Με τις αγροτικές κινητοποιήσεις αποφάσισε να ασχοληθεί από χτες η καθημερινή εφημερίδα του συγκροτήματος Λαμπράκη και αμέσως έγινε ολοφάνερο ότι επαναλαμβάνει τον... καλό της εαυτό, αυτόν που είχε δείξει και στις περσινές κινητοποιήσεις. Στο χτεσινό άρθρο τους τα "Νέα" "ξεκαθαρίζουν" ότι"δεν πρέπει να επαναληφθεί φέτος η περσινή εμπειρία με τους αποκλεισμούς των δρόμων" και προειδοποιεί τους αγρότες, ότι από τη μορφή των κινητοποιήσεων που θα επιλέξουν "θα εξαρτηθεί και η απήχηση του αγώνα τους στην ευρύτερη κοινωνία". Απήχηση που προφανώς μετρούν και εκφράζουν τα "Νέα"...

Στην ίδια εφημερίδα, άλλος αρθρογράφος της (Αδ. Πεπελάσης) δε διστάζει να χαρακτηρίσει "αντικοινωνική τη συμπεριφορά των αγροτών", η οποία μάλιστα χαρακτηρίζεται, όπως λέει, "από παράνοια"!!!

Ας φοβούνται την "παρανοϊκότητα" όσων δεν έχουν άλλη επιλογή από τον αποφασισμένο, ενωτικό και σκληρό αγώνα.

Στο υπουργείο Οικονομικών οι "διαρροές" νομοσχεδίων - οι εξυπηρετήσεις δηλαδή της πολιτικής εξουσίας προς τα διάφορα κέντρα "διαμόρφωσης" της κοινής γνώμης - έχουν γίνει τελικά θεσμός.

Οι νέες αντικειμενικές τιμές των ακινήτων "διοχετεύτηκαν" προς "μεγάλο" κανάλι, ενώ τη νύχτα εκείνη εξελίχθηκαν σκηνές απείρου καλούς, καθώς συνεργάτης του Δρυ, έκοβε σε "φέτες" τα τεύχη με τους πίνακες των τιμών και τα μοίραζε σε εφημερίδες "με επιρροή". Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η ματαίωση της προγραμματισμένης συνέντευξης.

Το φορολογικό νομοσχέδιο δόθηκε στο "Βήμα", με αποτέλεσμα να αναβληθεί και πάλι η προγραμματισμένη συνέντευξη. Την προηγούμενη Κυριακή το νομοσχέδιο για το φορολογικό καθεστώς των αυτοκινήτων "διέρρευσε" και πάλι στο "Βήμα" και παραμένει άγνωστο αν ο κ. Δρυς το παρουσιάσει σε συνέντευξη ή ακολουθήσει πάλι την τακτική της αναβολής.

Για να μη βασανίζουν, λοιπόν και τους δημοσιογράφους, γιατί δεν καταρτίζουν ένα ετήσιο πρόγραμμα, όπου θα μας λένε: το Α' νομοσχέδιο θα το παρουσιάσουμε από την τάδε εφημερίδα, το Β' νομοσχέδιο από την άλλη, το Γ' από το δείνα κανάλι. Γιατί, δεν προγραμματίζουν τη "δουλιά" τους, να ξέρουμε κι εμείς τι γίνεται;..

Ξέρετε ποια μπορεί να είναι η ...απάντηση της αριστεράς στην παγκοσμιοποίηση της οικονομίας; Αν όχι, σας πληροφορούμε ότι η απάντηση στην παγκοσμιοποίηση της οικονομίας είναι η επιβολή ενός φόρου στην παγκόσμια διακίνηση κεφαλαίων. Να φορολογούνται, δηλαδή, τα κεφάλαια που "ταξιδεύουν" - με το πάτημα ενός πλήκτρου - από τη μια χώρα στην άλλη, ανάλογα με τη χώρα που προσφέρει τα μεγαλύτερα κέρδη.

