Οσους φοβούνταν, ότι ο Κ. Καραμανλής μετά τις διαγραφές θα γλιστρούσε "προς το λαϊκότερον", φρόντισε να καθησυχάσει στην πρώτη εμφάνισή του, μετά τις διαγραφές, στο Αίγιο. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο πρόεδρος της ΝΔ ζήτησε από τους αγρότες να σταματήσουν να αγωνίζονται για την επιβίωσή τους και να αφήσουν τους "σιδερένιους νόμους της αγοράς" - και της ΕΕ - να κάνουν τη δουλιά τους. "Δε συμφωνώ με το κλείσιμο των δρόμων, δε συμφωνώ με τρόπους διαμαρτυρίας ή διεκδίκησης που θίγουν τελικά άλλους πολίτες, αθώους από τα ανομήματα ή τα λάθη της κυβέρνησης".

Επειδή, όπως είναι γνωστό, δεν υπάρχει αγώνας, που να μη θίγει "άλλους πολίτες", είναι ολοφάνερο ότι ο Κ. Καραμανλής δε συμφωνεί με καμία μορφή διεκδίκησης και αγώνα, πλην ίσως, αυτών που γίνονται μέσω "κοινωνικού διαλόγου". Ομως οι αγρότες δε ζήτησαν την έγκρισή του για τις κινητοποιήσεις τους. Ούτε βέβαια και οι ψηφοφόροι και οι οπαδοί του κόμματός του, που πλήττονται από την πολιτική που και ο ίδιος υποστηρίζει. Το πρόβλημα, λοιπόν, είναι δικό του και όχι των αγροτών, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι είναι μαζί τους και ποιοι θέλουν να τους "θάψουν" παράκαιρα.