Πρώτος στόχος της ισραηλινής επιθετικής πολιτικής είναι η, με κάθε τρόπο, υπόσκαψη του παλαιστινιακού αγώνα για ανεξαρτησία, για αξιοπρέπεια και ελευθερία, υποστηρίζει ο Μπάσαρ Σαχλί Ομάρ, μέλος του ΠΓ του Κόμματος του Παλαιστινιακού Λαού, που μίλησε στο «Ρ», κατά την παραμονή του στην Αθήνα, όπου συμμετείχε στη Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων των χωρών της Νότιας και Ανατολικής Μεσογείου, του Περσικού Κόλπου και της Ερυθράς Θάλασσας. Ο Μπάσαρ Σαχλί Ομάρ εκτίμησε ότι η κατάσταση θα κλιμακωθεί περαιτέρω με απρόβλεπτες συνέπειες, όσο η ισραηλινή τακτική παραμένει απαράλλακτη.

- Διογκώνεται μέρα με τη μέρα η βία στα αυτόνομα εδάφη, αλλά και μια φημολογία που πριμοδοτείται από την ισραηλινή ηγεσία ότι ο Παλαιστίνιος ηγέτης δεν ελέγχει πλήρως την κατάσταση στα παλαιστινιακά εδάφη. Ποιο είναι το σχόλιό σας;

- Καλό είναι ορισμένα πράγματα να λέγονται όπως είναι. Ο Γιάσερ Αραφάτ είναι υπεύθυνος της πολιτικής διοίκησης των παλαιστινιακών περιοχών. Η ισχύς του Γιάσερ Αραφάτ είναι πολιτική. Γι' αυτό και το μέτρο που λήφθηκε ήταν μια πολιτική συναίνεση όλων των παλαιστινιακών παρατάξεων και οργανώσεων να τηρηθεί εκεχειρία μετά από την έκκληση που απηύθυνε ο Γιάσερ Αραφάτ πριν από δύο μήνες, περίπου. Τη συμφωνία αυτή είχαν αποδεχτεί τόσο οι ισλαμιστικές όσο και όλες οι υπόλοιπες πολιτικές παρατάξεις των Παλαιστινίων και εφαρμοζόταν. Αρα έχει τον πολιτικό έλεγχο.

Οι εξελίξεις που ζούμε τις τελευταίες εβδομάδες, η επανάληψη των επιθέσεων και όλα αυτά, δεν είναι παρά αντίδραση στις επαναλαμβανόμενες προκλήσεις του ισραηλινού στρατού, ο οποίος, ενώ τηρούνταν η εκεχειρία, προχώρησε σε ανακαταλήψεις παλαιστινιακών εδαφών, σε εισβολές, σε δολοφονίες ακριβείας, σε συλλήψεις, σε κατεδαφίσεις παλαιστινιακών σπιτιών. Νομίζω ότι είναι κατανοητό για όλους πως οι αντιδράσεις αυτές δε σχετίζονται τόσο με τη δυνατότητα ή όχι του Γιάσερ Αραφάτ να ελέγξει την κατάσταση, όσο με την εντεινόμενη επιθετική πολιτική του Ισραήλ, που είναι σαφές, εκ των προτέρων, ότι θα προκαλέσει αντιδράσεις.

Το θέμα είναι ολοφάνερα πολιτικό. Γι' αυτό και αν επιτευχθεί μια πολιτική συναίνεση για την αποκλιμάκωση, μέσα από διεθνείς πιέσεις ή κάποια έξωθεν παρέμβαση, δε θα υπάρχει πλέον ζήτημα ελέγχου της κατάστασης εντός των αυτονόμων. Το Παλαιστινιακό δεν μπορεί να λυθεί, όπως έχει αποδειχθεί δεκαετίες τώρα, με στρατιωτικά μέσα και καταστολή, αλλά μόνο με πολιτικό τρόπο.

- Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι η ισραηλινή ηγεσία μεθοδικά προκαλεί την αντίδραση των εξτρεμιστικών παλαιστινιακών οργανώσεων, έτσι ώστε, σταδιακά, να υποσκαφθεί η εξουσία και η αξιοπιστία της Παλαιστινιακής Αρχής μέχρις ότου να καταρρεύσει και τα ηνία να αναλάβουν εξτρεμιστές. Ενα τέτοιο ενδεχόμενο, υποστηρίζουν, συμφέρει την ισραηλινή ηγεσία, διότι θεωρεί τους εξτρεμιστές ευκολότερους αντιπάλους, διπλωματικά και στρατιωτικά. Εκτιμάτε ότι, όντως, υπάρχει ένα τέτοιο σχέδιο; Και αν ναι, ποιο είναι το σχόλιο και η πρόβλεψή σας;

- Δεν μπορώ να πω αν όντως υπάρχει ένα σχέδιο έτσι όπως περιγράφεται από τους αναλυτές. Αυτό που εμείς εκτιμούμε είναι ότι η ισραηλινή ηγεσία ακολουθεί τη συγκεκριμένη επιθετική τακτική προσδοκώντας σε δύο πράγματα. Πρώτιστος σκοπός της είναι να υποχρεώσει τον Γιάσερ Αραφάτ, υπό το καθεστώς ασφυκτικών πιέσεων, να αποδεχτεί όσα το Ισραήλ εννοεί ως επίλυση του παλαιστινιακού προβλήματος, με την απομάκρυνση της προοπτικής ίδρυσης ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους και την υιοθέτηση απλώς μιας ανίσχυρης αυτονομίας που θα είναι μόνιμα υπό ισραηλινό έλεγχο και φυσικά ουδεμία σχέση δε θα έχει με τα πάγια παλαιστινιακά αιτήματα.

