Η αντιμετώπιση της επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ και τις τράπεζες, αλλά και της συνολικότερης προσπάθειας ξεπουλήματος μιας σειράς επιχειρήσεων και οργανισμών του ευρύτερου δημόσιου τομέα, δεν μπορεί παρά να περάσει μέσα από τη δημιουργία ενός αγωνιστικού μετώπου. Η σύσταση αυτού του μετώπου μπορεί να είναι δύσκολη, επίπονη, αλλά ταυτόχρονα είναι και απαραίτητη και θα πρέπει να συνδέει το συγκεκριμένο αγώνα με την ανάγκη συνολικότερης αλλαγής της πολιτικής που εφαρμόζεται σήμερα στον τόπο μας. Σ' αυτή τη διαπίστωση - καθήκον συνέκλιναν όλοι οι εργαζόμενοι στις παρεμβάσεις τους.

Πολλοί ομιλητές, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι από τον ΟΤΕ, τη ΔΕΗ, την "Ολυμπιακή Αεροπορία", τον ΟΑΣΑ, τα ΕΛΤΑ και άλλους χώρους, αναφέρθηκαν με μελανά χρώματα στην επίθεση της κυβέρνησης στις εργασιακές σχέσεις, η οποία γίνεται, όπως είπε ένας εργαζόμενος, επειδή "η ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων θα κάνει πιο ελκυστικές τις ΔΕΚΟ για το ιδιωτικό κεφάλαιο".

Οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση εξέτασαν κάτω από αυτό το πρίσμα την επίθεση στο ωράριο εργασίας, στις συνθήκες εργασίας, στις κλαδικές κατακτήσεις, στις αμοιβές, στην ειδικευμένη εργασία, στην πλήρη απασχόληση. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στην ανάγκη αλλαγών του συσχετισμού δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Στο επιτακτικό ερώτημα "τι να κάνουμε;" δόθηκε απάντηση από τους εργαζόμενους αρκετών χώρων. Από τη ΔΕΗ ενδεικτικά - για την οποία ήδη υπάρχει νόμος για την ιδιωτικοποίησή της - τονίστηκε ότι είναι ανάγκη να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι για τις συνέπειες του ξεπουλήματος αυτών των επιχειρήσεων. Να γίνουν περιοδείες σε χώρους δουλιάς. Να γίνουν συσπειρώσεις με άλλους που θίγονται από την ίδια πολιτική, όπως οι αγρότες. Η προτροπή αυτή "έδεσε" και με όσα είχε πει πιο πριν ο Ορέστης Κολοζώφ, ο οποίος διαπίστωσε πως όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν ότι οι δυσμενείς αλλαγές αφορούν άμεσα και στους ίδιους και ότι δεν πρόκειται αυτοί να εξαιρεθούν.

Η αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα θεωρήθηκε κλειδί για την ανάπτυξη του αγωνιστικού μετώπου, ενώ διαπιστώθηκε ότι "οι εργαζόμενοι κινητοποιούνται και με πιο συγκεκριμένο τρόπο βάζουν για πρώτη φορά ζήτημα ανατροπής της πολιτικής που ασκείται".

Τέλος, τονίστηκε ότι είναι μονόδρομος για τους κομμουνιστές εργαζόμενους η καθημερινή προσπάθεια για διεύρυνση του αγωνιστικού μετώπου.