Την πρόταση να καθιερωθεί η φορολόγηση του παγκόσμιου τζόγου λάνσαρε ο γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος της Αριστεράς (ΔΚΑ), Μάσιμο Ντ' Αλέμα, ο οποίος υιοθέτησε σχετική πρόταση του Αμερικανού νομπελίστα, Τζέιμς Τόμπιν. Επιχειρηματολογώντας μάλιστα, υπέρ της επιβολής του συγκεκριμένου φόρου, ο ηγέτης του ΔΚΑ της Ιταλίας είπε πως τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν από την επιβολή του φόρου στη διακίνηση κεφαλαίων, θα συγκεντρώνονται σε ένα Παγκόσμιο Ταμείο, το οποίο θα τα διαθέτει στη συνέχεια για τις ανάγκες των φτωχότερων χωρών.

Οταν κάποιοι ηγέτες κομμάτων - υποτίθεται, της Αριστεράς - αντί να διεκδικήσουν μέτρα και πολιτικές στην κατεύθυνση της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, αντιπροτείνουν τη συμβολική φορολόγηση του τζόγου, για την ίδρυση ενός ακόμη παγκόσμιου ταμείου ελεημοσύνης, για τις ανάγκες των φτωχότερων χωρών που πρότεινε ο Μάσιμο Ντ' Αλέμα, τότε τα σχόλια περιττεύουν.

Κάποιοι, βεβαίως, στη Θεσσαλία δε συμφωνούν. Είναι οι βιομήχανοι της περιοχής, που συντάσσονται με τους συναδέλφους τους στον ΣΕΒ και "πιπιλίζουν την καραμέλα" της ανάγκης "εκσυγχρονισμού" και στην αγροτική οικονομία. Είναι και κάποιοι του κομματικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ και των άλλων κομμάτων, που συμφωνούν ουσιαστικά με την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, την οποία εφαρμόζει η κυβέρνηση.

Αυτοί αντιδρούν, γιατί βλέπουν να χάνουν την κομματική πελατεία στους αγρότες και να κινδυνεύει το "ευρωπαϊκό ιδεώδες". Βεβαίως, είναι φυσιολογικές και αναμενόμενες αυτές οι αντιδράσεις. Ο αγώνας των αγροτών δε βαράει στο βρόντο. Απειλούνται συμφέροντα, ταξικά και πολιτικά. Η δικαίωση των αγροτικών αιτημάτων σημαίνει ότι κάποιοι θα χάσουν παράδες. Αλλοι καρέκλες και "οφίτσια". Ετσι είναι, πώς να το κάνουμε...

Ολος σχεδόν ο λαός της Θεσσαλίας συμμετέχει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στον αγώνα των αγροτών. Οι μαζικοί φορείς, εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες ΕΒΕ, εμπορικοί σύλλογοι, Δημοτικά Συμβούλια, ΕΛΜΕ, Σύλλογοι δασκάλων, μαθητικά συμβούλια, σύλλογοι γυναικών κ.ά. εκδίδουν ομόφωνα ψηφίσματα συμπαράστασης.

Καθημερινά στα μπλόκα φτάνουν άνθρωποι από ολόκληρη την περιοχή εκφράζοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους. Οπου πας κι όπου σταθείς, όποιον να ρωτήσεις, όλοι νιώθουν την ανάγκη να δηλώσουν πως στέκονται στο πλευρό της μαχόμενης αγροτιάς. Και δεν είναι περίεργο. Η οικονομία της Θεσσαλίας στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στο αγροτικό εισόδημα. Τώρα που αυτό μειώθηκε πολύ δεν την πληρώνουν μόνο οι αγρότες, αλλά και οι άλλοι εργαζόμενοι, οι επαγγελματίες, οι βιοτέχνες, οι έμποροι, οι μαθητές που όλοι εξαρτώνται από το εισόδημα των αγροτών. Ο αγώνας των ξωμάχων λοιπόν είναι υπόθεση όλων μας. Η νίκη τους θα είναι νίκη όλων.