Μπορεί το ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρετάνια" να προσφέρει στους πελάτες του "και του πουλιού το γάλα", μπορεί να απαιτεί από τους υπαλλήλους του να είναι κάτι παραπάνω από ευγενικοί απέναντι στην εκλεκτή πελατεία του, όμως δε συμβαίνει το ίδιο και με τη δική του στάση απέναντι στους εργαζόμενους. Στο πολυτελέστατο ξενοδοχείο γνωρίζει ιδιαίτερη άνθηση ο εργασιακός μεσαίωνας και δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι πίσω από την πολυτέλειά του κρύβεται μια καρμανιόλα, που "καρατομεί" ό,τι έχει σχέση με τα δικαιώματα των εργαζομένων. Το επιχειρησιακό σωματείο έχει να κάνει πολλές καταγγελίες για την αυθαιρεσία των υπευθύνων, που - όπως σημειώνει - μπορεί να αντιμετωπιστεί, αρκεί οι εργαζόμενοι της εταιρίας να συσπειρωθούν και νααντιδράσουν.

Είναι τόση η ασυδοσία της επιχείρησης, που αυτή τη στιγμή εκκρεμούν ή βρίσκονται σε εξέλιξη περίπου 45 αγωγές εργαζομένων εναντίον της! Οι αγωγές αυτές αφορούν την καταπάτηση διαφόρων δικαιωμάτων, όπως, μη εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων, μεταβολή των ωραρίων εργασίας, μη χορήγηση άδειας για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος, παράνομες απολύσεις κ. ά. Να σημειώσουμε ότι σε περίπτωση θετικής απόφασης για τους εργαζόμενους, που στην πλειοψηφία τους είναι θετικές, η επιχείρηση ασκεί έφεση, ενώ για τις αγωγές που εκκρεμεί η εκδίκασή τους, ζητάει και κερδίζει την αναβολή τους, τρενάροντας για μεγάλα χρονικά διαστήματα τις αποφάσεις και παρατείνοντας την ταλαιπωρία των εργαζομένων. Ολα αυτά, παρότι - σύμφωνα με τον νομικό της σύμβουλο - το κόστος των αγωγών ανέρχεται στα 115 εκατομμύρια δραχμές, ποσό που αναμένεται να αυξηθεί κατά πολύ, αν η έκβασή τους είναι θετική για τους εργαζόμενους!

Ανάμεσα στις αγωγές είναι κι αυτή του Π. Κωτσόπουλου,ο οποίος απολύθηκε μετά από 41 χρόνια υπηρεσίας και μόλις 2,5 χρόνια πριν βγει στη σύνταξη! Επίσης, του Κ. Περιβολαράκη,που απολύθηκε μετά από 6 χρόνια υπηρεσίας στο ξενοδοχείο στο όνομα της μείωσης του λειτουργικού κόστους. Του Β. Πολύζου,προέδρου του επιχειρησιακού σωματείου, για μείωση μισθού. Είκοσι σερβιτόρων για πρόσθετη εργασία! Ο κατάλογος συνεχίζεται και "εμπλουτίζεται" καθημερινά, μόλις πριν λίγο καιρό απολύθηκε και ο Χ. Μαρκόπουλος,μετά από 23 χρόνια υπηρεσίας στην ειδικότητα του βοηθού σεφ, η επιχείρηση αιτιολόγησε την απόλυση - ανακριβέστατα, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων - λέγοντας ότι θα καταργήσει τη συγκεκριμένη θέση.

Οι συνεχείς απολύσεις, η σταδιακή μείωση του προσωπικού είχε ως συνέπεια την αύξηση του φόρτου εργασίας για τους εναπομείναντες. Η εντατικοποίηση που υφίστανται οι εργαζόμενοι γίνεται κατανοητή από το γεγονός ότι τις εργασίες που πριν πέντε χρόνια έφερναν σε πέρας 410 εργαζόμενοι αορίστου χρόνου, σήμερα τις ίδιες εργασίες καλούνται να κάνουν 265 περίπου εργαζόμενοι. Το ξενοδοχείο άνοιξε τις πόρτες του και στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις τα τελευταία χρόνια. Ετσι απασχολεί σήμερα περίπου 70 εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ενώ τις καμαριέρες τις ειδοποιεί τηλεφωνικά για δουλιά ανάλογα με την κίνηση.

Οι συμβασιούχοι πληρώνονται βάσει ενός συστήματος τόσο πολύπλοκου, που μόνο αυτοί που το σκέφτηκαν μπορούν και να το κατανοήσουν. Το μόνο που γίνεται κατανοητό και στον πιο ανίδεο είναι ότι μέσω αυτού οι αποδοχές που θα έπρεπε να λαμβάνουν μειώνονται αισθητά! Οι εργαζόμενοι αυτοί δεν έχουν καμιά ελπίδα μετατροπής της σύμβασής τους σε αορίστου χρόνου, αφού η επιχείρηση φροντίζει να μεσολαβεί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από τη μέρα που θα λήξει η ισχύ τους έως την ανανέωσή τους, προκειμένου να μην υπάρχει η δυνατότητα διεκδίκησης μετατροπής της σε αορίστου. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα εργαζόμενης, η σύμβαση της οποίας ανανεώθηκε εννιά φορές μέσα σε τρία χρόνια!

Οσο για την αξιοκρατία, αυτή η λέξη μάλλον είναι άγνωστη στη διεύθυνση του ξενοδοχείου. Τα προσόντα δεν παίζουν κανένα ρόλο για την ανέλιξη κάποιου εργαζόμενου. Σε θέσεις "ιδιαίτερης εμπιστοσύνης" προάγονται οι... εκλεκτοί της επιχείρησης, οι οποίοι υπογράφουν ιδιωτικά συμφωνητικά, τα ονόματά τους δεν περιλαμβάνονται σε καταστάσεις προσωπικού, ενώ δε χτυπούν κάρτα. Τα συμφωνητικά αυτά καθορίζουν τις ώρες εργασίας, αλλά και τις αποδοχές του υπαλλήλου μια και - όπως αναγράφεται στο συμφωνητικό - "μεταξύ υπαλλήλου και εταιρίας υφίστατο πλέον σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης"! Ωστόσο, ακόμα κι εδώ η επιχείρηση μπορεί σύμφωνα με το συμφωνητικό να τους μεταθέτει, να τους αλλάζει πόστα εντός του ξενοδοχείου, καθώς και να τους ζητάει να εργάζονται Κυριακές ή γιορτές, ενώ οι υπάλληλοι αυτοί δεν μπορούν να διεκδικήσουν αυξήσεις!

