Εκατό εκατομμύρια Αμερικανοί έκαναν το τεστ γεύσης μεταξύ της «Κόκα - Κόλα» και της «Πέπσι». Στο σύνολο, λοιπόν, απέτυχαν να εντοπίσουν τις διαφορές και φυσικά να διαχωρίσουν τα δύο προϊόντα, παρά το γεγονός ότι σχεδόν και τα 4 δισεκατομμύρια του προϋπολογισμού για διαφήμιση, δαπανήθηκαν... Τελικά οι δύο πλευρές, το Δημοκρατικό και το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, γνώριζαν εξαρχής ότι ανάμεσα στα σενάρια είναι και αυτό που εκτυλίσσεται από τη νύχτα της 7ης Νοέμβρη. Ετσι, έκαναν αυτό που θα έκανε κάθε Αμερικανός πολίτης, σε ένα τόσο δαπανηρό παιχνίδι, με τόσο ισχυρά κίνητρα και τρομακτικά οφέλη... ΕΚΛΕΨΑΝ!

Καταρχήν, ο πρώτος που «έκλεψε» ήταν ο εξάδελφος του Μπους, που είναι πρόεδρος του τηλεοπτικού καναλιού «Φοξ», που πρώτο ανακοίνωσε ότι σύμφωνα με τα έξιτ πολς ο νικητής των 25 εκλεκτορικών ψήφων της Φλόριντα και συνεπώς των εκλογών είναι ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος. Για να μη χάσουν την αποκλειστικότητα, έσπευσαν και τα υπόλοιπα... έγκυρα και υιοθέτησαν τη γραμμή, όπως το CNN, το ABC, το NBC, το CBS, παρά το γεγονός ότι η εταιρία «Voter News Service», που είναι επιφορτισμένη με τα έξιτ πολς σε παναμερικανικό επίπεδο δεν είχε ανακοινώσει κάτι ανάλογο. Βέβαια, ο Μπους αυτοανακηρύχτηκε πρόεδρος, ο Γκορ τον συνεχάρη και μετά ακολούθησε ο τραγέλαφος...

Βέβαια, ουδείς μπορεί πια να πείσει κανένα, ειδικά αν λάβει υπόψη τη Φλόριντα και κυρίως το όργιο που συνέβη. Αυτή τη στιγμή μπορούμε να πάρουμε μόνο το παράδειγμα της Φλόριντα, καθώς η ισοπαλία των 300 ψήφων, που ουδείς γνωρίζει ότι είναι 300, αλλά θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε, έχει φέρει στο φως της δημοσιότητας χιλιάδες «παρατυπίες». Μόνο στη Φλόριντα. Ποιος ξέρει, αν η «πολεμική σύγκρουση συνεχιστεί» για πολύ καιρό ακόμη, τότε πολύ περισσότερα δείγματα «δημοκρατίας» μπορούν να φανούν στον ορίζοντα.

Στη συγκεκριμένη κομητεία, το ψηφοδέλτιο «πεταλούδα», έδωσε χιλιάδες ψήφους στον υποψήφιο του Μεταρρυθμιστικού Κόμματος, Πατ Μπιουκάναν, αλλά και σχεδόν 20.000 άκυρες ψήφους. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα από την ίδια την εκλογική επιτροπή της Φλόριντα, που χαρακτήρισε τα ποσοστά των άκυρων φυσιολογικά... αν και ο συνολικός αριθμός των άκυρων σε όλη την πολιτεία της Φλόριντα, και όχι μόνο σε μία κομητεία που αριθμεί 460.000 ψηφοφόρους, κυμάνθηκε περίπου στα ίδια επίπεδα κατά την προεδρική αναμέτρηση του 1996, μεταξύ Μπιλ Κλίντον και Μπομπ Ντόουλ. Οσο για τον Μπιουκάναν, είδε τους ψήφους του να αυξάνονται κατά 110%. Το 1996 οι ψήφοι του Μπιουκάναν στη συγκεκριμένη κομητεία ήταν περίπου 1.500, ενώ φέτος 3.407! Πώς γίνεται όταν συνολικά ο Μπιουκάναν έχασε μέρος της εκλογικής του δύναμης; Διαφορετικά το εκτιμά, ο επικεφαλής της ομάδας Μπους, Τζέιμς Μπέικερ, που το χαρακτήρισε απολύτως φυσιολογικό και μάλιστα ότι καταδεικνύει τη διεισδητικότητα του Μεταρρυθμιστικού Κόμματος στα συντηρητικά στρώματα των συνταξιούχων! Πάντως, ο ίδιος ο Μπιουκάναν την επομένη των εκλογών γέλασε με την απότομη άνοδο του κόμματός του σε μία και μόνο κομητεία και δήλωσε ότι προφανώς αυτοί οι ψήφοι ανήκουν στον Γκορ!

