ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 13 Φλεβάρη 1998
Σελ. /36
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Μεταφορντικά

ΛΟΙΠΟΝ, αυτός ο Πανταγιάς (του Σημιτικού επιτελείου) γράφει και άρθρα. Σε ένα που έγραψε χτες σε απογευματινή εφημερίδα, έδωσε και τον ορισμό του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, λέγοντας πως είναι "το κόμμα της μεταφορντικής εποχής σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και αλληλεξάρτησης"!!!

***

Τι είναι αυτό; Καλή ερώτηση, αλλά δεν ξέρουμε την απάντηση. Κάτι τέτοια όμως καλά θα είναι να πάει να τα πει ο Πανταγιάς στους αγρότες. "Ξέρετε, θα πέσουν οι τιμές στα οπωροκηπευτικά, γιατί είμαστε στη ...μεταφορντική εποχή"!

***

Να δείτε μετά πώς θα πέσουν οι ..."μεταφορντικές" ντομάτες. Ο μητροπολίτης Ζακύνθου μπροστά του θα μοιάζει ανέκδοτο.

***

ΑΛΛΑ ΝΕΑ της "μεταφορντικής" εποχής τώρα: Η κυβέρνηση συνεχίζει ακάθεκτη το πρόγραμμα εξυγίανσης της "Ολυμπιακής Αεροπορίας". Νοικιάζει αεροπλάνα, καταργεί προγράμματα, αναστέλλει πτήσεις και, γενικώς, βαδίζει περήφανα στο δρόμο της ...ανάπτυξης.

***

To τέλος του δρόμου βέβαια, όπως το εννοούν οι εκσυγχρονιστές, είναι γνωστό: Ξεπούλημα.

***

ΣΤΟΝ ΠΕΡΣΙΚΟ, η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο. Συμβιβαστική πρόταση έκαναν οι Ιρακινοί, ανένδοτοι, όμως, οι Αμερικάνοι, που, όσο περνά ο καιρός, τόσο περισσότερο εγκαταλείπουν τα προσχήματα περί της διεθνούς ασφάλειας και παγκόσμιας ειρήνης.

***

Οχι πως δεν τους αρέσει το όλο παραμύθι, αλλά τα συμφέροντα πιέζουν και, προκειμένου να τους χαλάσει η δουλιά, δείχνουν το πραγματικό τους πρόσωπο και απειλούν με εισβολή μέσα στη βδομάδα.

***

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΣ ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ι. Τσακλίδης, που, ούτε λίγο - ούτε πολύ, δήλωσε ότι πολύ καλά έκανε και μπήκε πέρσι στο γήπεδο στη μέση του αγώνα Καβάλας - Ολυμπιακού και προπηλάκισε τον διαιτητή.

***

Κατά τα άλλα, το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να πατάξει τη βία στα γήπεδα και τον τυφλό φανατισμό στις εξέδρες...

Κυβερνητικοί συνδικαλιστές

"Ο νέος κώδικας αντιμετωπίζει με ένα σύγχρονο και δημοκρατικό πνεύμα τόσο τα δικαιώματα, όσο και τις υποχρεώσεις των υπαλλήλων και επιχειρεί να εισάγει τις αρχές της αξιοκρατίας, της διαφάνειας, αλλά και της κοινωνικής αλληλεγγύης στη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών. Είναι σημαντικό ότι ο κώδικας μαζί με την προστασία του δημοσίου συμφέροντος κατοχυρώνει τα δικαιώματα των εργαζομένων, ατομικά και συλλογικά, και καταργεί διατάξεις με απαγορευτικό και υποτιμητικό χαρακτήρα, αλλά και αναχρονιστικό περιεχόμενο".

Το εκτενές αυτό απόσπασμα από χθεσινή συνέντευξη του προέδρου της ΑΔΕΔΥ Γ. Κουτσούκου, είναι χαρακτηριστικό του ρόλου των κυβερνητικών συνδικαλιστών και της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ, που στην κυριολεξία ξεπουλά τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Δεν έχει νόημα εδώ η αντιπαράθεση άρθρων του κώδικα, που κονιορτοποιούν τους παραπάνω ισχυρισμούς. Ομως, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα πρέπει να αντιληφθούν ότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τα συμφέροντα και τα δικαιώματά τους, να αφήνουν τη συγκεκριμένη πλειοψηφία του συνδικαλιστικού οργάνου να διαχειρίζεται τις τύχες τους.