Γνωρίζοντας κανείς όλα τα παραπάνω, δεν ξαφνιάζει η... πρωτοβουλία της προσωπάρχη στις 24 Γενάρη να πραγματοποιήσει αιφνιδιαστικό έλεγχο στις ντουλάπες του προσωπικού χωρίς την παρουσία τους και χωρίς να έχει προηγηθεί ενημέρωση του σωματείου! Και βέβαια - όπως καταγγέλλει το σωματείο - δε λείπουν οι συκοφαντίες, οι γραπτές αναφορές για ασήμαντα παραπτώματα, ενώ η επιχείρηση αρνήθηκε να δώσει άδεια στους εργαζόμενους στις εκλογές, παρακρατώντας τις αποδοχές των ημερών που αναγκάστηκαν να λείψουν. Η δικαιολογία που χρησιμοποίησε γι' αυτό ήταν: "Δε θα πληρώσουμε εμείς τις εκλογές του Σημίτη"! Εφτασε στο σημείο ακόμα και να καταργήσει τον ετήσιο χορό των εργαζομένων, στερώντας έτσι έναν σημαντικό οικονομικό πόρο από το Σωματείο! Κι αυτό, παρότι είχε προηγηθεί γραπτή συμφωνία.

Σε ό,τι αφορά στη σύμβαση εργασίας για το '97, η επιχείρηση απάντησε με επιστολή στην πρόσκληση του σωματείου για διαπραγματεύσεις, στην οποία αναφερόταν ότι η αύξηση του 5,5% που έδωσε την 1/1/97 θα είναι και η μοναδική για το έτος αυτό. Οπως καταγγέλλει το Σωματείο, τα τελευταία τρία χρόνια τούς χορηγούνται μικρότερες αυξήσεις απ' αυτές που ορίζει η κλαδική σύμβαση, παρότι αυτό συνιστά καταπάτηση της σχετικής νομοθεσίας! Εξάλλου την εργατική νομοθεσία η εταιρία την έχει γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων της, αρνούμενη πολλές φορές να παρουσιαστεί ακόμα και σε τριμερής στην Επιθεώρηση Εργασίας!

Τους ήδη "διαλυμένους" από την πίεση και την εκμετάλλευση εργαζόμενους η επιχείρηση προσπαθεί να τους διαλύσει ακόμα παραπέρα. Κατά το "διαίρει και βασίλευε" προσπαθεί να τους φέρει αντιμέτωπους, χρησιμοποιώντας κάθε τρόπο ακόμα και με το να πιέζει κάποιους να καταθέσουν εναντίον συναδέλφων τους στην εκδίκαση των αγωγών. Αυτόν το σκοπό ήρθε πριν ένα χρόνο να υπηρετήσει και ένας νέος... θεσμός, η ανακήρυξη του "υπαλλήλου του μήνα"!Κάθε υπάλληλος λοιπόν μπορεί να λαμβάνει επαίνους και να βραβεύεται από έναν ή και περισσότερους διευθυντές για "κάθε ξεχωριστή πράξη που ξεπερνά τα συνηθισμένα καθήκοντά του".

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι εργαζόμενοι ζουν εδώ κι ένα χρόνο στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια, βλέποντας την ανεργία να τους γνέφει απειλητικά. Πριν ένα χρόνο είχαν διαρρεύσει φήμες για πιθανό "λουκέτο" στο ξενοδοχείο. Οι πληροφορίες αυτές, που επανέρχονται τελευταία όλο και πιο συχνά στο προσκήνιο, φέρουν την πολυεθνική "ITT Sheraton",που κατέχει την πλειοψηφία των μετοχών του ξενοδοχείου, αποφασισμένη να ξεκινήσει σύντομα τις εργασίες ανακαίνισής του που θα διαρκέσουν δύο χρόνια και να απολύσει όλους τους εργαζόμενους.

Μόνιμη δικαιολογία της επιχείρησης, για την κάλυψη των αντεργατικών της ενεργειών, είναι μείωση του λειτουργικού κόστους και η οικονομική δυσπραγία στην οποία - όπως ισχυρίζεται - έχει περιέλθει. Ωστόσο, το 1995 είχε μεικτά κέρδη 1.207.504.925 δραχμές, ενώ σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, η πολυεθνική "ITT Sheraton" σκοπεύει να αναλάβει σημαντικές επενδυτικές πρωτοβουλίες εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων στη χώρα μας, να αναλάβει το μάνατζμεντ τριών ακόμα ξενοδοχειακών μονάδων και να δημιουργήσει νέες σε διάφορες περιοχές όπως τα Σπάτα. Αν τα σχέδια της πολυεθνικής υλοποιηθούν, τότε θα έχει καταφέρει να ελέγξει ένα σημαντικό ποσοστό της τουριστικής κίνησης της χώρας μας. Ηδη, διαθέτει 414 ξενοδοχεία πολυτελείας σε 62 χώρες του κόσμου!

Η εντατικοποίηση, συνέπεια της σταδιακής μείωσης του προσωπικού, είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι 450 εργαζόμενοι του ξενοδοχείου "ΧΙΛΤΟΝ".Συγκριτικά με άλλους εργασιακούς χώρους του κλάδου, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα προβλήματα δεν είναι τόσα πολλά κι αυτό βέβαια δεν οφείλεται στην καλή θέληση της επιχείρησης, αλλά στις παρεμβάσεις του επιχειρησιακού σωματείου.

