Προγράμματα για τον πληθυσμιακό έλεγχο είναι πολύ "ιν" στις δυτικές χώρες. Συχνά, ωστόσο, οι άμεσα ενδιαφερόμενες, οι γυναίκες δηλαδή, δεν ενημερώνονται, όπως συμβαίνει στο Μεξικό.

Η Ζονγκολίκα, είναι πρωτεύουσα μιας από τις πιο φτωχές περιοχές του Μεξικού κοντά στα παράλια του Ατλαντικού, όπου βρίσκονται οι κοινότητες των ιθαγενών φυλών Ναουάτι και Τοτονάκος. Στο πνευματικό κέντρο της πόλης - όπως αναφέρεται σε πρόσφατο άρθρο της γερμανικής εφημερίδας "Νόιες Ντόιτσλαντ" - συχνά συγκεντρώνονται γυναίκες ιθαγενείς, περιμένοντας κάποια χρήματα, που τους υποσχέθηκαν στα πλαίσια του προγράμματος "Προγκρέσα" για διατροφή, υγεία και εκπαίδευση. "Προγκρέσα" σημαίνει και "προχώρα μπροστά", φέρνει στο νου την "πρόοδο". Πριν μερικούς μήνες, η κυβέρνηση του Μεξικού εξήγγειλε αυτό το πρόγραμμα, με στόχο, όπως άλλωστε δήλωσε ο ίδιος ο Πρόεδρος Ερνέστο Ζεντίγιο, την εξάλειψη της ακραίας φτώχειας.

Ουρά στέκονται οι γυναίκες και περιμένουν να πάρουν τα επιδόματα "προγκρέσα" ύψους 5 έως 15 (!) δολαρίων μηνιαίως, που προορίζονται για τη συντήρηση μίας οικογένειας. Στην αίθουσα του πνευματικού κέντρου της πόλης, όπου και μοιράζονται αυτά τα γενναιόδωρα επιδόματα, κρέμονται διάφορα πλακάτ: "Με αυτό το επίδομα μπορείς να θρέψεις την οικογένειά σου και να προστατεύσεις καλύτερα την υγεία σου. Τα παιδιά σου δεν είναι ανάγκη πια να εγκαταλείψουν το σχολείο για να εργαστούν". Ωστόσο, τα πλακάτ είναι γραμμένα στα ισπανικά και πολλές από τις ιθαγενείς δεν μπορούν καν να τα διαβάσουν.

Φυσικά, δεν κόπτονται έτσι ξαφνικά οι άρχοντες του Μεξικού για την τύχη των τόσο αδικημένων και ταπεινωμένων Ινδιάνων, που εδώ και πολλούς αιώνες από μερίδα του "πολιτισμένου" κόσμου θεωρούνται περιττοί, άχρηστοι, "είδος" που πρέπει να εξαλειφθεί. Η παροχή της "προόδου", λοιπόν, κρύβει μπόλικη υστεροβουλία. Πριν από έξι, περίπου, μήνες η κλινική της Ζονγκολίκα αποφάσισε να προχωρήσει σε απογραφή του πληθυσμού. Πηγαίνοντας σπίτι - σπίτι, οι γιατροί ρωτούσαν τις γυναίκες για τον αριθμό και την ηλικία των παιδιών τους, μετά επέλεγαν τις φτωχότερες των φτωχών, με το μεγαλύτερο αριθμό παιδιών, για το "προγκρέσα". Δεν πέρασε πολύς καιρός και άρχισαν να ασκούνται πιέσεις: Οι γυναίκες δεν ήταν μόνο υποχρεωμένες να δηλώσουν τα έξοδά τους, αλλά και να συμμετέχουν σε συναντήσεις που διοργάνωνε η κλινική, όπου, εμμέσως πλην σαφώς, τους έλεγαν: Οποια επιθυμεί τη συνέχιση της παροχής της, τόσο "γενναιόδωρης", βοήθειας, δηλαδή του φοβερού ποσού των 5 - 15 δολαρίων το μήνα, θα πρέπει να υποβληθεί σε στείρωση (!).

Η Παουλίνα, μια όχι πια πολύ νέα μαία, από το χωριό Πιξκουάτλα, αφηγείται τις εμπειρίες της: "Εγώ δεν μπορώ πια να κάνω οικογένεια, όμως η γιατρός μου είπε ότι θα έπρεπε να υποβληθώ σε εγχείρηση" με τη δικαιολογία "ότι θα μπορούσα να δώσω το παράδειγμα στην κοινότητά μου, ώστε και άλλες γυναίκες να συμφωνήσουν να υποβληθούν σε στείρωση".

