Απέναντι στο μαύρο μέτωπο εφοπλιστών, κυβέρνησης της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και Ευρωπαϊκής Ενωσης που θέλουν τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, τοπίο που θα κυριαρχεί ο νόμος της ζούγκλας για το κέρδος των εφοπλιστών, νησιώτες και ναυτεργάτες προτάσσουν το δικό τους μέτωπο. Αυτό του συντονισμένου και καλά οργανωμένου αγώνα, της κοινής διεκδίκησης. Το πρώτο μεγάλο βήμα έγινε στις 26 Σεπτέμβρη - τη μέρα που έκλειναν τέσσερα χρόνια από την τραγωδία του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ» - με τη συγκρότηση της παναιγαιακής Συντονιστικής Επιτροπής. Ηδη ο αγωνιστικός συναγερμός ηχεί σ' όλο το Αιγαίο. Νησιώτες και ναυτεργάτες βρίσκονται επί ποδός ξεδιπλώνοντας το τελευταίο δεκαήμερο πολύμορφη αγωνιστική δραστηριότητα με πρωτόγνωρη μαζικότητα και δυναμικότητα. Ο αγώνας κλιμακώνεται με την παννησιωτική κινητοποίηση στις 24 Νοέμβρη και έπεται συνέχεια.

Το συντονισμένο αγωνιστικό ξεσηκωμό, προκάλεσε το διαρκές έγκλημα που διαπράττεται με τη λεγόμενη «απελευθέρωση» των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, που, όπως είχε προειδοποιήσει το ΚΚΕ, ήρθε να επιδεινώσει την ήδη δραματική κατάσταση που επικρατούσε στις θαλάσσιες ενδομεταφορές. Ειδικά εδώ και δύο χρόνια, οπότε και τέθηκε σε εφαρμογή ο διαλυτικός κανονισμός 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που η κυβέρνηση της ΝΔ εφαρμόζει και προχωράει παραπέρα, εκατομμύρια άνθρωποι που μετακινούνται με τα πλοία της ακτοπλοΐας, αλλά και οι ναυτεργάτες, μετατράπηκαν πλέον σε «μάρτυρες».

Πλοία παλιά, με λειψή συντήρηση, που αποτελούν και τη συντριπτική πλειοψηφία των ακτοπλοϊκού στόλου, βγάζουν την ψυχή των ναυτεργατών για να τα κρατούν «εν πλω» και τρομοκρατούν τους επιβάτες. Το καλοκαίρι τα πλοία φορτώνονται «όσο πάει» και το χειμώνα δένουν αυθαίρετα από τους εφοπλιστές, αφήνοντας νησιά εντελώς ακάλυπτα. Και από πάνω τα πανάκριβα ακτοπλοϊκά ναύλα, κόστος που μετακυλίεται στα είδη πρώτης ανάγκης των νησιών, κάνουν τη ζωή των νησιωτών ακόμα πιο δύσκολη.

Το κίνημα που αναπτύσσεται στα νησιά διεκδικεί το αυτονόητο. Οτι οι Ακτοπλοϊκές Συγκοινωνίες που αποτελούν χώρο στρατηγικής σημασίας και αφορούν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, τη ζωή και την ανάπτυξη των νησιών, που συνδέονται άμεσα με την ασφάλεια της χώρας και την εδαφική της ακεραιότητα, δεν μπορεί να είναι παραδομένες στα χέρια των εφοπλιστών ντόπιων και ξένων, αλλά να είναι λαϊκή περιουσία. Οτι πρέπει να είναι φτηνές, σύγχρονες, απρόσκοπτες και ασφαλείς, με πληρώματα που θα έχουν κατακτήσεις και δικαιώματα.

Ωστόσο είναι προφανές ότι το κίνημα δε θα μπορέσει να εξασφαλίσει τις όποιες κατακτήσεις του, αν δεν αλλάξει η σημερινή πολιτική, αν δηλαδή αυτός ο αγώνας δεν έχει προοπτική. Η ανακοίνωση του ΠΓ του ΚΚΕ δίνει ανάγλυφα τη διέξοδο παίρνοντας υπόψη την ίδια τη ζωή, η οποία δείχνει ότι απαιτούνται ριζικές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές. Λαϊκή εξουσία και διακυβέρνηση που θα εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων και όχι των εφοπλιστών. Σε αυτά τα πλαίσια μπορεί να λειτουργήσει ο Εθνικός Οργανισμός Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών με εργατικό - κοινωνικό έλεγχο για ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων και των ναυτεργατών.