Η χώρα μας - σύμφωνα με τα στοιχεία της Εκθεσης του ΟΗΕ - βρίσκεται στην 20ή θέση του καταλόγου των χωρών, σχετικά με την ανθρώπινη ανάπτυξη. Κι εδώ η ψαλίδα ανάμεσα στους πλούσιους και στους φτωχούς συνεχώς μεγαλώνει. Μια"δράκα" ντόπιων μεγαλοεπιχειρηματιών και οι τράπεζες κατέχουν το μεγάλο πλούτο, οι πολυεθνικές θησαυρίζουν από τον κόπο των εργαζομένων, των αγροτών, των επαγγελματοβιοτεχνών, των επιστημόνων, τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού βιώνει χρόνια λιτότητα. Πάνω από 500.000 Ελληνες είναι άνεργοι, εκατοντάδες χιλιάδες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, η παιδεία, η υγεία, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός, γίνονται ακριβά εμπορεύματα, απλησίαστα για τα φτωχά και μεσαία λαϊκά στρώματα.

Και δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού και οι ελληνικές κυβερνήσεις- ιδιαιτέρως η "εκσυγχρονιστική" του Κ. Σημίτη - βαδίζουν στην "πεπατημένη" του καπιταλισμού, τραβώντας προς την ΟΝΕ με "πυξίδα" την πολιτική λιτότητας για το λαό και συνεχώς μεγαλύτερων κερδών για το μεγάλο κεφάλαιο, ντόπιο και ξένο.