Επαυσε η λειτουργία της Ελληνικής Υπηρεσίας του Μπι Μπι Σι με την έλευση του 2006, μετά από 66 χρόνια εκπομπών. Σύμφωνα με όσα είχε προαναγγείλει η διεύθυνση του Μπι Μπι Σι, το κλείσιμο της Ελληνικής Υπηρεσίας έγινε προκειμένου να εξοικονομηθούν χρήματα, τα οποία θα επενδυθούν στη δημιουργία τηλεόρασης στην αραβική γλώσσα. Μαζί με την Ελληνική Υπηρεσία έκλεισαν εννέα ακόμη τμήματα, ανάμεσά και εφτά ευρωπαϊκά. Μόνον τέσσερις ευρωπαϊκές υπηρεσίες θα συνεχίσουν τη λειτουργία τους - η αλβανική, η σερβική, η ρουμανική και αυτή που απευθύνεται στους κατοίκους της ΠΓΔΜ.
Σαφείς είναι οι νέοι προσανατολισμοί και το ενδιαφέρον του Μπι Μπι Σι και πλήρως ευθυγραμμισμένοι με τα συμφέροντα της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής, στο πλαίσιο του σημερινού παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού συστήματος, των νέων καταμερισμών και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών για το μοίρασμα των αγορών.
Η υλοποίηση του σεναρίου για επιβολή διοδίων στο κέντρο της Αθήνας, αν και όταν πρωτακούστηκε φάνταζε ως υπερβολή, δεν είναι τόσο μακρινή, αφού μια σειρά ευρωπαϊκές πρωτεύουσες προχωρούν στην εφαρμογή του.
Με το νέο έτος, η Στοκχόλμη, μετά το Λονδίνο και το Οσλο, είναι η τρίτη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που θα χρεώνει «τέλη κυκλοφοριακής συμφόρησης», ύψους 10 - 20 σουηδικών κορονών (1 - 2 ευρώ), στους οδηγούς που επιθυμούν να εισέλθουν στο κέντρο της πόλης, κατά τις εργάσιμες μέρες, από τις 6.30 το πρωί μέχρι τις 6.30 το απόγευμα. Το μέτρο θα εφαρμοστεί δοκιμαστικά για εφτά μήνες και στη συνέχεια οι κάτοικοι της Στοκχόλμης θα αποφασίσουν με δημοψήφισμα τη μονιμοποίηση ή την κατάργησή του.
Οι εμπνευστές του μέτρου υποστηρίζουν ότι με αυτό τον τρόπο θα μειωθεί αισθητά η κίνηση στους δρόμους του κέντρου, τα μποτιλιαρίσματα και η ατμοσφαιρική ρύπανση. Προβλήματα, που βασανίζουν και την Αθήνα των αρκετών εκατομμυρίων κατοίκων και στα οποία θα «πατήσουν» για την εφαρμογή του μέτρου και στη χώρα μας. Κι από πάνω, θα ισχυριστούν ότι το μέτρο είναι δίκαιο, αφού, ο «ρυπαίνων θα πληρώνει». Οσο, για την ουσιαστική αντιμετώπιση των προαναφερομένων προβλημάτων και, επομένως, το ξερίζωμα των αιτιών γέννησής τους, ούτε λόγος να γίνεται...
Ως «πρωταθλητής» στην απορρόφηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΚΠΣ) για το 2005 εμφανίζεται με χτεσινή ανακοίνωσή του το υπουργείο Υγείας. Σύμφωνα με την τελευταία, το επιχειρησιακό πρόγραμμα Υγεία -Πρόνοια κατέλαβε την πρώτη θέση, αυξάνοντας κατά 247,6% την απορρόφηση, ενώ υπήρξε και απόλυτη αύξηση κατά 29,7%, με αποτέλεσμα το συνολικό ποσοστό απορρόφησης για το υπουργείο Υγείας να φτάσει στο 41,7%.
