«Τα νέα φορολογικά κλιμάκια της τριετίας - οι μειώσεις και πότε αρχίζουν. Φοροαλλαγές με βήμα σημειωτόν... Ως συνήθως, με τις νέες ρυθμίσεις ευνοούνται τα υψηλά εισοδήματα». Αυτά έλεγε το «Βήμα» στη χτεσινή πρώτη του σελίδα, σχετικά με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, που κατέληξε η Κυβερνητική Επιτροπή. Και δεν έχει άδικο, αρκεί η σημείωση του «ως συνήθως» να εννοεί, ότι τα ίδια γίνονταν και επί ΠΑΣΟΚ. Πάντως, αν έτσι έχουν τα πράγματα, μπαίνουμε στον πειρασμό να σημειώσουμε ότι έπρεπε να βρεθεί το ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση, για να κάνει το «Βήμα» κριτική - έστω και τέτοια...- στα πεπραγμένα του. Πάλι καλά...

Ασθενής με ίλιγγο, ναυτία και αστάθεια επισκέπτεται το ΙΚΑ Αγίου Αλεξίου, στην Πάτρα, και ο γιατρός κρίνει απαραίτητη την άμεση πραγματοποίηση ακτινογραφίας στον αυχένα. Ο ασθενής πηγαίνει, λοιπόν, στη Γραμματεία του Ακτινολογικού, αλλά η τελευταία τον ενημερώνει πως η ακτινογραφία μπορεί να γίνει στις ...23 του Νοέμβρη(!!!), δηλαδή, δύο βδομάδες μετά. Οι εύλογες απορίες του ασθενούς, αλλά και οι διαμαρτυρίες του, δεν αλλάζουν στο παραμικρό τα δεδομένα, όπως και το δίλημμα, που βρίσκεται ξεκάθαρο μπροστά του: Να καταφύγει σε ιδιωτικό ακτινολογικό, πληρώνοντας από την τσέπη του και παίρνοντας πίσω ένα μόνο μέρος των χρημάτων του -αργότερα και μετά τις γνωστές ταλαιπωρίες... - ή να παραμείνει στην αγωνία και βλέποντας τα πράγματα να περιστρέφονται γύρω του, για δυο ολόκληρες βδομάδες; Δίλημμα, που γίνεται πολύ σκληρότερο, όταν οι ανάγκες της ζωής πιέζουν φοβερά και υπερβαίνουν κατά πολύ τα όποια διαθέσιμα εισοδήματα.

Το προαναφερόμενο παράδειγμα είναι προχτεσινό και, δυστυχώς, δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ - και όχι μόνον αυτοί - εξαναγκάζονται, ολοένα και περισσότερο, να καταφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα. Η πολιτική της πολύμορφης ιδιωτικοποίησης του ασφαλιστικού συστήματος και της δημόσιας Υγείας συνεχίζεται και εντείνεται, αφού και οι τομείς αυτοί πρέπει να προσαρμοστούν στις «ανάγκες της αγοράς», που μόνιμα και συστηματικά επικαλούνται οι κυβερνώντες και οι λοιποί οπαδοί του «ευρωμονόδρομου» και της «παγκοσμιοποίησης». Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός - όπως έγραφε ο χτεσινός «Ρ» - πως οι ιδιωτικές δαπάνες για την Υγεία εκτινάχτηκαν στο 47% του συνόλου, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ. Κι όλ' αυτά σε βάρος των ασφαλισμένων, που καλούνται να πληρώσουν όχι μόνο σε άγχος, αγωνία και ταλαιπωρία, αλλά και σε ευρώ, για το αναφαίρετο δικαίωμά τους να έχουν πρόσβαση σε μια συνεχώς και λιγότερο δημόσια και δωρεάν Υγεία.