Πάντως, για να ολοκληρωθεί η σχετική εικόνα, πρέπει να ομολογήσουμε ότι η πρόεδρος του ΕΦΕΤ έχει τις μέρες αυτές μια έντονη και πολύμορφη παρουσία στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Ολόκληρο μεροκάματο βγάζει κάθε μέρα. Πρέπει να της το αναγνωρίσουμε...

Στη Μεγάλη Βρετανία, οι αρμόδιοι γνώριζαν από χρόνια το πρόβλημα των «τρελών αγελάδων», αλλά το κρατούσαν μυστικό για... ευνόητους λόγους. Οταν το πρόβλημα πήρε μεγάλες διαστάσεις και άλλη τόση δημοσιότητα υποχρεώθηκαν να το παραδεχτούν και να πάρουν ορισμένα μέτρα. Ενα απ' αυτά ήταν η απαγόρευση της χρήσης των κρεαταλεύρων, ως ζωοτροφών. Απαγόρευση, όμως, που ίσχυσε -τουλάχιστον τυπικά- μόνο για το εσωτερικό της χώρας. Την ίδια στιγμή, οι σχετικές μεγάλες βρετανικές επιχειρήσεις συνέχιζαν και συνεχίζουν την παραγωγή και εξαγωγή τεράστιων ποσοτήτων ζωοτροφών, με αλεσμένα ζωικά υπολείμματα. Το ίδιο κάνουν και άλλες μεγάλες βιομηχανίες ζωοτροφών, π.χ. Ολλανδικές.

Κάτι ανάλογο έγινε και στις Βρυξέλλες. Η κοινοτική οδηγία 534/97, περί «υλικών υψηλού κινδύνου», προέβλεπε την απαγόρευση της χρήσης εγκεφάλου, ματιών, αμυγδαλών, νωτιαίου μυαλού και εντέρων βοοειδών, άνω των 12 ετών, ως τροφή άλλων ζώων, από την 1η Ιανουαρίου του 1998. Και, όμως, ακόμη και η οδηγία αυτή, που δεν αντιμετωπίζει αποφασιστικά το πρόβλημα, έμεινε ανεκτέλεστη.

Βλέπετε, η εποχή των «νόμων της αγοράς», όπου κάνουν κουμάντο οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις -στην προκειμένη περίπτωση αυτές των ζωοτροφών και τροφίμων- δε συμβιβάζεται, ούτε καν με κάποια ελάχιστα μέτρα λειψής, έστω προστασίας της υγείας των καταναλωτών. Τα κέρδη είναι πάνω απ' όλα, ακόμη και την ανθρώπινη ζωή..

Και, βέβαια, το πρόβλημα των «τρελών αγελάδων» δε βρίσκεται μόνο στο εισαγόμενο βοδινό κρέας. Με ζωοτροφές αλεσμένων ζωικών υπολειμμάτων - στα οποία οι επιστήμονες χρεώνουν τη μετάδοση της ασθένειας - τρέφονται και άλλα ζώα (π.χ. χοίροι, κοτόπουλα), όπως και ψάρια. Και τούτο, γιατί οι ζωοτροφές αυτές είναι φθηνές και παρέχουν μεγάλα περιθώρια κερδών, τόσο στις μεγάλες επιχειρήσεις ζωοτροφών όσο και στις πολυεθνικές των τροφίμων.

