Πώς το είχε πει ο Κ. Σημίτης στη συνέντευξή του στη ΔΕΘ; Οτι "η ευημερία όλων όσοι ζούσαν σε αυτό τον χώρο (σ. σ. στις καπιταλιστικές χώρες) αυξήθηκε. Προχωρούμε προς κάτι καλύτερο";

Φυσικά συνειδητά δεν έλεγε την αλήθεια, προσπαθώντας να δικαιώσει τον καπιταλισμό, την παγκοσμιοποίηση και την αγορά. Η έκθεση του ΟΗΕ για την ανάπτυξη το 1998 ήρθε ακριβώς να αποστομώσει, να ξεμπροστιάσει και να γελοιοποιήσει τα επιστημονικοφανή "επιχειρήματα" των θεματοφυλάκων του σάπιου, στην κυριολεξία, αυτού συστήματος. Τα στοιχεία του ΟΗΕ δε χρειάζεται να τα επαναλάβουμε.

Αστεία ήταν και η προσπάθεια που έκανε ο ομοϊδεάτης των Κλίντον, Μπλερ, Ζοσπέν και Ντ' Αλέμα να εξηγήσει και να προβλέψει την κρίση στις διεθνείς αγορές. Προσποιούνταν πως δε γνώριζε ότι στη βάση της υπάρχει η πρωτοφανής εξαθλίωση της ανθρωπότητας. Υποκρινόταν πως αγνοούσε ότι το 20% των κατοίκων των πλουσιότερων χωρών καταναλώνει το 86% των συνολικών αποθεμάτων των αγαθών, ενώ το 20% των φτωχότερων μοιράζεται μόνο το 1/3 των αγαθών!

Ακόμα χειρότερο ήταν η προκλητική επιχείρησή του να πείσει ότι η ευημερία θα έρθει μέσα από την ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια και την εξαθλίωση των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των ανέργων.

Ο Κ. Σημίτης και η κυβέρνησή του έχουν κάνει τις επιλογές τους. Το λόγο, όμως, τον έχουν τα θύματα αυτών των επιλογών, οι καταφρονεμένοι και οι εξαθλιωμένοι αυτής της χώρας και του πλανήτη.

Είναι χαρακτηριστικό, όμως, ότι την πρωτιά μεταξύ των αναπτυγμένων χωρών του ΟΟΣΑ, τόσο σε υλικό πλούτο, όσο και σε ανθρώπινη στέρηση, κατέχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Στις ΗΠΑ, όπου ο πλούτος λίγων ανθρώπων είναι μυθικός, σχεδόν το 17% του πληθυσμού ζει στη φτώχεια και την εξαθλίωση, ενώ το 21% είναι ουσιαστικά αναλφάβητοι. Οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες στην "κορωνίδα" του καπιταλισμού συνεχώς αυξάνονται, παρά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ παίζουν το ρόλο - ιδιαίτερα μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού - του "παγκόσμιου κατακτητή και χωροφύλακα" κι εκμεταλλεύονται, όχι μόνο τον πλούτο τους, που προέρχεται από τον ιδρώτα των Αμερικανών εργαζομένων, αλλά κι εκείνον που παράγουν οι εργαζόμενοι πάρα πολλών άλλων χωρών του πλανήτη. Στον καπιταλισμό, ο παραγόμενος πλούτος δεν πάει στους λαούς - ούτε και στον αμερικανικό - αλλά στις τσέπες των πολυεθνικών.

Ορισμένοι παράγοντες της ΑΔΕΔΥ, δε λειτουργούν μόνο σαν υποτακτικοί της κυβέρνησης και των αντεργατικών σχεδιασμών της, αλλά και δε διστάζουν να το επιδεικνύουν και μάλιστα με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο. Ετσι, στην προχτεσινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής, αν και είχαν στα χέρια τους το σχέδιο νόμου - καρμανιόλα για την περίθαλψη των δημοσίων υπαλλήλων, απαξίωσαν όχι μόνο να το θέσουν προς συζήτηση, αλλά και να ενημερώσουν για την ύπαρξή του! Τελικά οι μη... μυημένοι ενημερώθηκαν την επόμενη μέρα από δημοσιεύματα σε ορισμένες εφημερίδες, τα οποία κάποιοι απ' την ΑΔΕΔΥ φρόντισαν να διοχετεύσουν. Πρόκειται για το δεύτερο κρούσμα σε διάστημα 15 ημερών, καθώς με ανάλογο τρόπο είχαν συμπεριφερθεί και με το νομοσχέδιο για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τη μονιμοποίηση 30.000 συμβασιούχων. Από συναινούντες, τώρα και... ντίλερ μεγαλοεκδοτών;

Τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην ετήσια Εκθεση του ΟΗΕ για την ανθρώπινη ανάπτυξη το 1998, αντικατοπτρίζουν την κατάσταση που επικρατεί στον πλανήτη μας, δυο χρόνια πριν τον 21ο αιώνα. Το γενικό συμπέρασμα είναι ότι στην εποχή της παγκοσμιοποίησης οι λίγοι πλούσιοι έγιναν πάρα πολύ πλουσιότεροι και οι φτωχοί πιο πολλοί και πολύ φτωχότεροι.

Δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν πεινασμένοι, διψασμένοι, κουρελήδες, άστεγοι, αναλφάβητοι, άρρωστοι και πεθαίνουν "σαν το σκυλί στ' αμπέλι". Από την άλλη, η συνολική περιουσία των 3 πλουσιότερων ανθρώπων ξεπερνά το άθροισμα των Ακαθάριστων Εθνικών Προϊόντων των 48 λιγότερο αναπτυγμένων χωρών.

Είναι στοιχεία συντριπτικά κι αποκαλυπτικά κι αποτελούν την απάντηση σε όλους όσοι τάσσονται υπέρ της "ελεύθερης" αγοράς και της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Ταυτόχρονα, αναδεικνύουν - σήμερα πιο επιτακτικά - την αναγκαιότητα του παγκόσμιου σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της ανθρώπινης κοινωνίας, για να λυθούν αυτές οι κραυγαλέες κοινωνικές αντιθέσεις, μέσα στον 21ο αιώνα.

Ενεργό ρόλο είναι έτοιμος να διαδραματίσει ο ΟΤΕ, τόσο στον τομέα της ψηφιακής τηλεόρασης όσο και στο νέο τηλεπικοινωνιακό περιβάλλον, που θα διαμορφωθεί μετά την 1η Γενάρη 2001. Τη δήλωση αυτή έκανε προχθές ο Γ. Χρυσολούρης, διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού, μετά την κατάθεση των απόψεών του στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης της Βουλής.

Και δεν έχουμε, βέβαια, την παραμικρή αμφιβολία, ότι ο ΟΤΕ και μπορεί και έτοιμος είναι, να παίξει σοβαρότατο ρόλο, αλλά το σχετικό κυβερνητικό νομοσχέδιο, που τις μέρες αυτές συζητείται στη Βουλή, τον θέτει σαφώς στο περιθώριο. Γιατί δε λέει τίποτε απολύτως γι' αυτό ο κ. Χρυσολούρης; Μήπως, όταν έλεγε "ενεργό ρόλο", εννοούσε ενεργό ρόλο υπηρέτη και νεροκουβαλητή;