από τρομοκρατικές οργανώσεις που εδρεύουν στη Φλόριδα, ώστε να υπερασπίσουν τη χώρα τους ενάντια σε πράξεις σαμποτάζ και εγκλήματα που σχεδιάζονται και χρηματοδοτούνται από το έδαφος των ΗΠΑ.

Σε συνέντευξή του στην κουβανική τηλεόραση στις 7 Φλεβάρη, ο Νταγομπέρτο Ροντρίγκες, του Κουβανικού Τμήματος Συμφερόντων που εδρεύει στην Ουάσιγκτον, δήλωσε πως στις διάφορες συνομιλίες του με τους πέντε ήρωες παρατήρησε πως έχουν «καλή ψυχική διάθεση, ανυποχώρητη αξιοπρέπεια, πίστη και εμπιστοσύνη στην Επανάσταση».

Εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους στις διάφορες εκφράσεις αλληλεγγύης από τον κουβανικό αλλά και τους λαούς του κόσμου. Και όλοι τους έχουν δείξει με τη στάση τους πως είναι προετοιμασμένοι να πραγματοποιήσουν τη φράση που έστειλε ο Φερνάντο στη γυναίκα του στις 23 Δεκέμβρη: «Θα καταφέρουμε να αντέξουμε τα πάντα»!

Σε άθλιες συνθήκες έγινε η μεταφορά τους

Οι πέντε του Μαϊάμι - όπως τους αποκαλούν πλέον - μεταφέρθηκαν με αεροπλάνο στην Ατλάντα στις 29 Γενάρη. Από το πρωί που τους δόθηκε πρόγευμα μέχρι τις 11 το βράδυ δεν έλαβαν ούτε φαγητό ούτε νερό. Παράλληλα, μηχανισμοί, τα λεγόμενα «μαύρα κουτιά» τοποθετήθηκαν στις χειροπέδες των Γεράρδο, Ραμόν και Αντόνιο που έχουν καταδικαστεί ισόβια. Αυτός ο μηχανισμός ενισχύει την κλειδαριά των χειροπέδων και ηλεκτρονικά μπορεί να εντοπίζει τους επικίνδυνους φυλακισμένους σε μεγάλη απόσταση.

Αφού έφτασαν στην Ατλάντα, φωτογραφήθηκαν, τους πήραν τα αποτυπώματα, τους ρίξανε στην «τρύπα». Μετά από μερικές μέρες, στις 4 Φλεβάρη, ο Γεράρδο και ο Ραμόν μεταφέρθηκαν σε φυλακή στην Οκλαχόμα. Τώρα πλέον αναμένουν ο καθένας να πάει και σε άλλη φυλακή. Ο Γεράρδο στο Λάμποκ της Καλιφόρνια, ο Ραμόν στο Μπόμοντ του Τέξας, ο Αντόνιο στη Φλόρενς του Κολοράντο, ο Ρενέ στο Λορέτο της Πενσιλβάνιας και ο Φερνάντο στη Μινεσότα.

Πράξεις αλληλεγγύης

Στο μεταξύ, η αλληλεγγύη με τους πέντε Κουβανούς πατριώτες συνεχίζει να αυξάνεται σε όλο τον κόσμο.

Στο Περού, η Κουβανο-Περουβιανική Φιλία έχει συλλέξει ήδη χιλιάδες υπογραφές, και η Επιτροπή Αλληλεγγύης του Πουέρτο Ρίκο με την Κούβα έχει οργανώσει μεγάλη διαδήλωση μπροστά στο ομοσπονδιακό δικαστήριο στο Σαν Χουάν, ζητώντας την απελευθέρωση των τεσσάρων.

Στην Ουρουγουάη, εκπρόσωποι αριστερών κομμάτων απαίτησαν την απελευθέρωση των Κουβανών ηρώων, κάτι που πραγματοποιήθηκε στις πρόσφατες διαδηλώσεις στο Πόρτο Αλέγκρε, της Βραζιλίας. Στη Γαλλία έχει ξεκινήσει καμπάνια συλλογής γραμμάτων για τον ίδιο σκοπό.

Εδώ, στην Ελλάδα, ο Ελληνο-Κουβανικός Σύνδεσμος Φιλίας, εκτός από το μάζεμα υπογραφών που έχει ξεκινήσει, με ψήφισμά του εκφράζει την αλληλεγγύη του προς τον κουβανικό λαό και ειδικά προς τους σκληρά δοκιμαζόμενους πέντε Κουβανούς πατριώτες, που, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα της χώρας τους στην εθνική ανεξαρτησία και ασφάλεια, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν με αβάσιμες και χαλκευμένες κατηγορίες από τα δικαστήρια των ΗΠΑ. Καταδικάζει τις ΗΠΑ για τις μεθοδεύσεις αυτές. Κάνει έκκληση στην κυβέρνηση, στα πολιτικά κόμματα και τον Τύπο να υψώσουν φωνή διαμαρτυρίας και να εκδηλώσουν την αλληλεγγύη τους για την απελευθέρωση των πέντε Κουβανών πατριωτών. Απαιτεί την άμεση αποφυλάκισή τους και την επιστροφή τους στην Κούβα. Παράλληλα, απαιτεί να σταματήσει κάθε είδους επέμβαση, ώστε να μπορέσει ο κουβανικός λαός να συνεχίσει απερίσπαστος το δημιουργικό του έργο.

