ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 20 Φλεβάρη 2024
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
«Στη γειτονιά του Ουρανού - αναφορά στα ουράνια σώματα»

Παρουσιάστηκε την Κυριακή στη Θεσσαλονίκη η έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής»

Με μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου, πραγματοποιήθηκε την Κυριακή, στο Πολιτιστικό Κέντρο Πανοράματος στη Θεσσαλονίκη, η παρουσίαση της έκδοσης της «Σύγχρονης Εποχής», «Στη γειτονιά του Ουρανού - αναφορά στα ουράνια σώματα» του Τζαμάλ - Οδυσσέα Μαάιτα.

Στην εκδήλωση μίλησαν ο Χάρης Βάρβογλης, ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Φυσικής ΑΠΘ, ο Γιάννης Γκόλιας, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Φυσικής ΑΠΘ, και ο συγγραφέας του βιβλίου Τζαμάλ - Οδυσσέας Μαάιτα, διδάκτορας του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με αντικείμενο τη «Μη γραμμική δυναμική» και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης στην Υπολογιστική Φυσική.

Το βιβλίο, σε φωτογραφική επιμέλεια Ηλία Καρατζούλη, προσπαθεί με σύντομο και εκλαϊκευτικό τρόπο να περιγράψει τα διάφορα ουράνια σώματα και αστρονομικά φαινόμενα, τις τελευταίες εξελίξεις στην αστρονομία.

Οπως είπαν και οι ομιλητές, για να διαβάσει κάποιος το βιβλίο δεν χρειάζονται γνώσεις αστρονομίας, παρά μόνο όρεξη για μάθηση.

Ο συγγραφέας περιγράφει τα πράγματα απλά, χωρίς όμως να κάνει έκπτωση στην επιστημονική τους τεκμηρίωση. Προκειμένου ο αναγνώστης να μένει ενήμερος για τα νέα δεδομένα, έχουν προστεθεί στο βιβλίο σύνδεσμοι, με τη μορφή QRCodes, μέσω των οποίων μπορεί να έχει πρόσβαση σε ό,τι νέο υπάρχει.

Ο Χάρης Βάρβογλης ανέφερε ότι με τα QRCodes, το βιβλίο καταφέρνει με επιτυχία να ανταπεξέλθει στο πρόβλημα της διαρκούς αλλαγής των δεδομένων στην αστρονομία. Ετσι μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει την τελευταία μορφή των θεωρητικών παρατηρησιακών δεδομένων για το συγκεκριμένο αντικείμενο. Στάθηκε στις φωτογραφίες της έκδοσης, λέγοντας ότι «είναι εξαιρετικές», αλλά και στη δομή του βιβλίου. Οπως είπε, «υπάρχουν παράγραφοι με παχιά γράμματα οι οποίες εξηγούν βασικά πράγματα και παράγραφοι με μικρότερα γράμματα οι οποίες προσφέρονται για μεταγενέστερη επεξεργασία. Αρα δεν είναι υποχρεωτικό να διαβάσει κάποιος το βιβλίο από τη σελίδα ένα μέχρι το τέλος. Μπορεί να το διαβάσει και εναλλακτικά. Είναι ένα βιβλίο πολύ αξιόλογο και εύχομαι πολλοί, όπως κι εγώ, να χαρούν να το διαβάσουν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές».

Ο Γιάννης Γκόλιας το χαρακτήρισε ως ένα βιβλίο εκλαϊκευμένης αστρονομίας. Ανέφερε ότι «η αστρονομία είναι πολύ σημαντική για τους επιστήμονες, αλλά και όλο τον κόσμο και συναρπαστική, γιατί μας βοηθάει να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας, μας βοηθάει να δούμε τη θέση μας στο σύμπαν. Το βιβλίο διαβάζεται πολύ ευχάριστα. Εχει ενδιαφέρον να βλέπουμε πώς ακριβώς φτάσαμε στην αστρονομία και στην αστροφυσική που έχουμε σήμερα, ξεκινώντας από την παρατήρηση του ουρανού πριν από 2.500 χρόνια». Πρόσθεσε ότι «ο στόχος του βιβλίου είναι να κάνει την αστρονομία προσιτή σε όλους, ανεξάρτητα από το επίπεδο γνώσεών τους, και πιστεύω το καταφέρνει». Εξήρε επίσης τις φωτογραφίες, μιλώντας για πολύ όμορφο υλικό, και τα QRCodes που όπως είπε δίνουν μια ανανεωτική πνοή στο βιβλίο. «Θα βοηθήσει τον αναγνώστη να αποκτήσει καλύτερη κατανόηση του σύμπαντος και έναν μεγαλύτερο βαθμό αυτογνωσίας. Είναι ένας πολύ ενδιαφέρων και προσιτός τρόπος να εξερευνήσει τα μυστήρια του σύμπαντος».