Αν αναρωτιέστε, τώρα, τι έχει κάνει η ελληνική κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση, η απάντηση είναι η εξής: Πρωταγωνίστησε, μαζί με ορισμένες ακόμη χώρες, στο μπλοκάρισμα και μη εφαρμογή της αναφερόμενης στο προηγούμενο σχόλιο κοινοτικής οδηγίας 534/97..! Οσο για τους ελέγχους στα τρόφιμα και την προστασία του καταναλωτή, τα πράγματα είναι πολύ... απλά. Πριν από δύο περίπου χρόνια ιδρύθηκε ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ), ο οποίος, όμως, δεν κάνει ουσιαστικά τίποτε, λόγω έλλειψης προσωπικού, παρωχημένων διατάξεων και αναχρονιστικής νομοθεσίας, κλπ., κλπ., όπως ομολόγησε προχτές στη Βουλή η πρόεδρός του. Είναι χαρακτηριστικό πως το μόνο που προγραμματίζει ο ΕΦΕΤ για το πρόβλημα των «τρελών αγελάδων», είναι η διοργάνωση μιας ημερίδας το Δεκέμβρη..!

Η αλήθεια είναι, βέβαια, ότι ο οποιοσδήποτε ουσιαστικός έλεγχος δε συμβιβάζεται με τις κυβερνητικές πολιτικές της «ελεύθερης αγοράς» και της ζούγκλας του ανταγωνισμού. Αλλωστε, προ λίγων ημερών, η χώρα μας εναρμονίστηκε με την κοινοτική οδηγία, σύμφωνα με την οποία ο έλεγχος για την ασφάλεια των τροφίμων επαφίεται ουσιαστικά στους βιομήχανους..!

Να προχωρήσει η κυβέρνηση σε νέα στρεμματική μείωση της βαμβακοκαλλιέργειας, ζήτησε πριν τρεις μέρες, με σχετικό υπόμνημά του προς το υπουργείο Γεωργίας, ο νομάρχης Λάρισας, Γ. Φλώρος. Με την πρόταση αυτή διαφωνούν πλήρως οι βαμβακοπαραγωγοί και το αγροτικό κίνημα της Λάρισας, αλλά αυτό ουδόλως ενδιαφέρει τον Γ. Φλώρο. Νομάρχης του ΠΑΣΟΚ είναι - άρα φιλοκυβερνητικός εξ αίματος - οπότε ενδιαφέρεται πώς θα στηρίξει την κυβερνητική πολιτική σε όλους τους τομείς και, εν προκειμένω, την αντιαγροτική πολιτική, που καθορίζεται στην ΕΕ με τη συμβολή της ελληνικής κυβέρνησης, κι όχι πώς θα υποστηρίξει τα συμφέροντα των αγροτών του νομού του. Αλλωστε, ο Γ. Φλώρος είχε ταχθεί παλιότερα κατά των αγροτικών κινητοποιήσεων, που στόχο είχαν την ανατροπή αυτής της αντιαγροτικής πολιτικής, θέλοντας να προφυλάξει την κυβέρνηση από το πολιτικό κόστος και το ΠΑΣΟΚ από ενδεχόμενη εκλογική ζημιά, αλλά και γιατί δεν ήθελε οι αγώνες των αγροτών να πλήξουν τη λεγόμενη ευρωπαϊκή πορεία και προοπτική της χώρας μας. Μόνο, που, ακριβώς αυτή η τελευταία, είναι πολύμορφα και βαριά ζημιογόνα για τη συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία της αγροτιάς.