Το βασικό ζήτημα, όμως - ακόμη κι αν αφήσουμε κατά μέρος ότι τα χρήματα αυτά είναι διπλοπληρωμένα απ' τον ελληνικό λαό - δεν είναι η απορροφητικότητα, αλλά ποιος απορροφά -και ...ρουφά - τα κονδύλια. Για παράδειγμα, τα προγράμματα για την Ψυχική Υγεία, με την περιβόητη αποασυλοποίηση, έχουν καταντήσει στην κυριολεξία κυνήγι κονδυλίων απ' τους κάθε είδους επιχειρηματίες και διάφορους φιλανθρώπους. Αλλο παράδειγμα, είναι η ένταξη απ' το 2001 στα σχετικά προγράμματα μιας σειράς Κέντρων Υγείας Αστικού Τύπου (γύρω στα 15). Απ' αυτά, τέλειωσε μόνο ένα - στα Καλύβια - και αυτό εκπρόθεσμα, αφού έπρεπε να είναι έτοιμο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Κι αυτό, όμως, θα λειτουργήσει με επικουρικό προσωπικό... Για να μην πούμε, για τη διαβόητη πληροφορική στα νοσοκομεία που ποτέ κανένας δεν έμαθε τι έγιναν τα κονδύλια απ' το πρώτο ακόμα πακέτο του Ντελόρ...
Κι όποιος το σκεφθεί λίγο καλύτερα, δε φοβάται τόσο τις στιγμιαίες εξάρσεις των δυνάμεων της φύσης, όπως είναι ο σεισμός. Φοβάται τις ...μόνιμες εξάρσεις της κερδοσκοπικής ασυδοσίας που πιθανόν θα αποκαλύπτονταν.
Ποιος ξέρει πόσες «ΡΙΚΟΜΕΞ» θα ανακαλύπταμε. Ποιος μπορεί, έστω, να υποθέσει πόσες κατασκευές θα αποτελούσαν παγίδες θανάτου, επειδή κάποια κατασκευαστική εταιρία, πέραν από το (δεδομένα μικρό) εργατικό κόστος, αναζήτησε ακόμη μεγαλύτερα περιθώρια κερδοφορίας;
Εκτός πια αν έχει κανείς εμπιστοσύνη στους ...ελέγχους του κρατικού μηχανισμού ή στους κανόνες που διέπουν (και) την κατασκευαστική αγορά. Είναι γνωστό πως πρόκειται για ένα χώρο πλήρως «ανταγωνιστικό».
Και όταν λέμε «ανταγωνιστικός» στη γλώσσα του «εκσυγχρονισμού», που σχεδόν οι πάντες πλέον επαγγέλλονται, εννοούμε ένα χώρο όπου η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει φράγκο και το επιχειρηματικό κέρδος είναι πάνω από όλα.
ΜΙΑ ΦΟΡΑ, οι κυβερνώντες προσπαθούν να αποδείξουν ότι δεν απαιτείται μια σεισμική δόνηση για να έχουμε καταρρεύσεις. Τουλάχιστον, ο Γιώργος Αλογοσκούφης - όσο κι αν προσπάθησε να τα μπαλώσει - ήταν σαφέστατος ως προς το στόχο της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, αρχής γενομένης με τις τράπεζες.
Το γνωστό επιχείρημα περί «εξυπηρέτησης του καταναλωτή» επιστρατεύτηκε και πάλι με στόχο την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και βέβαια μόνο ένας ανόητος μπορεί να πιστέψει ότι ο υπουργός Οικονομίας χρησιμοποίησε μια ατυχή έκφραση. Απλώς, έριξε άδεια για να πιάσει γεμάτα...
Αλλωστε δεδομένη είναι η πρόθεση και επιδίωξη των τραπεζιτών να «σπρώξουν» αυτά τα μέτρα, μέσω των υποκαταστημάτων τους σε εμπορικά κέντρα και με διάφορες άλλες μεθοδεύσεις...