Πώς το είχε πει ο Κ. Σημίτης στη συνέντευξή του στη ΔΕΘ; Οτι "η ευημερία όλων όσοι ζούσαν σε αυτό τον χώρο (σ. σ. στις καπιταλιστικές χώρες) αυξήθηκε. Προχωρούμε προς κάτι καλύτερο";

Φυσικά συνειδητά δεν έλεγε την αλήθεια, προσπαθώντας να δικαιώσει τον καπιταλισμό, την παγκοσμιοποίηση και την αγορά. Η έκθεση του ΟΗΕ για την ανάπτυξη το 1998 ήρθε ακριβώς να αποστομώσει, να ξεμπροστιάσει και να γελοιοποιήσει τα επιστημονικοφανή "επιχειρήματα" των θεματοφυλάκων του σάπιου, στην κυριολεξία, αυτού συστήματος. Τα στοιχεία του ΟΗΕ δε χρειάζεται να τα επαναλάβουμε.

Αστεία ήταν και η προσπάθεια που έκανε ο ομοϊδεάτης των Κλίντον, Μπλερ, Ζοσπέν και Ντ' Αλέμα να εξηγήσει και να προβλέψει την κρίση στις διεθνείς αγορές. Προσποιούνταν πως δε γνώριζε ότι στη βάση της υπάρχει η πρωτοφανής εξαθλίωση της ανθρωπότητας. Υποκρινόταν πως αγνοούσε ότι το 20% των κατοίκων των πλουσιότερων χωρών καταναλώνει το 86% των συνολικών αποθεμάτων των αγαθών, ενώ το 20% των φτωχότερων μοιράζεται μόνο το 1/3 των αγαθών!

Ακόμα χειρότερο ήταν η προκλητική επιχείρησή του να πείσει ότι η ευημερία θα έρθει μέσα από την ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια και την εξαθλίωση των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των ανέργων.

Ο Κ. Σημίτης και η κυβέρνησή του έχουν κάνει τις επιλογές τους. Το λόγο, όμως, τον έχουν τα θύματα αυτών των επιλογών, οι καταφρονεμένοι και οι εξαθλιωμένοι αυτής της χώρας και του πλανήτη.