Ομως, και στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπως η Πόλη του Μεξικού - γράφει η εφημερίδα "Αβάντ", κεντρικό όργανο του Κόμματος των Καταλανών Κομμουνιστών - δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο το φαινόμενο σε κρατικά νοσοκομεία να υποβάλλονται γυναίκες σε στείρωση ή να τους τοποθετούνται αντισυλληπτικές συσκευές, και, μάλιστα, χωρίς τη σαφή έγκρισή τους. Οπωσδήποτε αυτά τα φαινόμενα είναι πολύ πιο συχνά στις ορεινές περιοχές των ιθαγενών.

Συχνά οι γιατροί δε μιλούν τη γλώσσα των ιθαγενών. Εξαιτίας του υψηλού ποσοστού αναλφαβητισμού που υπάρχει στις περιοχές των ιθαγενών, τις περισσότερες φορές αρκεί το δακτυλικό αποτύπωμα κάτω από την ερώτηση που διατυπώνεται κάπως έτσι: "Θέλεις να συμμετέχεις στα κυβερνητικά προγράμματα, τότε θα πρέπει να εγχειριστείς". Στην προπαγανδιστική εκστρατεία που γίνεται για τα παραπάνω προγράμματα, ακούγονται και τα εξής ωραία: "Ο γιατρός είναι εκείνος που ξέρει και θα πρέπει να αποφασίσει τι θεραπεία θα ακολουθήσεις. Αυτός έχει σπουδάσει" (!).

Ως ιθαγενής της φυλής Ναουάτι, η δημοσιογράφος Ροσάλμπα Τεπόλο Γκιάουα είχε προσωπικές εμπειρίες από τις πρακτικές των γιατρών και νοσοκόμων. Το πρώτο της παιδί το έφερε στον κόσμο στην κλινική της Ζονγκολίκα. Τη στιγμή του εντονότερου πόνου, η γιατρός της είπε: "Κάντε την επέμβαση της στείρωσης, τι τα θέλετε περισσότερα παιδιά;" Η Ροσάλμπα Τεπόλε έμεινε άφωνη, θυμάται ακόμα τα λόγια της νοσοκόμας προς τη γιατρό: "Γιατί τη ρωτάτε; Μπορείτε απλά να την εγχειρίσετε και τέρμα".

Οι νόμοι που προστατεύουν τα δικαιώματα των γυναικών στο Μεξικό είναι σχεδόν άγνωστοι. Ωστόσο, ο εξαναγκασμός σε αντισυλληπτικά μέτρα ή ακόμα και στη στείρωση καταπατά το μεξικάνικο Σύνταγμα. Στο άρθρο 4 προσδιορίζεται με σαφήνεια το δικαίωμα των γυναικών να αποφασίζουν εκείνες πόσα παιδιά θα φέρουν στον κόσμο. Ωστόσο, δεν υπάρχει μια σαφής αναφορά στα δικαιώματα αναπαραγωγής των ιθαγενών γυναικών.

Σιγά - σιγά οι ιθαγενείς γυναίκες έχουν αρχίσει, παρά τη φτώχεια και τις διακρίσεις εις βάρος τους, να προβάλλουν αντίσταση. Οι γυναίκες του Πιξκουάτλα γνωστοποιούν τις διαμαρτυρίες τους μέσω ενός δικού τους ραδιοφωνικού σταθμού. Μιλούν ανοιχτά για τις πιέσεις των γιατρών και νοσοκόμων της κλινικής της Ζονγκολίκα, καθώς και του δημάρχου της πόλης. Ομως, το έργο της πειθούς είναι πολύ δύσκολο, μια και οι εκφωνήτριες δεν έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν και υλική βοήθεια.

Ακόμα και στην ορεινή περιοχή του Κουετσαλάν, στην πολιτεία του Πουέμπλα, έχουν ακουστεί παρόμοιες ιστορίες, γράφει το περιοδικό του ΚΚΙσπανίας "Μούντο Ομπρέρο". Οι γυναίκες εκεί, επίσης της φυλής Ναουάτι, δεν τολμούν ακόμα να καταγγείλουν στην κοινή γνώμη τα όσα τους συμβαίνουν. Και στο Κουετσαλάν, ωστόσο, η παροχή των επιδομάτων "Προγκρέσα" συνδέεται με την παρακίνηση ή τον εξαναγκασμό στη στείρωση. Οι "ενημερωτικές" συγκεντρώσεις, στις οποίες καλούνται όλες οι γυναίκες κάτω των 35 χρόνων, γίνονται στο νοσοκομείο του Κουετσαλάν ή σε σχολεία.