Το όραμα του δεκανικιού

"Εάν το ΚΚΕ ενστερνίζεται τις απόψεις του Χ. Φλωράκη περί συνεργασιών, δεν έχει παρά να αποδείξει εμπράκτως τις διαθέσεις του, στηρίζοντας στο Δήμο Αθηναίων την υποψηφιότητα της Μ. Δαμανάκη"... Τα παραπάνω είπε ο Λ. Κύρκος στο "Φλας", όπως μας πληροφορεί η, γνωστή σε αυτές της "δουλιές", χτεσινή "Ελευθεροτυπία".

Επειδή λοιπόν το ΚΚΕ ενστερνίζεται τις απόψεις του Χ. Φλωράκη - αφού τις απόψεις του ΚΚΕ εκφράζει ο Χ. Φλωράκης - περί συνεργασιών όλων των δυνάμεων που αντιμάχονται την κυβερνητική λαίλαπα και τη συμπολιτευόμενη "αντιπολίτευσή" της, γι' αυτό και θα στηρίξει στην Αθήνα την υποψηφιότητα του Λ. Αυδή.

Ο Λ. Κύρκος και το κόμμα του, που έχει ειδικευτεί στις συνεργασίες που προσφέρουν δεκανίκι στις αντιλαϊκές πολιτικές, ας συνεργαστεί στην Αθήνα, και όπου αλλού νομίζει, με το ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε είναι κι αυτή μια καλή ευκαιρία, ένα βήμα προς τη δημιουργία της Ομοσπονδίας ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων, που οραματίζεται, όπως πολύ πρόσφατα έχει επίσης δημόσια δηλώσει...

Οι ευρωβιομήχανοι ομολογούν...

Η συντεχνία των ευρωβιομηχάνων και άλλων μεγαλοεπιχειρηματιών της Ευρωπαϊκής Ενωσης "ξαναχτύπησε". Μετά τη συνάντηση που είχαν χτες στις Βρυξέλλες οι εκπρόσωποι της UNICE (Ενωση των Βιομηχανικών και Εργοδοτικών Συνδέσμων της Ευρώπης), ενέκριναν και δημοσιοποίησαν τη νέα έκθεσή τους με τίτλο "Συγκριτική ανάλυση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας - από την ανάλυση στη δράση".

Στην έκθεση αυτή, που συντάχθηκε με την ενεργή συμμετοχή όλων των Συνδέσμων - μελών της UNICE και επομένως και του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, οι μεγαλοευρωπιχειρηματίες ομολογούν μεταξύ άλλων ότι: 1. Μειώνονται στις χώρες - μέλη της ΕΕ οι άμεσες επενδύσεις και αυξάνονται εκτός της ΕΕ! Ομολογούν, δηλαδή, ότι τα παχυλά κέρδη που εξασφαλίζει στις μεγάλες εμποροβιομηχανικές επιχειρήσεις η μααστριχτικής έμπνευσης πολιτική μονόπλευρης λιτότητας, επενδύονται όχι στις χώρες - μέλη της Κοινότητας (ώστε να αμβλύνουν την εκρηκτική αύξηση της ανεργίας), αλλά εκτός ΕΕ, όπου το ποσοστό της κερδοφορίας είναι ακόμη μεγαλύτερο. 2. Το ενεργειακό κόστος στην Ευρώπη είναι κατά μέσο όρο 47% υψηλότερο απ' ό,τι στις ΗΠΑ και το κόστος των τηλεπικοινωνιών τριπλάσιο.

Πρόκειται, όμως, για ομολογίες... εκ του πονηρού.

Γιατί εντυπωσιάζονται;

"Είμαι διεθνίστρια και συνήγορος των ΗΠΑ". Ποιος το λέει; Η Μαντλίν Ολμπράιτ, υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, σε συνέντευξή της στο περιοδικό "Τζορτζ".

