Πρόκειται όμως για σταγόνα στον ωκεανό σε ό,τι αφορά το περιεχόμενο των νέων βιβλίων. Ενδεικτική τού πόσο κάλπικο είναι το ενδιαφέρον για το τι μαθαίνουν τα παιδιά, εκείνων που κραυγάζουν και κραύγαζαν για το περιεχόμενο των βιβλίων της Ιστορίας, είναι η σιωπή τους για το σύνολο των νέων βιβλίων που βρίθουν από αντιεπιστημονικότητα, αποσπασματικότητα, ιδεολογική μονομέρεια, που βάζουν χέρι ακόμα και στους νόμους των φυσικών και θετικών επιστημών, προκειμένου να καλλιεργήσουν στους μαθητές ιδέες και συμπεριφορές στα μέτρα του συστήματος.
Το νέο δε βιβλίο Ιστορίας της Γ' Λυκείου έχει να επιδείξει και σοβαρότερα προβλήματα. Οπως φαίνεται, δε δίστασαν, τρεις σελίδες παρακάτω, στο χάρτη που εμφανίζει τους νεκρούς του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ανά χώρα, να εξαφανίσουν κυριολεκτικά τους 27 εκατομμύρια - σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις - νεκρούς της Σοβιετικής Ενωσης στον αγώνα κατά του φασισμού. Αλλά αυτό δε φαίνεται να ενοχλεί όσους επιχειρούν να ψαρέψουν σε θολά νερά τρεις μέρες πριν από τις εκλογές, πλειοδοτώντας σε εθνικοφροσύνη. Ενοχλεί όμως και πρέπει να ενοχλεί δασκάλους και γονείς που καλούνται πια και την ίδια την αλήθεια να την κάνουν στόχο πάλης.
Το είδαμε κι αυτό: Μπόνους στους κερδοσκόπους ή με άλλα λόγια «ανταμοιβή των επιχειρήσεων που προσφέρουν σε χαμηλές τιμές καλύτερα προϊόντα». Αυτό περιλαμβάνεται μεταξύ των «μέτρων» για την «πάταξη της ακρίβειας» που υπόσχεται το ΠΑΣΟΚ στο κυβερνητικό του πρόγραμμα. Τι άλλο θα δούμε στην προσπάθεια των δύο κομμάτων να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους; Κι αν εκ πρώτης όψεως φαίνεται γελοίο, καλά θα κάνουμε όλοι μας να πάρουμε πολύ στα σοβαρά τα όσα αναφέρουν και τα δύο μεγάλα κόμματα για το θέμα των τιμών. Από κοντά με την «ενίσχυση του ανταγωνισμού», το «άνοιγμα των κλειστών αγορών», την «ενίσχυση των ανεξάρτητων ρυθμιστικών αρχών και της επιτροπής ανταγωνισμού» στα οποία ταυτίζονται πλήρως ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, το πολύ - πολύ με διαφορετικές διατυπώσεις, τα λαϊκά νοικοκυριά πρέπει να έχουν καθαρό ότι στόχος τους δεν είναι η αντιμετώπιση της ακρίβειας, αλλά η αύξηση των κερδών των μονοπωλίων. Αδιάψευστος μάρτυρας, άλλωστε, η πολιτική που εφάρμοσαν όλα αυτά τα χρόνια που εναλλάσσονται στην εξουσία.
Οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ερίζουν - μεταξύ άλλων - και για το ποιο από τα δύο κόμματα, ως κυβερνήσεις, χειρίστηκαν «καλύτερα» το θέμα της «Ολυμπιακής Αεροπορίας». Χαρακτηριστικά, από αυτή την άποψη, είναι και τα άσφαιρα πυρά που αντάλλαξαν, στο «πτώμα» της «Ολυμπιακής», ο αρμόδιος τομεάρχης του ΠΑΣΟΚ Ντ. Ρόβλιας και ο υφυπουργός Οικονομικών Π. Δούκας.
Αποτελεί κοινό μυστικό ότι τόσο οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, σχεδόν δυο ολόκληρες δεκαετίες, έκαναν ό,τι περνά από το χέρι τους για την υπονόμευση και τελικά τη διάλυση της «Ολυμπιακής», ανοίγοντας έτσι το δρόμο για κερδοφόρες μπίζνες στις ιδιωτικές αεροπορικές εταιρείες. Ωστόσο, παραβλέποντας τις εγκληματικές τους ευθύνες για την πορεία της «Ολυμπιακής», επιχειρούν να αξιοποιήσουν μικροπολιτικά μια χτεσινή απόφαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης (με την οποία λύνονται οριστικά τα χέρια της ελληνικής κυβέρνησης να ξεπουλήσει ό,τι απέμεινε από την ΟΑ). Στα πλαίσια αυτά, τόσο ο Ντ. Ρόβλιας (ΠΑΣΟΚ) όσο και ο Π. Δούκας (ΝΔ) κάνουν λόγο για «δικαίωση της πολιτικής τους»!
Αν σε κάτι δικαιώθηκαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αυτό είναι η υπονόμευση και απαξίωση της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», διευκολύνοντας έτσι - σε πρώτη φάση - τη δραστηριοποίηση των ιδιωτικών αεροπορικών εταιρειών στην Ελλάδα, ώστε να ακολουθήσει το πλήρες ξεπούλημά της.
Το καλύτερο «μαύρισμα» των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - και για την εγκληματική τους στάση στην ΟΑ - είναι η κόκκινη ψήφος με την ουσιαστική ενίσχυση του ΚΚΕ.
Εμείς τότε, από όλα αυτά, οφείλουμε να συμπεράνουμε ότι και οι δύο είναι κατά της αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης των γυναικών και - σύμφωνα με τις διακηρύξεις τους - κατά της αύξησης των ορίων γενικώς και της μείωσης των συντάξεων ή της αύξησης των εισφορών.
Η μόνη απορία που μένει να λυθεί είναι η εξής απλή: Αφού τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της χώρας - που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση - έχουν τόσο φιλολαϊκές θέσεις για το Ασφαλιστικό, πώς γίνεται να ισχύουν 3 (τουλάχιστον) αντιασφαλιστικοί νόμοι σε αυτή τη χώρα;
Πώς γίνεται, αφού ο δικομματισμός έχει τέτοιες απόψεις, να καταστρέφουν την Κοινωνική Ασφάλιση ο νόμος Σιούφα (της ΝΔ) και ο νόμος Ρέππα (του ΠΑΣΟΚ), ενώ είχαμε και προσπάθεια να περάσει ο νόμος Γιαννίτση, περιμένουμε, δε, και το περίφημο «πόρισμα Αναλυτή»;
Δυο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: 'Η και οι δύο έχουν μετανιώσει για την εμμονή τους στις πολιτικές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ για την Ασφάλιση ή, απλούστατα, μας δουλεύουν «ψιλό γαζί». Αλλά η εμμονή τους στις πολιτικές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, δηλαδή του κεφαλαίου, είναι αμετάκλητη...