Ο Τζαμάλ - Οδυσσέας Μαάιτα ανέφερε ότι «σαν επιστήμονες οφείλουμε να βάλουμε πλάτη να φτάσουν τα επιτεύγματα της επιστήμης στην κοινωνία που ζούμε. Σ' αυτό βοηθάει η εκλαϊκευμένη επιστήμη. Μπορείς να περιγράψεις έναν τρόπο σκέψης, κάποια δεδομένα σε ένα γενικότερο επίπεδο χωρίς να μείνεις στις τεχνικές λεπτομέρειες. Το βιβλίο απευθύνεται και στους μη ειδικούς αλλά και στους ειδικούς».

Εξήγησε ότι υπάρχουν πολλά βιβλία αστρονομίας και αυτό ήταν μία πρόκληση, ώστε το βιβλίο να μην είναι μια επανάληψη. Το βιβλίο περιλαμβάνει μια ιστορική εισαγωγή, μέσα από την οποία επιχειρείται να απαντηθούν κάποιες βασικές ερωτήσεις που δείχνουν τη σύνδεση της Ιστορίας με την επιστήμη, τη σχέση της αστρονομίας με την ανθρώπινη δραστηριότητα, τον ανθρώπινο πολιτισμό, πώς συνδέθηκε με την ανάπτυξη της τεχνολογίας κ.λπ.

Επίσης περιγράφονται διάφορα ουράνια αντικείμενα αλλά και φαινόμενα όπως οι εκλείψεις, γίνεται αναφορά σε σύγχρονα θέματα όπως οι εξωπλανήτες.

Τέλος, ανέφερε ότι το πλούσιο φωτογραφικό υλικό και η ανάλυση των φωτογραφιών μάς επιτρέπουν να δούμε λεπτομέρειες πραγματικά εντυπωσιακές και να κάνουμε ένα ταξίδι στη γειτονιά του ουρανού.

«Σπύρος Σαμάρας: ένας αληθινός καλλιτέχνης της όπερας»

© Spiros Katopodis. All Rights

Με αυτή τη φράση, ο διάσημος Ιταλός ποιητής και δραματουργός των Πουτσίνι και Σαμάρα (1861-1917) μ.ά., Φερντινάντο Φοντάνα (1850-1919), προμήνυσε το «φαινόμενο» Σαμάρα πριν από περίπου 140 χρόνια! «Ακούστε» τη, με τη φαντασία σας και στο πρωτότυπο: Spiro Samara:una vera stoffa d'operista! Μα δεν είναι φοβερή η μουσικότητα των λέξεων;

Και απόδειξη αυτών των επαινετικότατων και με μεγάλο φορτίο, για το μέλλον, λόγων ενός «φτασμένου» λογοτέχνη, προς τον νεαρό 22χρονο Κερκυραίο μας βάρδο εν Ιταλία, - παρ' όλο που γνωρίζαμε πρωθύστερα τις μεταγενέστερες όπερές του, «Δεσποινίς του Μπελλ-Ιλ», «Λιονέλλα», «Ρέα», που ξεκινά με τον «Ολυμπιακό Υμνο», και «Τίγκρα», αλλά και τις οπερέττες του «η Κρητικοπούλα» και «η Πριγκίπισσα της Σάσσων», ενώ από δίσκους την «Ξανθούλα» και την «Μάρτυρα» - αποτελεί δίχως αμφιβολία, το ανέβασμα του περασμένου Σαββάτου, στα «Ολύμπια» - Δημοτικό Μουσικό Θέατρο «Μαρία Κάλλας» της οδού Ακαδημίας, το νεανικότατο έργο του συνθέτη σε τέσσερις πράξεις, «Μετζέ».