Η δήλωση παρουσιάζεται από τη χτεσινή "Ελευθεροτυπία", με πρωτοσέλιδο αναγγελτικό, ως περίπου κάτι το εντυπωσιακό. Γιατί, όμως, παραξενεύονται; Η κυρία Ολμπράιτ δεν είπε απολύτως τίποτε το καινούριο ή το περίεργο. Δήλωσε εκπρόσωπος και διαχειριστής του διεθνούς ιμπεριαλισμού, με ιδιαίτερη ευθύνη, για τα συμφέροντα του κυρίαρχου τμήματός του, του αμερικάνικου δηλαδή κεφαλαίου. Θα μπορούσε και να το πει κι αλλιώς. Για παράδειγμα: υπουργός Εξωτερικών της "Νέας Τάξης Πραγμάτων". Αλλωστε, η υπουργός των Εξωτερικών φροντίζει να κάνει πολύ καθαρό το διεθνισμό της. Λέει συγκεκριμένα: "Πιστεύω στη δύναμη και την επιρροή των ΗΠΑ. Είναι σημαντικό για την Αμερική να συνειδητοποιήσει τι ακριβώς επιθυμεί και να χρησιμοποιήσει σε συνδυασμό δύναμη και διπλωματία. Πιστεύω πως ως χώρα πρέπει να παρεμβαίνουμε σε διεθνή κλίμακα".

Ανεξάρτητα του συγκεκριμένου περιεχομένου κάθε εποχής, τα ίδια στην ουσία δεν έκανε, για δεκαετίες τώρα, ο κάθε Αμερικανός υπουργός των Εξωτερικών;

Πρωθυπουργικό ... τρομοκρατικό θράσος

Για ποια τρομοκρατία κάνετε λόγο, όταν γίνονται... γάμοι και συναυλίες μέσα στους δρόμους (από τους αγρότες που βρίσκονται στα μπλόκα), αντέτεινε "οργίλος" ο Κ. Σημίτης, προχτές, όταν η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα του επισήμανε πως η κυβέρνησή του έχει εξαντλήσει όλες τις μεθόδους τρομοκρατίας, διάσπασης και καταστολής σε βάρος του αγώνα των αγροτών.

Αλλά γιατί εξανέστη ο Κ. Σημίτης; Δεν είναι μέθοδοι διάσπασης το όργιο πιέσεων, εκβιασμών, απειλών και εξαγοράς που επιχειρούνται μέσω του κυβερνητικού και κομματικού μηχανισμού του ΠΑΣΟΚ, για την αποτροπή συμμετοχής στις αγροτικές κινητοποιήσεις; Δεν είναι μέθοδος τρομοκρατίας ότι έχουν κάνει ένα απέραντο "αγροτοδικείο" τη χώρα, δικάζοντας και καταδικάζοντας χιλιάδες αγρότες, επειδή αγωνίζονται για τα δίκαιά τους; Η μήπως δεν είναι τρομοκρατία και καταστολή ότι κατά καιρούς μετέτρεψαν ολόκληρες περιοχές, όπως η Θεσσαλία και η Χαλκιδική σε... κατεχόμενες από... μηχανοκίνητες αστυνομικές δυνάμεις, απειλώντας τους αγρότες για να μη συμμετέχουν στις αγροτικές κινητοποιήσεις τον περασμένο χρόνο; Για να καταλήξουν μέχρι και στο πρωτοφανές κρατικό σαμποτάζ, καταστρέφοντας τα τρακτέρ (επιχείρηση βουλκανιζατέρ) των αγροτών που συμμετείχαν στην αγροτική κινητοποίηση. Χρειάζεται περίσσεια θράσους και αλαζονείας για να παρακάμπτει κάποιος τα παραπάνω γεγονότα. Οσο για τους... γάμους (σ. σ. Τζουμάκα και... Καρδιτσούλας) και τις συναυλίες (συμπαράστασης και αλληλεγγύης), μια μορφή ενίσχυσης και στήριξης του αγώνα των αγροτών, απλώς επιβεβαιώνουν πως οι αγρότες έχουν και δύναμη και πίστη και την πλατιά αλληλεγγύη του λαού στον αγώνα τους. Κι αυτό είναι που κάνει τον πρωθυπουργό να χάνει την ψυχραιμία του...