Στο ξενοδοχείο εργάζονται περίπου 450 εργαζόμενοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου, όμως τα τελευταία χρόνια το προσωπικό σταδιακά μειώνεται τόσο με απολύσεις που αφορούν κύρια το διοικητικό προσωπικό, απολύσεις που δημιουργούν αλυσιδωτές επιπτώσεις και στους υπόλοιπους, όσο και από τη μη αντικατάσταση όσων εργαζομένων συνταξιοδοτούνται. Ετσι, ενώ η δυναμικότητα του ξενοδοχείου παραμένει η ίδια, πριν τέσσερα χρόνια οι εργαζόμενοι ήταν 500 και πριν 20 χρόνια έφταναν τους 750! Η μείωση αυτή συνοδεύτηκε και από την εμφάνιση των εκτάκτων,που κατά μέσο όρο είναι καθημερινά γύρω στους 30, ενώ σε περιόδους αιχμής φτάνουν και τους 70! Ακόμα στο ξενοδοχείο προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και 25 περίπου σπουδαστές τουριστικών σχολών, οι μισθοί των οποίων επιδοτούνται κατά το ήμισυ από τον ΟΑΕΔ και είναι αυτοί που ίσως πλήττονται περισσότερο από την εντατικοποίηση, δεδομένου ότι πρέπει συνεχώς να αποδεικνύουν τις ικανότητές τους.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η μείωση του προσωπικού θα συνεχιστεί, αφού εντάσσεται στα γενικότερα σχέδια της επιχείρησης που διαχειρίζεται τα "ΧΙΛΤΟΝ" ανά τον κόσμο. Η εταιρία αυτή στα μέσα του '96 είχε γνωστοποιήσει στη Διεθνή Ομοσπονδία Τουρισμού τα σχέδια της για τα ξενοδοχεία, σύμφωνα με τα οποία τα δύο "ΧΙΛΤΟΝ" που λειτουργούσαν στην Ελλάδα (Αθήνα - Κέρκυρα) έπρεπε να λειτουργούν με 325 εργαζόμενους και τα δύο!Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του επιχειρησιακού σωματείου της Αθήνας, ότι το προσωπικό στο ξενοδοχείο της Κέρκυρας - το οποίο όμως έκλεισε στο τέλος του '96 - δε θα ξεπερνούσε τα 75 άτομα μια και λειτουργούσε εποχιακά, ενώ αυτό της Αθήνας πρέπει να λειτουργεί με 250 το πολύ εργαζόμενους! Ηδη, η "μαμά" εταιρία έχει αρχίσει να υλοποιεί τα σχέδιά της αυτά σε άλλες χώρες, όπως η Γερμανία, όπου οκτώ "ΧΙΛΤΟΝ" απασχολούν μόνο 1.250 εργαζόμενους, δηλαδή περίπου 150 το καθένα!

Η αύξηση της εντατικοποίησης έχει αυξήσει και τις επαγγελματικές ασθένειες. Σύνηθες φαινόμενο στο χώρο πια είναι οι δισκοπάθειες. Ενας εργαζόμενος που τελειώνει τον ήδη αυξημένο όγκο δουλιάς στο τμήμα του, καλείται να βοηθήσει κι άλλα τμήματα. Πρόβλημα αντιμετωπίζουν και με τα ρεπό τους, τα οποία είτε δε δίνονται καθόλου είτε "σπάζονται", χωρίς προηγούμενη ενημέρωσή τους. Σε περιόδους που η κίνηση είναι ιδιαίτερα αυξημένη, συνήθως το διάστημα που μεσολαβεί από τα Χριστούγεννα έως το Πάσχα, αλλά και τους μήνες Μάη - Ιούνη οπότε το ξενοδοχείο διατίθεται για τη διεξαγωγή συνεδρίων, οι εργαζόμενοι κυριολεκτικά γίνονται λάστιχο, καταγγέλλει το Σωματείο.

Το Σωματείο τονίζει ακόμα ότι συνέπεια της μείωσης του προσωπικού ήταν και η πτώση της ποιότητας των υπηρεσιών, ενώ σημειώνει ακόμα ότι έχουν καταργηθεί και θέσεις εργασίας μετά την απόφαση της επιχείρησης να προμηθεύεται τυποποιημένα τα προϊόντα που πρώτα παράγονταν στο χώρο. Φόβους εκφράζει το Σωματείο για παραπέρα αύξηση της εντατικοποίησης μετά την απόφαση της επιχείρησης να καθιερώσει "τη συμμετοχή των εργαζομένων στα κέρδη". Μια απόφαση, που, όπως τονίζει ο πρόεδρος του σωματείου Λευτέρης Νικολάου,"μοιάζει με το "φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας"".

Η πίεση που ασκείται στους εργαζόμενους από τον αυξημένο όγκο των εργασιών, αλλά και από τα σχέδια της επιχείρησης για παραπέρα μείωση του προσωπικού, αυξάνεται και από την ανασφάλεια που τους δημιουργεί το μέλλον του ξενοδοχείου. Η σύμβαση που έχει υπογράψει η επιχείρηση με την Ιονική Τράπεζα,στην οποία ανήκει το ξενοδοχείο, λήγει στο τέλος του '98 και κανείς δε γνωρίζει αν θα ανανεωθεί, δεδομένου ότι η Τράπεζα πιέζει την επιχείρηση να αυξηθεί η συμμετοχή της στα καθαρά κέρδη στο 90% από 75% που είναι σήμερα. Ωστόσο, ακόμα κι αν ανανεωθεί η σύμβαση, η ανασφάλεια θα εξακολουθεί να υφίσταται μια και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το τι θα συμβεί στο ξενοδοχείο, αν τελικά η Ιονική συγχωνευτεί με κάποια άλλη τράπεζα ή πουληθεί.

Το Σωματείο επισημαίνει ότι παραπέρα μείωση του προσωπικού θα έχει τραγικές συνέπειες, καθώς και ότι δε θα δεχτεί σε καμιά περίπτωση να είναι οι εργαζόμενοι θύματα της όποιας κόντρας μεταξύ του ξενοδοχείου και της Τράπεζας. Σημειώνει ακόμα ότι το "ΧΙΛΤΟΝ" έχει απεριόριστες δυνατότητες και θα μπορούσε να προσφέρει ακόμα περισσότερες θέσεις εργασίας, δεδομένου ότι είναι μια επιχείρηση ιδιαίτερα κερδοφόρα. Μάλιστα το '96 τα κέρδη της ανά εργαζόμενο ήταν το λιγότερο τέσσερα εκατομμύρια δραχμές!