Αργά ή γρήγορα, οι γυναίκες θα υποκύψουν στην κοινωνική πίεση ή ακόμα και σε άμεσες απειλές, ευελπιστούν οι ιθύνοντες.

Τελικά, οι "πολιτισμένοι" αυτού του κόσμου "εκσυγχρονίστηκαν" και σοφίστηκαν έναν πιο "ευγενικό" και όχι τόσο κραυγαλέα βίαιο τρόπο, για να ολοκληρώσουν τη γενοκτονία, που είχαν ξεκινήσει πριν από πέντε αιώνες, εις βάρος των ινδιάνικων φυλών.

Γιάννα ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ

ΟΔΓ

Αισθητή άνοδος των νεοναζί

ενόψει βουλευτικών εκλογών

Ο προεκλογικός αγώνας στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, ο οποίος ουσιαστικά έχει εγκαινιαστεί απ' την αρχή ακόμα αυτού του χρόνου, πλησιάζει στην τελευταία του φάση, αφού οι κοινοβουλευτικές εκλογές διεξάγονται στις 27 του ερχόμενου Σεπτέμβρη. Ετσι, εκτός από τα γνωστά μεγάλα παραδοσιακά γερμανικά κόμματα, στο έπακρο εντείνουν την προεκλογική δημαγωγική τους καμπάνια τα νεοναζιστικά και οι άλλες δεξιές εξτρεμιστικές δυνάμεις.

Ο Ολαφ Χέρμαν, ένας νέος στην ηλικία άνθρωπος και πρόεδρος της οργάνωσης του Βερολίνου του γνωστού νεοναζιστικού κόμματος, Γερμανικής Λαϊκής Ενωσης (ΓΛΕ), εκφράζει έκδηλη αισιοδοξία σχετικά με μια εντυπωσιακή επιτυχία του κόμματός του στις επικείμενες εκλογές. Ταυτόχρονα, οι νεοναζί δε φαίνεται να παραπλανώνται από τα εκλογικά ποσοστά που τους δίνουν οι εκάστοτε δημοσκοπήσεις, ανεξάρτητα από το γεγονός, αν αυτά είναι υψηλά ή χαμηλά. Και στην πραγματικότητα, αυτά είναι αισθητά υψηλά...

Πάντως, δε χωράει καμιά αμφιβολία το γεγονός ότι τα στελέχη της ΓΛΕ με επικεφαλής τον πρόεδρό τους, Γκέρχαρντ Φρέι, διεξάγουν τον προεκλογικό τους αγώνα με τον ίδιο ζήλο και ένταση, όπως και στην περίπτωση των πρόσφατων τοπικών εκλογών του ομοσπονδιακού κρατιδίου της Σαξονίας - Ανχάλτης, όπου το κόμμα τους έχει σημειώσει μια εντυπωσιακή επιτυχία φθάνοντας ακόμα και στο 13% περίπου.

Από την άλλη πλευρά, ο ηλικίας 71 χρόνων επίτιμος πρόεδρος του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος, Χανς - Ντίτριχ Γκένσερ, το οποίο σε αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις σε ομοσπονδιακά κρατίδια υφίσταται αισθητή συρρίκνωση, ισχυρίζεται ότι "μια γιγάντια προεκλογική καμπάνια των δεξιών εξτρεμιστικών δυνάμεων είναι αδύνατη" και συνιστά στους Γερμανούς αστούς πολιτικούς "να μην παραπλανηθούν...".

Η αλήθεια είναι, όμως, ότι οι παραπάνω ισχυρισμοί του, κατά τα άλλα, έμπειρου πολιτικού Γκένσερ δεν επιβεβαιώνονται από τη διαμορφούμενη πρόσφατη προεκλογική πραγματικότητα. Η πρώτη σαφής διάψευση ήρθε από τη Σαξονία - Ανχάλτη, όπου η ΓΛΕ με την εντυπωσιακή εκλογική της επιτυχία δημιούργησε σοβαρές ανησυχίες στα παραδοσιακά αστικά κόμματα.