Αν αυτά συνέβαιναν μόνο στο Παλμ Μπιτς τότε θα μπορούσε κάποιος να προβάλλει το επιχείρημα ότι απλά η επιτροπή της κομητείας ήταν ανίκανη και ίσως κάπως κουτή... Ομως ο αμερικανικός Τύπος βρίθει από χιλιάδες καταγγελίες πολιτών για παρατυπίες όλων των ειδών και όλων των τύπων.

Εκλογικά τμήματα σε διάφορες κομητείες τους τελείωσαν νωρίς τα ψηφοδέλτια, σύμφωνα με δημοσίευμα των «Λος Αντζελες Τάιμς» στις 11 του Νοέμβρη. Ενώ στο ίδιο φύλλο, αναφέρονταν πλείστα περιστατικά, όπου η αστυνομία είχε στήσει μπλόκα σε συγκεκριμένες γειτονιές Αφροαμερικανών, και δεν άφηνε τα αυτοκίνητα να περάσουν ενώ γινόταν εξονυχιστικός έλεγχος.

Στην Τάμπα, σύμφωνα με το Ασοσιέιτεντ Πρες, ορισμένα εκλογικά τμήματα έκλεισαν «νωρίτερα» και ενώ οι ψηφοφόροι περίμεναν στην ουρά για να ψηφίσουν. Στην Κομητεία της Οσεόλα, τα ηλεκτρονικά ψηφοδέλτια δεν είχαν τη σωστή διάταξη, με αποτέλεσμα ορισμένοι ψηφοφόροι να ψηφίσουν τον Χάρι Μπράουν. Αντιστοίχως, από τους ισπανόφωνους ψηφοφόρους απαιτήθηκαν δύο ειδών ταυτότητες, ενώ μόνο μία είναι υποχρεωτική και μάλιστα σε ορισμένους εξ αυτών δεν επιτράπηκε να ψηφίσουν τελικά.

Δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες ψηφοφόροι στην κομητεία Μπρόουαρντ δεν ψήφισαν τελικά, καθώς δεν υπήρχαν τα επαρκή άτομα στην εφορευτική επιτροπή για να γίνει έλεγχος των στοιχείων και κυρίως του τόπου διαμονής. Σύμφωνα με το πρακτορείο «Ρόιτερς», σε πολλές περιπτώσεις διάσπαρτες σε όλη την Πολιτεία της Φλόριντα, στους ψηφοφόρους δόθηκε στυλό για να ψηφίσουν στα δελτία πολλαπλής επιλογής, αντί του μολυβιού που μπορεί να αναγνωρίσουν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Κάτι που είναι κατάφωρη παραβίαση του ομοσπονδιακού νόμου.

Πολλοί ψηφοφόροι Αϊτινής καταγωγής, που λάμβαναν πρώτη φορά μέρος σε εκλογική διαδικασία, σύμφωνα με την εφημερίδα «Μαϊάμι Χέραλντ», εκδιώχτηκαν από τα εκλογικά τμήματα με προσχηματικούς λόγους.

Τέλος, είναι ενδεχόμενο αυτή η εκλογική αναμέτρηση να κριθεί όχι σε αυτούς που τελικά κατόρθωσαν να ψηφίσουν, έστω και λανθασμένα, αλλά σε αυτούς που απαγορεύτηκε η εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους, με το αιτιολογικό ότι είναι κατάδικοι! Την αποκάλυψη έκανε το περιοδικό «Μάδερ Τζόουνς», όπου αναφέρει ότι περισσότεροι από 4.000 ψηφοφόροι δεν μπόρεσαν ποτέ να ψηφίσουν ούτε καν να εγγραφούν γιατί κατά λάθος το όνομα τους ήταν συνώνυμο με κάποιου κατάδικου. Μετά, όταν οι ψηφοφόροι αποδείκνυαν τα στοιχεία τους, δεν ήταν αρκετός ο καιρός...