Σε περίπτωση, όμως, που κάτι τέτοιο δεν επιτευχθεί, τότε, ο δεύτερος, σε ιεραρχία, στόχος της είναι να καλλιεργηθεί στον παλαιστινιακό λαό, τεχνητά, μέσα από την ουσιαστική ομηρία της παλαιστινιακής ηγεσίας, η συμπάθεια για τους εξτρεμιστές ισλαμιστές ως μοναδική πηγή αντίδρασης, προκειμένου να δοθεί στην ισραηλινή ηγεσία το κατάλληλο πρόσχημα για να πλήξει αλύπητα και χωρίς όριο τους εξτρεμιστές. Μέχρι σήμερα, έχει αποδειχθεί ότι όταν ο ισραηλινός στρατός πλήττει, με κάποιο πρόσχημα, τους εξτρεμιστές, ουσιαστικά πλήττει το σύνολο του παλαιστινιακού λαού, εφαρμόζει συλλογική τιμωρία, πυροδοτώντας αυτόν τον φαύλο κύκλο της βίας.

- Τις τελευταίες εβδομάδες, η ένταση έχει κλιμακωθεί, κατά κοινή ομολογία, σε πρωτοφανώς επικίνδυνα επίπεδα ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστινίους. Η Ουάσιγκτον, χωρίς κανένα πρόσχημα πλέον, υιοθετεί την ισραηλινή φρασεολογία και επιχειρηματολογία και επιρρίπτει το βάρος των ευθυνών στην παλαιστινιακή πλευρά, δίνοντας, ουσιαστικά, το ελεύθερο στην ισραηλινή ηγεσία να πράξει κατά βούληση. Πολλοί αναμένουν κλιμάκωση άνευ προηγουμένου στην περιοχή. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση για τις αμέσως επόμενες εξελίξεις;

- Το κόμμα μας δεν έπαψε ποτέ να επιδιώκει την επίλυση όλων των εθνικών προβλημάτων του παλαιστινιακού λαού μέσα από την οδό της πολιτικής και μάλιστα εξασφαλίζοντας τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση στους κόλπους της παλαιστινιακής πολιτικής σκηνής. Και νομίζουμε ότι είναι μεγάλη επιτυχία το γεγονός ότι, παρά την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση και την ένταση που επικρατεί, αποφεύχθηκε ο κίνδυνος, που εμφανίστηκε κάποια στιγμή αρκετά έντονα, για τη δημιουργία κάποιας εσωτερικής παλαιστινιακής διαμάχης. Αυτή τη στιγμή η Παλαιστινιακή Αρχή και ο παλαιστινιακός λαός υπόκεινται στην ίδια μοίρα, βιώνουν την ίδια κατάσταση, βρίσκονται υπό τον ίδιο ζυγό του κατακτητή. Γι' αυτό νομίζω ότι είναι απίθανο να υπάρξει η οποιαδήποτε διάσπαση σε αυτό το ενιαίο μέτωπο.

Είναι αλήθεια ότι οι ισραηλινές και οι αμερικανικές πιέσεις προς την Παλαιστινιακή Αρχή γίνονται μέρα με την ημέρα ολοένα και εντονότερες με στόχο να ληφθούν ακόμη σκληρότερα μέτρα σε βάρος ορισμένων εξτρεμιστικών παρατάξεων έτσι ώστε να προκληθεί, τελικά, εσωτερική διαμάχη. Γι' αυτό στόχος του κόμματός μας είναι να επιμείνουμε στον ενωτικό αγώνα απέναντι στο Ισραήλ και, πάνω από όλα, να αποφύγουμε πάση θυσία κάθε πρόκληση εσωτερικής διαμάχης. Ουσιαστικά, οι αμερικανικές και ισραηλινές θέσεις δε βάλλουν τόσο αποφασιστικά κατά των εξτρεμιστών όσο κατά των εθνικών στόχων του παλαιστινιακού λαού. Απλώς αξιοποιούν για το σκοπό τους τις εξτρεμιστικές οργανώσεις.

Δυστυχώς, οι εκτιμήσεις μου δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξες για το άμεσο μέλλον. Νομίζω ότι ο ισραηλινός στρατός, με τη μία ή την άλλη αφορμή, θα προχωρήσει σε διαρκώς περισσότερες εισβολές που σταδιακά θα λάβουν τη μορφή επανακατάληψης εδαφών. Ταυτόχρονα, όμως, θα αφήσουν την πολιτική διοίκηση των αυτονόμων, που θα έχουν απομείνει στην Παλαιστινιακή Αρχή, ενώ θα έχουν διαρκή στρατιωτική παρουσία σε αυτά τα εδάφη. Εμείς δεν έχουμε πολλές επιλογές, όπως είναι φανερό. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, ενωμένοι, στη βάση των αρχών μας, με στόχο πάντα την ίδρυση ανεξάρτητου βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους, την επιστροφή των προσφύγων, τον τερματισμό της κατοχής, ακόμη και αν αυτός ο αγώνας μάς στοιχίσει έστω και αυτά τα λίγα αυτόνομα εδάφη που σήμερα έχουμε.