ΗΠΑ
Προετοιμασία αγωνιστικών κινητοποιήσεων

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (του ανταποκριτή μας ΧΡ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ).--

Η οργάνωση Εθνική Νεολαία και Συνασπισμός Φοιτητών για Ειρήνη (NYSPC) ανακοίνωσε, ότι προετοιμάζει μαζική πορεία και διαδήλωση στην Ουάσιγκτον το Σάββατο 20 του Απρίλη, καλώντας τους νέους όλης της χώρας να πάρουν μέρος.

Στο προσκλητήριό της τονίζει ότι «είναι καιρός για όλους, όσοι εξακολουθούν να πιστεύουν στη δημοκρατία, στην ελευθερία και στην ισότητα, να απαιτήσουν ευθύνη από τους αξιωματούχους της κυβέρνησης και να σταματήσουν τον πόλεμο, τόσο στη χώρα μας, όσο και στο εξωτερικό».

Προβλέπεται ότι θα είναι η μεγαλύτερη και ευρύτερη αντιπολεμική διαδήλωση στη χώρα αφότου άρχισε ο πόλεμος των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν. Την πορεία της NYSPC υποστηρίζουν επίσης ο Εθνικός Συνασπισμός για Ειρήνη και Δικαιοσύνη (NCRJ), το Εθνικό Δίκτυο Εκτακτης Ανάγκης 911 και η Εργατική Δύναμη της Πόλης Νέας Υόρκης κατά του Πολέμου.

Στα αιτήματα της πορείας περιλαμβάνονται και τα εξής: Να μπει ένα τέλος στην ταπεινωτική και μυστική φυλάκιση μεταναστών, η κυβέρνηση να χρηματοδοτεί τα προγράμματα επιδομάτων στα οικονομικά θύματα των επιθέσεων της 11 Σεπτέμβρη και της ύφεσης, να τερματιστεί ο πόλεμος και η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ να βασίζεται στην κοινωνική και οικονομική δικαιοσύνη, όχι στη στρατιωτική και μονοπωλιακή καταπίεση.

Λόγω του ότι η πορεία οργανώνεται από το νεολαιίστικο και φοιτητικό κίνημα, υπάρχει ένας αριθμός αιτημάτων, που σχετίζονται με την ειδικότερη απήχηση του πολέμου στην εκπαίδευση και τη νεολαία. Επίσης, οι διαδηλωτές θα απαιτήσουν τον τερματισμό των φυλετικών διακρίσεων και της διογκωμένης στρατολόγησης έγχρωμων νέων και αυτών της εργατικής τάξης, την αύξηση της οικονομικής βοήθειας για μη στρατιωτικούς στόχους στην παιδεία και την πλήρη αποκάλυψη των στρατιωτικών συμβολαίων με πανεπιστήμια.

Και να πρόσφατο παράδειγμα του τι συμβαίνει στον τομέα αυτό. Ο ρεπουμπλικανός κυβερνήτης Τζορτζ Ράιαν περιέκοψε κατά 34 εκατομμύρια δολάρια το ποσόν που είχε οριστεί για το Πανεπιστήμιο του Ιλινόις (εδρεύει στο Σικάγο) αυτό το χρόνο, για να μειωθεί το παθητικό των 500 εκατ. δολαρίων του πολιτειακού προϋπολογισμού, που προκλήθηκε από τη συνεχώς αυξανόμενη οικονομική ύφεση. Σαν απάντηση, το Συμβούλιο Εφόρων του Πανεπιστημίου αυτού προτείνει αύξηση των διδάκτρων κατά 10%. «Αποδεχθείτε τις αυξήσεις αυτές, διαφορετικά θα αντιμετωπίσουμε μαζικές απολύσεις των υπαλλήλων μας», είπε στους σπουδαστές ο πρόεδρος του Πανεπιστημίου, Τζέιμς Στάκελ.

Η προτεινόμενη αύξηση, έπειτα από αυτήν των διδάκτρων κατά 37% μέσα στα προηγούμενα δυο χρόνια, σημαίνει ότι οι επερχόμενοι πρωτοετείς σπουδαστές του Πανεπιστημίου θα αντιμετωπίσουν μια αύξηση σχεδόν κατά 50%. Η απότομη αυτή άνοδος θα πλήξει συντριπτικά ιδιαίτερα τις φυλετικές μειονότητες και τα παιδιά της εργατικής τάξης. Ηδη, οι σπουδαστές και οι δυο εφημερίδες τους αντιτάχθηκαν έντονα στις ενέργειες αυτές. Σχηματίστηκε κι εδώ ένας συνασπισμός, για να αντιπαλέψει τις αυξήσεις, που πρόκειται να τεθούν σε ψηφοφορία στο Σώμα των Εφόρων το Μάρτη.

Με την ευκαιρία αυτή αποκαλύφθηκε, ότι το Ιδρυμα αυτό του Ιλινόις επιδιώκει με τη σειρά του να καταταγεί ανάμεσα στα λεγόμενα «υψηλού επιπέδου» πανεπιστήμια. Και να τι σημαίνει αυτό. Πολλά από τα πολιτειακά πανεπιστήμια έχουν συνεταιριστεί με μονοπώλια, για να επιδίδονται σε μελέτες υπέρ αυτών. Ανταγωνίζονται με την αφρόκρεμα των ιδιωτικών. Στην περίπτωση αυτή, οι πολιτειακές χρηματοδοτήσεις κατευθύνονται προς τους καθηγητές, οι οποίοι παίρνουν υψηλότατους μισθούς, ενώ ουσιαστικά επιδοτούνται τα μονοπωλιακά συμφέροντα.

Και άλλα τέτοια παρόμοια συμβαίνουν και σε άλλες περιοχές της χώρας. Ετσι, η πορεία στην Ουάσιγκτον, που αναφέρθηκε αρχικά εδώ, αποχτά τεράστιο ενδιαφέρον.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