Δε χρειάζεται κάποιος να ανατρέξει στο βάθος του χρόνου και να φτάσει στις απαρχές της ίδρυσης του ομοσπονδιακού κράτους για να δει ότι ένα «όργιο» παρατυπιών λαμβάνει χώρα σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, έστω και στη σύντομη ζωή αυτού της νέας σχετικά κρατικής οντότητας. Βέβαια, οι ιστορικοί παραλληλίζουν τα όσα «αλλόκοτα» συμβαίνουν στην αυγή της νέας χιλιετίας και ενδέχεται να συνεχίσουν να συμβαίνουν μέχρι την ορκωμοσία του 43ου Προέδρου στις 20 του Γενάρη, με τις εκλογές του 1876, όπου ο νικητής στις κάλπες ηττήθηκε για μια «ύποπτη», μάλλον χρηματισμένη ψήφο, στο σώμα των εκλεκτόρων και τελικά ο Ράδερφορντ Μπίτσαρντ Χέιζ εκλέχτηκε ως 19ος Πρόεδρος των ΗΠΑ!

Ωστόσο το γεγονός που «βγάζει μάτι», αν και ελάχιστοι το συζητούν μεγαλοφώνως, είναι ότι πίσω από τους πρωταγωνιστές -«μνηστήρες», οι άνθρωποι που κινούν τα νήματα, πασχίζοντας και οι δύο να φτάσουν στη γραμμή του τερματισμού πρώτοι, έχουν μακρά «προπονητική ιστορία» στην παραδοσιακή αρένα της «νοθείας των ψήφων»! Μια νοθεία που σίγουρα «εξευγενίζει» την πολιτική ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών και μάλλον είναι αυτή που τους προσέδωσε και τον τίτλο ευγενίας: «η πιο σύγχρονη και ισχυρή δημοκρατία του πλανήτη».

Λοιπόν όπως έχουν παραταχθεί οι δυνάμεις στο «πεδίο μάχης της Φλόριντα», μπορεί κανείς να δει τους ανθρώπους που ηγούνται των αντίπαλων ομάδων. Από τη μία για τους Ρεπουμπλικανούς και τον Τζορτζ Μπους Τζούνιορ, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Τζέιμς Μπέικερ, ένας εκ των ανθρώπων που ως βλαστός της πετρελαϊκής βιομηχανίας έλαβε τα μαθήματά του και κυρίως ωφελήθηκε τα μάλα από την πρώτη κλεμμένη, κατά κυριολεξία, εκλογική αναμέτρηση για τη Γερουσία που έγινε από τον Λίντον Τζόνσον. Βέβαια, για τους Ρεπουμπλικανούς, αποτελεί ειρωνεία της Ιστορίας το γεγονός ότι ο άνθρωπος που ηγείται της αντίπαλης ομάδας των Δημοκρατικών είναι ο Γουίλιαμ(Μπιλ) Ντέιλι.

Αραγε τι σημαίνει αυτό το όνομα; Απλά, ο επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Αλ Γκορ, είναι γιος του Ρίτσαρντ Ντέιλι, του θρυλικού δημάρχου του Σικάγου που τα εκλογικά του «μαγειρέματα» είναι ιστορικά συνδεδεμένα με τη νίκη του Τζον Κένεντι επί του Ρίτσαρντ Νίξον για μερικές χιλιάδες ψήφους το 1960.

Το 1960, η εκλογική μάχη μεταξύ Κένεντι και Νίξον κρίθηκε στο φωτο-φίνις, αφού ψήφισαν οι νεκροί, οι περαστικοί, τα ιπτάμενα αντικείμενα αγνώστου ταυτότητας και φυσικά τα απανταχού τετράποδα. Ο ψηφοφόρος συνοδευόταν πίσω από το παραβάν, ώστε να είναι εξασφαλισμένο ότι θα ψηφίσει αυτό που «πρέπει». Η συνήθης τακτική των ανθρώπων του μηχανισμού, ήταν να περιμένουν τα αποτελέσματα από τα εκλογικά τμήματα της «άλλης» πλευράς ώστε να απαντήσουν με τις ψήφους που χρειάζονταν για να καλυφθεί η διαφορά. Στο βιβλίο «American pharaon» μια πολιτική βιογραφία του Ντέιλι, ένας μάρτυρας διηγείται ότι εκείνη την 8η Νοεμβρίου κάποιος έφτασε σε ένα εκλογικό τμήμα και φώναξε: «Χρειαζόμαστε τριάντα ακόμη ψήφους!» Και αυτοί οι ψήφοι βρέθηκαν ως διά μαγείας στην κομητεία Κουκ!

Οταν οι Ρεπουμπλικανοί κατηγόρησαν το δήμαρχο για εκλογική νοθεία, εκείνος τους πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα: στις αγροτικές περιοχές του Ιλινόις που ελέγχουν οι Ρεπουμπλικανοί, είπε, τα αποτελέσματα είναι εξίσου πλασματικά με τα αποτελέσματα ορισμένων περιφερειών του Σικάγου για τις οποίες διαμαρτύρονται εκείνοι. Το επιχείρημα του Ντέιλι είχε εμπνεύσει τότε τους σκιτσογράφους, αλλά ποτέ δεν αμφισβητήθηκε στα δικαστήρια.

