ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 10 Γενάρη 2006
Σελ. /40
Καλπάζουν τα επιχειρηματικά κέρδη

Γρηγοριάδης Κώστας

Καλπάζει στην κυριολεξία η κερδοφορία των επιχειρήσεων της χώρας μας την τελευταία δεκαετία. Με βάση εκκίνησης το 1995 (100), η απόδοση του κεφαλαίου το 2005 στην Ελλάδα και μάλιστα στο σύνολο της οικονομίας έφτασε το 123,3. Και αυτό, όταν στην ΕΕ των «15» η αντίστοιχη αύξηση είναι στο 112,2 και στη ζώνη του ευρώ στο 112. Δηλαδή, η απόδοση κεφαλαίου αυξήθηκε κατά την περίοδο 1995-2005 κατά 23,3%, ποσοστό που είναι διπλάσιο σχεδόν από το αντίστοιχο στην ΕΕ. Αποδόσεις, που συγκρίνονται μόνο με τη «χρυσή» περίοδο κερδοφορίας την περίοδο 1960-1973 και - παρά τα όσα λένε ορισμένοι - δεν έρχονται καθόλου σε αντίθεση με το επίπεδο των μισθών και της κατάστασης που βιώνει η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Γιατί ακριβώς η συσσώρευση πλούτου στον έναν πόλο προϋποθέτει τη συσσώρευση φτώχειας και ανέχειας στον άλλο πόλο, στους πολλούς. Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι η παραπέρα μεγέθυνση του παραγόμενου πλούτου, όπως θέλουν να μας πείσουν κυβέρνηση, ΣΕΒ και συμβιβασμένες ηγεσίες στη ΓΣΕΕ, αλλά μια άλλη αναδιανομή του, προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων. Μια κατανομή όμως που δε θέλουν και ούτε μπορούν να την κάνουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου. Μπορεί και πρέπει να επιβληθεί με την όξυνση της ταξικής πάλης, με μια άλλη λαϊκή εξουσία και μια άλλη οικονομία, που θα έχει στο κέντρο της προσοχής της τον εργαζόμενο άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Αναπροσανατολισμοί...

Επαυσε η λειτουργία της Ελληνικής Υπηρεσίας του Μπι Μπι Σι με την έλευση του 2006, μετά από 66 χρόνια εκπομπών. Σύμφωνα με όσα είχε προαναγγείλει η διεύθυνση του Μπι Μπι Σι, το κλείσιμο της Ελληνικής Υπηρεσίας έγινε προκειμένου να εξοικονομηθούν χρήματα, τα οποία θα επενδυθούν στη δημιουργία τηλεόρασης στην αραβική γλώσσα. Μαζί με την Ελληνική Υπηρεσία έκλεισαν εννέα ακόμη τμήματα, ανάμεσά και εφτά ευρωπαϊκά. Μόνον τέσσερις ευρωπαϊκές υπηρεσίες θα συνεχίσουν τη λειτουργία τους - η αλβανική, η σερβική, η ρουμανική και αυτή που απευθύνεται στους κατοίκους της ΠΓΔΜ.

Σαφείς είναι οι νέοι προσανατολισμοί και το ενδιαφέρον του Μπι Μπι Σι και πλήρως ευθυγραμμισμένοι με τα συμφέροντα της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής, στο πλαίσιο του σημερινού παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού συστήματος, των νέων καταμερισμών και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών για το μοίρασμα των αγορών.

Διόδια παντού!

Η υλοποίηση του σεναρίου για επιβολή διοδίων στο κέντρο της Αθήνας, αν και όταν πρωτακούστηκε φάνταζε ως υπερβολή, δεν είναι τόσο μακρινή, αφού μια σειρά ευρωπαϊκές πρωτεύουσες προχωρούν στην εφαρμογή του.

Με το νέο έτος, η Στοκχόλμη, μετά το Λονδίνο και το Οσλο, είναι η τρίτη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που θα χρεώνει «τέλη κυκλοφοριακής συμφόρησης», ύψους 10 - 20 σουηδικών κορονών (1 - 2 ευρώ), στους οδηγούς που επιθυμούν να εισέλθουν στο κέντρο της πόλης, κατά τις εργάσιμες μέρες, από τις 6.30 το πρωί μέχρι τις 6.30 το απόγευμα. Το μέτρο θα εφαρμοστεί δοκιμαστικά για εφτά μήνες και στη συνέχεια οι κάτοικοι της Στοκχόλμης θα αποφασίσουν με δημοψήφισμα τη μονιμοποίηση ή την κατάργησή του.

Οι εμπνευστές του μέτρου υποστηρίζουν ότι με αυτό τον τρόπο θα μειωθεί αισθητά η κίνηση στους δρόμους του κέντρου, τα μποτιλιαρίσματα και η ατμοσφαιρική ρύπανση. Προβλήματα, που βασανίζουν και την Αθήνα των αρκετών εκατομμυρίων κατοίκων και στα οποία θα «πατήσουν» για την εφαρμογή του μέτρου και στη χώρα μας. Κι από πάνω, θα ισχυριστούν ότι το μέτρο είναι δίκαιο, αφού, ο «ρυπαίνων θα πληρώνει». Οσο, για την ουσιαστική αντιμετώπιση των προαναφερομένων προβλημάτων και, επομένως, το ξερίζωμα των αιτιών γέννησής τους, ούτε λόγος να γίνεται...