Συγκεκριμένα: Ιδιαίτερα ανήσυχος εμφανίζεται ο υπεύθυνος των κοινοβουλευτικών υποθέσεων του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, ο οποίος φαίνεται να παίρνει σε μεγάλο βαθμό υπόψη τους ειδικούς ερευνητές και δημοσκόπους, οι οποίοι συνεχώς μελετούν τις διαθέσεις των Γερμανών ψηφοφόρων, προκειμένου να προσδιορίσουν με την πιο δυνατή ακρίβεια τη διαμόρφωση του εκλογικού δυναμικού των δεξιών εξτρεμιστικών δυνάμεων: Αυτό, κατά την άποψή τους, σήμερα, σε παγγερμανική κλίμακα ξεπερνά το 10%, ενώ τα ποσοστά στην Ανατολική Γερμανία εμφανίζονται υψηλότερα...

Στη Βαυαρία, το ποσοστό του νεοναζιστικού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, εδώ και αρκετό καιρό, κυμαίνεται γύρω στο 5%. Σε περίπτωση, όμως, που στις τοπικές εκλογές του ομοσπονδιακού αυτού κρατιδίου, οι οποίες διεξάγονται δυο βδομάδες πριν τις κοινοβουλευτικές, κατορθώσει και μπει στο Κοινοβούλιο του Μονάχου, τότε θα πρέπει να θεωρείται βέβαια και η είσοδός του στην ίδια την Ομοσπονδιακή Βουλή.

Ανάλογη επιτυχία αναμένεται να σημειώσουν οι νεοναζί στο ομοσπονδιακό κρατίδιο του Μέκλεμπουργκ - Φορπόμερν, το οποίο έχουν ανακηρύξει σε κύρια περιοχή του προεκλογικού τους αγώνα: Εδώ θεωρείται σχεδόν σίγουρη η είσοδος των νεοναζί τόσο στο τοπικό, όσο και στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο, όπου και οι δυο εκλογικές αναμετρήσεις διεξάγονται ταυτόχρονα, στις 27 του ερχόμενου Σεπτέμβρη. Παράλληλα, οι σχετικές δημοσκοπήσεις στη Βορειοανατολική Γερμανία δίνουν πολύ υψηλά ποσοστά στους νεοναζί, όπου το εκλογικό τους δυναμικό αναμένεται να φθάσει μέχρι και 16%.

Πάντως, κατά τις εκτιμήσεις έγκυρων πολιτικών παρατηρητών, σε περίπτωση που οι δεξιές εξτρεμιστικές δυνάμεις ξεπεράσουν το 16% σε παγγερμανική κλίμακα, τότε αυτό βέβαια δε θα συμβεί μόνο σε βάρος των συντηρητικών πολιτικών κομμάτων, δηλαδή της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης του Χέλμουτ Κολ και της Χριστιανοκοινωνικής Ενωσης του Τέο Βάιγκελ: "Λιποτάκτες" προς τα νεοναζιστικά κόμματα είναι δυνατόν να προέλθουν τόσο από το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα, όσο και από τους Πράσινους.

Ταυτόχρονα, δε θα πρέπει να ξεχνά κανείς ότι το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα παραδοσιακά συγκέντρωνε και ψηφοφόρους, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις ψήφιζαν συντηρητικά κόμματα και οι οποίοι στις επικείμενες κοινοβουλευτικές εκλογές είναι δυνατόν να "συγκινηθούν" από την πληθώρα των δημαγωγικών και λαϊκίστικων συνθημάτων των νεοναζί, και ιδιαίτερα απ' αυτά που αφορούν το οξυνόμενο πρόβλημα της μαζικής ανεργίας.

Τις πιθανότητες προσέλκυσης ψηφοφόρων από το σύνολο των αστικών πολιτικών κομμάτων, εκ μέρους της γερμανικής εξτρεμιστικής Δεξιάς, αναλύει μια ειδική έρευνα του γνωστού Ινστιτούτου Εμνιντ, που έγινε μεταξύ 200 εκλογέων, οι οποίοι δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν κάποιο από τα ναζιστικά κόμματα. Αποτέλεσμα: Γι' αυτούς, λοιπόν, είναι αρκετά αδιάφορο αν υπάρχουν χαρισματικοί ηγέτες ή καλομελετημένα προγράμματα. Αυτοί είναι "διαμαρτυρόμενοι ψηφοφόροι με μεγάλη πείρα και πεποίθηση...". Πάντως, δεν αποκαλύπτουν το κόμμα που είχαν ψηφίσει στις προηγούμενες κοινοβουλευτικές εκλογές.