Επρόκειτο για έναν «ωκεανό» πρωτότυπων μουσικών θεμάτων που σου είναι τόσο οικεία και ταυτόχρονα να μην τα έχεις ξανακούσει ποτέ, με αποτέλεσμα να πιάνεις τον εαυτόν σου αφηρημένα να σιγομουρμουρίζει ή να λικνίζεται ελαφρά στο κάθισμά του στα μπαλέττα του έργου, σαν να είναι κάτι εντελώς δικό σου. Μα αυτό άλλωστε δεν είναι η αληθινή τέχνη;

Οσο για το Βύρωνα Φιδετζή που ξαναενορχήστρωσε το έργο, αφού η πρωτότυπη παρτιτούρα έχει χαθεί, κάνοντας έναν ακόμη άθλο στη μουσική μας ζωή, τι να πει κανείς! Πιστεύουμε πως ακόμη και αν οι Ιταλοί στα 1888 στη Ρώμη, άκουσαν ένα τελείως διαφορετικό έργο, ο Σαμάρας εάν ήταν παρών χτες, θα έμενε ευχαριστημένος από την «μαστοριά» και του Φιδετζή.

Η «Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών», η Χορωδία του Δήμου Αθηναίων υπό τη διδασκαλία του μαέστρου Σταύρου Μπερή και οι σολίστες στα καλύτερά τους, αν και θα χρειαζόταν τουλάχιστον μια χορωδία ακόμη για την ισορροπία. Τους ρόλους ερμήνευσαν οι: Lucie Peyramaure (Μετζέ), Κωνσταντίνος Κληρονόμος (Ναΐρ), Δημήτρης Πλατανιάς (Σελίμ), Heloise Mas (Βαζάντα), Τάσος Αποστόλου (Καντούρ) και Florent Leroux-Roche (Αμτζιάντ), τους οποίους προετοίμασε άψογα ο πιανίστας Απόστολος Παληός.

Η «Μετζέ» είναι έργο για το Ηρώδειο ή την Αρένα της Βερόνα, όχι για τα «Ολύμπια».

Την παράσταση παρακολούθησε και αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, αποτελούμενη από τα μέλη της ΚΕ του Κόμματος Δημήτρη Γόντικα και Διαμάντω Μανωλάκου.


Δρ Χρήστος Ηλ. ΚΟΛΟΒΟΣ
Διευθυντής Ορχήστρας

Πέθανε ο Γιώργος Μπλάνας

«Εγραψε ποίηση πραγματικά λαϊκή, εγκόσμια και στρατευμένη στον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο», σημειώνει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του για τον θάνατο του ποιητή

«Εφυγε» από τη ζωή την Κυριακή το βράδυ ο βραβευμένος ποιητής και μεταφραστής Γιώργος Μπλάνας.

Γεννήθηκε το 1959 στο Αιγάλεω και σπούδασε βιβλιοθηκονομία και ηλεκτροτεχνία. Ασχολήθηκε με διάφορες δουλειές, ενώ η πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα ήταν το 1987 με την έκδοση της ποιητικής συλλογής «Η ζωή κολυμπά σαν φάλαινα ανύποπτη πριν τη σφαγή». Εκτοτε κυκλοφόρησε 10 ποιητικές συλλογές, ενώ ασχολήθηκε επίσης με την κριτική, αλλά και με τη μετάφραση πλήθους σύγχρονων, κλασικών και αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων (Εντγκαρ Αλλαν Πόε, Τσαρλς Μπουκόφσκι, Ντίλαν Τόμας, Εζρα Πάουντ, Αλεν Γκίνσμπεργκ, Αλεξάντερ Πούσκιν κ.ά.). Δική του είναι και η μετάφραση του σπουδαίου έργου «Κατάσταση Πολιορκίας», του Παλαιστίνιου ποιητή Μαχμούντ Νταρουίς.