Περί πρωταθλητισμού

Ως «πρωταθλητής» στην απορρόφηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΚΠΣ) για το 2005 εμφανίζεται με χτεσινή ανακοίνωσή του το υπουργείο Υγείας. Σύμφωνα με την τελευταία, το επιχειρησιακό πρόγραμμα Υγεία -Πρόνοια κατέλαβε την πρώτη θέση, αυξάνοντας κατά 247,6% την απορρόφηση, ενώ υπήρξε και απόλυτη αύξηση κατά 29,7%, με αποτέλεσμα το συνολικό ποσοστό απορρόφησης για το υπουργείο Υγείας να φτάσει στο 41,7%.

Το βασικό ζήτημα, όμως - ακόμη κι αν αφήσουμε κατά μέρος ότι τα χρήματα αυτά είναι διπλοπληρωμένα απ' τον ελληνικό λαό - δεν είναι η απορροφητικότητα, αλλά ποιος απορροφά -και ...ρουφά - τα κονδύλια. Για παράδειγμα, τα προγράμματα για την Ψυχική Υγεία, με την περιβόητη αποασυλοποίηση, έχουν καταντήσει στην κυριολεξία κυνήγι κονδυλίων απ' τους κάθε είδους επιχειρηματίες και διάφορους φιλανθρώπους. Αλλο παράδειγμα, είναι η ένταξη απ' το 2001 στα σχετικά προγράμματα μιας σειράς Κέντρων Υγείας Αστικού Τύπου (γύρω στα 15). Απ' αυτά, τέλειωσε μόνο ένα - στα Καλύβια - και αυτό εκπρόθεσμα, αφού έπρεπε να είναι έτοιμο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κι αυτό, όμως, θα λειτουργήσει με επικουρικό προσωπικό... Για να μην πούμε, για τη διαβόητη πληροφορική στα νοσοκομεία που ποτέ κανένας δεν έμαθε τι έγιναν τα κονδύλια απ' το πρώτο ακόμα πακέτο του Ντελόρ...

Τα σεισμικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΕΝΤΑΞΕΙ ακόμη αναλογιζόμαστε τι θα είχε συμβεί αν η σεισμική δόνηση των 7 Ρίχτερ παρά κάτι είχε επίκεντρο τη στεριά και όχι τη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά των Κυθήρων και είναι πολύ λογικό.

Κι όποιος το σκεφθεί λίγο καλύτερα, δε φοβάται τόσο τις στιγμιαίες εξάρσεις των δυνάμεων της φύσης, όπως είναι ο σεισμός. Φοβάται τις ...μόνιμες εξάρσεις της κερδοσκοπικής ασυδοσίας που πιθανόν θα αποκαλύπτονταν.

Ποιος ξέρει πόσες «ΡΙΚΟΜΕΞ» θα ανακαλύπταμε. Ποιος μπορεί, έστω, να υποθέσει πόσες κατασκευές θα αποτελούσαν παγίδες θανάτου, επειδή κάποια κατασκευαστική εταιρία, πέραν από το (δεδομένα μικρό) εργατικό κόστος, αναζήτησε ακόμη μεγαλύτερα περιθώρια κερδοφορίας;

Εκτός πια αν έχει κανείς εμπιστοσύνη στους ...ελέγχους του κρατικού μηχανισμού ή στους κανόνες που διέπουν (και) την κατασκευαστική αγορά. Είναι γνωστό πως πρόκειται για ένα χώρο πλήρως «ανταγωνιστικό».

Και όταν λέμε «ανταγωνιστικός» στη γλώσσα του «εκσυγχρονισμού», που σχεδόν οι πάντες πλέον επαγγέλλονται, εννοούμε ένα χώρο όπου η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει φράγκο και το επιχειρηματικό κέρδος είναι πάνω από όλα.

ΜΙΑ ΦΟΡΑ, οι κυβερνώντες προσπαθούν να αποδείξουν ότι δεν απαιτείται μια σεισμική δόνηση για να έχουμε καταρρεύσεις. Τουλάχιστον, ο Γιώργος Αλογοσκούφης - όσο κι αν προσπάθησε να τα μπαλώσει - ήταν σαφέστατος ως προς το στόχο της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, αρχής γενομένης με τις τράπεζες.

Το γνωστό επιχείρημα περί «εξυπηρέτησης του καταναλωτή» επιστρατεύτηκε και πάλι με στόχο την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και βέβαια μόνο ένας ανόητος μπορεί να πιστέψει ότι ο υπουργός Οικονομίας χρησιμοποίησε μια ατυχή έκφραση. Απλώς, έριξε άδεια για να πιάσει γεμάτα...