Τα κείμενα έγραψε η Βάσω ΝΙΕΡΗ

Μπορεί το ξενοδοχείο "Μεγάλη Βρετάνια" να προσφέρει στους πελάτες του "και του πουλιού το γάλα", μπορεί να απαιτεί από τους υπαλλήλους του να είναι κάτι παραπάνω από ευγενικοί απέναντι στην εκλεκτή πελατεία του, όμως δε συμβαίνει το ίδιο και με τη δική του στάση απέναντι στους εργαζόμενους. Στο πολυτελέστατο ξενοδοχείο γνωρίζει ιδιαίτερη άνθηση ο εργασιακός μεσαίωνας και δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι πίσω από την πολυτέλειά του κρύβεται μια καρμανιόλα, που "καρατομεί" ό,τι έχει σχέση με τα δικαιώματα των εργαζομένων. Το επιχειρησιακό σωματείο έχει να κάνει πολλές καταγγελίες για την αυθαιρεσία των υπευθύνων, που - όπως σημειώνει - μπορεί να αντιμετωπιστεί, αρκεί οι εργαζόμενοι της εταιρίας να συσπειρωθούν και νααντιδράσουν.

Είναι τόση η ασυδοσία της επιχείρησης, που αυτή τη στιγμή εκκρεμούν ή βρίσκονται σε εξέλιξη περίπου 45 αγωγές εργαζομένων εναντίον της! Οι αγωγές αυτές αφορούν την καταπάτηση διαφόρων δικαιωμάτων, όπως, μη εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων, μεταβολή των ωραρίων εργασίας, μη χορήγηση άδειας για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος, παράνομες απολύσεις κ. ά. Να σημειώσουμε ότι σε περίπτωση θετικής απόφασης για τους εργαζόμενους, που στην πλειοψηφία τους είναι θετικές, η επιχείρηση ασκεί έφεση, ενώ για τις αγωγές που εκκρεμεί η εκδίκασή τους, ζητάει και κερδίζει την αναβολή τους, τρενάροντας για μεγάλα χρονικά διαστήματα τις αποφάσεις και παρατείνοντας την ταλαιπωρία των εργαζομένων. Ολα αυτά, παρότι - σύμφωνα με τον νομικό της σύμβουλο - το κόστος των αγωγών ανέρχεται στα 115 εκατομμύρια δραχμές, ποσό που αναμένεται να αυξηθεί κατά πολύ, αν η έκβασή τους είναι θετική για τους εργαζόμενους!

Ανάμεσα στις αγωγές είναι κι αυτή του Π. Κωτσόπουλου,ο οποίος απολύθηκε μετά από 41 χρόνια υπηρεσίας και μόλις 2,5 χρόνια πριν βγει στη σύνταξη! Επίσης, του Κ. Περιβολαράκη,που απολύθηκε μετά από 6 χρόνια υπηρεσίας στο ξενοδοχείο στο όνομα της μείωσης του λειτουργικού κόστους. Του Β. Πολύζου,προέδρου του επιχειρησιακού σωματείου, για μείωση μισθού. Είκοσι σερβιτόρων για πρόσθετη εργασία! Ο κατάλογος συνεχίζεται και "εμπλουτίζεται" καθημερινά, μόλις πριν λίγο καιρό απολύθηκε και ο Χ. Μαρκόπουλος,μετά από 23 χρόνια υπηρεσίας στην ειδικότητα του βοηθού σεφ, η επιχείρηση αιτιολόγησε την απόλυση - ανακριβέστατα, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων - λέγοντας ότι θα καταργήσει τη συγκεκριμένη θέση.

Οι συνεχείς απολύσεις, η σταδιακή μείωση του προσωπικού είχε ως συνέπεια την αύξηση του φόρτου εργασίας για τους εναπομείναντες. Η εντατικοποίηση που υφίστανται οι εργαζόμενοι γίνεται κατανοητή από το γεγονός ότι τις εργασίες που πριν πέντε χρόνια έφερναν σε πέρας 410 εργαζόμενοι αορίστου χρόνου, σήμερα τις ίδιες εργασίες καλούνται να κάνουν 265 περίπου εργαζόμενοι. Το ξενοδοχείο άνοιξε τις πόρτες του και στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις τα τελευταία χρόνια. Ετσι απασχολεί σήμερα περίπου 70 εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ενώ τις καμαριέρες τις ειδοποιεί τηλεφωνικά για δουλιά ανάλογα με την κίνηση.

Οι συμβασιούχοι πληρώνονται βάσει ενός συστήματος τόσο πολύπλοκου, που μόνο αυτοί που το σκέφτηκαν μπορούν και να το κατανοήσουν. Το μόνο που γίνεται κατανοητό και στον πιο ανίδεο είναι ότι μέσω αυτού οι αποδοχές που θα έπρεπε να λαμβάνουν μειώνονται αισθητά! Οι εργαζόμενοι αυτοί δεν έχουν καμιά ελπίδα μετατροπής της σύμβασής τους σε αορίστου χρόνου, αφού η επιχείρηση φροντίζει να μεσολαβεί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα από τη μέρα που θα λήξει η ισχύ τους έως την ανανέωσή τους, προκειμένου να μην υπάρχει η δυνατότητα διεκδίκησης μετατροπής της σε αορίστου. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα εργαζόμενης, η σύμβαση της οποίας ανανεώθηκε εννιά φορές μέσα σε τρία χρόνια!