Εξ αίματος κυβερνητικός νομάρχης ο Γ. Φλώρος, εξ αγχιστείας ο Π. Σκοτινιώτης - εκ του ΣΥΝ ορμώμενος, ενυμφεύθη δις το ΠΑΣΟΚ, (την πρώτη φορά μέσω «συνοικεσίου», τη δεύτερη λόγω... έρωτος), ανοίγοντας κοινό «σπιτικό» στη Νομαρχία Μαγνησίας κι έκτοτε, συνεργαζόμενος, παντού και πάντα, αρμονικώς με το κυβερνών κόμμα, επιδιώκει ακόμα πιο στενές σχέσεις, προσεχώς - ακολούθησε στην ίδια κατεύθυνση, στέλνοντας κι αυτός υπόμνημα στο υπουργείο Γεωργίας και ζητώντας τα ίδια αντιαγροτικά μέτρα για τη βαμβακοκαλλιέργεια. Ας προσέξει, όμως, ο Π. Σκοτινιώτης. Πρώτον, διότι οι «σώγαμπροι» δύσκολα διαβιούν με τα «πεθερικά» και ακόμα πιο δύσκολα καταφέρνουν ν' αποκτήσουν τη συμπάθεια και την εκτίμηση των «ντόπιων» του χωριού. Και δεύτερον, επειδή για να συνεχίσει να κατέχει αξιώματα, είτε ως ΣΥΝεργαζόμενος, είτε ως «σώγαμπρος» του ΠΑΣΟΚ, θα χρειαστεί και την ψήφο των αγροτών της περιοχής του. Και όχι μόνο αυτή δεν πρόκειται να πάρει, αν στρέφεται κατά των αγροτικών συμφερόντων, εμφανιζόμενος «βασιλικότερος του βασιλέως», αλλά μόνο το «μαύρο» της καταδίκης θα εισπράξει τελικά...

Τις προάλλες είχαμε την έκθεση της ομάδας «Αμεσης Παρέμβασης», για «λαδώματα» και «μίζες» στο Δημόσιο. Προχτές, είχαμε την απάντηση του Γ. Παπαντωνίου σε Ερώτηση του Ν. Κωνσταντόπουλου στη Βουλή, σύμφωνα με την οποία ερευνάται μια υπόθεση χρηματισμού εφοριακών, την οποία, μάλιστα, ο υπουργός θεωρεί ιδιαίτερα σοβαρή κλπ., κλπ. Κι από κοντά, συνεχίζεται και δυναμώνει ολόκληρη η σχετική φιλολογία, περί διεφθαρμένου Δημόσιου, τεμπέληδων και αδιάφορων δημόσιων υπαλλήλων, κλπ, κλπ.

Οι στόχοι της εκστρατείας είναι πολλαπλοί, βέβαια. Πρώτον, να ριχθούν οι ευθύνες, για τα όσα κακά και μίζερα χαρακτηρίζουν το σημερινό Δημόσιο, στους δημόσιους υπάλληλους και, μάλιστα, σε όλους και αδιακρίτως, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους πραγματικά υπεύθυνους και τις βαθύτερες αιτίες των προαναφερομένων φαινομένων. Δεύτερον, να προετοιμαστεί και να δεχτεί αδιαμαρτύρητα η κοινή γνώμη τις αντιδραστικές αλλαγές, που προωθεί η κυβέρνηση στο δημόσιο τομέα.

Γιατί, μη μας πουν οι κυβερνώντες και όλοι όσοι ξαφνικά... ανακάλυψαν το «διεφθαρμένο δημόσιο», ότι θα γίνει λιγότερο διεφθαρμένο, με μέτρα, όπως η σύνδεση μισθού - παραγωγικότητας ή άλλα, που αποσκοπούν στην ακόμα μεγαλύτερη χειραγώγηση των εργαζομένων σ' αυτό. `Η, μήπως, δεν έτυχε ν' ακούσουν τη γνωστή λαϊκή παροιμία «από το κεφάλι βρωμάει το ψάρι»;

«Αμάν τι πάθαμε,

οχ τι θα κάνω»,

μα σεις ψηφίσατε

Κώστα και Γιάννο

και τώρα δέρνετε,

μπαμ, το κεφάλι,

λες και ετούτο

κάτι θα βγάλει,

άστε, επιτέλους

αυτή τη στάση,

εδώ χρειάζεται

αγώνας, δράση!

* * *

«Πο, πο, καήκαμε,

μας έχουν λιώσει»,

ξέρω πως έχετε πια

μετανιώσει,

όμως ετούτο, φτωχοί

δε φτάνει

μόνο η μουρμούρα

τι να σου κάνει;

Εδώ χρειάζεται

«Μέτωπο», πάλη,

λύση, σκεφτείτε,,

δεν έχουμ' άλλη!