Ασθενής με ίλιγγο, ναυτία και αστάθεια επισκέπτεται το ΙΚΑ Αγίου Αλεξίου, στην Πάτρα, και ο γιατρός κρίνει απαραίτητη την άμεση πραγματοποίηση ακτινογραφίας στον αυχένα. Ο ασθενής πηγαίνει, λοιπόν, στη Γραμματεία του Ακτινολογικού, αλλά η τελευταία τον ενημερώνει πως η ακτινογραφία μπορεί να γίνει στις ...23 του Νοέμβρη(!!!), δηλαδή, δύο βδομάδες μετά. Οι εύλογες απορίες του ασθενούς, αλλά και οι διαμαρτυρίες του, δεν αλλάζουν στο παραμικρό τα δεδομένα, όπως και το δίλημμα, που βρίσκεται ξεκάθαρο μπροστά του: Να καταφύγει σε ιδιωτικό ακτινολογικό, πληρώνοντας από την τσέπη του και παίρνοντας πίσω ένα μόνο μέρος των χρημάτων του -αργότερα και μετά τις γνωστές ταλαιπωρίες... - ή να παραμείνει στην αγωνία και βλέποντας τα πράγματα να περιστρέφονται γύρω του, για δυο ολόκληρες βδομάδες; Δίλημμα, που γίνεται πολύ σκληρότερο, όταν οι ανάγκες της ζωής πιέζουν φοβερά και υπερβαίνουν κατά πολύ τα όποια διαθέσιμα εισοδήματα.