Οσο για την αξιοκρατία, αυτή η λέξη μάλλον είναι άγνωστη στη διεύθυνση του ξενοδοχείου. Τα προσόντα δεν παίζουν κανένα ρόλο για την ανέλιξη κάποιου εργαζόμενου. Σε θέσεις "ιδιαίτερης εμπιστοσύνης" προάγονται οι... εκλεκτοί της επιχείρησης, οι οποίοι υπογράφουν ιδιωτικά συμφωνητικά, τα ονόματά τους δεν περιλαμβάνονται σε καταστάσεις προσωπικού, ενώ δε χτυπούν κάρτα. Τα συμφωνητικά αυτά καθορίζουν τις ώρες εργασίας, αλλά και τις αποδοχές του υπαλλήλου μια και - όπως αναγράφεται στο συμφωνητικό - "μεταξύ υπαλλήλου και εταιρίας υφίστατο πλέον σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης"! Ωστόσο, ακόμα κι εδώ η επιχείρηση μπορεί σύμφωνα με το συμφωνητικό να τους μεταθέτει, να τους αλλάζει πόστα εντός του ξενοδοχείου, καθώς και να τους ζητάει να εργάζονται Κυριακές ή γιορτές, ενώ οι υπάλληλοι αυτοί δεν μπορούν να διεκδικήσουν αυξήσεις!

Γνωρίζοντας κανείς όλα τα παραπάνω, δεν ξαφνιάζει η... πρωτοβουλία της προσωπάρχη στις 24 Γενάρη να πραγματοποιήσει αιφνιδιαστικό έλεγχο στις ντουλάπες του προσωπικού χωρίς την παρουσία τους και χωρίς να έχει προηγηθεί ενημέρωση του σωματείου! Και βέβαια - όπως καταγγέλλει το σωματείο - δε λείπουν οι συκοφαντίες, οι γραπτές αναφορές για ασήμαντα παραπτώματα, ενώ η επιχείρηση αρνήθηκε να δώσει άδεια στους εργαζόμενους στις εκλογές, παρακρατώντας τις αποδοχές των ημερών που αναγκάστηκαν να λείψουν. Η δικαιολογία που χρησιμοποίησε γι' αυτό ήταν: "Δε θα πληρώσουμε εμείς τις εκλογές του Σημίτη"! Εφτασε στο σημείο ακόμα και να καταργήσει τον ετήσιο χορό των εργαζομένων, στερώντας έτσι έναν σημαντικό οικονομικό πόρο από το Σωματείο! Κι αυτό, παρότι είχε προηγηθεί γραπτή συμφωνία.

Σε ό,τι αφορά στη σύμβαση εργασίας για το '97, η επιχείρηση απάντησε με επιστολή στην πρόσκληση του σωματείου για διαπραγματεύσεις, στην οποία αναφερόταν ότι η αύξηση του 5,5% που έδωσε την 1/1/97 θα είναι και η μοναδική για το έτος αυτό. Οπως καταγγέλλει το Σωματείο, τα τελευταία τρία χρόνια τούς χορηγούνται μικρότερες αυξήσεις απ' αυτές που ορίζει η κλαδική σύμβαση, παρότι αυτό συνιστά καταπάτηση της σχετικής νομοθεσίας! Εξάλλου την εργατική νομοθεσία η εταιρία την έχει γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων της, αρνούμενη πολλές φορές να παρουσιαστεί ακόμα και σε τριμερής στην Επιθεώρηση Εργασίας!

Τους ήδη "διαλυμένους" από την πίεση και την εκμετάλλευση εργαζόμενους η επιχείρηση προσπαθεί να τους διαλύσει ακόμα παραπέρα. Κατά το "διαίρει και βασίλευε" προσπαθεί να τους φέρει αντιμέτωπους, χρησιμοποιώντας κάθε τρόπο ακόμα και με το να πιέζει κάποιους να καταθέσουν εναντίον συναδέλφων τους στην εκδίκαση των αγωγών. Αυτόν το σκοπό ήρθε πριν ένα χρόνο να υπηρετήσει και ένας νέος... θεσμός, η ανακήρυξη του "υπαλλήλου του μήνα"!Κάθε υπάλληλος λοιπόν μπορεί να λαμβάνει επαίνους και να βραβεύεται από έναν ή και περισσότερους διευθυντές για "κάθε ξεχωριστή πράξη που ξεπερνά τα συνηθισμένα καθήκοντά του".

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι εργαζόμενοι ζουν εδώ κι ένα χρόνο στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια, βλέποντας την ανεργία να τους γνέφει απειλητικά. Πριν ένα χρόνο είχαν διαρρεύσει φήμες για πιθανό "λουκέτο" στο ξενοδοχείο. Οι πληροφορίες αυτές, που επανέρχονται τελευταία όλο και πιο συχνά στο προσκήνιο, φέρουν την πολυεθνική "ITT Sheraton",που κατέχει την πλειοψηφία των μετοχών του ξενοδοχείου, αποφασισμένη να ξεκινήσει σύντομα τις εργασίες ανακαίνισής του που θα διαρκέσουν δύο χρόνια και να απολύσει όλους τους εργαζόμενους.

Μόνιμη δικαιολογία της επιχείρησης, για την κάλυψη των αντεργατικών της ενεργειών, είναι μείωση του λειτουργικού κόστους και η οικονομική δυσπραγία στην οποία - όπως ισχυρίζεται - έχει περιέλθει. Ωστόσο, το 1995 είχε μεικτά κέρδη 1.207.504.925 δραχμές, ενώ σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, η πολυεθνική "ITT Sheraton" σκοπεύει να αναλάβει σημαντικές επενδυτικές πρωτοβουλίες εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων στη χώρα μας, να αναλάβει το μάνατζμεντ τριών ακόμα ξενοδοχειακών μονάδων και να δημιουργήσει νέες σε διάφορες περιοχές όπως τα Σπάτα. Αν τα σχέδια της πολυεθνικής υλοποιηθούν, τότε θα έχει καταφέρει να ελέγξει ένα σημαντικό ποσοστό της τουριστικής κίνησης της χώρας μας. Ηδη, διαθέτει 414 ξενοδοχεία πολυτελείας σε 62 χώρες του κόσμου!

Η εντατικοποίηση, συνέπεια της σταδιακής μείωσης του προσωπικού, είναι το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι 450 εργαζόμενοι του ξενοδοχείου "ΧΙΛΤΟΝ".Συγκριτικά με άλλους εργασιακούς χώρους του κλάδου, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα προβλήματα δεν είναι τόσα πολλά κι αυτό βέβαια δεν οφείλεται στην καλή θέληση της επιχείρησης, αλλά στις παρεμβάσεις του επιχειρησιακού σωματείου.