Ο Κένεντι κέρδισε για 8.858 ψήφους, σε σύνολο 5 περίπου εκατομμυρίων, και απέσπασε τους 27 εκλέκτορες του Ιλινόις. Στο Τέξας, από όπου προερχόταν ο αντιπρόεδρός του Λίντον Τζόνσον, και όπου υπήρξαν επίσης καταγγελίες για νοθεία, το Δημοκρατικό Κόμμα κέρδισε για 16.257 ψήφους. Το Σώμα των Εκλεκτόρων ψήφισε τον Κένεντι με 303 ψήφους έναντι 219 του Νίξον. Αλλοι 15 εκλέκτορες αγνόησαν το αποτέλεσμα στις νότιες πολιτείες από τις οποίες προέρχονταν και ψήφισαν το γερουσιαστή Χάρι Μπερντ. Παρά τις παρατυπίες, ο Νίξον δεν αμφισβήτησε τα εκλογικά αποτελέσματα, γιατί ως γνήσιο «πολιτικό ζώον» ήξερε ότι σε περίπτωση που πήγαινε στα δικαστήρια, οι δημοκρατικοί θα απαντούσαν με το ίδιο νόμισμα, καθώς και το δικό του επιτελείο είχε «φτιάξει» τα αποτελέσματα κατά τον ίδιο τρόπο στο νότιο Ιλινόις! Το μόνο που ήθελε ο Νίξον είναι να παραμείνει πολιτικά «ζωντανός» και αυτό το πέτυχε και κατάφερε να εκλεγεί δις μάλιστα Πρόεδρος με κατάληξη βέβαια, την παραίτηση υπό το βάρος του σκανδάλου Γουότεργκέιτ! Ενα ακόμη λαμπρό δείγμα της αμερικανικής δημοκρατίας!

Οσο για τον Μπέικερ, μαθήτευσε σε ένα μεγάλο «μάγειρα» και ήταν στο επιτελείο του ασχέτως αν ήταν δημοκρατικός. Οπως προαναφέρθηκε πρόκειται για τον Λίντον Τζόνσον, που πια η εκλογή Κένεντι ήταν το κύκνειο άσμα του. Η θητεία του άρχισε πολύ νωρίς και τα πρώτα δείγματα τα βρίσκουμε το 1948, όταν «κέρδισε» για μόλις 87 ψήφους επί συνόλου 90.000, τη θέση του Γερουσιαστή του Τέξας και μάλιστα με ορισμένα εκλογικά τμήματα να δείχνουν υπέρογκο αριθμό ψηφοφόρων. Περίπου 2.000 περισσότερους από αυτούς που ήταν εγγεγραμμένοι!

Βέβαια ο Τζόνσον και οι σύμβουλοί του φοβούμενοι μία πιθανή νομική προσφυγή προγραμμάτισαν να καθυστερήσουν την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, να θέσουν το θέμα ακόμη και της επανάληψης της ψηφοφορίας. Τότε εμφανίστηκε στη σκηνή ένας φέρελπις δικηγόρος ο Αμπε Φόρτας που κατέφυγε σε δικαστική διαμάχη για την εκλογική αναμέτρηση. Εννοείται ότι στο τοπικό δικαστήριο έχασε αλλά τον συμβούλεψαν να καταφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών. Σε αυτό το σημείο η μάχη είχε κριθεί υπέρ του Λίντον Τζόνσον καθώς τόσο ο ίδιος όσο και ο Φόρτας, πολύ σωστά είχαν υπολογίσει ότι ο δικαστής Μπλακ θα παρέμβει και θα αποφασίσει υπέρ του Τζόνσον. Ο λόγος; Ο δικαστής Μπλακ φοβούμενος τη συνεχώς αυξανόμενη δύναμη των Νοτίων (Ντίξικρατς) του Στρομ Θάρμοντ μετά τον πόλεμο θα ήθελε πολύ να δει έναν πρώην «Νιου Ντίλερ» - δηλαδή τους αξιωματούχους που περιστοίχιζαν τον Φράνκλιν Ντ. Ρούζβελτ με το πρόγραμμα «Νιου Ντιλ» - να διατηρεί τη θέση του.

Εννοείται, ότι από αυτό το μαγείρεμα όλοι επωφελήθηκαν. Φυσικά ο Τζόνσον που έγινε αντιπρόεδρος αλλά και Πρόεδρος μετά τη δολοφονία του Κένεντι, αλλά και η ομάδα Φόρτας, όπου ανήκε ο Μπέικερ!