Αλλωστε δεδομένη είναι η πρόθεση και επιδίωξη των τραπεζιτών να «σπρώξουν» αυτά τα μέτρα, μέσω των υποκαταστημάτων τους σε εμπορικά κέντρα και με διάφορες άλλες μεθοδεύσεις...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κανένα δικαίωμα στους ιμπεριαλιστές

Μία πλευρά της επίθεσης που εξαπολύεται από κάθε αράδα του αντικομμουνιστικού μνημονίου σε βάρος του κομμουνιστικού κινήματος στη διαχρονικότητά του είναι κι αυτή που σηματοδοτείται από το ερώτημα αν νομιμοποιείται ο ιμπεριαλισμός να κρίνει και να κατακρίνει αυτό το κίνημα, να του υποδεικνύει να αποκηρύξει το ένδοξο παρελθόν του, αν νομιμοποιείται να εγκαλεί το σοσιαλισμό περίπου για ...εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας! Η απάντηση για κάθε καλοπροαίρετο άνθρωπο, κι όχι μόνο για τους κομμουνιστές, δεν μπορεί παρά να είναι κατηγορηματικά όχι. Ο ιμπεριαλισμός δεν έχει αυτό το δικαίωμα όντας φύσει και θέσει ορκισμένος εχθρός του σοσιαλισμού, μοναδικός και κύριος αντίπαλος.

Αμερόληπτοι κριτές του σοσιαλισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα μπορεί και πρέπει να είναι οι λαοί. Αυτοί έχουν δικαίωμα και συμφέρον να δουν, να κρίνουν, να αποτιμήσουν την προσπάθεια οικοδόμησής του και να αντλήσουν διδάγματα πολύτιμα για τον προσανατολισμό της πάλης τους σήμερα και την επιτυχή οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας αύριο. Οι λαοί θα κρίνουν και θα συγκρίνουν τα δύο κοινωνικοοικονομικά συστήματα, το πράττουν ήδη και η σύγκριση είναι καταλυτική σε βάρος του ιμπεριαλισμού. Τα αντικομμουνιστικά ουρλιαχτά του ιμπεριαλισμού είναι υπαγορευμένα από την ταξική του φύση. Επιβαλλόμενα από την αέναη αγωνία του να υπερασπίζει την κυριαρχία του, πολεμώντας μέχρι εξοντώσεως το σοσιαλισμό, τα μηνύματα και τα διδάγματα που άφησε παρακαταθήκη στην ανθρωπότητα. Και δεν ήταν λίγες οι φορές ή μάλλον δεν υπήρξαν φορές που σ' αυτόν τον ταξικό πόλεμο οι ιμπεριαλιστές να μην καταφύγουν το λιγότερο σε απροσχημάτιστα ψεύδη, σε ανοιχτές συκοφαντίες, μια συρραφή των οποίων αποτελεί και το αντικομμουνιστικό μνημόνιο που, και απ' αυτήν την άποψη, διόλου δεν πρωτοτυπεί.

Είναι, βέβαια, αναμενόμενη η κραυγή που θα ακουστεί από στόμα κόρακα. Ενός «κόρακα», μάλιστα, που για τα συμφέροντά του δεν ορρωδεί προ ουδενός, που η εκμεταλλευτική του φύση έχει κοστίσει στην ανθρωπότητα ποταμούς αίματος, ασύλληπτη βία σε βάρος της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Το γεγονός, βέβαια, ότι αναγκάζονται να κραυγάζουν αντικομμουνιστικά ισοδυναμεί με ομολογία φόβου για την τελική έκβαση του ταξικού πολέμου, με ομολογία της γνώσης τους πως με την αντεπανάσταση κέρδισαν μια μάχη μόνο. Οι κραυγές από τα στόματά τους ακούγονται σαν εγκώμια για το σοσιαλισμό. Αλίμονο αν τον παίνευαν οι ιμπεριαλιστές.

Αυτό, βέβαια, καθόλου δε σημαίνει ότι η σημερινή τους πρόκληση πρέπει να μείνει αναπάντητη. Κάθε άλλο. Χρέος των κομμουνιστών, των προοδευτικών ανθρώπων είναι να αντιπαλέψουν με κάθε μέσο το αντικομμουνιστικό μνημόνιο και, κυρίως, τις συνέπειες που θα έχει τυχόν υπερψήφισή του. Να μην εκχωρήσουν στον ιμπεριαλισμό το δικαίωμά τους να κρίνουν εκείνοι το σοσιαλισμό. Οι εμπνευστές του αντικομμουνιστικού μνημονίου ας καταλάβουν πως όσους θεούς και δαίμονες κι αν επιστρατεύσουν δε θα καταφέρουν να σβήσουν αυτό που ανεξίτηλα έχει καταγραφεί στις λαϊκές συνειδήσεις: Την καθοριστική συμβολή του σοσιαλισμού και του κομμουνιστικού κινήματος παγκόσμια για να ζουν οι λαοί καλύτερα. Οσο κι αν προσπαθήσουν δε θα κατορθώσουν να αφαιρέσουν από τους λαούς τον τελικό λόγο, που θα είναι λόγος δικαίωσης του σοσιαλισμού, λόγος που θα καθοδηγήσει την πράξη τους για την οριστική οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