Οπως δείχνει η μέχρι τώρα πείρα, παραδοσιακά η γερμανική εξτρεμιστική Δεξιά αποτελούσε πάντα έναν πολύ σημαντικό πόλο συγκέντρωσης έντονα διαμαρτυρόμενων εκλογέων με διαφορετικές αιτίες και επιχειρήματα: Από τις πιο βασικές ήταν και παραμένει το καυτό ζήτημα της μαζικής ανεργίας, το οποίο μεταπολεμικά έχει προσλάβει πρωτόγνωρες δραματικές διαστάσεις, αφού σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία ξεπερνά κατά πολύ τα 4 εκατομμύρια ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, όμως, ο αριθμός των ανέργων στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, τόσο κατά τα συνδικάτα, όσο και κατά την άποψη ειδικών ερευνητών, ήδη αγγίζει τα 8 εκατομμύρια άτομα. Πρόκειται, δηλαδή, για το κατ' εξοχήν κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο οδηγεί έναν σοβαρό αριθμό ψηφοφόρων, και ιδιαίτερα αυτών που παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς εργασία, στην παραπλάνηση από τις δημαγωγικές υποσχέσεις των νεοναζιστικών κομμάτων.

Αλλη βασική αιτία θα πρέπει να θεωρηθεί η κατάσταση, η οποία επικρατεί στον τομέα της επαγγελματικής εκπαίδευσης, όπου και οι προοπτικές κάθε άλλο παρά αισιόδοξες διαγράφονται: Εδώ παρατηρείται όχι μόνο μεγάλη έλλειψη θέσεων εκμάθησης κάποιου τεχνικού επαγγέλματος, αλλά κι αυτοί οι νέοι που κάποτε αποφοιτούν συχνά δε βρίσκουν την επιθυμητή θέση εργασίας, μένοντας έτσι άνεργοι πριν ακόμα αποκτήσουν τη δυνατότητα να εργαστούν.

Μια επίσης πολύ σοβαρή αιτία - στο βαθμό βέβαια που είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς στις δημοσκοπήσεις - είναι και οι ξένοι εργαζόμενοι στη Γερμανία, αφού το 79% των ερωτηθέντων απαντά πως το πρόβλημα της μαζικής ανεργίας στη χώρα τους οφείλεται και στη μαζική παρουσία των ξένων.

Με αναπτερωμένο, λοιπόν, το ηθικό του από την εντυπωσιακή εκλογική επιτυχία της Γερμανικής Λαϊκής Ενωσης στις πρόσφατες τοπικές εκλογές του ομοσπονδιακού κρατιδίου της Σαξονίας - Ανχάλτης, ο πρόεδρός της, Γκέρχαρντ Σρέντερ, καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες, προκειμένου το κόμμα του ν' αυξήσει σημαντικά την εκλογική και πολιτική του επιρροή και στα άλλα ομοσπονδιακά κρατίδια: Στο Μαγδεμβούργο, για παράδειγμα, ο μεγαλοεκδότης αυτός και ιδιοκτήτης πολλών ακινήτων κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αυτού αγώνα έχει διαθέσει εκατομμύρια μάρκα, πριν απ' όλα για πλακάτ και επιστολές προς Γερμανούς ψηφοφόρους.

Η μέθοδος αυτή, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, έχει αποφέρει θετικά αποτελέσματα για τη Γερμανική Λαϊκή Ενωση, γεγονός που σημαίνει ότι στη συνέχεια θα διατεθούν ακόμα περισσότερα χρήματα... Και τα οικονομικά αυτά μέσα θα πρέπει να είναι τόσα πολλά, ώστε η Επιτροπή Προστασίας του Συντάγματος στη Βαυαρία, πριν λίγες μέρες, αναγκάστηκε να δηλώσει ότι οι τρομερά μεγάλες οικονομικές δυνατότητες του προέδρου του κόμματος αυτού αρκούν για την κάλυψη των εξόδων του συνόλου του προεκλογικού αγώνα σε παγγερμανική κλίμακα...

Νίκος ΗΛΙΑΔΗΣ - ΗΛΙΟΥΔΗΣ

***

***

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