Στο ξενοδοχείο εργάζονται περίπου 450 εργαζόμενοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου, όμως τα τελευταία χρόνια το προσωπικό σταδιακά μειώνεται τόσο με απολύσεις που αφορούν κύρια το διοικητικό προσωπικό, απολύσεις που δημιουργούν αλυσιδωτές επιπτώσεις και στους υπόλοιπους, όσο και από τη μη αντικατάσταση όσων εργαζομένων συνταξιοδοτούνται. Ετσι, ενώ η δυναμικότητα του ξενοδοχείου παραμένει η ίδια, πριν τέσσερα χρόνια οι εργαζόμενοι ήταν 500 και πριν 20 χρόνια έφταναν τους 750! Η μείωση αυτή συνοδεύτηκε και από την εμφάνιση των εκτάκτων,που κατά μέσο όρο είναι καθημερινά γύρω στους 30, ενώ σε περιόδους αιχμής φτάνουν και τους 70! Ακόμα στο ξενοδοχείο προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και 25 περίπου σπουδαστές τουριστικών σχολών, οι μισθοί των οποίων επιδοτούνται κατά το ήμισυ από τον ΟΑΕΔ και είναι αυτοί που ίσως πλήττονται περισσότερο από την εντατικοποίηση, δεδομένου ότι πρέπει συνεχώς να αποδεικνύουν τις ικανότητές τους.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η μείωση του προσωπικού θα συνεχιστεί, αφού εντάσσεται στα γενικότερα σχέδια της επιχείρησης που διαχειρίζεται τα "ΧΙΛΤΟΝ" ανά τον κόσμο. Η εταιρία αυτή στα μέσα του '96 είχε γνωστοποιήσει στη Διεθνή Ομοσπονδία Τουρισμού τα σχέδια της για τα ξενοδοχεία, σύμφωνα με τα οποία τα δύο "ΧΙΛΤΟΝ" που λειτουργούσαν στην Ελλάδα (Αθήνα - Κέρκυρα) έπρεπε να λειτουργούν με 325 εργαζόμενους και τα δύο!Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του επιχειρησιακού σωματείου της Αθήνας, ότι το προσωπικό στο ξενοδοχείο της Κέρκυρας - το οποίο όμως έκλεισε στο τέλος του '96 - δε θα ξεπερνούσε τα 75 άτομα μια και λειτουργούσε εποχιακά, ενώ αυτό της Αθήνας πρέπει να λειτουργεί με 250 το πολύ εργαζόμενους! Ηδη, η "μαμά" εταιρία έχει αρχίσει να υλοποιεί τα σχέδιά της αυτά σε άλλες χώρες, όπως η Γερμανία, όπου οκτώ "ΧΙΛΤΟΝ" απασχολούν μόνο 1.250 εργαζόμενους, δηλαδή περίπου 150 το καθένα!

Η αύξηση της εντατικοποίησης έχει αυξήσει και τις επαγγελματικές ασθένειες. Σύνηθες φαινόμενο στο χώρο πια είναι οι δισκοπάθειες. Ενας εργαζόμενος που τελειώνει τον ήδη αυξημένο όγκο δουλιάς στο τμήμα του, καλείται να βοηθήσει κι άλλα τμήματα. Πρόβλημα αντιμετωπίζουν και με τα ρεπό τους, τα οποία είτε δε δίνονται καθόλου είτε "σπάζονται", χωρίς προηγούμενη ενημέρωσή τους. Σε περιόδους που η κίνηση είναι ιδιαίτερα αυξημένη, συνήθως το διάστημα που μεσολαβεί από τα Χριστούγεννα έως το Πάσχα, αλλά και τους μήνες Μάη - Ιούνη οπότε το ξενοδοχείο διατίθεται για τη διεξαγωγή συνεδρίων, οι εργαζόμενοι κυριολεκτικά γίνονται λάστιχο, καταγγέλλει το Σωματείο.

Το Σωματείο τονίζει ακόμα ότι συνέπεια της μείωσης του προσωπικού ήταν και η πτώση της ποιότητας των υπηρεσιών, ενώ σημειώνει ακόμα ότι έχουν καταργηθεί και θέσεις εργασίας μετά την απόφαση της επιχείρησης να προμηθεύεται τυποποιημένα τα προϊόντα που πρώτα παράγονταν στο χώρο. Φόβους εκφράζει το Σωματείο για παραπέρα αύξηση της εντατικοποίησης μετά την απόφαση της επιχείρησης να καθιερώσει "τη συμμετοχή των εργαζομένων στα κέρδη". Μια απόφαση, που, όπως τονίζει ο πρόεδρος του σωματείου Λευτέρης Νικολάου,"μοιάζει με το "φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας"".

Η πίεση που ασκείται στους εργαζόμενους από τον αυξημένο όγκο των εργασιών, αλλά και από τα σχέδια της επιχείρησης για παραπέρα μείωση του προσωπικού, αυξάνεται και από την ανασφάλεια που τους δημιουργεί το μέλλον του ξενοδοχείου. Η σύμβαση που έχει υπογράψει η επιχείρηση με την Ιονική Τράπεζα,στην οποία ανήκει το ξενοδοχείο, λήγει στο τέλος του '98 και κανείς δε γνωρίζει αν θα ανανεωθεί, δεδομένου ότι η Τράπεζα πιέζει την επιχείρηση να αυξηθεί η συμμετοχή της στα καθαρά κέρδη στο 90% από 75% που είναι σήμερα. Ωστόσο, ακόμα κι αν ανανεωθεί η σύμβαση, η ανασφάλεια θα εξακολουθεί να υφίσταται μια και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το τι θα συμβεί στο ξενοδοχείο, αν τελικά η Ιονική συγχωνευτεί με κάποια άλλη τράπεζα ή πουληθεί.