Στο θέατρο τον σύστησε ο Μιχαήλ Μαρμαρινός το 2011 με τη μετάφρασή του στον «Ηρακλή Μαινόμενο» του Ευριπίδη, μια παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου η οποία παρουσιάστηκε στην Επίδαυρο. Πολλά είναι τα ανεβάσματα τραγωδιών που έχουν χρησιμοποιήσει δικές του μεταφράσεις.

Το 2015 έλαβε το κρατικό βραβείο μετάφρασης ξένης λογοτεχνίας, για το έργο «Ζωή και Πεπρωμένο» του Βασίλι Γκρόσμαν, ενώ απέσπασε βραβεία για την ποιητική του συλλογή «Στασιωτικά [1-50]» αλλά και για τη μετάφρασή του στην τραγωδία «Ηρακλής Μαινόμενος».

Με θλίψη τον αποχαιρετά το ΚΚΕ

Σε ανακοίνωσή του για το θάνατο του Γ. Μπλάνα, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Αποχαιρετούμε με θλίψη τον Γιώργο Μπλάνα, μια από τις σημαντικότερες ποιητικές μορφές των τελευταίων 50 χρόνων.

Εχοντας κατακτήσει με βαθιά μελέτη και άσκηση την ικανότητα να γράφει απλά και κατανοητά, ο Γιώργος Μπλάνας, μετά από τα πρώτα βήματα μελαγχολικού λυρισμού, μετάγγισε στην ποίησή του τη φιλοσοφία, τον διαλεκτικό υλισμό και την Ιστορία. Με αυτό το πνεύμα προσέγγισε και το αρχαίο δράμα, "ζωντανεύοντας" έτσι τις εξαιρετικές μεταφράσεις του.

Ο Γιώργος Μπλάνας, ο οποίος είχε δηλώσει τη συμπόρευσή του με το ΚΚΕ, έγραψε ποίηση πραγματικά λαϊκή, εγκόσμια και στρατευμένη στον αγώνα για ένα καλύτερο αύριο.

Το ΚΚΕ εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους οικείους του».

Τρικυμία εν κρανίω;

«Δεν είμαστε αρνητικοί στη διοργάνωση ντεφιλέ σε αρχαιολογικούς χώρους, μνημεία και μουσεία. Η μόδα περιλαμβάνεται στη σύγχρονη πολιτιστική και δημιουργική βιομηχανία και μπορεί να συνάδει με τους χώρους αυτούς. Ομως, μείζονα σημασία έχει πού και πώς γίνονται οι εκδηλώσεις αυτές».

Η δήλωση ανήκει στην υπουργό Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, η οποία λίγο πριν «ξεσπάθωνε» δηλώνοντας ότι «με τη διοργάνωση επίδειξης μόδας στις αίθουσες όπου εκτίθενται τα Γλυπτά του Παρθενώνα, το Βρετανικό Μουσείο, για μια ακόμη φορά, αποδεικνύει τον μηδενικό σεβασμό του προς τα αριστουργήματα του Φειδία...».

Θα περιμέναμε να δηλώσει ξεκάθαρα ότι τα μνημεία και οι αρχαιολογικοί χώροι δεν μπορούν να λειτουργούν απλά ως ένα ντεκόρ, με ό,τι συνέπειες επισύρει η συγκεκριμένη λογική για την ασφάλειά τους, για την αλλοίωση του χαρακτήρα τους κ.λπ.; Οχι. Αλλωστε, πώς θα μπορούσε να εξηγήσει ότι μόνο τα τελευταία χρόνια δόθηκε η άδεια στον οίκο Ντιόρ για φωτογράφιση και κινηματογράφηση στην Ακρόπολη ή ότι πραγματοποιήθηκε επίδειξη μόδας στον αρχαιολογικό χώρο στο Σούνιο;

Η λογική του καπιταλιστικού κέρδους είναι ο «κοινός τόπος» όπου συναντιέται η πολιτική όλων των κυβερνήσεων, οι οποίες αντιμετωπίζουν (και) την πολιτιστική κληρονομιά με εμπορικό κριτήριο. Και αυτή η λογική τής αποδίδει και τον ρόλο που καλείται να διαδραματίσει για να προσελκύει απλά περισσότερους «πελάτες»...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