"Βαριές" κουβέντες, λέει, ξεστόμισε στη Βουλή ο κυβερνητικός βουλευτής Κ. Κουλούρης για τη θατσερική πολιτική της κυβέρνησης, με αφορμή τα τεκταινόμενα στις ΔΕΚΟ. Είναι ο ίδιος που μια βδομάδα πριν είχε ψηφίσει την τροπολογία για τις ΔΕΚΟ, με την αιτιολογία ότι δεν ήθελε να προσφέρει πλήγμα στην "ενότητα" του ΠΑΣΟΚ. Από εμάς έτερο σχόλιον, ουδέν...

Διαπιστευτήρια

Δεν ήταν μόνον ο Κ. Σημίτης που είχε συνάντηση με τον διευθυντή - εκδότη του "Βήματος" Στ. Ψυχάρη, όπως γράφει το χθεσινό "Ποντίκι". Προχθές το βράδυ και ο πρόεδρος της ΝΔ Κ. Καραμανλής είχε δείπνο με τον Στ. Ψυχάρη και άλλα στελέχη του συγκροτήματος. Το ότι επιδιώκουν να έχουν τη στήριξη του συγκροτήματος είναι γνωστό. Ομως, δεν μπορεί να παραμείνει ασχολίαστο το γεγονός ότι οι επικεφαλής των δύο μεγάλων κομμάτων δε βρίσκουν χρόνο να ασχοληθούν αρκετά με τους αγρότες και τα προβλήματά τους, παρά μόνο για να επιχειρήσουν να τους κοροϊδέψουν...

Ετσι κι αλλιώς

Αν οι αγρότες

του ζητούν

έστω

και ένα φράγκο,

δεν κάνει κίνηση

καμιά,

λες κι έπαθε

...λουμπάγκο!

Αν, γενικά

η εργατιά

ζητάει

μια δεκάρα,

το χέρι ακίνητο

κρατεί,

λες κι έχει

...κουλαμάρα!

Μ' αν του ζητήσουν

οι τρανοί,

απ' την "αρρώστια"

γιάνει,

και "πάρε Χρίστο",

αρχινά,

"πάρε Βαρδή

και Γιάννη"!

Ο οίστρος

... και αξιώνουν σκλήρυνση της ευρωλιτότητας

Και λέμε, εκ του πονηρού, γιατί στο διά ταύτα, οι εκπρόσωποι των μεγάλων βιομηχανικών επιχειρήσεων και άλλων εργοδοτικών οργανώσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης ζητούν από τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ να πάρουν και νέα μέτρα, σε πολλούς τομείς.

Με πρόσχημα, λοιπόν, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, ώστε να προσεγγίσει αυτή των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας, οι εκπρόσωποι των πολυεθνικών και μεγαλοεπιχειρηματιών της ΕΕ, συνιστούν - αξιώνουν από τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών τους, μεταξύ άλλων και τα εξής. Πρώτον, να μειωθεί για τις επιχειρήσεις τόσο το ενεργειακό κόστος όσο και το κόστος τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών, ώστε να προσεγγίσει τα επίπεδα των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας. Δεύτερον, νέα κίνητρα στις επιχειρήσεις για τη βελτίωση του επιχειρηματικού και επενδυτικού κλίματος. Τρίτον, "ισορροπημένη κοινωνικά μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας" (είναι η ορολογία της μόδας στις αξιώσεις του μεγάλου κεφαλαίου για το ολοκληρωτικό ξήλωμα των κατακτήσεων των εργαζομένων, όπως κατώτατος μισθός, 8ωρο, κοινωνική ασφάλιση κλπ.). Τέταρτον, μείωση της φορολογίας στα κέρδη των επιχειρήσεων. Πέμπτον, μείωση των δαπανών του δημόσιου τομέα, με στόχο το λιγότερο κράτος και περισσότερη "ιδιωτική πρωτοβουλία".

Δε ζητάνε και πολλά οι ευρωβιομήχανοι... Τα θέλουν όλα! Τα μα σα και τα σα μάσα τα, που λέει και το γνωστό τραγούδι.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