Το Σωματείο επισημαίνει ότι παραπέρα μείωση του προσωπικού θα έχει τραγικές συνέπειες, καθώς και ότι δε θα δεχτεί σε καμιά περίπτωση να είναι οι εργαζόμενοι θύματα της όποιας κόντρας μεταξύ του ξενοδοχείου και της Τράπεζας. Σημειώνει ακόμα ότι το "ΧΙΛΤΟΝ" έχει απεριόριστες δυνατότητες και θα μπορούσε να προσφέρει ακόμα περισσότερες θέσεις εργασίας, δεδομένου ότι είναι μια επιχείρηση ιδιαίτερα κερδοφόρα. Μάλιστα το '96 τα κέρδη της ανά εργαζόμενο ήταν το λιγότερο τέσσερα εκατομμύρια δραχμές!

Τα κείμενα έγραψε η Βάσω ΝΙΕΡΗ

Εν μέσω τυμπανοκρουσιών και πανηγυρισμών έγινε την περασμένη Τετάρτη η έναρξη του "κοινωνικού διαλόγου". Οι... συνδιαλεγόμενοι, από όποιο βήμα κι αν τους δόθηκε εκείνη τη μέρα, εκόπτονταν για την αναγκαιότητά του. Για την αναγκαιότητα να δοθεί "τέλος στα κεκτημένα των εργαζομένων", όπως ομολογούσε θριαμβευτικά και χαρακτηριστικά ο πρωτοσέλιδος τίτλος της "Καθημερινής" την επόμενη μέρα, αφού αυτός είναι ο απώτερος στόχος των εμπνευστών του "κοινωνικού διαλόγου".

Ωστόσο, για κάποιους χώρους πολλά από τα κεκτημένα δικαιώματα των εργαζόμενων, αν δεν είναι ήδη τελειωμένα, πλησιάζουν στο τέλος τους. Οι ξενοδόχοι,για παράδειγμα, που εκπροσωπούνται στο τραπέζι του "διαλόγου" με τέσσερις (!) φορείς τους, δεν περιμένουν τα αποτελέσματα του... διαλόγου, ούτε καν την επικύρωση της αυθαιρεσίας τους με ανάλογα νομοθετήματα. Προχωρούν ντε φάκτο, μόνοι τους στο στόχο, με τα εξής αποτελέσματα:

- Κεκτημένο πρώτο, 8ωρο και πλήρης απασχόληση.Ομως, στον συγκεκριμένο κλάδο το να βρεις πλήρως απασχολούμενο εργαζόμενο, είναι σαν να βρίσκεις βελόνα στα άχυρα. Το εξτρά και τα λοιπά είδη μερικής απασχόλησης έχουν επικρατήσει στα περισσότερα ξενοδοχεία και κατακτούν συνεχώς έδαφος στα υπόλοιπα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ξενοδοχείο "ΙΝΤΕΡΚΟΝΤΙΝΕΝΤΑΛ", ο Α. Χέλμης,μέλος της διοίκησης του σωματείου, άκουσε εξτρά καμαριέρα να "εξομολογείται" την ευχαρίστησή της επειδή κατάφερε να εργαστεί έξι συνεχείς μέρες, μια και όπως έλεγε χρόνια είχε να της τύχει κάτι τέτοιο! Αυτό το περιστατικό αποτελεί τον κανόνα για τα ξενοδοχεία.

- Κεκτημένο δεύτερο, συλλογικές συμβάσεις.Ομως στους ξενοδοχοϋπάλληλους, το ωρομίσθιο έχει "αντικαταστήσει" την αμοιβή βάσει των συμβάσεων. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι ξενοδόχοι ζητούν να καταργηθεί και η τελευταία δικλείδα ασφαλείας, η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, που ούτως ή άλλως την καταργούν στην πράξη.

Σήμερα υπολογίζεται ότι απασχολούνται άμεσα ή έμμεσα στον κλάδο περίπου 500.000 εργαζόμενοι και από αυτούς μόνο οι 100.000 έχουν σταθερή και διαρκή σε ετήσια βάση απασχόληση κι αυτοί συγκεντρώνονται κυρίως στο Λεκανοπέδιο και στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης.

- Κεκτημένο τρίτο, κοινωνική ασφάλιση.Ομως η συνταξιοδότηση στον κλάδο γίνεται μάλλον αδύνατη, αφού χρειάζονται 4.500 μέρες ασφάλισης, που μεταφράζεται σε 45 χρόνια δουλιάς, δεδομένου ότι η εργασία τους διαρκεί το πολύ τέσσερις μήνες.

Ταυτόχρονα και παρ' όλα αυτά, η ανεργία αυξάνεται, ενώ ακόμα κι όσοι εργάζονται με δυσκολία καταφέρνουν να συμπληρώσουν τα ένσημα για να εξασφαλίσουν έστω ταμείο ανεργίας. Η τρομοκρατία και η εντατικοποίηση είναι απερίγραπτες στους περισσότερους εργασιακούς χώρους.

Είναι τόση η εκμετάλλευση, που σε όλο και περισσότερες περιοχές άρχισαν να εφαρμόζονται τα λεγόμενα "πακέτα",δηλαδή οι εργοδότες ζητούν από τους εργαζόμενους, προκειμένου να τους προσλάβουν, να προσυμφωνήσουν τα ένσημα και τις αμοιβές τους, ανεξάρτητα από τις μέρες που θα εργαστούν!

Πώς αντιμετωπίζει αυτή την κατάσταση η πλειοψηφία της κλαδικής Ομοσπονδίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ); Με υποχωρητικότητα και αδράνεια. Παραπέμποντας ακόμα και την υπογραφή των συμβάσεων στον ΟΜΕΔ, πριν εξαντλήσει τα περιθώρια των διαπραγματεύσεων. Και τελευταία με την απόφασή της να συμμετάσχει στον "κοινωνικό διάλογο", που έρχεται για την περίπτωση των εργαζομένων στον τουρισμό να βάλει και επισήμως "ταφόπλακα" στις εργατικές κατακτήσεις και τα δικαιώματα.

