Στο σημερινό δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών στη Βραζιλία, ο σημερινός Πρόεδρος και υποψήφιος του Κόμματος των Εργαζομένων (PT), Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα, αντιμετωπίζει τον Ζεράλντο Αλκμίν, υποψήφιο του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (PSDB).Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της «Datafohla», ο Λούλα συγκεντρώνει το 57% με 58% της πρόθεσης ψήφου και ο αντίπαλός του, το 37% με 38%. Ενόψει του δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών παρατηρήθηκε μεγάλη συσπείρωση υπέρ του Λούλα και από μερίδα του εκλογικού σώματος, που στον πρώτο γύρο την 1η Οκτώβρη είχε ψηφίσει υπέρ άλλου υποψηφίου.

Αυτή την αλλαγή στην πρόθεση ψήφου, κοινωνικές οργανώσεις, κινήματα, ακτιβιστές και διανοούμενοι στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς, την εξηγούν ως αναγκαία λύση για τις εξελίξεις στην περιοχή. Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και εκτιμήσεις γύρω από την πρώτη θητεία του Λούλα, μέχρι και σοβαρές αντιρρήσεις με κεντρικές πλευρές της πολιτικής που εφαρμόστηκε, ωστόσο γίνεται έκκληση για συστράτευση ενάντια στον κοινό εχθρό, τη Δεξιά, που θα ενισχύσει τη στρατηγική των Ηνωμένων Πολιτειών και εδραίωση της οικονομικής κυριαρχίας τους σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική με την επαναδιαπραγμάτευση της Ζώνης Ελευθέρου Εμπορίου της Αμερικής (ALCA). Ετσι η ψήφος στο Λούλα δικαιολογείται ως χρήσιμη ψήφος ή του «μικρότερου κακού».

Εκτός από τα κόμματα που στήριξαν την υποψηφιότητα του Λούλα από τον πρώτο γύρο, όπως το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βραζιλίας (PCdoB) και μερίδα του Κόμματος Δημοκρατικό Βραζιλιάνικο Κίνημα (PMDB), προστίθεται το δεξιό Προοδευτικό Κόμμα (PP).

Από την άλλη πλευρά η Ελοΐζα Ελένα του Κόμματος Σοσιαλισμός και Ελευθερία (PSOL), που ήρθε τρίτη στον πρώτο γύρο των εκλογών, κάλεσε τους οπαδούς της να μην δώσουν την ψήφο τους ούτε στον ένα υποψήφιο ούτε στον άλλον, όπως και ο Κριστόβαν Μπουάρκε του Δημοκρατικού Εργατικού Κόμματος (PDL).

Με απόφαση της Κεντρικής του Επιτροπής, το Βραζιλιάνικο Κομμουνιστικό Κόμμα (PCB), που στον πρώτο γύρο είχε ψηφίσει την Ελοΐζα Ελένα, υποψήφια του Αριστερού Μετώπου (το συγκροτούν το Κόμμα Σοσιαλισμός και Ελευθερία (PSOL), το Βραζιλιάνικο Κομμουνιστικό Κόμμα (PCB) και το Σοσιαλιστικό Κόμμα των Ενωμένων Εργαζομένων (PSTU)), συστήνει στα μέλη του σε ολόκληρη τη χώρα να δώσουν την κριτική τους ψήφο στον Λούλα, ενώ τονίζει χαρακτηριστικά ότι «ή με τον Λούλα στην κυβέρνηση ή με τον Αλκμίν, ο αγώνας θα είναι σκληρός, για την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων, της δημόσιας περιουσίας, του δικαιώματος οργάνωσης και των δημοκρατικών ελευθεριών. `Η με τον έναν ή με τον άλλον το ΒΚΚ και το Αριστερό Μέτωπο θα βρίσκονται σίγουρα στην αντιπολίτευση». Και ξεκαθαρίζουν: «Ο Αλκμίν είναι η Δεξιά. Η νίκη του θα είναι νίκη του Μπους, και ήττα της Βολιβίας, της Κούβας και της Βενεζουέλας. Θα είναι η κατάρρευση του MERCOSUR (Ζώνη Ελευθέρου Εμπορίου του Νότου, που στηρίζουν λατινοαμερικάνικες χώρες) και η επιβίωση της ALCA (που προωθούν οι ΗΠΑ). Την ίδια στιγμή σημειώνουν ότι ο Λούλα, που σωστά βοήθησε τον Ούγκο Τσάβες σε κάποιες στιγμές, μετά από πιέσεις του βορειοαμερικάνικου ιμπεριαλισμού στέλνει στρατεύματα στην Αϊτή, για να εγγυηθεί μία κυβέρνηση μαριονέτα. Ενώ παίρνει σωστή θέση στην περίπτωση των εθνικοποιήσεων των φυσικών πόρων στη Βολιβία, διορίζει τον πρώην Πρόεδρο της Τράπεζας της Βοστόνης για την προεδρία της Κεντρικής Τράπεζας της Βραζιλίας.

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ.- Το ποσοστό συμμετοχής εκ των 6.637.911 εγγεγραμμένων Σέρβων ψηφοφόρων, που προσέρχονται αυτό το Σαββατοκύριακο στις κάλπες των 8.385 εκλογικών τμημάτων, θα κρίνει την τύχη του νέου Σερβικού Συντάγματος. Κυρίως, γιατί το νέο Σερβικό Σύνταγμα θα επικυρωθεί μόνο εφόσον η συμμετοχή των ψηφοφόρων είναι πάνω από 50%... Το «ναι» ή «όχι» παίζει, έτσι, μικρότερο ρόλο. Μεταξύ άλλων και διότι τα λιγοστά φιλοδυτικά κόμματα αντιπολίτευσης και συμπολίτευσης, που επικρίνουν το νέο Σύνταγμα, φαίνεται να έχουν - στην παρούσα φάση... - ελάχιστη επιρροή στο εκλογικό σώμα.

Αυτό που έχει «κλέψει την παράσταση» από το σύνολο των 206 άρθρων του νέου Συντάγματος είναι η αναγόρευση του Κοσσυφοπεδίου σε αναπόσπαστο τμήμα της σερβικής εδαφικής επικράτειας. Αυτή ακριβώς η αναφορά (στο προοίμιο του Συντάγματος και στο άρθρο 114 περί του όρκου που θα κληθεί να δίνει ο εκάστοτε πρόεδρος της Σερβικής Δημοκρατίας) χρησιμοποιείται σαν διελκυστίνδα μεταξύ των υπέρμαχων και πολέμιων του νέου Συντάγματος.

Οι πρώτοι (με επικεφαλής τον Σέρβο Πρόεδρο Μπόρις Τάντιτς, τον πρωθυπουργό Βόισλαβ Κοστούντισα, αλλά και το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, το Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα) θεωρούν πως η συμπερίληψη του Κοσσυφοπεδίου ως αναπόσπαστου τμήματος της σερβικής επικράτειας θα ενισχύσει τη σερβική διαπραγματευτική θέση ενόψει καθορισμού του καθεστώτος του προτεκτοράτου.

Οι πολέμιοι (π.χ. αντιπολιτευόμενο Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα και το μέχρι πρότινος συμπολιτευόμενο κόμμα των «οικονομολόγων») θεωρούν πως η συγκεκριμένη αναφορά θα δυσαρεστήσει τις «μεγάλες δυνάμεις» με το «επιχείρημα» πως το Κοσσυφοπέδιο «είναι ήδη χαμένο». Ετσι προτείνουν αποχή από τις κάλπες.

Σε άλλα ζητήματα οι διαφορές είναι περιορισμένες. Ελάχιστοι π.χ. επισημαίνουν το περιεχόμενο των άρθρων 82-86 που αφορούν το αλυσοδέσιμο της σερβικής οικονομίας στην «ελεύθερη αγορά και στην ελευθερία του επιχειρείν» για ντόπια και ξένα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Αντίθετα, επικεντρώνουν την κριτική τους σε ζητήματα κεντρικών εξουσιών. Στις 2 Νοέμβρη αναμένεται να ανακοινώσει το τελικό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας η κρατική Εκλογική Επιτροπή...