Εν μέσω τυμπανοκρουσιών και πανηγυρισμών έγινε την περασμένη Τετάρτη η έναρξη του "κοινωνικού διαλόγου". Οι... συνδιαλεγόμενοι, από όποιο βήμα κι αν τους δόθηκε εκείνη τη μέρα, εκόπτονταν για την αναγκαιότητά του. Για την αναγκαιότητα να δοθεί "τέλος στα κεκτημένα των εργαζομένων", όπως ομολογούσε θριαμβευτικά και χαρακτηριστικά ο πρωτοσέλιδος τίτλος της "Καθημερινής" την επόμενη μέρα, αφού αυτός είναι ο απώτερος στόχος των εμπνευστών του "κοινωνικού διαλόγου".

Ωστόσο, για κάποιους χώρους πολλά από τα κεκτημένα δικαιώματα των εργαζόμενων, αν δεν είναι ήδη τελειωμένα, πλησιάζουν στο τέλος τους. Οι ξενοδόχοι,για παράδειγμα, που εκπροσωπούνται στο τραπέζι του "διαλόγου" με τέσσερις (!) φορείς τους, δεν περιμένουν τα αποτελέσματα του... διαλόγου, ούτε καν την επικύρωση της αυθαιρεσίας τους με ανάλογα νομοθετήματα. Προχωρούν ντε φάκτο, μόνοι τους στο στόχο, με τα εξής αποτελέσματα:

- Κεκτημένο πρώτο, 8ωρο και πλήρης απασχόληση.Ομως, στον συγκεκριμένο κλάδο το να βρεις πλήρως απασχολούμενο εργαζόμενο, είναι σαν να βρίσκεις βελόνα στα άχυρα. Το εξτρά και τα λοιπά είδη μερικής απασχόλησης έχουν επικρατήσει στα περισσότερα ξενοδοχεία και κατακτούν συνεχώς έδαφος στα υπόλοιπα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ξενοδοχείο "ΙΝΤΕΡΚΟΝΤΙΝΕΝΤΑΛ", ο Α. Χέλμης,μέλος της διοίκησης του σωματείου, άκουσε εξτρά καμαριέρα να "εξομολογείται" την ευχαρίστησή της επειδή κατάφερε να εργαστεί έξι συνεχείς μέρες, μια και όπως έλεγε χρόνια είχε να της τύχει κάτι τέτοιο! Αυτό το περιστατικό αποτελεί τον κανόνα για τα ξενοδοχεία.

- Κεκτημένο δεύτερο, συλλογικές συμβάσεις.Ομως στους ξενοδοχοϋπάλληλους, το ωρομίσθιο έχει "αντικαταστήσει" την αμοιβή βάσει των συμβάσεων. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι ξενοδόχοι ζητούν να καταργηθεί και η τελευταία δικλείδα ασφαλείας, η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, που ούτως ή άλλως την καταργούν στην πράξη.

Σήμερα υπολογίζεται ότι απασχολούνται άμεσα ή έμμεσα στον κλάδο περίπου 500.000 εργαζόμενοι και από αυτούς μόνο οι 100.000 έχουν σταθερή και διαρκή σε ετήσια βάση απασχόληση κι αυτοί συγκεντρώνονται κυρίως στο Λεκανοπέδιο και στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης.

- Κεκτημένο τρίτο, κοινωνική ασφάλιση.Ομως η συνταξιοδότηση στον κλάδο γίνεται μάλλον αδύνατη, αφού χρειάζονται 4.500 μέρες ασφάλισης, που μεταφράζεται σε 45 χρόνια δουλιάς, δεδομένου ότι η εργασία τους διαρκεί το πολύ τέσσερις μήνες.

Ταυτόχρονα και παρ' όλα αυτά, η ανεργία αυξάνεται, ενώ ακόμα κι όσοι εργάζονται με δυσκολία καταφέρνουν να συμπληρώσουν τα ένσημα για να εξασφαλίσουν έστω ταμείο ανεργίας. Η τρομοκρατία και η εντατικοποίηση είναι απερίγραπτες στους περισσότερους εργασιακούς χώρους.

Είναι τόση η εκμετάλλευση, που σε όλο και περισσότερες περιοχές άρχισαν να εφαρμόζονται τα λεγόμενα "πακέτα",δηλαδή οι εργοδότες ζητούν από τους εργαζόμενους, προκειμένου να τους προσλάβουν, να προσυμφωνήσουν τα ένσημα και τις αμοιβές τους, ανεξάρτητα από τις μέρες που θα εργαστούν!

Πώς αντιμετωπίζει αυτή την κατάσταση η πλειοψηφία της κλαδικής Ομοσπονδίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ); Με υποχωρητικότητα και αδράνεια. Παραπέμποντας ακόμα και την υπογραφή των συμβάσεων στον ΟΜΕΔ, πριν εξαντλήσει τα περιθώρια των διαπραγματεύσεων. Και τελευταία με την απόφασή της να συμμετάσχει στον "κοινωνικό διάλογο", που έρχεται για την περίπτωση των εργαζομένων στον τουρισμό να βάλει και επισήμως "ταφόπλακα" στις εργατικές κατακτήσεις και τα δικαιώματα.

Οι απολύσεις και οι απάνθρωπες εργασιακές σχέσεις ήταν και παραμένουν τα σημαντικότερα προβλήματα των εργαζομένων της "Μεγάλης Βρετανίας"

Η σταδιακή μείωση του προσωπικού έφερε την εντατικοποίηση

Την κατάργηση των συμβάσεων, ζητούν οι ξενοδόχοι, προκειμένου να φύγει από τη μέση και το τελευταίο εμπόδιο και να ανοίξει ο δρόμος, που οδηγεί πίσω, στον εργασιακό μεσαίωνα

Οι απολύσεις και οι απάνθρωπες εργασιακές σχέσεις ήταν και παραμένουν τα σημαντικότερα προβλήματα των εργαζομένων της "Μεγάλης Βρετανίας"

Η σταδιακή μείωση του προσωπικού έφερε την εντατικοποίηση

Την κατάργηση των συμβάσεων, ζητούν οι ξενοδόχοι, προκειμένου να φύγει από τη μέση και το τελευταίο εμπόδιο και να ανοίξει ο δρόμος, που οδηγεί πίσω, στον εργασιακό μεσαίωνα